Ιλαρίων ο Γεωργιανός

O Όσιος Ιλαρίων (1776-1864) γεννήθηκε στην Ιμερέτη της Δυτικής Γεωργίας. Ήταν έγγαμος ιερεύς, σύμβουλος του βασιλέως της Γεωργίας και πνευματικός των ανακτόρων της Μόσχας. Επί τουρκοκρατίας ήλθε στο Άγιον Όρος όπου ασκήτεψε σε διάφορες Μονές και Σκήτες αλλά και στις βραχώδεις σπηλιές του Άθωνα.Για ένα μικρό χρονικό διάστημα παρέμεινε στη Θεσσαλονίκη διακονώντας τους φυλακισμένους των Τούρκων με κίνδυνο της ζωής του. Το αποκορύφωμα των ασκητικών του αγώνων ήταν ο αυτόβουλος εγκλεισμός του επί τρία χρόνια στον Πύργο της Νέας Σκήτης. Εκοιμήθη το 1864 και ανακηρύχθηκε Άγιος από το Πατριαρχείο της Γεωργίας το 2002. Η μνήμη του εορτάζεται την 14η του μηνός Φεβρουαρίου.

Τροπάρια

Απολυτίκιον. Ταχύ προκατάλαβε (Ήχος δ΄.)

Εν Πύργω της Σκήτεως, εν ησυχία πολλή,
ασκήσας φλεγόμενος θεία αγάπα Χριστού,
πληροίς το κεφάλαιον, Όσιε Ιλαρίων,
εντολών του Κυρίου, πρώην φυλακισμένους,
συμπαθώς βοηθήσας, Θεώ συν αγγέλοις άδοις δε νυν,
Άγιος, Άγιος, Άγιος.

Κοντάκιον. Επεφάνης σήμερον (Ήχος δ΄.)

Πόθω θείω ήνυσας παρόντα βίον, και καλώς
κατήντησας προς θείαν πόλιν εν χαρά,
Άγιος, Άγιος, Άγιος, άδων συν νόοις Θεώ τον τρισάγιον.

Βιβλιογραφία

• Μοναχού Παισΐου Νεοσκητιώτη, «Ο Πύργος της αρετής» , Έκδοσις της Ιεράς Καλύβης Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Νέα Σκήτη Αγίου Όρους.