Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Γάιος"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Ο '''Γάιος''' υπήρξε λαϊκός εκκλησιαστικός συγγραφέας<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία, σελ. 331</ref> κατά τον γ΄ αιώνα. Έζησε στη Ρώμη, επί εποχής [[Ζεφυρίνος Ρώμης|Ζεφυρίνου]] (199-217)<ref>Ευσέβιος Εκκλησιαστική Ιστορία 5, 18, 1. 5, 18, 11</ref>, χωρίς να διασώζονται όμως σχετικές πληροφορίες για το βίο του. Οι όποιες πληροφορίες μας παρέχονται, προέρχονται ως έμμεσες πληροφορίες, από τα διασωσμένα σημεία του βιβλίου του, στην [[Εκκλησιαστική Ιστορία]] του [[Ευσέβιος Καισαρείας|Ευσεβίου]]. Έτσι γνωρίζουμε πως καταπολέμησε το [[Μοντανισμός|Μοντανιστή]] Πρόκλο, σε μία πραγματεία ονομαζόμενη ''"Διάλογος προς Προκλον"'', της οποίας διαθέτουμε 4 κομμάτια<ref>Ευσέβιος Εκκλησιαστική Ιστορία 2, 25, 7. 6, 20, 3. 3, 31, 4. 3, 28, 1</ref>. Σε αυτά τα κομμάτια μας αποκαλύπτονται σημαντικές πληροφορίες όπως ότι τα σκηνώματα των Αποστόλων [[Απόστολος Πέτρος|Πέτρου]] και [[Απόστολος Παύλος|Παύλου]] βρίσκονταν στη Ρώμη, πως η [[Προς Εβραίους]] επιστολή δεν ανήκει στον Απόστολο Παύλο, πληροφορίες περί των τεσσάρων θυγατέρων του [[Απόστολος Φίλιππος|Αποστόλου Φιλίππου]] στην Ιεράπολη και τέλος πληροφορίες περί των [[χιλιασμός|χιλιαστικών]] αντιλήψεων του [[Κήρινθος|Κηρίνθου]]. Ο Γάιος, βοήθησε θεολογικά την Εκκλησία στην αντιμετώπιση του αποκαλυπτικού κινήματος της εποχής του και της πληθώρας των απόκρυφων βιβλίων, που νόθευαν τον [[Βιβλικός κανόνας|Κανόνα της Γραφής]]<ref>Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, ''Πατρολογία'', τόμ. Α', έκδ. 4η, Αθήνα 2000, σελ. 331.</ref>, ενώ καταπολέμησε και τη διδασκαλία περί χιλιετούς βασιλείας του Χριστού στη γη<ref>"Γάιος", ''ΘΗΕ'', τόμ. 4 (1964), στ. 148.</ref>. Για το λόγο αυτό μάλιστα, φαίνεται πως απέρριπτε την [[Αποκάλυψις Ιωάννου|Αποκάλυψη του Ιωάννη]], απέρριπτε όμως και το [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον|Ευαγγέλιό]] του, νομίζοντας πως τα είχε γράψει επίσης ο Κήρινθος (η άποψη αυτή είναι λανθασμένη, καθώς φαίνεται πως ο κυρίως καταπολεμούμενος αντινομιστής ήταν τελικά ο ίδιος ο Κήρινθος<ref>Παν. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 688</ref>). Η άποψη αυτή μας οδηγεί στο να κατανοήσουμε πως αρνιόταν ή είχε άγνοια για τη θεολογία του [[Χριστός|Λόγου]]<ref>Π. Χρηστου, ενθ.αν., σελ. 689</ref>. Είναι πιθανό επίσης να ανήκε σε μία θεωρητική [[Αίρεση|αιρετική]] τάση (δεν είχαν οργάνωση ή αρχηγό, αλλά μόνο θεωρητική φιλοσοφική και θεολογική προσέγγιση) των Αλόγων<ref>Π. Χρηστου, ενθ.αν., σελ. 689</ref>, που άνηκαν σε [[Μοναρχιανισμός|Μοναρχιανικές]] τάσεις. | + | Ο '''Γάιος''' υπήρξε λαϊκός εκκλησιαστικός συγγραφέας<ref>Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία, σελ. 331</ref> κατά τον γ΄ αιώνα. Έζησε στη Ρώμη, επί εποχής [[Ζεφυρίνος Ρώμης|Ζεφυρίνου]] (199-217)<ref>Ευσέβιος Εκκλησιαστική Ιστορία 5, 18, 1. 5, 18, 11</ref>, χωρίς να διασώζονται όμως σχετικές πληροφορίες για το βίο του. Οι όποιες πληροφορίες μας παρέχονται, προέρχονται ως έμμεσες πληροφορίες, από τα διασωσμένα σημεία του βιβλίου του, στην [[Εκκλησιαστική Ιστορία]] του [[Ευσέβιος Καισαρείας|Ευσεβίου]]. Έτσι γνωρίζουμε πως καταπολέμησε το [[Μοντανισμός|Μοντανιστή]] Πρόκλο, σε μία πραγματεία ονομαζόμενη ''"Διάλογος προς Προκλον"'', της οποίας διαθέτουμε 4 κομμάτια<ref>Ευσέβιος Εκκλησιαστική Ιστορία 2, 25, 7. 6, 20, 3. 3, 31, 4. 3, 28, 1</ref>. Σε αυτά τα κομμάτια μας αποκαλύπτονται σημαντικές πληροφορίες όπως ότι τα σκηνώματα των Αποστόλων [[Απόστολος Πέτρος|Πέτρου]] και [[Απόστολος Παύλος|Παύλου]] βρίσκονταν στη Ρώμη, πως η [[Προς Εβραίους]] επιστολή δεν ανήκει στον Απόστολο Παύλο, πληροφορίες περί των τεσσάρων θυγατέρων του [[Απόστολος Φίλιππος|Αποστόλου Φιλίππου]] στην Ιεράπολη και τέλος πληροφορίες περί των [[χιλιασμός|χιλιαστικών]] αντιλήψεων του [[Κήρινθος|Κηρίνθου]]. Ο Γάιος, βοήθησε θεολογικά την Εκκλησία στην αντιμετώπιση του αποκαλυπτικού κινήματος της εποχής του και της πληθώρας των απόκρυφων βιβλίων, που νόθευαν τον [[Βιβλικός κανόνας|Κανόνα της Γραφής]]<ref>Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, ''Πατρολογία'', τόμ. Α', έκδ. 4η, Αθήνα 2000, σελ. 331.</ref>, ενώ καταπολέμησε και τη διδασκαλία περί χιλιετούς βασιλείας του Χριστού στη γη<ref>"Γάιος", ''ΘΗΕ'', τόμ. 4 (1964), στ. 148.</ref>. Για το λόγο αυτό μάλιστα, φαίνεται πως απέρριπτε την [[Αποκάλυψις Ιωάννου|Αποκάλυψη του Ιωάννη]], απέρριπτε όμως και το [[Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον|Ευαγγέλιό]] του, νομίζοντας πως τα είχε γράψει επίσης ο Κήρινθος (η άποψη αυτή είναι λανθασμένη, καθώς φαίνεται πως ο κυρίως καταπολεμούμενος αντινομιστής από τον Ιωάννη ήταν τελικά ο ίδιος ο Κήρινθος<ref>Παν. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 688</ref>)<ref>Βλ. και: Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.), ''Η περί Προϋπάρξεως του Ιησού Χριστού Διδασκαλία της Αγίας Γραφής κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον'', Αθήνα 2002, σελ. 24, υποσημ. #25: ''"Περί του σκοπού του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου ο Ειρηναίος λέγει ότι εγράφη προς καταπολέμησιν των Νικολαϊτών και του Κηρίνθου"''.</ref> . Η άποψη αυτή μας οδηγεί στο να κατανοήσουμε πως αρνιόταν ή είχε άγνοια για τη θεολογία του [[Χριστός|Λόγου]]<ref>Π. Χρηστου, ενθ.αν., σελ. 689</ref>. Είναι πιθανό επίσης να ανήκε σε μία θεωρητική [[Αίρεση|αιρετική]] τάση (δεν είχαν οργάνωση ή αρχηγό, αλλά μόνο θεωρητική φιλοσοφική και θεολογική προσέγγιση) των Αλόγων<ref>Π. Χρηστου, ενθ.αν., σελ. 689</ref>, που άνηκαν σε [[Μοναρχιανισμός|Μοναρχιανικές]] τάσεις. |
==Υποσημειώσεις== | ==Υποσημειώσεις== | ||
Αναθεώρηση της 16:40, 2 Αυγούστου 2009
Ο Γάιος υπήρξε λαϊκός εκκλησιαστικός συγγραφέας[1] κατά τον γ΄ αιώνα. Έζησε στη Ρώμη, επί εποχής Ζεφυρίνου (199-217)[2], χωρίς να διασώζονται όμως σχετικές πληροφορίες για το βίο του. Οι όποιες πληροφορίες μας παρέχονται, προέρχονται ως έμμεσες πληροφορίες, από τα διασωσμένα σημεία του βιβλίου του, στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσεβίου. Έτσι γνωρίζουμε πως καταπολέμησε το Μοντανιστή Πρόκλο, σε μία πραγματεία ονομαζόμενη "Διάλογος προς Προκλον", της οποίας διαθέτουμε 4 κομμάτια[3]. Σε αυτά τα κομμάτια μας αποκαλύπτονται σημαντικές πληροφορίες όπως ότι τα σκηνώματα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου βρίσκονταν στη Ρώμη, πως η Προς Εβραίους επιστολή δεν ανήκει στον Απόστολο Παύλο, πληροφορίες περί των τεσσάρων θυγατέρων του Αποστόλου Φιλίππου στην Ιεράπολη και τέλος πληροφορίες περί των χιλιαστικών αντιλήψεων του Κηρίνθου. Ο Γάιος, βοήθησε θεολογικά την Εκκλησία στην αντιμετώπιση του αποκαλυπτικού κινήματος της εποχής του και της πληθώρας των απόκρυφων βιβλίων, που νόθευαν τον Κανόνα της Γραφής[4], ενώ καταπολέμησε και τη διδασκαλία περί χιλιετούς βασιλείας του Χριστού στη γη[5]. Για το λόγο αυτό μάλιστα, φαίνεται πως απέρριπτε την Αποκάλυψη του Ιωάννη, απέρριπτε όμως και το Ευαγγέλιό του, νομίζοντας πως τα είχε γράψει επίσης ο Κήρινθος (η άποψη αυτή είναι λανθασμένη, καθώς φαίνεται πως ο κυρίως καταπολεμούμενος αντινομιστής από τον Ιωάννη ήταν τελικά ο ίδιος ο Κήρινθος[6])[7] . Η άποψη αυτή μας οδηγεί στο να κατανοήσουμε πως αρνιόταν ή είχε άγνοια για τη θεολογία του Λόγου[8]. Είναι πιθανό επίσης να ανήκε σε μία θεωρητική αιρετική τάση (δεν είχαν οργάνωση ή αρχηγό, αλλά μόνο θεωρητική φιλοσοφική και θεολογική προσέγγιση) των Αλόγων[9], που άνηκαν σε Μοναρχιανικές τάσεις.
Υποσημειώσεις
- ↑ Στ. Παπαδόπουλος, Πατρολογία, σελ. 331
- ↑ Ευσέβιος Εκκλησιαστική Ιστορία 5, 18, 1. 5, 18, 11
- ↑ Ευσέβιος Εκκλησιαστική Ιστορία 2, 25, 7. 6, 20, 3. 3, 31, 4. 3, 28, 1
- ↑ Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, Πατρολογία, τόμ. Α', έκδ. 4η, Αθήνα 2000, σελ. 331.
- ↑ "Γάιος", ΘΗΕ, τόμ. 4 (1964), στ. 148.
- ↑ Παν. Χρήστου, Ελλ. Πατρολογία, σελ. 688
- ↑ Βλ. και: Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.), Η περί Προϋπάρξεως του Ιησού Χριστού Διδασκαλία της Αγίας Γραφής κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον, Αθήνα 2002, σελ. 24, υποσημ. #25: "Περί του σκοπού του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου ο Ειρηναίος λέγει ότι εγράφη προς καταπολέμησιν των Νικολαϊτών και του Κηρίνθου".
- ↑ Π. Χρηστου, ενθ.αν., σελ. 689
- ↑ Π. Χρηστου, ενθ.αν., σελ. 689
Βιβλιογραφία
- Παναγιώτης Χρήστου, "Ελληνική Πατρολογία", Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005.
- Στυλιανός Παπαδόπουλος, "Πατρολογία", Έκδοση Ιδιωτική, Αθήνα 2000.
