Επιτραχήλιον
Το επιτραχήλιον ή πετραχήλι στην καθομιλουμένη, είναι ένα στενό και μακρύ άμφιο με χρυσοκέντητους σταυρούς. Φοριέται στο λαιμό και συμβολίζει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Στα κάτω άκρα έχει κρόσσια που συμβολίζουν τις ψυχές των ανθρώπων, για τις οποίες είναι υπεύθυνοι οι ιερείς. Χωρίς το πετραχήλι δεν μπορεί να τελεστεί καμία ιεροπραξία. Το πετραχήλι είναι παρεφθαρμένη μορφή της λέξης επιτραχήλιο (επί + τράχηλος).
Όταν το φορεί ο Ιερέας, πάντοτε απαγγέλλει μυστικώς από τον 132 (στ. 2) Ψαλμό το «Ευλογητός ο Θεός, ο εκχέων την χάριν αυτού επί τους ιερείς αυτού, ως μύρον επί κεφαλής, το καταβαίνον επί πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών, το καταβαίνον επί την ώαν του ενδύματος αυτού· πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν», δηλαδή «Δοξασμένος ας είναι ο Θεός, ο οποίος χύνει πλούσια τη χάρη Του στους ιερείς Του, σαν το μύρο που χύθηκε στο κεφάλι, που κατέβηκε στον πώγωνα (γένι), στον πώγωνα του Ααρών, που κατέβηκε στην άκρη (περιλαίμιο) του ενδύματός του· παντοτινά τώρα και πάντοτε και στην ατελείωτη αιωνιότητα. Αμήν».
Στιχάριον | Πετραχήλι | Σάκος | Ζώνη του Ιερέα | Επιμάνικα | Επιγονάτιο | Ωμοφόριο | | Μίτρα | Ποιμαντορική Ράβδος | Σταυρός | Εγκόλπιο
