Θεοφύλακτος Κωνσταντινουπόλεως

Ο Θεοφύλακτος Λεκαπηνός (917-956) αποτελεί μία από τις πλέον προβληματικές φυσιογνωμίες της ιστορίας του επισκοπικού αξιώματος του θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως, που διετέλεσε οικουμενικός Πατριάρχης από τις 2 Φεβρουαρίου του 933 μέχρι και το θάνατό του. Ήταν ο νεώτερος γιος του αυτοκράτορα Ρωμανού Ά' Λεκαπηνού. Ο πατέρας του σχεδίαζε από νωρίς να τον εγκαταστήσει στον πατριαρχικό θρόνο γι’ αυτό τον είχε θέσει ως βοηθό τού Πατριάρχη Νικολάου Μυστικού. Μετά τον θάνατο τού Νικολάου το 925 και δύο σύντομες πατριαρχίες και αφού άφησε τον θρόνο κενό για 2 χρόνια τελικά στις 2 Φεβρουαρίου 933, μόλις 16 χρονών χειροτονήθηκε από παπικούς απεσταλμένους Πατριάρχης. Κατά την μακρά, 23χρονη πατριαρχία του, υποστήριξε την πολιτική τού πατέρα του, υποτάσσοντας στην ουσία την Εκκλησία στην εξουσία τού αυτοκράτορα. Επί της πατριαρχίας του μάλιστα άρχισε ο εκχριστιανισμός των Ούγγρων.

Ο Θεοφύλακτος καθ' όλη τη διάρκεια τής αρχιερατείας του αδιαφορούσε για τα ιερατικά του καθήκοντα και συντηρούσε στάβλους με άλογα. Το μόνο πάθος του ταν η ιππασία και το κυνήγι. Τραυματίστηκε θανάσιμα από πτώση από άλογο και πέθανε λίγες μέρες αργότερα. Μαζί με τον ετεροθαλή, παράνομο και ευνούχο αδελφό του Βασίλειο είναι οι μόνοι αρσενικοί απόγονοί του Ρωμανού Λεκαπηνού που επιβίωσαν της πτώσης τής οικογένειάς του το 945.

Ἡ ἀντικανονικὴ ἐκλογὴ καὶ ἡ παραμονή του στὸν Πατριαρχικὸ Θρόνο εἶναι μοναδικὴ περίπτωση στὴν ἱστορία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐξηγεῖ δὲ ὁπωσδήποτε τὴν αὐστηρότητα τοῦ διαδόχου τοῦ Πολυεύκτου ἔναντι τοῦ Παλατίου.

Πηγές

• Οικουμενικό Πατριαρχείο

Αυτό το άρθρο ή η ενότητα δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει βιβλιογραφία..