Μάρτυρας

Από OrthodoxWiki
Αναθεώρηση ως προς 12:34, 28 Μαρτίου 2010 από τον Θεοδωρος (Συζήτηση | Συνεισφορά) (Ο όρος μάρτυρας και ο αριθμός τους στην αρχαία Εκκλησία)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Μάρτυρες, στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αποκαλούνται οι Άγιοι οι οποίοι ομολόγησαν την πίστη τους στο Θεό, παραδίδοντας τη ζωή τους, συνήθως μετά από βασανιστήρια[1]. Το μαρτύριο από την πρώτη εκκλησία ταυτίστηκε με το βάπτισμα, καθώς αποτελούσε την εθελούσια μίμηση του του πάθους του Χριστού. Θεωρήθηκε μάλιστα ακόμα ανώτερο και από το βάπτισμα, καθώς παρέχει πλήρη άφεση αμαρτιών[2]. Η μνήμη των μαρτύρων εορτάζεται κατά την ημέρα του θανάτου τους, που αποκαλείται και "γενέθλιος ημέρα" και τιμώνται όπως οι Άγιοι.

Οι μάρτυρες επίσης διακρίνονται σε 6 ειδών κατηγορίες, που είναι:

  • Οι μεγαλομάρτυρες (λαϊκοί και κληρικοί)
  • Οι Ιερομάρτυρες (ιερείς και επίσκοποι)
  • Οι Οσιομάρτυρες (μοναχοί και ασκητές)
  • Οι Μάρτυρες (λαϊκοί)
  • Οι Παρθενομάρτυρες (μόνο για γυναίκες) και
  • Οι Νεομάρτυρες (λαϊκοί και κληρικοί της περιόδου της Τουρκοκρατίας)

Ο όρος μάρτυρας και ο αριθμός τους στην αρχαία Εκκλησία

Ο όρος μάρτυρας συναντάται ήδη από τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Εκεί κατά βάση έχει μία νομική έννοια η οποία δηλώνει την ομολογία για τη φύση και το έργο του Χριστού[3]. Στις Πράξεις των Αποστόλων όμως η έννοια του μάρτυρα φαίνεται πως λαμβάνει άλλη τροπή και ιδίως στο βιβλίο της Αποκαλύψεως. Έτσι μάρτυρας αποκαλείται όποιος εκουσίως υπομένει το σωματικό θάνατο, προκειμένου να παραμείνει πιστός στην ομολογία πίστης του, στο Χριστό. Έτσι για παράδειγμα ο Απόστολος Παύλος μιλά για το Στέφανο το μάρτυρα (Πράξεις 22, 20), ενώ στην Αποκάλυψη αναφέρεται σε διάφορα σημεία η νέα έννοια (Αποκ. 2, 13. 11, 3. 7. 17, 6 κ.α.). Στα κείμενα επίσης των Αποστολικών Πατέρων είναι κάτι παραπάνω από εμφανές πως οι μάρτυρες κατείχαν ιδιαίτερη θέση μέσα στην εκκλησία[4].

Σε ότι αφορά τον υπολογισμό των μαρτύρων στην αρχαία εκκλησία και ιδίως μέχρι τα χρόνια της νομιμοποίησης της εκκλησίας, το βέβαιο είναι πως δε μπορεί να γίνει κάποιος υπολογισμός, καθώς δεν υπάρχουν όλες οι σχετικές γραπτές πηγές. Ο αριθμός βέβαια πρέπει να είναι ιδιαίτερα σημαντικός αν αναλογισθούμε ότι ήδη κατά τον 1ο αιώνα ο Τάκιτος μας μιλά για "ingens multitudo"[5] και πως μόνο το μαρτυρολόγιο του Ιερωνύμου περιέχει κατάλογο 4.280 μαρτύρων. Σχετικά με το θέμα έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες να προσεγγιστεί ο αριθμός αυτών και ιδίως μετά τον 17ο αιώνα. Τα συμπεράσματα τους όμως είναι διαμετρικά αντίθετα. Χαρακτηριστικό είναι πως ο H. Gregoire δέχτηκε ως μάρτυρες μέχρι το 313 ένα αριθμό μικρότερο των 10.000, ενώ ο L. Hertling ένα αριθμό περί των 100.000[6].

Υποσημειώσεις

  1. Δ. Τσάμης, Αγιολογία...., σελ. 104
  2. ο.π.
  3. Δ. Τσάμης, Αγιολογία...., σελ. 106
  4. Δ. Τσάμης, Αγιολογία...., σελ. 106
  5. Annales 15, 44, 2
  6. Δ. Τσάμης, Αγιολογία...., σελ. 107

Πηγές

  • Δημήτριος Τσάμης, "Αγιολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας", Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2008.