Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Λεωνίδης Μάρτυρας"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
 
(14 ενδιάμεσες εκδόσεις από 3 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
−
'''Περί Του Αγίου Μάρτυρα<ref>Μέχρι πρότινος πολλοί πίστευαν ότι ο Άγιος Λεωνίδης ήταν επίσκοπος Αθηνών. Μετά από σοβαρές έρευνες του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Αργολίδας κυρού Χρυσοστόμου Β΄ αποδείχτηκε  ότι ο Άγιος Λεωνίδης της Επιδαύρου δεν υπήρξε ποτέ επίσκοπος. Υπάρχουν δύο Άγιοι με το ίδιο όνομα. Ο  Άγιος Λεωνίδης, επίσκοπος Αθηνών και ο απλός Μάρτυρας Λεωνίδης και οι περί αυτόν επτά γυναίκες, ο οποίος καταγόταν από την περιοχή της τροιζήνας. Εκεί, στην Ν. Επίδαυρο, φυλάσσονται ευλαβικά τα ιερά λείψανα τους, σύμβολα αγώνα και θυσίας στο όνομα του Θεού και της Χριστιανοσύνης.</ref> Λεωνίδη και της Συνοδείας Αυτού. ( Χαρίσσης , Νίκης, Γαληνής, Καλλίδος, Νουνεχίας, Βασιλίσσης, Θεοδώρας ).'''
+
Ο '''Άγιος Λεωνίδης'''<ref>Μέχρι πρότινος πολλοί πίστευαν ότι ο Άγιος Λεωνίδης ήταν επίσκοπος Αθηνών. Μετά από έρευνες του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Αργολίδας κ.κ. Χρυσοστόμου Β΄ αποδείχτηκε  ότι ο Άγιος Λεωνίδης της Επιδαύρου δεν υπήρξε ποτέ επίσκοπος. Υπάρχουν δύο Άγιοι με το ίδιο όνομα. Ο  Άγιος Λεωνίδης, επίσκοπος Αθηνών και ο απλός [[Μάρτυρας]] Λεωνίδης και οι περί αυτόν επτά γυναίκες, ο οποίος καταγόταν από την περιοχή της Τροιζήνας. Στη Ν. Επίδαυρο, φυλάσσονται τα ιερά λείψανα τους.</ref> αποτελεί Μάρτυρα της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθοδόξου Εκκλησίας]], που έζησε το 3ο αιώνα και μαρτύρησε μαζί με επτά ακόμα γυναίκες (Χαρίσση<ref>"Eν δε τοις Mηναίοις γράφεται Xαριέσσης", ([[Νικόδημος Αγιορείτης|Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου]], «''Συναξαριστής των Δώδεκα μηνών του Ενιαυτού''», Έκδόσεις Δόμος, Αθήνα 2005 τόμος Β,σελ. 515)</ref>, Νίκη, Γαληνή, Καλλίδα, Νουνεχία, Βασίλισσα, Θεοδώρα). Καταγόταν από την περιοχή της ''Τροιζήνας'' και έδρασε στην περιοχή της ''Επιδαύρου''. Ο ίδιος ανέπτυξε στενό πνευματικό δεσμό με επτά γυναίκες, ένα δεσμό που δε γνωρίζουμε πότε ξεκίνησε αρκιβώς, ὀμως, κάποια στοιχεία που υπάρχουν μαρτυρούν την ιερή αυτή σχέση.
−
Μεταξύ της πόλης της Νέας Επιδαύρου και του Αγίου Μάρτυρος Λεωνίδη και της συνοδείας Αυτού, αποτελούμενης από επτά γυναίκες, υπάρχει ιερός και άγιος δεσμός. Πότε άρχισε αυτή η αγία σχέση δεν γνωρίζουμε ακριβώς.
+
Το 1833 ο τότε εφημέριος της κοινότητας, ιερεύς ''Νικόλαος Νάτσουλης'', έκτισε ναό προς τιμήν και δόξα του Αγίου Λεωνίδη. Ο Άγιος Λεωνίδης αποκαλείται, στο απολυτίκιο του «Μέγας πρόμαχος Επιδαύρου».
−
Όμως, κάποια στοιχεία που υπάρχουν μαρτυρούν την ιερή αυτή σχέση.
+
Το 1916 μετά από συνεχή όνειρα, ευσεβείς κάτοικοι της ''Επιδαύρου'', καλούντο να «εύρουν  κρυμμένον θησαυρόν» κάτω από τα θεμέλια των ερειπίων του ιερού ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όταν, επί τέλους έσκαψαν στο σημείο που είχε υποδειχτεί, κατ΄ αρχήν βρήκαν ιερή εικόνα της Παναγίας και κατόπιν σε βάθος 70 εκατοστών, αποκαλύφτηκαν  επτά σκελετοί που όπως αποδείχτηκε ανήκαν σε γυναίκες. Συγχρόνως, παρουσιάστηκε και πέτρινη πλάκα η οποία αφού μετακινήθηκε αποκάλυψε ανδρικό σκελετό ο οποίος μαρτυρούσε ότι ο άνθρωπος αυτός είχε υποστεί στραγγαλισμό ενώ ευωδία αναδυόταν εκ του τάφου.
  
−
- Το 1833 ο τότε εφημέριος της κοινότητας ιερεύς Νικόλαος Νάτσουλης, έκτισε ναό προς τιμήν και δόξα του Αγίου Λεωνίδη.
+
==Το Μαρτύριο του Αγίου και των επτά συνοδών του==
  
−
- Ο Άγιος Λεωνίδης αποκαλείται, στο απολυτίκιο του «Μέγας πρόμαχος Επιδαύρου».  
+
Ο Άγιος Λεωνίδης και η συνοδεία του αποτελούμενη από επτά γυναίκες, συνελήφθησαν το ''Μεγάλο Σάββατο'' του έτους 250 και οδηγήθηκαν
 +
στην Κόρινθο, ενώπιον του ηγεμόνα Ανθυπάτου ''Βενούστου'', ο οποίος  τους ζήτησε να αρνηθούν την πίστη τους και να γλυτώσουν την ζωή τους. Ο Άγιος και οι περί αυτόν γυναίκες όμως, διακήρυξαν την αγάπη τους για τον Θεό και τον Χριστιανισμό και δεν δέχτηκαν να αλλαξοπιστήσουν. Έτσι καταδικάστηκαν σε θάνατο. Τον ''Άγιο Λεωνίδη'' τον κρέμασαν, αφού πρώτα τον βασάνισαν. Εν συνεχεία το σκήνωμά του μαζί με τις επτά γυναίκες, οδηγήθηκε στην θάλασσα. Καθ΄οδόν οι γυναίκες έψαλλαν και δόξαζαν τον Θεό: «''Έν μίλιον έδραμον, Κύριε, στράτευμα με εδίωξε, Κύριε, και ούκ ηρνησάμην σε, Κύριε, σώσον μου το πνεύμα''». Με πλοιάριο διάνυσαν περίπου τέσσερα μίλια μακριά από τις ακτές. Εκεί αφού τις έδεσαν με πέτρες, τις έριξαν στο βυθό, μία ημέρα πριν από το [[Πάσχα]]. Χριστιανοί της Επιδαύρου, που παρακολουθούσαν από απόσταση τις δραματικές στιγμές του Αγίου και των επτά Αγίων γυναικών, περισυνέλεξαν τα νεκρά σώματα και τα ενταφίασαν.Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη τους στις [[:Πρότυπο:16 Απρίλιος|16 Απριλίου]].
  
−
- Το 1916 μετά από συνεχή όνειρα, ευσεβείς κάτοικοι της Επιδαύρου, καλούντο να «εύρουν  κρυμμένον θησαυρόν» κάτω από τα θεμέλια των ερειπίων του ιερού ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όταν, επί τέλους έσκαψαν στο σημείο που είχε υποδειχτεί, κατ΄ αρχήν βρήκαν ιερή εικόνα της Παναγίας και κατόπιν σε βάθος 70 εκατοστών, αποκαλύφτηκαν  επτά σκελετοί που όπως αποδείχτηκε ανήκαν σε γυναίκες. Συγχρόνως, παρουσιάστηκε και πέτρινη πλάκα η οποία αφού μετακινήθηκε αποκάλυψε ανδρικό σκελετό ο οποίος μαρτυρούσε ότι ο άνθρωπος αυτός είχε υποστεί στραγγαλισμό ενώ ευωδία αναδυόταν εκ του τάφου.
+
==Στίχοι==
 +
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;">
 +
'''Eις τον Λεωνίδην.'''
  
 +
Κόλποις θαλάσσης ἐκδοθεὶς Λεωνίδης
 +
Φθάνει κολυμβῶν Ἀβραὰμ κόλπων ἄχρι.
  
−
==Το Μαρτύριο του Αγίου και των επτά συνοδών του.==
+
'''Εις την Χάρισσαν.'''
  
−
Ο Άγιος Λεωνίδης και η συνοδεία του αποτελούμενη από επτά γυναίκες, συνελήφθησαν το Μέγα Σάββατον του έτους 250 μ.Χ.  και οδηγήθηκαν
+
Θάλασσαν ἡ Χάρισσα φρίττειν οὐκ ἔχω,
−
στην Κόρινθο, ενώπιον του ηγεμόνα Ανθυπάτου Βενούστου, ο οποίος  τους ζήτησε να αρνηθούν την πίστη τους και να γλυτώσουν την ζωή τους.
+
Ἥτις θάλασσαν προξενεῖ μοι χαρίτων.
−
Ο Άγιος και οι περί Αυτόν γυναίκες ασάλευτοι στην αγάπη τους για τον Θεό και τον Χριστιανισμό, δεν δέχτηκαν να αλλαξοπιστήσουν. Καταδικάστηκαν σε θάνατο. Τον Άγιο Λεωνίδη τον κρέμασαν και τον « ξέσκισαν». Μετά, το άγιο σκήνωμά του μαζί με τις επτά γυναίκες οδηγήθηκε  στην θάλασσα. Καθ΄οδόν οι γυναίκες έψαλλαν και δόξαζαν τον Θεό. «Έν μίλιον έδραμον, Κύριε, στράτευμα με εδίωξε, Κύριε, και ούκ ηρνησάμην σε, Κύριε, σώσον μου το πνεύμα». Με πλοιάριο διάνυσαν περίπου τέσσερα μίλια μακριά από τις ακτές. Εκεί αφού τις έδεσαν με πέτρες, τις έριξαν στο βυθό. Μία ημέρα πρίν από το Άγιον Πάσχα. Χριστιανοί της Επιδαύρου, που παρακολουθούσαν από απόσταση τις δραματικές στιγμές του Αγίου και των επτά Αγίων γυναικών, περισυνέλλεξαν τα νεκρά σώματα και τα ενταφίασαν.Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη τους στις 16 Απριλίου.
 
  
 +
'''Εις την Γαληνήν και Νίκην.'''
  
 +
Βυθῷ Γαληνὴ καὶ Νίκη βεβλημέναι,
 +
Νίκην ἐφεῦρον καὶ γαλήνην ἐκ σάλου.
  
 +
'''Εις την Καλλίδα.'''
 +
 +
Βυθὸς θαλάσσης λαμβάνει τὴν Καλλίδα,
 +
Κάλλους ἐρῶσαν ψυχεραστοῦ Κυρίου.
 +
 +
'''Εις την Νουνεχίαν.'''
 +
 +
Εὑροῦσα κέρδος ἐκ βυθοῦ σωτηρίαν
 +
Τὸ νουνεχές σου δεικνύεις, Νουνεχία.
 +
 +
'''Εις την Βασίλισσαν και Θεοδώραν.'''
 +
 +
Γαστὴρ θαλάσσης λαμβάνει κόρας δύο,
 +
Λίχνην φυγούσας, δυσσεβείας γαστέρα. 
 +
</div>
  
 
== Υποσημειώσεις ==
 
== Υποσημειώσεις ==
 
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
 
<div style="font-size:85%; -moz-column-count:2; column-count:2;"><references /></div>
−
 
  
 
== Βιβλιογραφία ==
 
== Βιβλιογραφία ==
  
 +
*Μητροπολίτης Αργολίδος Χρυσόστομος Β’ (Δεληγιαννόπουλος). «''Αγιολογικαί Μελέται  και Ασματική Ακολουθία εις τον Άγιον μάρτυρα Λεωνίδην και την Συνοδίαν Αυτού''». Ναύπλιον 1980.
  
−
*Μητροπολίτης Αργολίδος Χρυσόστομος Β’ ( Δεληγιαννόπουλος). «''Αγιολογικαί Μελέται  και Ασματική Ακολουθία εις τον Άγιον μάρτυρα
+
* [[Νικόδημος Αγιορείτης|Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου]], «''Συναξαριστής των Δώδεκα μηνών του Ενιαυτού''» , Έκδόσεις ''Δόμος''
−
Λεωνίδην και την Συνοδίαν Αυτού'' ». Ναύπλιον 1980.
 
−
 
 
−
 
 
  
  
Γραμμή 35: Γραμμή 54:
  
 
[[Κατηγορία:Άγιοι|Λ]]
 
[[Κατηγορία:Άγιοι|Λ]]
 +
[[Κατηγορία:Μάρτυρες|Λ]]
 +
[[Κατηγορία:Συναξαριστής|Λ]]
 +
{{Συναξάρι}}

Τελευταία αναθεώρηση της 09:58, 29 Μαρτίου 2010

Ο Άγιος Λεωνίδης[1] αποτελεί Μάρτυρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, που έζησε το 3ο αιώνα και μαρτύρησε μαζί με επτά ακόμα γυναίκες (Χαρίσση[2], Νίκη, Γαληνή, Καλλίδα, Νουνεχία, Βασίλισσα, Θεοδώρα). Καταγόταν από την περιοχή της Τροιζήνας και έδρασε στην περιοχή της Επιδαύρου. Ο ίδιος ανέπτυξε στενό πνευματικό δεσμό με επτά γυναίκες, ένα δεσμό που δε γνωρίζουμε πότε ξεκίνησε αρκιβώς, ὀμως, κάποια στοιχεία που υπάρχουν μαρτυρούν την ιερή αυτή σχέση. Το 1833 ο τότε εφημέριος της κοινότητας, ιερεύς Νικόλαος Νάτσουλης, έκτισε ναό προς τιμήν και δόξα του Αγίου Λεωνίδη. Ο Άγιος Λεωνίδης αποκαλείται, στο απολυτίκιο του «Μέγας πρόμαχος Επιδαύρου». Το 1916 μετά από συνεχή όνειρα, ευσεβείς κάτοικοι της Επιδαύρου, καλούντο να «εύρουν κρυμμένον θησαυρόν» κάτω από τα θεμέλια των ερειπίων του ιερού ναού της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όταν, επί τέλους έσκαψαν στο σημείο που είχε υποδειχτεί, κατ΄ αρχήν βρήκαν ιερή εικόνα της Παναγίας και κατόπιν σε βάθος 70 εκατοστών, αποκαλύφτηκαν επτά σκελετοί που όπως αποδείχτηκε ανήκαν σε γυναίκες. Συγχρόνως, παρουσιάστηκε και πέτρινη πλάκα η οποία αφού μετακινήθηκε αποκάλυψε ανδρικό σκελετό ο οποίος μαρτυρούσε ότι ο άνθρωπος αυτός είχε υποστεί στραγγαλισμό ενώ ευωδία αναδυόταν εκ του τάφου.

Το Μαρτύριο του Αγίου και των επτά συνοδών του

Ο Άγιος Λεωνίδης και η συνοδεία του αποτελούμενη από επτά γυναίκες, συνελήφθησαν το Μεγάλο Σάββατο του έτους 250 και οδηγήθηκαν στην Κόρινθο, ενώπιον του ηγεμόνα Ανθυπάτου Βενούστου, ο οποίος τους ζήτησε να αρνηθούν την πίστη τους και να γλυτώσουν την ζωή τους. Ο Άγιος και οι περί αυτόν γυναίκες όμως, διακήρυξαν την αγάπη τους για τον Θεό και τον Χριστιανισμό και δεν δέχτηκαν να αλλαξοπιστήσουν. Έτσι καταδικάστηκαν σε θάνατο. Τον Άγιο Λεωνίδη τον κρέμασαν, αφού πρώτα τον βασάνισαν. Εν συνεχεία το σκήνωμά του μαζί με τις επτά γυναίκες, οδηγήθηκε στην θάλασσα. Καθ΄οδόν οι γυναίκες έψαλλαν και δόξαζαν τον Θεό: «Έν μίλιον έδραμον, Κύριε, στράτευμα με εδίωξε, Κύριε, και ούκ ηρνησάμην σε, Κύριε, σώσον μου το πνεύμα». Με πλοιάριο διάνυσαν περίπου τέσσερα μίλια μακριά από τις ακτές. Εκεί αφού τις έδεσαν με πέτρες, τις έριξαν στο βυθό, μία ημέρα πριν από το Πάσχα. Χριστιανοί της Επιδαύρου, που παρακολουθούσαν από απόσταση τις δραματικές στιγμές του Αγίου και των επτά Αγίων γυναικών, περισυνέλεξαν τα νεκρά σώματα και τα ενταφίασαν.Η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη τους στις 16 Απριλίου.

Στίχοι

Eις τον Λεωνίδην.

Κόλποις θαλάσσης ἐκδοθεὶς Λεωνίδης Φθάνει κολυμβῶν Ἀβραὰμ κόλπων ἄχρι.

Εις την Χάρισσαν.

Θάλασσαν ἡ Χάρισσα φρίττειν οὐκ ἔχω, Ἥτις θάλασσαν προξενεῖ μοι χαρίτων.

Εις την Γαληνήν και Νίκην.

Βυθῷ Γαληνὴ καὶ Νίκη βεβλημέναι, Νίκην ἐφεῦρον καὶ γαλήνην ἐκ σάλου.

Εις την Καλλίδα.

Βυθὸς θαλάσσης λαμβάνει τὴν Καλλίδα, Κάλλους ἐρῶσαν ψυχεραστοῦ Κυρίου.

Εις την Νουνεχίαν.

Εὑροῦσα κέρδος ἐκ βυθοῦ σωτηρίαν Τὸ νουνεχές σου δεικνύεις, Νουνεχία.

Εις την Βασίλισσαν και Θεοδώραν.

Γαστὴρ θαλάσσης λαμβάνει κόρας δύο, Λίχνην φυγούσας, δυσσεβείας γαστέρα.

Υποσημειώσεις

  1. ↑ Μέχρι πρότινος πολλοί πίστευαν ότι ο Άγιος Λεωνίδης ήταν επίσκοπος Αθηνών. Μετά από έρευνες του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Αργολίδας κ.κ. Χρυσοστόμου Β΄ αποδείχτηκε ότι ο Άγιος Λεωνίδης της Επιδαύρου δεν υπήρξε ποτέ επίσκοπος. Υπάρχουν δύο Άγιοι με το ίδιο όνομα. Ο Άγιος Λεωνίδης, επίσκοπος Αθηνών και ο απλός Μάρτυρας Λεωνίδης και οι περί αυτόν επτά γυναίκες, ο οποίος καταγόταν από την περιοχή της Τροιζήνας. Στη Ν. Επίδαυρο, φυλάσσονται τα ιερά λείψανα τους.
  2. ↑ "Eν δε τοις Mηναίοις γράφεται Xαριέσσης", (Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, «Συναξαριστής των Δώδεκα μηνών του Ενιαυτού», Έκδόσεις Δόμος, Αθήνα 2005 τόμος Β,σελ. 515)

Βιβλιογραφία

  • Μητροπολίτης Αργολίδος Χρυσόστομος Β’ (Δεληγιαννόπουλος). «Αγιολογικαί Μελέται και Ασματική Ακολουθία εις τον Άγιον μάρτυρα Λεωνίδην και την Συνοδίαν Αυτού». Ναύπλιον 1980.
Ανακτήθηκε από «https://el.orthodoxwiki.org/index.php?title=Λεωνίδης_Μάρτυρας&oldid=18354»