Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Γάμος"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα: '''Γάμος''' αποκαλείται το μυστήριο της Ορθόδοξης Εκκλησίας και τελείται προς σύζευξη ανδρός κα...)
 
μ (Βιβλιογραφία)
Γραμμή 22: Γραμμή 22:
  
 
[[Κατηγορία:Μυστήρια της Εκκλησίας|Γ]]
 
[[Κατηγορία:Μυστήρια της Εκκλησίας|Γ]]
 +
 +
 +
[[en:Marriage]]
 +
[[fr:Mariage]]
 +
[[ro:Căsătorie]]

Αναθεώρηση της 13:35, 15 Ιανουαρίου 2009

Γάμος αποκαλείται το μυστήριο της Ορθόδοξης Εκκλησίας και τελείται προς σύζευξη ανδρός και γυναικός. Είναι μυστήριο ήδη θεσπισμένο με την ευλογία του Θεού κατά τη δημιουργία, αφού στον περιούσιο λαό θεωρείται μυστήριο που έχει την αρχή του στη δημιουργική πλάση[1]. Το μυστήριο αυτό καθώς και η καταβολή του προκύπτει και από τα λόγια του Ιησού[2].

Θεολογία

Όπως υπομνηματίζει ο Μέγας Βασίλειος, η ένωση του άνδρα και της γυναίκας με το φυσικό δεσμό και την ευλογία του Θεού είναι η βάση του μυστηρίου[3]. Οι πατέρες στην περίπτωση του γάμου, πάντοτε εξάρουν αυτό το φυσικό δεσμό, τονίζουν τις συνέπειες της απόκτησης παιδιών και συνάμα τονίζουν πως αυτές οι συνέπειες είναι αντίδοτο κατά του θανάτου. Χαρακτηριστικός είναι ο λόγος και του Ιωάννου Δαμασκηνού πως σκοπός αυτής της ευλογημένης ένωσης είναι η καταπολέμηση του έσχατου εχθρού του ανθρώπου, που είναι ο θάνατος[4]. Γι αυτό το λόγο ο γάμος στο εκκλησιαστικό σώμα αποτελεί τη βασική λειτουργία συνέχισης και ολόκληρωσης της ιστορικής πορείας προς τελείωση. Έτσι η ένταξη του γάμου στην εκκλησία του παρακλήτου, αποτελεί ένα ακόμα κομμάτι της τελείωσης αυτής. Εξ αυτού του λόγου ο Απόστολος Παύλος, παραλληλίζει το γάμο ανδρός και γυναικός με την ένωση της νύμφης εκκλησίας με το νυμφίο Χριστό[5]. Αυτή τελικά η σύζευξη είναι δεσμός φυσικός και πνευματικός διαμέσου της ευλογίας του Θεού και του εκκλησιαστικού αγιασμού[6].

Σε ότι δε αφορά το αδιάλυτο του γάμου, αυτό έχει καθαρά Ρωμαιοκαθολική επίδραση και μάλιστα μαγική[7]. Η εντολή του Ιησού να μη χωρίζουν οι άνθρωποι εφόσον μετέχουν του μυστηρίου του γάμου δε σημαίνει μαγική προσκόλληση. Όπως σε κάθε μυστήριο πλην του βαπτίσματος χρειάζεται η ελεύθερη αποδοχή του μέλους και η "η συμμετοχή της βουλητικής συνεργίας του ανθρώπου"[8], έτσι και στο μυστήριο του γάμου και κατά διάρκεια της σύζευξης απαιτείται διαρκής διάθεση και βούληση γι αυτή την ένωση. Στην ορθόδοξη θεολογία η προστακτική αυτή εντολή από τον Κύριο έχει τη λογική του "ου φονεύσεις". Και στις δύο περιπτώσεις "ελεύθερα οι άνθρωποι μπορούν και να διαλύσουν το γάμο τους και να φονεύσουν το συνάνθρωπό τους. Και στις δύο περιπτώσεις διαπράττουν βαριά αμαρτήματα"[9].

Υποσημειώσεις

  1. Νίκος Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική Θεολογία Β΄, 495
  2. Κατά Μάρκον 10, 6-8
  3. Εις την Εξαήμερον, PG 29, 160BC
  4. Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως 4, 24
  5. Προς Εφεσίους 5, 22-23
  6. Νίκος Ματσούκας, ενθ.αν., 497
  7. Νίκος Ματσούκας, ενθ.αν., 497
  8. Νίκος Ματσούκας, ενθ.αν., 497
  9. Νίκος Ματσούκας, ενθ.αν., 497

Βιβλιογραφία

  • Νικόλαος Ματσούκας, "Δογματική και Συμβολική Θεολογία Β΄", Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2007.
  • Παναγιώτης Τρεμπέλας, "Δογματική", Τόμος Γ΄, Σωτήρ, Αθήνα 2003.
  • Κάλλιστος Ware, "Η Ορθόδοξη Εκκλησία", Ακρίτας, Νέα Σμύρνη 2007.
  • Ανδρέας θεοδώρου, "Βασική Δογματική Διδασκαλία - Απαντήσεις σε Ερωτήματα Συμβολικά", Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006.