Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ιερά Μονή Παντοκράτορος"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ (Νέα σελίδα: Η '''Ιερά Μονή Παντοκράτορος''' είναι μία από τις είκοσι Μονές του Αγίου Όρους, της αυτόνομη...)
 
μ
 
(Μία ενδιάμεση έκδοση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η '''Ιερά Μονή Παντοκράτορος''' είναι μία από τις είκοσι Μονές του [[Άθως|Αγίου Όρους]], της αυτόνομης [[Μοναχισμός|μοναστικής]] πολιτείας που βρίσκεται στη Β. Ελλάδα και στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του [[Άθως|Άθω]], της ανατολικότερης από τις τρεις χερσονήσους της ''Χαλκιδικής''. Η ''Μονή Παντοκράτορος'' είναι ελληνική, ιδιόρρυθμη<ref>Ιδιόρρυθμο ονομάζεται το μοναστήρι που δεν είναι κοινόβιο, έχει δικό του τρόπο ζωής, ρυθμό (Βεργωτής Γεώργιος, ''Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων'', 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 108). Στα μοναστήρια αυτά, κοινά για τους μοναχούς παραμένουν ''"η διοίκηση, η προσευχή και τροφή τις Κυριακές ή τις μεγάλες Εορτές, η εργασία και η ενδυμασία. Η διατροφή των άλλων ημερών είναι ατομική μέριμνα του κάθε Μοναχού"'' (Μαλαβάκης Νίκος, ''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων'', Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 65).</ref> και γιορτάζει τη [[Μεταμόρφωση του Σωτήρος]] στις 6 Αυγούστου. Βρίσκεται χτισμένη πάνω σε βραχώδη λόφο, κοντά στη θάλασσα τhς ΒΑ. παραλίας και σε μικρή απόσταση από τη Μονή [[Ιερά Μονή Σταυρονικήτα|Σταυρονικήτα]].
+
Η '''Ιερά Μονή Παντοκράτορος''' είναι μία από τις είκοσι Μονές του [[Άθως|Αγίου Όρους]], της αυτόνομης [[Μοναχισμός|μοναστικής]] πολιτείας που βρίσκεται στη Β. Ελλάδα και στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του [[Άθως|Άθω]], της ανατολικότερης από τις τρεις χερσονήσους της ''Χαλκιδικής''. Η ''Μονή Παντοκράτορος'' είναι ελληνική, κοινόβια<ref>''Κοινόβιο'' ονομάζεται το μοναστήρι όπου ο βίος των Μοναχών είναι κοινός ως προς την εργασία, τα έσοδα, την ενδυμασία, τις δαπάνες, την τραπεζαρία, την προσευχή (Μαλαβάκης Νίκος, ''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων'', Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 78-79). Οι μοναχοί στερούνται κάθε είδους περιουσίας και διατρέφονται από περιουσιακά στοιχεία της μονής που διαχειρίζεται το ηγουμενοσυμβούλιο (Βεργωτής Γεώργιος, ''Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων'', 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 126).</ref> και γιορτάζει τη [[Μεταμόρφωση του Σωτήρος]] στις 6 Αυγούστου. Βρίσκεται χτισμένη πάνω σε βραχώδη λόφο, κοντά στη θάλασσα τhς ΒΑ. παραλίας και σε μικρή απόσταση από τη Μονή [[Ιερά Μονή Σταυρονικήτα|Σταυρονικήτα]].
  
 
==Ιστορικά στοιχεία==
 
==Ιστορικά στοιχεία==
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
  
 
[[Κατηγορία:Μονές|Π]]
 
[[Κατηγορία:Μονές|Π]]
 +
 +
 +
 +
[[en:Pantokrator Monastery (Athos)]]
 +
[[fr:Monastère du Pantocrator (Mont Athos)]]
 +
[[ro:Mănăstirea Pantocrator (Muntele Athos)]]

Τελευταία αναθεώρηση της 14:52, 22 Νοεμβρίου 2012

Η Ιερά Μονή Παντοκράτορος είναι μία από τις είκοσι Μονές του Αγίου Όρους, της αυτόνομης μοναστικής πολιτείας που βρίσκεται στη Β. Ελλάδα και στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του Άθω, της ανατολικότερης από τις τρεις χερσονήσους της Χαλκιδικής. Η Μονή Παντοκράτορος είναι ελληνική, κοινόβια[1] και γιορτάζει τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος στις 6 Αυγούστου. Βρίσκεται χτισμένη πάνω σε βραχώδη λόφο, κοντά στη θάλασσα τhς ΒΑ. παραλίας και σε μικρή απόσταση από τη Μονή Σταυρονικήτα.

Ιστορικά στοιχεία

Υποσημειώσεις

  1. Κοινόβιο ονομάζεται το μοναστήρι όπου ο βίος των Μοναχών είναι κοινός ως προς την εργασία, τα έσοδα, την ενδυμασία, τις δαπάνες, την τραπεζαρία, την προσευχή (Μαλαβάκης Νίκος, Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων, Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 78-79). Οι μοναχοί στερούνται κάθε είδους περιουσίας και διατρέφονται από περιουσιακά στοιχεία της μονής που διαχειρίζεται το ηγουμενοσυμβούλιο (Βεργωτής Γεώργιος, Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων, 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 126).

Βιβλιογραφία

  • "Άθως" > "Περιγραφή των κυρίαρχων Μονών", εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 4, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].
  • Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 1-12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962-1968 (τα σχετικά με τις Μονές άρθρα).
  • Καδάς Σωτήρης, Το Άγιον Όρος. Τα μοναστήρια και οι θησαυροί τους, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1995.
  • Χαριτόπουλος Ευστάθιος, Άγιον Όρος. Οι άγιοι τόποι της Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη 2002.
  • Χατζηφώτης Μ.Ι., Η καθημερινή ζωή στο Άγιο Όρος, Παπαδήμας, Αθήνα 1999.

Σύνδεσμοι