Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ιλαρίων ο Γεωργιανός"
μ |
μ |
||
| (9 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | + | Ο [[Όσιος]] '''Ιλαρίων''' ([[1776]]-[[1864]]) γεννήθηκε στην ''Ιμερέτη'' της ''Δυτικής Γεωργίας''. Ήταν [[Γάμος|έγγαμος]] ιερεύς, σύμβουλος του βασιλέως της ''Γεωργίας'' και πνευματικός των ανακτόρων της ''Μόσχας''. Επί τουρκοκρατίας ήλθε στο [[Άγιο Όρος|Άγιον Όρος]] όπου ασκήτεψε σε διάφορες [[Μονή|Μονές]] και [[Σκήτη|Σκήτες]] αλλά και στις βραχώδεις σπηλιές του [[Άθως|Άθωνα]].Για ένα μικρό χρονικό διάστημα παρέμεινε στη ''Θεσσαλονίκη'' διακονώντας τους φυλακισμένους των Τούρκων με κίνδυνο της ζωής του. Το αποκορύφωμα των ασκητικών του αγώνων ήταν ο αυτόβουλος εγκλεισμός του επί τρία χρόνια στον Πύργο της [[Νέα Σκήτη|Νέας Σκήτης]]. Εκοιμήθη το 1864 και ανακηρύχθηκε Άγιος από το Πατριαρχείο της Γεωργίας το 2002. Η μνήμη του εορτάζεται στις [[:Πρότυπο: 14 Φεβρουάριος|14 Φεβρουαρίου]]. | |
==Τροπάρια== | ==Τροπάρια== | ||
| Γραμμή 19: | Γραμμή 19: | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
* Μοναχού Παισΐου Νεοσκητιώτη, «''Ο Πύργος της αρετής''» , Έκδοσις της ''Ιεράς Καλύβης Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου'', Νέα Σκήτη Αγίου Όρους. | * Μοναχού Παισΐου Νεοσκητιώτη, «''Ο Πύργος της αρετής''» , Έκδοσις της ''Ιεράς Καλύβης Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου'', Νέα Σκήτη Αγίου Όρους. | ||
| − | + | * Ιερομονάχου Αντωνίου, «''Αγιορείτες Πατέρες του ΙΘ αιώνος (τόμος Γ΄)''» , Εκδόσεις ''ΙΝΔΙΚΤΟΣ'', 2005 | |
[[Κατηγορία:Όσιοι|Ι]] | [[Κατηγορία:Όσιοι|Ι]] | ||
[[category:Μοναχοί|Ι]] | [[category:Μοναχοί|Ι]] | ||
[[Κατηγορία:Άγιοι|Ι]] | [[Κατηγορία:Άγιοι|Ι]] | ||
| + | [[Κατηγορία:19ος αιώνας|Ι]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 13:23, 10 Ιουλίου 2013
Ο Όσιος Ιλαρίων (1776-1864) γεννήθηκε στην Ιμερέτη της Δυτικής Γεωργίας. Ήταν έγγαμος ιερεύς, σύμβουλος του βασιλέως της Γεωργίας και πνευματικός των ανακτόρων της Μόσχας. Επί τουρκοκρατίας ήλθε στο Άγιον Όρος όπου ασκήτεψε σε διάφορες Μονές και Σκήτες αλλά και στις βραχώδεις σπηλιές του Άθωνα.Για ένα μικρό χρονικό διάστημα παρέμεινε στη Θεσσαλονίκη διακονώντας τους φυλακισμένους των Τούρκων με κίνδυνο της ζωής του. Το αποκορύφωμα των ασκητικών του αγώνων ήταν ο αυτόβουλος εγκλεισμός του επί τρία χρόνια στον Πύργο της Νέας Σκήτης. Εκοιμήθη το 1864 και ανακηρύχθηκε Άγιος από το Πατριαρχείο της Γεωργίας το 2002. Η μνήμη του εορτάζεται στις 14 Φεβρουαρίου.
Περιεχόμενα
Τροπάρια
Απολυτίκιον. Ταχύ προκατάλαβε (Ήχος δ΄.)
Εν Πύργω της Σκήτεως, εν ησυχία πολλή,
ασκήσας φλεγόμενος θεία αγάπα Χριστού,
πληροίς το κεφάλαιον, Όσιε Ιλαρίων,
εντολών του Κυρίου, πρώην φυλακισμένους,
συμπαθώς βοηθήσας, Θεώ συν αγγέλοις άδοις δε νυν,
Άγιος, Άγιος, Άγιος.
Κοντάκιον. Επεφάνης σήμερον (Ήχος δ΄.)
Πόθω θείω ήνυσας παρόντα βίον, και καλώς
κατήντησας προς θείαν πόλιν εν χαρά,
Άγιος, Άγιος, Άγιος, άδων συν νόοις Θεώ τον τρισάγιον.
Βιβλιογραφία
- Μοναχού Παισΐου Νεοσκητιώτη, «Ο Πύργος της αρετής» , Έκδοσις της Ιεράς Καλύβης Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Νέα Σκήτη Αγίου Όρους.
- Ιερομονάχου Αντωνίου, «Αγιορείτες Πατέρες του ΙΘ αιώνος (τόμος Γ΄)» , Εκδόσεις ΙΝΔΙΚΤΟΣ, 2005
Κατηγορίες > OrthodoxWiki > Κατηγορίες > Άνθρωποι > Άγιοι
Κατηγορίες > OrthodoxWiki > Κατηγορίες > Άνθρωποι > Άγιοι > Όσιοι
Κατηγορίες > OrthodoxWiki > Κατηγορίες > Άνθρωποι > Μοναχοί
Κατηγορίες > OrthodoxWiki > Κατηγορίες > Αιώνας θανάτου προσωπικοτήτων > 19ος αιώνας
