Απόστολος Ιούδας

Από OrthodoxWiki
(Ανακατεύθυνση από Θαδδαίος)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Απόστολος Ιούδας
Apostle Jude.jpg
Ο Απόστολος Ιούδας ο του Ιακώβου (Θαδδαίος)
Γέννηση άγνωστο, Γαλιλαία
Κοίμηση άγνωστο
Εορτασμός 21 Αυγούστου
Σημαντικές ημερομηνίες 49 μ.Χ. Αποστολική Σύνοδος
Τίτλος Απόστολος


Ο Απόστολος Ιούδας υιός του Ιακώβου, ο Θαδδαίος ή Λεββαίος ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού Χριστού και απόστολος της χριστιανικής εκκλησίας. Ο Απόστολος αυτός αναφέρεται ως 10ος στη σειρά μαθητής από τους Ματθαίο (10, 3) και Μάρκο (3,18), με τη διαφορά ότι ο Μάρκος τον αναφέρει ως Θαδδαίο. Αναφέρεται επίσης από το Λουκά (6, 16) ως Ιούδας Ιακώβου. Ιούδας πιθανώς ήταν το κύριο όνομά του και το Λεββαίος-Θαδδαίος προσωνύμια που του αποδίδονταν και τα οποία σημαίνουν εύψυχος-θαρραλέος και ευρύστερνος-μεγάθυμος αντίστοιχα[1]. Πληροφορίες για τη ζωή του αποστόλου δεν υπάρχουν, ενώ έγινε μία σχετικά εκτενής έρευνα από Καινοδιαθηκολόγους για να αποσαφηνιστεί η ταυτότητά του.

Η ταυτότητά του

Οι πληροφορίες για το βίο του Αποστόλου αυτού είναι ελάχιστες. Το φαινόμενο αυτό, συνάμα με τις διάφορες συνωνυμίες που προκύπτουν από τα ευαγγέλια οδήγησαν πολλούς καινοδιαθηκολόγους σε προσπάθεια ταύτισης του Ιούδα με άλλα πρόσωπα της Καινής Διαθήκης. Είναι πιθανό μάλιστα πως ο Ευαγγελιστής Λουκάς (6, 16) σκοπίμως να τοποθέτησε τον Ιούδα Θαδδαίο, μετά τον Ισκαριώτη, προφανώς όχι μόνο για να δηλώσει τη διαφορότητα των προσώπων, αλλά και για να υπογραμμίσει εμμέσως ότι και οι δύο ήταν μέλη του θρησκευτικού πολιτικού κινήματος των Ζηλωτών[2]. Σε αυτή την θεωρία συνεπικουρούν μερικές λατινικές αποδόσεις οι οποίες φέρουν την υπογραφή "Ιούδας Ζηλωτής", αντί Θαδδαίος ή Λεββαίος καθώς και μία αρχαία κοπτική (σααδική) μετάφραση που στη θέση Ιούδας, προσάπτει το Κανανίτης - "ουχ ο Ισκαριώτης", στο Ιωάννης 14, 22.

Γενικώς σήμερα δε φαίνεται να μπορεί να υποστηριχτεί σοβαρά κάποια ταυτοποίηση μεταξύ των δύο συνονόματων μαθητών, αφού ο Ιωάννης μας αναφέρει πως ο Ιούδας Ισκαριώτης ήταν γιος κάποιου Σίμωνα (6, 71), ενώ ο Λουκάς (για το Θαδδαίο) του Ιακώβου (6, 16). Σε κάποιες περιπτώσεις τέθηκε το ζήτημα πως το άρθρο "του", μπορεί να δηλώνει κάποιου είδους συγγένεια. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η αναφορά στο Μάρκος 16, 1, που αναφέρεται η "Μαρία, η του Ιακώβου". Αλλά μία τέτοια προοπτική δεν ευσταθεί καθώς η προσφώνηση "του" δε σημαίνει θυγατέρα, αλλά τη μητέρα. Γι αυτό και η προσπάθεια να ταυτιστεί με τον έτερο Ιούδα, μέσω προγόνου πέφτει και πάλι στο κενό, αφού πρέπει να διακριθούν[3]. Άλλωστε μία τέτοια άποψη προκρίνεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των παλαιότερων και νεότερων ερευνητών[4].

Υπάρχει επίσης και η άποψη, η οποία προκύπτει από αναφορά του Ιερωνύμου (PL 26, 61), ότι ο Ιούδας Ιακώβου, σημαίνει αδελφός του Ιακώβου και πιο συγκεκριμένα του Ιακώβου του αδελφοθέου. Αυτή μάλιστα η άποψη πέρασε και στη λειτουργική παράδοση της εκκλησίας, αλλά και σε εκκλησιαστικούς συγγραφείς[5]. Παρόλα αυτά δε βρίσκει σοβαρά ερείσματα[6]. Μία ακόμα ταύτιση έγινε από μερικούς ερευνητές, προς το Θαδδαίο (Αλφαίο) εκ των εβδομήκοντα. Αλλά τόσο ο Ευσέβιος[7] αλλά και Σύροι συγγραφείς τους διακρίνουν σαφώς.

Παραδόσεις περί του βίου του

Σύμφωνα με τον Ιερώνυμο (PL 26, 61) ο Ιούδας, ο Λεββαίος και Θαδδαίος, κήρυξε στην Αρμενία φέροντας μάλιστα μαζί του και την Ιερή Λόγχη. Μαρτύρησε στο Σαβαρχάμ, νοτιοανατολικά του όρους Αραράτ στην περιοχή Αραντάζ περί το 50, γι αυτό και η Αρμενική εκκλησία θεωρείται αποστολική, θεμελιωμένη στο αίμα του Αποστόλου Ιούδα. Σύμφωνα με άλλες παραδόσεις από τη Συρία ο Ιούδας μαρτύρησε στο Αραντ κοντά στη Βηρυτό. Τέλος κατά το Νικηφόρο Κάλλιστο ο Ιούδας κήρυξε το ευαγγέλιο αρχικά στην Ιουδαία, τη Γαλιλαία και τη Σαμάρεια και εν συνεχεία στη Συρία και τη Μεσοποταμία. Πέθανε στην Έδεσσα[8] (πόλη της νοτιοανατολικής Τουρκίας, η σημερινή Ουρφά).

Η μνήμη του εορτάζεται στις 21 Αυγούστου.

Υποσημειώσεις

  1. Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, σελ. 123
  2. Γλαβίνας, ο.π., σελ. 123
  3. Γλαβίνας, ο.π., σελ. 123
  4. ο.π.
  5. Γλαβίνας, ο.π., σελ. 124
  6. ο.π.
  7. Ευσέβιος Εκκλησιαστική Ιστορία Α΄, 13
  8. PG 145, 864

Βιβλιογραφία

  • Απόστολος Γλαβίνας, Οι Δώδεκα Απόστολοι, Τέρτιος, Κατερίνη 1993.