Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ελευθέριος ιερομάρτυς"
(Νέα σελίδα: Ο '''Άγιος Ελευθέριος''' είναι ιερομάρτυρας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που έζησ...) |
μ |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Ο '''Άγιος Ελευθέριος''' είναι ιερομάρτυρας της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξου Εκκλησίας]], που έζησε κατά τον 2ο αιώνα. Υπήρξε [[Επίσκοπος]] ''Ρώμης'' όπου και παρέδωσε με μαρτυρικό τρόπο τη ζωή του, μαζί με τη μητέρα του ''Ανθία''. Η μνήμη του τιμάται στις [[Πρότυπο:15 | + | Ο '''Άγιος Ελευθέριος''' είναι ιερομάρτυρας της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξου Εκκλησίας]], που έζησε κατά τον 2ο αιώνα. Υπήρξε [[Επίσκοπος]] ''Ρώμης'' όπου και παρέδωσε με μαρτυρικό τρόπο τη ζωή του, μαζί με τη μητέρα του ''Ανθία''. Η μνήμη του τιμάται στις [[Πρότυπο:15 Δεκέμβριος|15 Δεκεμβρίου]]. |
Ο άγιος ''Ελευθέριος'' από την παιδική του ηλικία προσφέρθηκε από τη μητέρα του στον τότε επίοκοπο ''Ρώμης'', ''Ανίκητο'' (155;-166) για να μάθει τα ιερά γράμματα. Σύντομα έγινε [[Αναγνώστης]] και αργότερα χειροτονήθηκε [[Διάκονος]]. Στα 18 του χρόνια χειροτονήθηκε [[Ιερέας]]. Από τη θέση αυτή ο ''Ελευθέριος'' αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του λαού και σε έργα φιλανθρωπίας, και έτσι, το έτος 182 μ.Χ., σε ηλικία περίπου 20 χρόνων, με κοινή ψήφο κλήρου και λαού, ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Ρωμαϊκής περιφέρειας του ''Ιλλυρικού''<ref>Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε διαιρεθεί σε τέσσερεις μεγάλες γεωγραφικές και διοικητικές περιφέρειες, που ονομάζονταν ''Υπαρχίες'', μία από τις οποίες ήταν η Υπαρχία ''Ιλλυρικού'', η οποία εκτός άλλων περιλάμβανε σχεδόν όλη την ''Ελλάδα''.</ref>. | Ο άγιος ''Ελευθέριος'' από την παιδική του ηλικία προσφέρθηκε από τη μητέρα του στον τότε επίοκοπο ''Ρώμης'', ''Ανίκητο'' (155;-166) για να μάθει τα ιερά γράμματα. Σύντομα έγινε [[Αναγνώστης]] και αργότερα χειροτονήθηκε [[Διάκονος]]. Στα 18 του χρόνια χειροτονήθηκε [[Ιερέας]]. Από τη θέση αυτή ο ''Ελευθέριος'' αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του λαού και σε έργα φιλανθρωπίας, και έτσι, το έτος 182 μ.Χ., σε ηλικία περίπου 20 χρόνων, με κοινή ψήφο κλήρου και λαού, ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Ρωμαϊκής περιφέρειας του ''Ιλλυρικού''<ref>Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε διαιρεθεί σε τέσσερεις μεγάλες γεωγραφικές και διοικητικές περιφέρειες, που ονομάζονταν ''Υπαρχίες'', μία από τις οποίες ήταν η Υπαρχία ''Ιλλυρικού'', η οποία εκτός άλλων περιλάμβανε σχεδόν όλη την ''Ελλάδα''.</ref>. | ||
Αναθεώρηση της 05:00, 17 Μαρτίου 2010
Ο Άγιος Ελευθέριος είναι ιερομάρτυρας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που έζησε κατά τον 2ο αιώνα. Υπήρξε Επίσκοπος Ρώμης όπου και παρέδωσε με μαρτυρικό τρόπο τη ζωή του, μαζί με τη μητέρα του Ανθία. Η μνήμη του τιμάται στις 15 Δεκεμβρίου.
Ο άγιος Ελευθέριος από την παιδική του ηλικία προσφέρθηκε από τη μητέρα του στον τότε επίοκοπο Ρώμης, Ανίκητο (155;-166) για να μάθει τα ιερά γράμματα. Σύντομα έγινε Αναγνώστης και αργότερα χειροτονήθηκε Διάκονος. Στα 18 του χρόνια χειροτονήθηκε Ιερέας. Από τη θέση αυτή ο Ελευθέριος αγωνίστηκε με ζήλο για τη διδαχή του λαού και σε έργα φιλανθρωπίας, και έτσι, το έτος 182 μ.Χ., σε ηλικία περίπου 20 χρόνων, με κοινή ψήφο κλήρου και λαού, ανήλθε στον επισκοπικό θρόνο της Ρωμαϊκής περιφέρειας του Ιλλυρικού[1].
Η φήμη της αρετής του έφθασε μέχρι τη Βρεττανία, όπου ο βασιλιάς αυτής, Λούκιος, έστειλε επιστολή στον Ελευθέριο και του δήλωνε την επιθυμία αυτού και του λαού να γίνουν χριστιανοί. Ο Ελευθέριος ανταποκρίθηκε αμέσως στέλνοντας δύο πιστούς άνδρες, οι οποίοι κατήχησαν και βάπτισαν χριστιανούς το Λούκιο με το λαό του.
Όταν όμως ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος (193-211) εξέδωσε διάταγμα που στρεφόταν κατά των νεοφώτιστων χριστιανών επιδιώκοντας "να ανακόψει απότομα τη διάδοση του Χριστιανισμού"[2], ο Ελευθέριος τον έλεγξε με θάρρος και τότε διατάχθηκε ο μαρτυρικός θάνατος του. Και όταν η μητέρα του Ανθία αγκάλιασε το νεκρό σώμα του γιου της, οι δήμιοι αποκεφάλισαν και αυτή και η μνήμη της τιμάται την ίδια ημέρα με του γιου της, στις 15 Δεκεμβρίου.
Υποσημειώσεις
- ↑ Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε διαιρεθεί σε τέσσερεις μεγάλες γεωγραφικές και διοικητικές περιφέρειες, που ονομάζονταν Υπαρχίες, μία από τις οποίες ήταν η Υπαρχία Ιλλυρικού, η οποία εκτός άλλων περιλάμβανε σχεδόν όλη την Ελλάδα.
- ↑ Γλαβίνας Απόστολος, Οι Διωγμοί κατά της Εκκλησίας στην προκωνσταντίνεια εποχή, εκδ. Τέρτιος, Κατερίνη 1992, σελ. 131-132.
Πηγές
- Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 5, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1964, στ. 563-566.
- Τσολακίδης Δ. Χρήστος, Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας, έκδ. 2η, εκδ. Χ.Δ. Τσολακίδη, Αθήνα 2001.
