Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Άγιο Όρος"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
μ (+iW, +image)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 +
[[Image:Athos.jpg|right|thumb|350px|Η κορυφή του Όρου Άθως]]
 
Με το όνομα '''Άγιο Όρος''' (ή και απλά '''Όρος''' ή και '''Άθως'''/'''Άθωνας'''<ref>Ο '''Άθως''' αποτελεί και όρος με ύψος 2.033 μέτρα, που καταλαμβάνει το νότιο ακραίο τμήμα της ομώνυμης χερσονήσου, της χερσονήσου του ''Άθω''. Η ονομασία ''Άθως''/''Άθω'', όπως και οι ονομασίες ''Άθων''/''Άθωνος'' και ''Αθόως''/''Αθόω'', με τις οποίες επίσης αναφέρεται, είναι αρχαίες. Η ονομασία αυτή οφείλεται, σύμφωνα με την μυθολογική παράδοση, στον Γίγαντα ''Άθω'', ο οποίος, κατά τη ''Γιγαντομαχία'', έριξε εναντίον του ''Ποσειδώνα'' έναν μεγάλο βράχο που έπεσε στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα το όρος ''Άθως''. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, ο ''Ποσειδώνας'' έριξε ένα τεράστιο λιθάρι που καταπλάκωσε τον Γίγαντα ''Άθω''. O τύπος ''Άθως'' απαντά στον ''Αισχίνη'' (''Κατά Κτησιφώντος'', 132: ''"...ο μεν των Περσών βασιλεύς, ο τον '''Άθω''' διορύξας"''), στον ''Θεόκριτο'' (''Ειδύλλια'', 7.76-77: ''"...εύτε χιών ως τις κατετάκετο μακρόν υφ' Αίμον ή '''Άθω''' ή Ροδόπαν ή Καύκασον εσχατόωντα"'') και αλλού, ο τύπος ''Άθων'' στον ''Ηρόδοτο'' (6,44: ''"εκ δε Ακάνθου ορμώμενοι τον '''Άθων''' περιέβαλλον"''), στον ''Θουκυδίδη'' (5,4: ''"και ο μεν Κλέων φυλακήν καταστησάμενος της Τορώνης άρας περιέπλει τον '''Άθων'''..."'' , στον ''Στράβωνα'' (Ζ΄ (αποσπάσμ.),33: ''"έστι δ' ο '''Άθων''' όρος μαστοειδές οξύτατον υψηλότατον..."'', ο τύπος ''Αθόως'' στον ''Όμηρο'' (Ξ, 229: ''"...εξ '''Αθόω''' δ' επί πόντον εβήσετο κυμαίνοντα..."'' (βλ. και "Άθως", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 4, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM]).</ref> [νεοελλ.]), αναφερόμαστε στην ανατολικότερη από τις τρεις χερσονησίδες της ''Χαλκιδικής''. Η ονομασία αυτή, την οποία έδωσε πρώτα ο λαός, αλλά επισημοποιήθηκε και επικυρώθηκε με ιδιαίτερο χρυσόβουλλο του αυτοκράτορα ''Κωνσταντίνου'' Θ΄ του ''Μονομάχου'' στα μέσα του 11ου αιώνα<ref>Καδάς Σωτήρης, ''Το Άγιον Όρος. Τα μοναστήρια και οι θησαυροί τους'', Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1995, σελ. 10.</ref>, συνδέει την χερσόνησο του ''Άθω'' με τον χαρακτήρα της [[Μοναχισμός|μοναστικής]] πολιτείας, η οποία μπαίνει επίσημα στην ιστορία από τον 9ο αιώνα, με τη συμμετοχή αγιορειτών μοναχών στη σύνοδο του 843, που συγκάλεσε η αυτοκράτειρα [[Θεοδώρα]] για την αποκατάσταση και αναστήλωση των [[Εικονομαχία|εικόνων]]<ref>Καδάς, ''Το Άγιον Όρος..'', ό.π., σελ. 11.</ref>.
 
Με το όνομα '''Άγιο Όρος''' (ή και απλά '''Όρος''' ή και '''Άθως'''/'''Άθωνας'''<ref>Ο '''Άθως''' αποτελεί και όρος με ύψος 2.033 μέτρα, που καταλαμβάνει το νότιο ακραίο τμήμα της ομώνυμης χερσονήσου, της χερσονήσου του ''Άθω''. Η ονομασία ''Άθως''/''Άθω'', όπως και οι ονομασίες ''Άθων''/''Άθωνος'' και ''Αθόως''/''Αθόω'', με τις οποίες επίσης αναφέρεται, είναι αρχαίες. Η ονομασία αυτή οφείλεται, σύμφωνα με την μυθολογική παράδοση, στον Γίγαντα ''Άθω'', ο οποίος, κατά τη ''Γιγαντομαχία'', έριξε εναντίον του ''Ποσειδώνα'' έναν μεγάλο βράχο που έπεσε στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα το όρος ''Άθως''. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, ο ''Ποσειδώνας'' έριξε ένα τεράστιο λιθάρι που καταπλάκωσε τον Γίγαντα ''Άθω''. O τύπος ''Άθως'' απαντά στον ''Αισχίνη'' (''Κατά Κτησιφώντος'', 132: ''"...ο μεν των Περσών βασιλεύς, ο τον '''Άθω''' διορύξας"''), στον ''Θεόκριτο'' (''Ειδύλλια'', 7.76-77: ''"...εύτε χιών ως τις κατετάκετο μακρόν υφ' Αίμον ή '''Άθω''' ή Ροδόπαν ή Καύκασον εσχατόωντα"'') και αλλού, ο τύπος ''Άθων'' στον ''Ηρόδοτο'' (6,44: ''"εκ δε Ακάνθου ορμώμενοι τον '''Άθων''' περιέβαλλον"''), στον ''Θουκυδίδη'' (5,4: ''"και ο μεν Κλέων φυλακήν καταστησάμενος της Τορώνης άρας περιέπλει τον '''Άθων'''..."'' , στον ''Στράβωνα'' (Ζ΄ (αποσπάσμ.),33: ''"έστι δ' ο '''Άθων''' όρος μαστοειδές οξύτατον υψηλότατον..."'', ο τύπος ''Αθόως'' στον ''Όμηρο'' (Ξ, 229: ''"...εξ '''Αθόω''' δ' επί πόντον εβήσετο κυμαίνοντα..."'' (βλ. και "Άθως", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 4, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM]).</ref> [νεοελλ.]), αναφερόμαστε στην ανατολικότερη από τις τρεις χερσονησίδες της ''Χαλκιδικής''. Η ονομασία αυτή, την οποία έδωσε πρώτα ο λαός, αλλά επισημοποιήθηκε και επικυρώθηκε με ιδιαίτερο χρυσόβουλλο του αυτοκράτορα ''Κωνσταντίνου'' Θ΄ του ''Μονομάχου'' στα μέσα του 11ου αιώνα<ref>Καδάς Σωτήρης, ''Το Άγιον Όρος. Τα μοναστήρια και οι θησαυροί τους'', Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1995, σελ. 10.</ref>, συνδέει την χερσόνησο του ''Άθω'' με τον χαρακτήρα της [[Μοναχισμός|μοναστικής]] πολιτείας, η οποία μπαίνει επίσημα στην ιστορία από τον 9ο αιώνα, με τη συμμετοχή αγιορειτών μοναχών στη σύνοδο του 843, που συγκάλεσε η αυτοκράτειρα [[Θεοδώρα]] για την αποκατάσταση και αναστήλωση των [[Εικονομαχία|εικόνων]]<ref>Καδάς, ''Το Άγιον Όρος..'', ό.π., σελ. 11.</ref>.
  
Γραμμή 26: Γραμμή 27:
  
 
[[Κατηγορία:Μονές|Α]]
 
[[Κατηγορία:Μονές|Α]]
 +
 +
 +
[[ar:جبل آثوس]]
 +
[[en:Mount Athos]]
 +
[[es:Monte Athos]]
 +
[[fr:République monastique du Mont Athos]]
 +
[[mk:Света Гора]]
 +
[[ro:Muntele Athos]]
 +
[[sr:Света Гора]]

Αναθεώρηση της 22:54, 19 Ιανουαρίου 2010

Η κορυφή του Όρου Άθως

Με το όνομα Άγιο Όρος (ή και απλά Όρος ή και Άθως/Άθωνας[1] [νεοελλ.]), αναφερόμαστε στην ανατολικότερη από τις τρεις χερσονησίδες της Χαλκιδικής. Η ονομασία αυτή, την οποία έδωσε πρώτα ο λαός, αλλά επισημοποιήθηκε και επικυρώθηκε με ιδιαίτερο χρυσόβουλλο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ΄ του Μονομάχου στα μέσα του 11ου αιώνα[2], συνδέει την χερσόνησο του Άθω με τον χαρακτήρα της μοναστικής πολιτείας, η οποία μπαίνει επίσημα στην ιστορία από τον 9ο αιώνα, με τη συμμετοχή αγιορειτών μοναχών στη σύνοδο του 843, που συγκάλεσε η αυτοκράτειρα Θεοδώρα για την αποκατάσταση και αναστήλωση των εικόνων[3].

Γεωγραφικά

Η χερσόνησος του Άθω έχει μήκος 57 χλμ., μεγαλύτερο πλάτος 10 χλμ. και συνολική επιφάνεια 336 τ.χλμ. Στα βόρεια όρια ανυψώνεται κάθετα πρός το ανάπτυγμα του η Μεγάλη Βίγλα (η ψηλότερη κορυφή (510 μ.) του βουνού Μέγας Ζυγός), σχηματίζοντας ένα φυσικό τείχος στη διάβαση προς την ιερή περιοχή. Ακολουθεί μια χαμηλή, κυματοειδής λοφοσειρά κατά μήκος του κορμού του, η οποία ανυψώνεται προοδευτικά προς τα ΝΔ και μετασχηματίζεται κοντά στο κέντρο της χερσονησίδας σε οροσειρά με υψόμετρα που κυμαίνονται από 450 έως 900 μ. Στο νότιο άκρο (κεφαλή του Αγίου Όρους) σχηματίζεται φυσική, βραχώδης, πυραμιδόμορφη έξαρση, ο Άθως, με υψόμετρο 2.033 μ. και απόκρημνες πλευρές, που βυθίζονται απότομα στη θάλασσα. Τα 4/5 της αγιορείτικης επιφάνειας έχουν υψόμετρα μικρότερα των 500 μ., ενώ λοφοσειρές και οροσειρές σχηματίζουν τις κορυφογραμμές τους στον κεντρικό άξονα της χερσονησίδας, διχοτομώντας την επιφάνεια της στη ΝΔ πλευρά προς τον Σιγγιτικό κόλπο και στη ΒΑ πλευρά προς το Θρακικό πέλαγος. Το μεγαλύτερο μέρος της χερσονήσου του Αγίου Όρους σκεπάζεται από δάση και γενικά, η χλωρίδα της περιοχής είναι πολύ πλούσια, ορισμένα δε είδη της φύονται μόνο σ' αυτό. Εξίσου πλούσια είναι και η πανίδα της περιοχής.

Εντυπωσιακές είναι και οι περιοχές που δεν υπάρχει πράσινο, αλλά βραχώδης έρημος, δύσκολα προσπελάσιμη. Μια τέτοια περιοχή είναι τα λεγόμενα Καρούλια. Ο Ιωάννης Χατζηφώτης σημειώνει: "Με θαυμασμό μίλησε για τον τόπο ο Νίκος Καζαντζάκης...«Τέλειωνε πια το προσκύνημα μας. Τις παραμονές του μισεμού πήρα τον ανήφορο μοναχός, ν' ανέβω στ' άγρια ησυχαστήρια, ανάμεσα στους βράχους αψηλά απάνω από τη θάλασσα, στα Καρούλια...Έφτασα κατά το μεσημέρι στ' ασκηταριά- τρύπες μαύρες στον γκρεμνό, σιδερένιοι σταυροί καρφωμένοι στους βράχους, ένας σκελετός πρόβαλε από μια σπηλιά...Πήρα ν' ανεβαίνω πάλι τους βράχους, με καταξέσκισαν τ' αγκρίφια τους...»"[4]. Κατ' αυτό τον τρόπο, "κακοτράχαλα κι αγριωπά είναι εξ άλλου τα βράχια σε όλη την παραθαλάσσια πλευρά από την Αγιάννα ως τα Καυσοκαλύβια"[5]. Τα μοναστήρια του όρους είναι όλα χτισμένα όλα σε επιλεγμένες τοποθεσίες και τα πιο πολλά από αυτά αντικρύζουν τη θάλασσα, εκτός από τις μονές Ζωγράφου, Κωνσταμονίτου, Φιλόθεου, Καρακάλου, Κουτλουμουσίου και Χιλανδαρίου.


Ιστορικά στοιχεία

Υποσημειώσεις

  1. ↑ Ο Άθως αποτελεί και όρος με ύψος 2.033 μέτρα, που καταλαμβάνει το νότιο ακραίο τμήμα της ομώνυμης χερσονήσου, της χερσονήσου του Άθω. Η ονομασία Άθως/Άθω, όπως και οι ονομασίες Άθων/Άθωνος και Αθόως/Αθόω, με τις οποίες επίσης αναφέρεται, είναι αρχαίες. Η ονομασία αυτή οφείλεται, σύμφωνα με την μυθολογική παράδοση, στον Γίγαντα Άθω, ο οποίος, κατά τη Γιγαντομαχία, έριξε εναντίον του Ποσειδώνα έναν μεγάλο βράχο που έπεσε στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα το όρος Άθως. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, ο Ποσειδώνας έριξε ένα τεράστιο λιθάρι που καταπλάκωσε τον Γίγαντα Άθω. O τύπος Άθως απαντά στον Αισχίνη (Κατά Κτησιφώντος, 132: "...ο μεν των Περσών βασιλεύς, ο τον Άθω διορύξας"), στον Θεόκριτο (Ειδύλλια, 7.76-77: "...εύτε χιών ως τις κατετάκετο μακρόν υφ' Αίμον ή Άθω ή Ροδόπαν ή Καύκασον εσχατόωντα") και αλλού, ο τύπος Άθων στον Ηρόδοτο (6,44: "εκ δε Ακάνθου ορμώμενοι τον Άθων περιέβαλλον"), στον Θουκυδίδη (5,4: "και ο μεν Κλέων φυλακήν καταστησάμενος της Τορώνης άρας περιέπλει τον Άθων..." , στον Στράβωνα (Ζ΄ (αποσπάσμ.),33: "έστι δ' ο Άθων όρος μαστοειδές οξύτατον υψηλότατον...", ο τύπος Αθόως στον Όμηρο (Ξ, 229: "...εξ Αθόω δ' επί πόντον εβήσετο κυμαίνοντα..." (βλ. και "Άθως", εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 4, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM]).
  2. ↑ Καδάς Σωτήρης, Το Άγιον Όρος. Τα μοναστήρια και οι θησαυροί τους, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1995, σελ. 10.
  3. ↑ Καδάς, Το Άγιον Όρος.., ό.π., σελ. 11.
  4. ↑ Στο Χατζηφώτης Μ.Ι., Η καθημερινή ζωή στο Άγιο Όρος, Παπαδήμας, Αθήνα 1999, σελ. 22.
  5. ↑ Χατζηφώτης Μ.Ι., Η καθημερινή ζωή..., ό.π., σελ. 21.

Βιβλιογραφία

  • "Άθως", εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 4, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].
  • Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 1-12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962-1968 (τα σχετικά με τις Μονές άρθρα).
  • Καδάς Σωτήρης, Το Άγιον Όρος. Τα μοναστήρια και οι θησαυροί τους, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1995.
  • Χαριτόπουλος Ευστάθιος, Άγιον Όρος. Οι άγιοι τόποι της Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη 2002.
  • Χατζηφώτης Μ.Ι., Η καθημερινή ζωή στο Άγιο Όρος, Παπαδήμας, Αθήνα 1999.

Σύνδεσμοι


Οι Μονές του Αγίου Όρους

Άγιο Όρος  | | 1. Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας | 2. Ιερά Μονή Βατοπαιδίου | 3. Ιερά Μονή Ιβήρων  | 4. Ιερά Μονή Χιλανδαρίου | 5. Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου | 6. Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου | 7. Ιερά Μονή Παντοκράτορος | 8. Ιερά Μονή Ξηροποτάμου | 9. Ιερά Μονή Ζωγράφου | 10. Ιερά Μονή Δοχειαρίου | 11. Ιερά Μονή Καρακάλου | 12. Ιερά Μονή Φιλόθεου | 13. Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας | 14. Ιερά Μονή Αγίου Παύλου | 15. Ιερά Μονή Σταυρονικήτα | 16. Ιερά Μονή Ξενοφώντος | 17. Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου | 18. Ιερά Μονή Εσφιγμένου | 19. Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος | 20. Ιερά Μονή Κωνσταμονίτου  | | Μοναστικά καθιδρύματα

Ανακτήθηκε από «https://el.orthodoxwiki.org/index.php?title=Άγιο_Όρος&oldid=17577»