Πρότυπο:Τα λόγια του Ιησού (το αρχαιότερο Ευαγγέλιο)
Αναθεώρηση ως προς 05:06, 12 Νοεμβρίου 2008 από τον Papyrus (Συζήτηση | Συνεισφορά)
- Τίτλος βιβλίου: Τα λόγια του Ιησού, το αρχαιότερο Ευαγγέλιο
- Κατηγορία: Αγία Γραφή-Ιστορία των κειμένων-Κριτική του κειμένου
- Συγγραφέας: Βασιλειάδης Πέτρος
- Εκδότης: Άρτος Ζωής
- Τόπος Έκδοσης: Αθήνα
- Έτος Έκδοσης: 2005
- Σελίδες: 236
- Περιεχόμενα: Πρότυπο:Τα λόγια του Ιησού (το αρχαιότερο Ευαγγέλιο)/Περιεχόμενα
- Σύνοψη: Είναι βέβαιο, ότι η διατύπωση μιας θεωρίας περί ύπαρξης γραπτής πηγής, προγενέστερης μάλιστα των τεσσάρων Ευαγγελίων, θα ήταν ικανή να κινήσει παγκοσμίως το ενδιαφέρον και να "εξάψει τη φαντασία όχι μόνο των θεολόγων, άλλα και τών ανθρώπων του πνεύματος, ακόμη και των μέσων μαζικής ενημέρωσης"[1]. Πόσο μάλλον όταν η θεωρία αυτή αποτελεί βεβαιότητα για τη μεγάλη πλεοψηφία των ερευνητών, οι οποίοι, μετά από έρευνα εκατό περίπου ετών, πιστεύουν διαπιστώνουν ότι οι ευαγγελιστές Ματθαίος και Λουκάς, εκτός των άλλων, είναι και εκδότες μιας γραπτής πηγής, το περιεχόμενο της οποίας περιέχεται στο κοινό υλικό των ευαγγελίων τους, έκτασης 240 περίπου στίχων[2]. Η πηγή αυτή η οποία ονομάζεται "Πηγή των Λογίων" και συμβολίζεται διεθνώς με το γράμμα Q (από τη γερμανική λέξη Quelle=πηγή), εικάζεται ότι συγγράφηκε πριν από το ευαγγέλιο του Μάρκου και "κυκλοφορούσε στα ελληνικά σε ιουδαιοχριστιανικές Εκκλησίες στο συροπαλαιστινιακό χώρο και είχε έντονο εσχατολογικό χαρακτήρα"[3]. Όπως σημειώνει ο συγγραφέας, η ύπαρξη μιας τέτοιας πηγής δεν βοηθά μόνο στη λύση του συνοπτικού προβλήματος, αλλά μας φανερώνει και την ύπαρξη ενός παράλληλου θεολογικού ρεύματος στον αρχέγονο χριστιανισμό από το οποίο "απουσιάζει...παντελώς η ιστορία του Πάθους του Ιησού" και δίνει έμφαση στην "εσχατολογική...διάσταση του μυστηρίου της Θείας Οικονομίας"[4]. Οι πρώτες 70 περίπου σελίδες του βιλίου, είναι αφιερωμένες στην παρουσίαση της πηγής Q έτσι όπως έχει αποκατασταθεί σήμερα, μαζί με τη νεοελληνική της μετάφραση με παραπομπές στα εδάφια από τα οποία προέρχεται. Στο τέλος των σελίδων αυτών παρατίθεται κριτικό υπόμνημα και από εκεί και πέρα ξεκινά το δεύτερο μέρος του βιβλίου, το οποίο είναι αφιερωμένο σε οκτώ μελέτες του συγγραφέα με βασικό θέμα την "Πηγή των Λογίων". Οι μελέτες αυτές, οι οποίες έχουν συλλεχθεί και επανεκδοθεί από παλαιότερες δημοσιεύσεις του καθηγητή, αποτελούν απαραίτητο βοήθημα στην κατανόηση των προβλημάτων τα οποία είτε λύνει, είτε δημιουργεί η ύπαρξη της Q και κυρίως το περιεχόμενό της με το θεολογικό ρεύμα που εκπροσωπεί (και το οποίο ασφαλώς, έχει επίσης διασωθεί στη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας[5]). Σίγουρα, και μόνο το γεγονός ότι η ανάπτυξη των θεμάτων μας οδηγεί πίσω στο χρόνο, κατευθείαν στα πρώτα χρόνια μετά το πάθος του Ιησού, αρκεί να κάνει το βιβλίο συναρπαστικό. Επιπλέον όμως, βοηθά τον αναγνώστη να κατανοήσει ότι η αρχέγονη Εκκλησία δεν χρησιμοποιούσε το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού ως το μοναδικό "μοχλό της χριστιανικής πίστεως" και ότι η έρευνα γύρω από την "Πηγή των Λογίων" αποκάλυψε "την πολυπλοκότητα της αρχέγονης χριστιανικής φιλολογικής δραστηριότητας"[6]. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται στο βιβλίο είναι η δημοτική.
