Απολινάριος Ιεραπόλεως

Ο Κλαύδιος Απολινάριος ή Απολινάριος Ιεραπόλεως, υπήρξε επίσκοπος Ιεράπολεως και σημαντικός εκκλησιαστικός συγγραφέας του β΄ αιώνος, με ιδιαίτερη βάση στην αντιμετώπιση των μοντανιστών. Έδρασε την εποχή του Μελίτωνα Σάρδεων, περίπου μεταξύ 161 και 180 και πέθανε περί το 190, χωρίς όμως να γνωρίζουμε εκτενείς πληροφορίες για το βίο του. Το βέβαιο όμως είναι πως κατείχε εξέχουσα θέση στη συνείδηση των εκκλησιαστικών ανδρών της εποχής. Χαρακτηριστικές είναι οι αναφορές του Ευσεβίου που τον κατονομάζει ως όπλο "ισχυρόν και καταγώνιστον", του Θεοδώρητου ("ανήρ αξιέπαινος και προς τη γνώσει των θειων και την έξωθεν παιδείαν προσειληφώς") καθώς και του του Σεραπίωνος Αντιοχείας ("μακαριώτατος"). Θα πρέπει να τονιστεί, πως από τη γραμματεία που διασώζεται ως σήμερα, ο Απολινάριος διαφαίνεται να διήγαγε σημαντικό και αποτελεσματικό έργο κατά των Μοντανιστών, όπως υπομνηματίζεται και από τα έργα των πηγών της εποχής. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι το Συνοδικό του 9ου αιώνος αναφέρει πως στην εποχή του είχε συγκαλέσει σύνοδο η οποία αποτελείτο από 21 επισκόπους και είχε αποκηρύξει το Μοντανό κι τις προφήτιδές του.

Τα έργα του που μνημονεύονται από τις διασωθείσες πηγές είναι: "Απολογία προς Μάρκον Αυρήλιον", "Προς έλληνας" βιβλία πέντε, "Περί αληθείας" βιβλία δύο, "Προς Ιουδαίους" βιβλία δύο, "κατά Αιρέσεως Φρυγών", "Κατά Σεβηριανών Εγκρατιτών", "Περί Πάσχα", "Προς Έλληνας", "Περί Ευσεβίας". Από τα προλεγόμενα έργα ο τίτλος "Προς Ιουδαίους" είναι αμφίβολος. Από αυτά τα έργα επίσης γνωρίζουμε ότι η Απολογία, σύμφωνα με το Πασχάλιο Χρονικό συνεγράφη περί 171/172.

Βιβλιογραφία

• Παναγιώτης Χρήστου, "Ελληνική Πατρολογία", Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005.
• Στυλιανός Παπαδόπουλος, "Πατρολογία", Έκδοση Ιδιωτική, Αθήνα 2000.

Απολογητές

Απολογητές | | Κοδράτος | Αριστείδης Αθηναίος | Αρίστων Πελλαίος | Ιουστίνος ο Μάρτυς | Αθηναγόρας ο Αθηναίος | Θεόφιλος Αντιοχείας | Τατιανός ο Σύρος | Μελίτων Σάρδεων | Επιστολή προς Διόγνητον | Ερμείου Διασυρμός των έξω φιλοσόφων (Ερμείας) | Ψευδιουστίνεια κείμενα