Απόστολος Ιάκωβος (Ζεβεδαίου)

Απόστολος Ιάκωβος
Ο Απόστολος Ιάκωβος υιός του Ζεβεδαίου
Γέννηση	άγνωστο
Κοίμηση	42 ή 44
Εορτασμός	30 Απριλίου
Σημαντικές ημερομηνίες	49 μ.Χ. Αποστολική Σύνοδος
Τίτλος	Απόστολος

Ο Απόστολος Ιάκωβος, ο υιός του Ζεβεδαίου, ήταν ένας εκ των μαθητών και Αποστόλων του Ιησού Χριστού. Αποτέλεσε ένα εκ των πρώτων μαθητών που κλήθηκαν στον αποστολικό κύκλο και ήταν αδελφός του Ευαγγελιστή Ιωάννη. Οι πληροφορίες για το βίο του από την εκκλησιαστική παράδοση είναι ελάχιστες και περιορίζονται σε μερικές αναφορές στα κείμενα της Καινής Διαθήκης.

Ο Ιάκωβος ο πρεσβύτερος ήταν γιος του Ζεβεδαίου (Ματθ.4,21. Μαρκ.1,19. 3,17. Λουκ.5,10) και της Σαλώμης (Ματθ.20,20.Μαρκ.15,40.16,1), που ήταν κουνιάδα της Θεοτόκου. Ήταν αδελφός του Ιωάννη και μαζί αποτέλεσαν το δεύτερο ζεύγος των μαθητών, μετά τους Ανδρέα και Πέτρο. Καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και στο επάγγελμα, όπως διαβλέπουμε από τα κείμενα της Καινής Διαθήκης, ήταν ψαράς. Χαρακτηριστική είναι η περιγραφή της κλήσης του, όπου ενώ μαζί με τον αδελφό του και τον πατέρα του ταχτοποιούσαν τα δίχτυα του ψαροκάικού τους, τον άφησαν όπως και μερικούς μισθωτούς για να ακολουθήσουν τον Κύριο (Ματθ. 4, 21-21. Μαρκος 1, 19-20). Κατά την αναφορά από τους ευαγγελιστές στον αποστολικό κύκλο, κατατάσσεται είτε δεύτερος είτε τρίτος, ενώ τον ακολουθεί πάντοτε ο Ιωάννης. Από αυτό εξάγεται το συμπέρασμα ότι ότι ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός εκ των δύο. Επιπρόσθετα μαζί με τον Ανδρέα, τον Πέτρο και τον Ιωάννη φαίνεται πως αποτελούσαν το στενό κύκλο των μαθητών του Ιησού. Το συμπέρασμα εξάγεται από τη διάκριση που συμβαίνει μέσα στα ευαγγελικά κείμενα σε ορισμένες περιπτώσεις όπως στην παράστασή τους στο σπίτι του Ιαείρου (Λουκάς 8, 51. Μάρκος 5, 37), στη Μεταμόρφωση (Ματθαίος 17, 1. Μάρκος 9, 2. Λουκάς 9, 28), στη Γεθσημανή (Ματθαίος 26, 37. Μάρκος 14, 33).

Από τον Μάρκο πληροφορούμαστε ότι ο Ιησούς αποκάλεσε τα δύο αδέλφια Βοανεργές (Μάρκος 3, 17), που σημαίνει υιοί της βροντής. Επίσης οι Λουκάς και Μάρκος αναφέρουν δύο διαφορετικές παρεμβάσεις, που έδωσαν τη δυνατότητα στον Ιησού να διατυπώσει υψηλές ηθικές διδασκαλίες. Ο Ιάκωβος υπέστη μαρτυρικό θάνατο το 42 ή 44 κατά διαταγή του βασιλιά της Παλαιστίνης, Ηρώδη Αγρίππα Α΄ (41-44μ.Χ.). Ο Λουκάς στις Πράξεις αναφέρει το πρώιμο τέλος του Ιακώβου: "κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν ῾Ηρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας ἀνεῖλε δὲ ᾿Ιάκωβον τὸν ἀδελφὸν ᾿Ιωάννου μαχαίρᾳ" (12, 1-2). Η μνήμη του από την Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζεται στις 30 Απριλίου.

Βιβλιογραφία

• Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, Τέρτιος, Κατερίνη 1993.

Απόστολοι

Απόστολοι  | | Απόστολος Ανδρέας | Απόστολος Πέτρος | Απόστολος Ιάκωβος (Ζεβεδαίου)  | Ευαγγελιστής Ιωάννης | Απόστολος Φίλιππος | Απόστολος Βαρθολομαίος (Ναθαναήλ) | Ευαγγελιστής Ματθαίος | Απόστολος Ιάκωβος (Αλφαίου) | Απόστολος Ιούδας (Θαδδαίος) | Απόστολος Σίμων (Ζηλωτής) | Απόστολος Θωμάς | Απόστολος Ματθίας | Απόστολος Παύλος