Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ομολογητής"
μ |
μ |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | '''Ομολογητής''' στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] αποκαλείται ο [[Άγιος]] της Ορθοδόξου πίστεως, ο οποίος ομολόγησε την πίστη του στο [[Χριστός|Χριστό]], είτε διωκόμενος, είτε βασανιζόμενος γι αυτήν, αλλά τελικά δεν παρέδωσε τη ζωή του<ref>Δ. Τσάμης, Αγιολογία..., σελ. 125</ref>. | + | '''Ομολογητής''' στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] αποκαλείται ο [[Άγιος]] της Ορθοδόξου [[Πίστη|πίστεως]], ο οποίος ομολόγησε την πίστη του στο [[Χριστός|Χριστό]], είτε διωκόμενος, είτε βασανιζόμενος γι αυτήν, αλλά τελικά δεν παρέδωσε τη ζωή του<ref>Δ. Τσάμης, Αγιολογία..., σελ. 125</ref>. |
Η εκκλησία τιμά τους Ομολογητές βασισμένη στη διαβεβαίωση του Κυρίου ότι ''"Πας όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου"'' (Ματθαίος 10, 32). Η πρώτη εκκλησία μάλιστα τιμούσε ιδιαίτερα τους Ομολογητές, οι οποίοι είχαν την δυνατότητα να επιλύουν εκκλησιαστικά [[επιτίμια]], χωρίς προηγούμενη έγκριση [[Επίσκοπος|επισκόπου]]<ref>Ιω. Αναστασίου, Εκκλ. Ιστορία, σελ. 150 κεξ</ref>. Το σχετικό δικαίωμα όμως λόγω των καταχρήσεων που παρατηρήθηκαν (έφταναν σε σημείο να αφέουν αμαρτίες) έπαψε να ισχύει από τα μέσα του 3ου αιώνα. Η εκκλησία τελικά αποδίδει τον τίτλο αυτό σε όσους αγωνίστηκαν για την Ορθοδοξία και υπέστησαν πολλές διώξεις. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι οι [[Μάξιμος ο Ομολογητής]] και [[Θεοφάνης ο Ομολογητής|Θεοφάνης]]. | Η εκκλησία τιμά τους Ομολογητές βασισμένη στη διαβεβαίωση του Κυρίου ότι ''"Πας όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου"'' (Ματθαίος 10, 32). Η πρώτη εκκλησία μάλιστα τιμούσε ιδιαίτερα τους Ομολογητές, οι οποίοι είχαν την δυνατότητα να επιλύουν εκκλησιαστικά [[επιτίμια]], χωρίς προηγούμενη έγκριση [[Επίσκοπος|επισκόπου]]<ref>Ιω. Αναστασίου, Εκκλ. Ιστορία, σελ. 150 κεξ</ref>. Το σχετικό δικαίωμα όμως λόγω των καταχρήσεων που παρατηρήθηκαν (έφταναν σε σημείο να αφέουν αμαρτίες) έπαψε να ισχύει από τα μέσα του 3ου αιώνα. Η εκκλησία τελικά αποδίδει τον τίτλο αυτό σε όσους αγωνίστηκαν για την Ορθοδοξία και υπέστησαν πολλές διώξεις. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι οι [[Μάξιμος ο Ομολογητής]] και [[Θεοφάνης ο Ομολογητής|Θεοφάνης]]. | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 21:06, 28 Μαρτίου 2010
Ομολογητής στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποκαλείται ο Άγιος της Ορθοδόξου πίστεως, ο οποίος ομολόγησε την πίστη του στο Χριστό, είτε διωκόμενος, είτε βασανιζόμενος γι αυτήν, αλλά τελικά δεν παρέδωσε τη ζωή του[1].
Η εκκλησία τιμά τους Ομολογητές βασισμένη στη διαβεβαίωση του Κυρίου ότι "Πας όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου" (Ματθαίος 10, 32). Η πρώτη εκκλησία μάλιστα τιμούσε ιδιαίτερα τους Ομολογητές, οι οποίοι είχαν την δυνατότητα να επιλύουν εκκλησιαστικά επιτίμια, χωρίς προηγούμενη έγκριση επισκόπου[2]. Το σχετικό δικαίωμα όμως λόγω των καταχρήσεων που παρατηρήθηκαν (έφταναν σε σημείο να αφέουν αμαρτίες) έπαψε να ισχύει από τα μέσα του 3ου αιώνα. Η εκκλησία τελικά αποδίδει τον τίτλο αυτό σε όσους αγωνίστηκαν για την Ορθοδοξία και υπέστησαν πολλές διώξεις. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι οι Μάξιμος ο Ομολογητής και Θεοφάνης.
Υποσημειώσεις
Πηγές
- Δημήτριος Τσάμης, "Αγιολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας", Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2008.
