Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου"
μ |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| + | {{Μονές | ||
| + | | Όνομα = Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου | ||
| + | | Εικόνα = [[Image:07Athos_St_Dionysius02.jpg|200px]] | ||
| + | | Όνομα Εικόνας = Η Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου | ||
| + | | Τοποθεσία = Άγιο Όρος (Άθως) | ||
| + | | Ίδρυση = τέλη 14ος αιώνας | ||
| + | | Ιδρυτής = Όσιος Διονύσιος | ||
| + | | Τύπος Μοναστηριού = Κοινόβιο | ||
| + | | Ημερομηνία εορτής = [[Πρότυπο:24 Ιουνίου|24 Ιουνίου]] | ||
| + | | Καθολικό = Γέννηση του [[Ιωάννης ο Πρόδρομος|Ιωάννου του Προδρόμου]] | ||
| + | }} | ||
Η '''Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου''' είναι μία από τις είκοσι Μονές του [[Άθως|Αγίου Όρους]], της αυτόνομης [[Μοναχισμός|μοναστικής]] πολιτείας που βρίσκεται στη Β. Ελλάδα και στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του [[Άθως|Άθω]], της ανατολικότερης από τις τρεις χερσονήσους της ''Χαλκιδικής''. Η ''Μονή Αγίου Διονυσίου'' είναι ελληνική, κοινόβια<ref>''Κοινόβιο'' ονομάζεται το μοναστήρι όπου ο βίος των Μοναχών είναι κοινός ως προς την εργασία, τα έσοδα, την ενδυμασία, τις δαπάνες, την τραπεζαρία, την προσευχή (Μαλαβάκης Νίκος, ''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων'', Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 78-79). Οι μοναχοί στερούνται κάθε είδους περιουσίας και διατρέφονται από περιουσιακά στοιχεία της μονής που διαχειρίζεται το ηγουμενοσυμβούλιο (Βεργωτής Γεώργιος, ''Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων'', 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 126).</ref> και γιορτάζει τη Γέννηση του [[Ιωάννης ο Πρόδρομος|Ιωάννου του Προδρόμου]], στις 24 Ιουνίου. Βρίσκεται στη ΝΔ. παραλία τής χερσονήσου, ανάμεσα στη Μονή [[Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου|Γρηγορίου]] και [[Ιερά Μονή Αγίου Παύλου|Αγίου Παύλου]], χτισμένη σε απόκρημνο βράχο ύψους 80 μ. | Η '''Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου''' είναι μία από τις είκοσι Μονές του [[Άθως|Αγίου Όρους]], της αυτόνομης [[Μοναχισμός|μοναστικής]] πολιτείας που βρίσκεται στη Β. Ελλάδα και στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του [[Άθως|Άθω]], της ανατολικότερης από τις τρεις χερσονήσους της ''Χαλκιδικής''. Η ''Μονή Αγίου Διονυσίου'' είναι ελληνική, κοινόβια<ref>''Κοινόβιο'' ονομάζεται το μοναστήρι όπου ο βίος των Μοναχών είναι κοινός ως προς την εργασία, τα έσοδα, την ενδυμασία, τις δαπάνες, την τραπεζαρία, την προσευχή (Μαλαβάκης Νίκος, ''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων'', Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 78-79). Οι μοναχοί στερούνται κάθε είδους περιουσίας και διατρέφονται από περιουσιακά στοιχεία της μονής που διαχειρίζεται το ηγουμενοσυμβούλιο (Βεργωτής Γεώργιος, ''Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων'', 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 126).</ref> και γιορτάζει τη Γέννηση του [[Ιωάννης ο Πρόδρομος|Ιωάννου του Προδρόμου]], στις 24 Ιουνίου. Βρίσκεται στη ΝΔ. παραλία τής χερσονήσου, ανάμεσα στη Μονή [[Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου|Γρηγορίου]] και [[Ιερά Μονή Αγίου Παύλου|Αγίου Παύλου]], χτισμένη σε απόκρημνο βράχο ύψους 80 μ. | ||
Αναθεώρηση της 17:13, 20 Ιουλίου 2009
| Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου | |
 Η Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου | |
| Τοποθεσία | Άγιο Όρος (Άθως) |
| Ίδρυση | τέλη 14ος αιώνας |
| Ιδρυτής | Όσιος Διονύσιος |
| Τύπος Μοναστηριού | Κοινόβιο |
| Ημερομηνία εορτής | 24 Ιουνίου |
| Καθολικό | Γέννηση του Ιωάννου του Προδρόμου |
Η Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου είναι μία από τις είκοσι Μονές του Αγίου Όρους, της αυτόνομης μοναστικής πολιτείας που βρίσκεται στη Β. Ελλάδα και στο νότιο τμήμα της χερσονήσου του Άθω, της ανατολικότερης από τις τρεις χερσονήσους της Χαλκιδικής. Η Μονή Αγίου Διονυσίου είναι ελληνική, κοινόβια[1] και γιορτάζει τη Γέννηση του Ιωάννου του Προδρόμου, στις 24 Ιουνίου. Βρίσκεται στη ΝΔ. παραλία τής χερσονήσου, ανάμεσα στη Μονή Γρηγορίου και Αγίου Παύλου, χτισμένη σε απόκρημνο βράχο ύψους 80 μ.
Περιεχόμενα
Ιστορικά στοιχεία
Υποσημειώσεις
- ↑ Κοινόβιο ονομάζεται το μοναστήρι όπου ο βίος των Μοναχών είναι κοινός ως προς την εργασία, τα έσοδα, την ενδυμασία, τις δαπάνες, την τραπεζαρία, την προσευχή (Μαλαβάκης Νίκος, Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και Θρησκευτικών όρων, Αστήρ, Αθήνα 1999, σελ. 78-79). Οι μοναχοί στερούνται κάθε είδους περιουσίας και διατρέφονται από περιουσιακά στοιχεία της μονής που διαχειρίζεται το ηγουμενοσυμβούλιο (Βεργωτής Γεώργιος, Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων, 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 126).
Βιβλιογραφία
- "Άθως" > "Περιγραφή των κυρίαρχων Μονών", εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 4, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].
- Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 1-12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962-1968 (τα σχετικά με τις Μονές άρθρα).
- Καδάς Σωτήρης, Το Άγιον Όρος. Τα μοναστήρια και οι θησαυροί τους, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1995.
- Χαριτόπουλος Ευστάθιος, Άγιον Όρος. Οι άγιοι τόποι της Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη 2002.
- Χατζηφώτης Μ.Ι., Η καθημερινή ζωή στο Άγιο Όρος, Παπαδήμας, Αθήνα 1999.
Σύνδεσμοι
Άγιο Όρος | | 1. Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας | 2. Ιερά Μονή Βατοπαιδίου | 3. Ιερά Μονή Ιβήρων | 4. Ιερά Μονή Χιλανδαρίου | 5. Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου | 6. Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου | 7. Ιερά Μονή Παντοκράτορος | 8. Ιερά Μονή Ξηροποτάμου | 9. Ιερά Μονή Ζωγράφου | 10. Ιερά Μονή Δοχειαρίου | 11. Ιερά Μονή Καρακάλου | 12. Ιερά Μονή Φιλόθεου | 13. Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας | 14. Ιερά Μονή Αγίου Παύλου | 15. Ιερά Μονή Σταυρονικήτα | 16. Ιερά Μονή Ξενοφώντος | 17. Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου | 18. Ιερά Μονή Εσφιγμένου | 19. Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος | 20. Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου | | Μοναστικά καθιδρύματα
