Θεοφύλακτος Κωνσταντινουπόλεως

Ὁ Θεοφύλακτος Λεκαπηνός (917-956) αποτελεί μία από τις πλέον προβληματικές φυσιογνωμίες της ιστορίας του επισκοπικού αξιώματος του θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως, που διετέλεσε οικουμενικός Πατριάρχης από τις 2 Φεβρουαρίου του 933 μέχρι και το θάνατό του. Ήταν ο νεώτερος γιος του αὐτοκράτορα Ρωμανού Ἅ' Λεκαπηνού. Ὁ πατέρας του σχεδίαζε από νωρίς να τον εγκαταστήσει στον πατριαρχικό θρόνο γι’ αὐτό τον είχε θέσει ως βοηθό τού Πατριάρχη Νικολάου Μυστικού. Μετά τον θάνατο τού Νικολάου το 925 και δύο σύντομες πατριαρχίες και ἀφού ἄφησε τον θρόνο κενό για 2 χρόνια τελικά στις 2 Φεβρουαρίου 933, μόλις 16 χρονών χειροτονήθηκε από παπικούς απεσταλμένους Πατριάρχης. Κατά την μακρά, 23χρονη πατριαρχία του, ὑποστήριξε την πολιτική τού πατέρα του, υποτάσσοντας στην ουσία την Εκκλησία στην εξουσία τού αυτοκράτορα. Ἐπί της πατριαρχίας του μάλιστα άρχισε ο ἐκχριστιανισμός των Ούγγρων.

Ο Θεοφύλακτος καθ' όλη τη διάρκεια τής αρχιερατείας του ἀδιαφορούσε για τα ιερατικά του καθήκοντα και συντηρούσε στάβλους με άλογα. Το μόνο πάθος του ταν η ιππασία και το κυνήγι. Τραυματίστηκε θανάσιμα από πτώση από άλογο και πέθανε λίγες μέρες ἀργότερα. Μαζί με τον ετεροθαλή, παράνομο και εὐνούχο αδελφό του Βασίλειο είναι οι μόνοι αρσενικοί απόγονοί του Ρωμανού Λεκαπηνού που επιβίωσαν της πτώσης τής οικογένειάς του το 945.

Βιβλιογραφία

Αυτό το άρθρο ή η ενότητα δεν αναφέρει τις πηγές του ή δεν περιέχει βιβλιογραφία..