Διονύσιος Κορίνθου
Ο Διονύσιος Κορίνθου είναι Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του δευτέρου αιώνα στον εκκλησιαστικό χώρο[1]. Άκμασε επί εποχής Μάρκου Αυρηλίου (160-180)[2] και πιο συγκεκριμένα μετά το μέσο, αφού ο Ηγήσιππος περί το 165 μας αναφέρει ως επίσκοπο Κορίνθου κάποιο Πρίμο[3]. Ο Διονύσιος λοιπόν υπήρξε επίσκοπος Κορίνθου, ενώ οι πληροφορίες που διασώζονται για το βίο του είναι ελάχιστες[4].
Το έργο του
Ο Διονύσιος χαρακτηρίζεται ως προσωπικότητα οικουμενικού κύρους[5][6] με ιδιαίτερα χαρίσματα και μετριοπάθεια. Είναι χαρακτηριστικό πως εζητήτο από πολλές εκκλησίες της εποχής η γνώμη του, γι αυτό και οι επιστολές του βρήκαν ευρεία διάδοση[7]. Οι επιστολές αυτές είναι μάλιστα γνωστό πως νοθεύονταν από εχθρούς και αιρετικούς. Τελικά οι επιστολές απωλέσθηκαν ώστε να μην έχουμε μία σαφή εικόνα της θεολογικής του πραγματείας, αλλά διασώθηκαν μερικά αποσπάσματα οκτώ επιστολών, χάρη στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσέβιου[8].
- Προς Λακεδαιμονίους: Αποτελεί είδος ορθόδοξου κατηχήσεως και κύριο θέμα την ειρήνη και την ενότητα της Εκκλησίας, που ταράσσεται από αιρετικούς.
- Προς Αθηναίους: Είναι μία ενισχυτική επιστολή υπέρ των πιστών , με βάση της ευαγγελική διαγωγή. Όπως διαφαίνεται από την επιστολή, μετά το διωγμό του επισκόπου Πουπλίου είχε καμφθεί το ηθικό των Αθηναίων. Μέσα στην επιστολή μνημονεύεται ο Κοδράτος, πιθανώς ο απολογητής, καθώς και ως πρώτος επίσκοπος Αθηνών, ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης.
- Προς Νικομηδείας:Σκοπός η καταπολέμηση του Μαρκίωνος.
- Προς Εκκλησίας Γορτύνης και τα λοιπάς παροικίας της Κρήτης: Επαινεί τον επίσκοπο της περιοχής Φίλιππο και προτάσσει την προφύλαξη από τους αιρετικούς
- Προς Εκκλησία Αμάστρεως και τας λοιπάς παροικίας του Πόντου: Εκθέτει μα βάση τη βίβλο απόψεις περί γάμου και αγνείας και προτρέπει να γίνονται ευμενώς δεκτοί από οποιαδήποτε πλάνη ή σφάλμα.
- Προς Κνωσσίους: προτρέπει στον τοπικό επίσκοπο Πινυτόν να μην επιβάλλει βαριά φορτία αγνείας στους πιστούς, αναγνωρίζοντας την ασθένειά τους. Η άποψη αυτή φέρνεται πως δεν άρεσε πολύ στον Πινυτόν, με αποτέλεσμα να του απαντήσει
- Προς Ρωμαίους: Αποστέλλεται στον επίσκοπο Σωτήρ και είναι η μεγαλύτερη σε εύρος διασωθείσα επιστολή. Προτρέπει την εκκλησία της Ρώμης να ευεργετεί τους απανταχού χριστιανούς όπως θέλει το αρχαίο έθος. Μνημονεύει επίσης τη νοθεία των επιστολών του, το κύρος των επιστολών του Κλήμεντος Ρώμης καθώς και ως ιδρυτές των εκκλησιών Ρώμης και Κορίνθου, τους Πέτρο και Παύλο.
- Προς Χρυσοφοραν: Απευθύνεται σε γυναίκα την οποία νουθετεί προς την πνευματική ζωή
Πρέπει να τονιστεί ότι οι επτά πρώτες καλούνται και καθολικές. Η μνήμη του Αγίου εορτάζεται στις 29 Νοεμβρίου.
Η αξια της συνεισφοράς του
Υποσημειώσεις
- ↑ Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία, σελ. 267
- ↑ Ευσέβιος Χρονικό, Helm 2, 172. Ιερώνυμος De viris illustribus 27
- ↑ Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 658
- ↑ Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 658
- ↑ Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 658
- ↑ Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία, σελ. 267
- ↑ Π. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 658
- ↑ Εκκλησιαστική Ιστορία 4, 23
Βιβλιογραφία
- Παναγιώτης Χρήστου, "Ελληνική Πατρολογία", Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005.
- Στυλιανός Παπαδόπουλος, "Πατρολογία", Έκδοση Ιδιωτική, Αθήνα 2000.
