Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ολυμπιόδωρος"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα: Ο '''Ολυμπιόδωρος ο Θηβαίος''', από τη ''Θήβα'' της ''Αιγύπτου'' ήταν ιστορικός του 5ου αι. μ.Χ. Οι γνώσει...)
 
μ (Βιβλιογραφία)
 
(4 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από τον ίδιο χρήστη δεν εμφανίζεται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Ολυμπιόδωρος ο Θηβαίος''', από τη ''Θήβα'' της ''Αιγύπτου'' ήταν ιστορικός του 5ου αι. μ.Χ. Οι γνώσεις μας για τον συγγραφέα αυτό βασίζονται αποκλειστικά στην αντίστοιχη περίληψη του [[Φώτιος Α΄ ο Μέγας|Φωτίου]] και σε ελάχιστες συμπληρωματικές πληροφορίες από το έργο του [[Σωζομενός|Σωζομενού]] και του [[Ζώσιμος|Ζώσιμου]]<ref>Hunger Herbert, ''Βυζαντινή Λογοτεχνία. Η Λόγια Κοσμική Γραμματεία των Βυζαντινών'', τόμ. Β΄, ΜΙΕΤ, Αθήνα 1992, σελ. 64.</ref>. Ο ''Ολυμπιόδωρος'' έγραψε και ποιήματα, και όπως αναφέρει ο [[Φώτιος Α΄ ο Μέγας|Φώτιος]], ήταν ''"ποιητής [...] το επιτήδευμα, Έλλην την θρησκείαν"'' (δηλ. ειδωλολάτρης).
+
Ο '''Ολυμπιόδωρος ο Θηβαίος''', από τη ''Θήβα'' της ''Αιγύπτου'' ήταν ιστορικός του 5ου αι. μ.Χ. Οι γνώσεις μας για τον συγγραφέα αυτό βασίζονται αποκλειστικά στην αντίστοιχη περίληψη του [[Φώτιος Α΄ ο Μέγας|Φωτίου]] και σε ελάχιστες συμπληρωματικές πληροφορίες από το έργο του [[Σωζομενός|Σωζομενού]] και του [[Ζώσιμος|Ζώσιμου]]<ref>Hunger Herbert, ''Βυζαντινή Λογοτεχνία. Η Λόγια Κοσμική Γραμματεία των Βυζαντινών'', τόμ. Β΄, ΜΙΕΤ, Αθήνα 1992, σελ. 64.</ref>. Ο ''Ολυμπιόδωρος'' έγραψε και ποιήματα, και όπως αναφέρει ο [[Φώτιος Α΄ ο Μέγας|Φώτιος]], ήταν ''"ποιητής'' [...] ''το επιτήδευμα, Έλλην την θρησκείαν"''<ref>Φωτίου, ''Βιβλιοθήκη'', '''''PG''''' 103,256A.</ref> (δηλ. ειδωλολάτρης).
Η ημερομηνία της γέννησης του τοποθετείται από το 365 έως το 380. Έζησε στην ''Κων/πολη'' κι έλαβε μέρος σε διπλωματικές αποστολές. Το 412 πήγε ως απεσταλμένος στην αυλή ενός ηγεμόνα των ''Ούννων'' και, χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες του και τις πληροφορίες που συνέλεξε εκεί, κατέγραψε αρκετές γεωγραφικές πληροφορίες και συλλογές παράδοξων και θαυμαστών πραγμάτων.
+
Η ημερομηνία της γέννησης του τοποθετείται από το 365 έως το 380. Έζησε στην ''Κων/πολη'' κι έλαβε μέρος σε διπλωματικές αποστολές. Το 412 πήγε ως απεσταλμένος στην αυλή ενός ηγεμόνα των ''Ούννων'' και, χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες του και τις πληροφορίες που συνέλεξε εκεί, κατέγραψε αρκετές γεωγραφικές πληροφορίες και συλλογές παράδοξων και θαυμαστών πραγμάτων<ref>Kroh Paul, ''Λεξικό αρχαίων συγγραφέων Ελλήνων και Λατίνων'', University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 349.</ref>.
  
==Έργα==
+
===Έργα===
 
Έργο του είναι το ''"Λόγοι ιστορικοί"'' (ή ''"Ύλη συγγραφής"'') σε 22 βιβλία, αφιερωμένο στον αυτοκράτορα [[Θεοδόσιος Β΄|Θεοδόσιο Β΄]], στο οποίο πραγματεύεται την ιστορία του δυτικού ρωμαϊκού κράτους, κατά την εποχή από το 407 ως το 425· σώζονται μόνο αποσπάσματα.
 
Έργο του είναι το ''"Λόγοι ιστορικοί"'' (ή ''"Ύλη συγγραφής"'') σε 22 βιβλία, αφιερωμένο στον αυτοκράτορα [[Θεοδόσιος Β΄|Θεοδόσιο Β΄]], στο οποίο πραγματεύεται την ιστορία του δυτικού ρωμαϊκού κράτους, κατά την εποχή από το 407 ως το 425· σώζονται μόνο αποσπάσματα.
Σε αντίθεση με το ρητορικό πάθος και την αυστηρή μίμηση αρχαίων προτύπων του [[Ευνάπιος|Ευναπίου]], ο ''Ολυμπιόδωρος'' παρουσιάζει ένα εύκολα κατανοητό κείμενο σε καθομιλουμένη γλώσσα, ''"πράγμα που και ο Φώτιος σημειώνει με έκπληξη. Κάτι τέτοιο μπορούσε να το εξηγήσει ένας μορφωμένος βυζαντινός συγγραφέας [...] μόνο αν το κείμενο αυτό δεν προοριζόταν για δημοσίευση"''<ref>Hunger Herbert, ''Βυζαντινή Λογοτεχνία..."'', ό.π.</ref>.
+
Σε αντίθεση με το ρητορικό πάθος και την αυστηρή μίμηση αρχαίων προτύπων του [[Ευνάπιος|Ευναπίου]], ο ''Ολυμπιόδωρος'' παρουσιάζει ένα εύκολα κατανοητό κείμενο σε καθομιλουμένη γλώσσα, ''"πράγμα που και ο Φώτιος σημειώνει με έκπληξη. Κάτι τέτοιο μπορούσε να το εξηγήσει ένας μορφωμένος βυζαντινός συγγραφέας'' [...] ''μόνο αν το κείμενο αυτό δεν προοριζόταν για δημοσίευση"''<ref>Hunger Herbert, ''Βυζαντινή Λογοτεχνία..."'', ό.π.</ref>.
  
Σύμφωνα με τον Ιω. Καραγιαννόπουλο, το έργο του ''Ολυμπιόδωρου'' αποτελεί αξιόπιστη πηγή διότι στηρίζεται σε προσωπική εμπειρία του συγγραφέα και σε ''"φερέγγυους προφορικάς μαρτυρίας"''<ref>Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, ''Πηγαί της Βυζαντινής Ιστορίας'', 5η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1987, σελ. 122.</ref>.
+
Σύμφωνα με τον ''Ιω. Καραγιαννόπουλο'', το έργο του ''Ολυμπιόδωρου'' αποτελεί αξιόπιστη πηγή διότι στηρίζεται σε προσωπική εμπειρία του συγγραφέα και σε ''"φερέγγυους προφορικάς μαρτυρίας"''<ref>Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, ''Πηγαί της Βυζαντινής Ιστορίας'', 5η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1987, σελ. 122.</ref>.
  
 
==Υποσημειώσεις==
 
==Υποσημειώσεις==
Γραμμή 15: Γραμμή 15:
 
*Kroh Paul, ''Λεξικό αρχαίων συγγραφέων Ελλήνων και Λατίνων'', University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1996.
 
*Kroh Paul, ''Λεξικό αρχαίων συγγραφέων Ελλήνων και Λατίνων'', University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1996.
 
*Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, ''Πηγαί της Βυζαντινής Ιστορίας'', 5η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1987.
 
*Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, ''Πηγαί της Βυζαντινής Ιστορίας'', 5η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1987.
*Συλλογικό έργο, ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 1-12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962-1968 (τα σχετικά με τους ιστορικούς άρθρα).
+
*Συλλογικό έργο, ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', τόμ. 1-12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962-1968 (χρησιμοποιείται σε όλα τα άρθρα περί ''Βυζαντινής Ιστοριογραφίας'').
*Συλλογικό έργο, εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 1-61, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [61 CD-ROM] (τα σχετικά με τους ιστορικούς άρθρα).
+
*Συλλογικό έργο, εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 1-61, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [61 CD-ROM] (χρησιμοποιείται σε όλα τα άρθρα περί ''Βυζαντινής Ιστοριογραφίας'').
  
  
[[Κατηγορία:Βυζαντινή Ιστοριογραφία (324-1453)|Ε]]
+
[[Κατηγορία:Βυζαντινή Ιστοριογραφία (324-1453)|Ο]]
 
[[Κατηγορία:Πρωτοβυζαντινή περίοδος (324-641)]]
 
[[Κατηγορία:Πρωτοβυζαντινή περίοδος (324-641)]]

Τελευταία αναθεώρηση της 08:53, 28 Νοεμβρίου 2009

Ο Ολυμπιόδωρος ο Θηβαίος, από τη Θήβα της Αιγύπτου ήταν ιστορικός του 5ου αι. μ.Χ. Οι γνώσεις μας για τον συγγραφέα αυτό βασίζονται αποκλειστικά στην αντίστοιχη περίληψη του Φωτίου και σε ελάχιστες συμπληρωματικές πληροφορίες από το έργο του Σωζομενού και του Ζώσιμου[1]. Ο Ολυμπιόδωρος έγραψε και ποιήματα, και όπως αναφέρει ο Φώτιος, ήταν "ποιητής [...] το επιτήδευμα, Έλλην την θρησκείαν"[2] (δηλ. ειδωλολάτρης). Η ημερομηνία της γέννησης του τοποθετείται από το 365 έως το 380. Έζησε στην Κων/πολη κι έλαβε μέρος σε διπλωματικές αποστολές. Το 412 πήγε ως απεσταλμένος στην αυλή ενός ηγεμόνα των Ούννων και, χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες του και τις πληροφορίες που συνέλεξε εκεί, κατέγραψε αρκετές γεωγραφικές πληροφορίες και συλλογές παράδοξων και θαυμαστών πραγμάτων[3].

Έργα

Έργο του είναι το "Λόγοι ιστορικοί""Ύλη συγγραφής") σε 22 βιβλία, αφιερωμένο στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β΄, στο οποίο πραγματεύεται την ιστορία του δυτικού ρωμαϊκού κράτους, κατά την εποχή από το 407 ως το 425· σώζονται μόνο αποσπάσματα. Σε αντίθεση με το ρητορικό πάθος και την αυστηρή μίμηση αρχαίων προτύπων του Ευναπίου, ο Ολυμπιόδωρος παρουσιάζει ένα εύκολα κατανοητό κείμενο σε καθομιλουμένη γλώσσα, "πράγμα που και ο Φώτιος σημειώνει με έκπληξη. Κάτι τέτοιο μπορούσε να το εξηγήσει ένας μορφωμένος βυζαντινός συγγραφέας [...] μόνο αν το κείμενο αυτό δεν προοριζόταν για δημοσίευση"[4].

Σύμφωνα με τον Ιω. Καραγιαννόπουλο, το έργο του Ολυμπιόδωρου αποτελεί αξιόπιστη πηγή διότι στηρίζεται σε προσωπική εμπειρία του συγγραφέα και σε "φερέγγυους προφορικάς μαρτυρίας"[5].

Υποσημειώσεις

  1. Hunger Herbert, Βυζαντινή Λογοτεχνία. Η Λόγια Κοσμική Γραμματεία των Βυζαντινών, τόμ. Β΄, ΜΙΕΤ, Αθήνα 1992, σελ. 64.
  2. Φωτίου, Βιβλιοθήκη, PG 103,256A.
  3. Kroh Paul, Λεξικό αρχαίων συγγραφέων Ελλήνων και Λατίνων, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1996, σελ. 349.
  4. Hunger Herbert, Βυζαντινή Λογοτεχνία...", ό.π.
  5. Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, Πηγαί της Βυζαντινής Ιστορίας, 5η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1987, σελ. 122.

Βιβλιογραφία

  • Hunger Herbert, Βυζαντινή Λογοτεχνία. Η Λόγια Κοσμική Γραμματεία των Βυζαντινών, τόμ. Β΄, ΜΙΕΤ, Αθήνα 1992.
  • Kroh Paul, Λεξικό αρχαίων συγγραφέων Ελλήνων και Λατίνων, University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1996.
  • Καραγιαννόπουλος Ιωάννης, Πηγαί της Βυζαντινής Ιστορίας, 5η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1987.
  • Συλλογικό έργο, Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 1-12, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1962-1968 (χρησιμοποιείται σε όλα τα άρθρα περί Βυζαντινής Ιστοριογραφίας).
  • Συλλογικό έργο, εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, τόμ. 1-61, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [61 CD-ROM] (χρησιμοποιείται σε όλα τα άρθρα περί Βυζαντινής Ιστοριογραφίας).