Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Πεντηκοστάριο

4.523 bytes αφαιρέθηκαν, 08:48, 25 Φεβρουαρίου 2009
καμία σύνοψη επεξεργασίας
{{Διαγραφή}}Αν [[Πεντηκοστάριο]] ονομάζεται το λειτουργικό βιβλίο της [[ΤριώδιοΟρθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης Εκκλησίας]] δίκαια χαρακτηρίζεται Κατανυκτικόν, δικαιότερα που χρησιμοποιείται την περίοδο από το Πεντηκοστάριο επονομάζεται Χαρμόσυνον. Το περιεχόμενό του κινείται σε τελείως διαφορετικό κλίμα. Έχει μεσολαβήσει η [[Πάσχα]] μέχρι την γιορτή της κοσμοσωτήριας Ανάστασης των [[Άγιοι Πάντες|αγίων Πάντων]] και περιέχει τις ακολουθίες των κινητών εορτών (όπως καιτο άλλο λειτουργικό βιβλίο, το [[Τριώδιο]]). Καλείται ''Πεντηκοστάριο'' επειδή τα πάντα πεπλήρωται φωτός και χαράςαρχικά έφθανε μέχρι την ''Κυριακή της Πεντηκοστής'', είναι φυσικό και αργότερα όμως προστέθηκαν οι ύμνοι μίας ακόμη εβδομάδας. Στις ακολουθίες που χρησιμοποιούνται στις ασματικές Ακολουθίες της Εκκλησίας να αποπνέουν τον αέρα του πανηγυρικού θριάμβου. Η νίκη πάνω στον έσχατο εχθρό του ανθρώπου περιέχει το ''Πεντηκοστάριο'' υμνείται η [[Ανάσταση]] και η κατάργηση [[Ανάληψη]] του κράτους του θανάτου[[Χριστός|Χριστού]], καθώς και η καθιέρωση επέλευση του [[Άγιο Πνεύμα|αγίου Πνεύματος]] στους [[Απόστολοι|Αποστόλους]] κατά την ημέρα της νέας ζωής για την ανθρωπότητα γεμίζουν την ψυχή του πιστού αγαλλίαση που αμεσότατα εκφράζεται στα τραγούδια του[[Πεντηκοστή|Πεντηκοστής]]<ref>Γεωργιάδης Βαρθολομαίος (Αρχιεπισκ. Κορινθίας), ''Επιτομή Λειτουργικής'', εκδ. 4η, εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου, 1995 (c1909), σελ. 47. Το Πεντηκοστάριο είναι το βιβλίο που περιέχει αυτή τη χαρμόσυνη ποιητική παραγωγή της Εκκλησίας</ref>.
Το ΠεντηκοστάριοΗ πρώτη έντυπη έκδοση του ''Πεντηκοσταρίου'' έγινε το 1568, λοιπόν, είναι ''"η δε δευτέρα το ιερό λειτουργικό βιβλίο που οι ύμνοι που περιέχει έχουν διαρρυθμιστεί έτσι1579 εις Ενετίαν υπό Ιακώβου του Λεογγίτου"''<ref>"Πεντηκοστάριον", ώστε να ψάλλονται στις ασματικές Ακολουθίες από την Αγία ''Θρησκευτική και Λαμπρή Κυριακή του ΠάσχαΗθική Εγκυκλοπαίδεια'', μέχρι την απόδοση της μέγιστης γιορτής της Εκκλησίαςτόμ. 10, τριανταεννιά μέρες μετάεκδ. Μαρτίνος Αθ. Επιπρόσθετα, γιαυτόΑθήνα 1967, άλλωστε, λέγεται Πεντηκοστάριο (για 50 μέρες -- στ. 285.</ref>. Το υμνογραφικό υλικό που στην πραγματικότητα είναι 57), σήμερα περιέχει τους ύμνους για τις Ακολουθίες της γιορτής της Ανάληψης, και της Πεντηκοστής, δηλαδή των γενεθλίων της Εκκλησίας. Προκειμένου, μάλιστα, να φτάσει μέχρι την απόδοση της επετείου αυτής, καλύπτει και την τέλεση της μνήμης των Αγίων Πάντων, την έννατη Κυριακή από το Πάσχα. Κατακλειομένου του Πεντηκοσταρίου, ολοκληρώνεται και ο κύριος κύκλος του κινητού εορτολογίου που άρχισε ''Πεντηκοστάριο'' είναι πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με το Τριώδιο.Η λειτουργική διαμόρφωση της περιόδου του Πεντηκοσταρίου, όπως, ανάλογα, άλλωστε, αρχικό και κείνη του Τριωδίουη έκδοση που θεωρήθηκε αξιόλογη ώστε να χρησιμοποιηθεί στις λειτουργικές ανάγκες, δεν έχει απλά και μόνο ιστορική αξία, στη βάση ότι ο Χριστός αναστήθηκε και αναλήφθηκε μετά σαράντα μέρες και κατέπεμψε την πεντηκοστή μέρα το Πανάγιο Πνεύμα που επεφοίτησε στους Αποστόλους και εγκαινίασε την Εκκλησία. Εμπεριέχει μια δυναμική θεολογική δικαίωση. Το γεγονός της Ανάστασης του Χριστού είναι ο πυρήνας της σωτήριας Ενανθρώπησης αυτή του Υιού ''Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανού'' του ΘεούΙμβρίου<ref>Ο ''Ίμβριος Βαρθολομαίος Κουτλουμουσιανός'' (1772-1851), το κλειδί της εισόδου ήταν μαθητής του ανθρώπινου γένους στη Βασιλεία [[Νικόδημος Αγιορείτης|Νικοδήμου του Θεού. Το Πεντηκοστάριο πέραν του ότι απηχεί την αγαλλίαση των φίλων του Χριστού για την παρουσία του αναστημένου Κυρίου ανάμεσά τους, για την υπέροχη προοπτική που εγγυάται για την ανθρωπότητα η κατατρόπωση του θανάτου, διαλαλεί στον κόσμο το πιο σημαντικό χαρούμενο μήνυμα που έλαβε ποτέ η ανθρωπότητα, διακηρύττει το ευφρόσυνο άγγελμα της ελευθερίας από τα δεσμά, τα δίκτυα μες στα οποία είχε μπλεχτεί Αγιορείτη]] και λόγιος ο άνθρωπος με την αυτονόμησή του από το Δημιουργό τουίδιος. Γιαυτό η Εκκλησία επιμένει επί εξήμιση εβδομάδες Δίδαξε στην επανάληψη των αναστάσιμων ύμνων και άλλων προσευχών[[Αθωνιάδα]], μεταδίνοντάς μας τη βεβαιότητα υπήρξε προϊστάμενος της Λύτρωσης Ιερατικής Σχολής στο [[Φανάρι]] και έκανε αξιόλογη κριτική και την αισιοδοξία των τέκνων του Θεούεκδοτική εργασία (βλ. Για τον ίδιοΤωμαδάκης Νικόλαος, εξάλλου, λόγο, ανανεώνει το αναστάσιμο μήνυμά ''Κλεις της κάθε ΚυριακήΒυζαντινής Φιλολογίας'', όλο το χρόνο4η έκδ.Ίσως κάποιος, δικαιολογημέναΠουρναράς, στο σημείο αυτό διερωτηθεί: Πώς θα συμβούν σε μένα όλα αυτά τα θαυμάσια για τα οποία γίνεται λόγοςΘεσσαλονίκη 1993, αφούσελ. 132-133).</ref>, όταν ακούω στη λατρεία τους ύμνους, δεν καταλαβαίνω από το ακριβές νόημά τους; Δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα 1836. ==Το ''Πεντηκοστάριο''ταν καλύτερα οι ύμνοι που χρησιμοποιούνται στη λατρεία να ήταν δημιουργήματα της εποχής μας και να μεταχειρίζονταν τη σύγχρονη γλώσσα. Όμως είναι επίσης αλήθεια πως ένας λατρευτικός ύμνος μας γίνεται γνωστός όχι αποκλειστικά ως τροπάριο==Κατά μία άλλη έννοια, με το να καταλαβαίνουμε όνομα [[Πεντηκοστάριο]] καλείται το ακριβές περιεχόμενό του με την αντιληπτική ικανότητα του νου μας. Αυτή η ικανότητα, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι η κύρια [[τροπάριο]] (εκκλησιαστικός ύμνος) που οφείλει να επιστρατεύει ο πιστός στη σχέση του με ψάλλεται μετά το μυστήριο τέλος του Θεού και της Εκκλησίας. Ένας ύμνος απευθύνεται πολύ βαθύτερα στο είναι μας, και αποβλέπει όχι να μας πείσει ή να μας ενημερώσει, αλλά να συμβάλει πεντηκοστού ('''ν΄''') [[Ψαλμοί|ψαλμού]] στην πρόκληση της καλής αλλοίωσης, της διαμόρφωσης ακολουθία του ήθους μας όπως το καθορίζει η Εκκλησία[[Όρθρος|όρθρου]]. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται η συμμετοχή ολόκληρου Τέτοια ''Πεντηκοστάρια'' τροπάρια ψάλλονται κάθε φορά στον [[όρθρο]], όταν διαβάζεται απόσπασμα του ανθρώπου[[Ευαγγέλια|Ευαγγελίου]], της σωματοψυχής μαςπριν από τον πεντηκοστό ψαλμό. Απαιτείται να δουλέψουν μαζί όσο το δυνατόν περισσότερα τμήματα της υπαρξής μας ==Υποσημειώσεις==<div style="font-size: 85%"><references/></div> ==Βιβλιογραφία==*"Πεντηκοστάριο", από τα αισθητήρια οργανά μας (τα αυτιά που θα ακούσουνΜαλαβάκης Νίκος, τα μάτια που θα διαβάσουν...) ''Βυζαντινολόγιο-Λεξικό Εκκλησιαστικών και τα άλλα μέλη του σώματός μας (τα χέρια που θα σταυροκοπηθούνΘρησκευτικών όρων'', Αστήρ, Αθήνα 1999, τα χείλη που θα ψάλλουνσελ.113..)*"Πεντηκοστάριον", ίσαμε τα αισθήματά μας ''e-δομή'' (τη χαρά της κοινωνίαςηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια ''ΔΟΜΗ''), τη συντριβή της μετάνοιαςεκδόσεις Δομή Α.Ε..) και τις πνευματικές μας λειτουργίες (τους συνειρμούς της μνήμης, τα άλματα της σκέψηςΑθήνα 2003-2004 [DVD-ROM]...). Αυτή τη διαδικασία τη διευκολύνουν στα πλαίσια της λατρείας και οι άλλες λειτουργικές τέχνες (η ζωγραφική λ.χ.)*"Πεντηκοστάριον", ''Θρησκευτική και πρώτη απΗθική Εγκυκλοπαίδεια'' όλες η συνυφασμένη με την ποίηση μελική, τόμ. Οι ύμνοι μας είναι γνωστοί ως μελωδίες10, επενδυμένοι με μουσικήεκδ. Μαρτίνος Αθ. Ακόμα, μας γίνονται γνωστοί οι ύμνοι συνδεμένοι με μια κωδωνοκρουσία ή με μια δραματική εκδήλωση της λατρείας. Πόσα άλλα εκτός από τα λόγια του μας κάνουν γνωστόΑθήνα 1967, πστ.χ284-285., τον ύμνο *"Έρραναν τον τάφον...Πεντηκοστάριον". Το θέαμα του επιταφίου, οι κινήσεις των κοριτσιών γύρωΒεργωτής Γεώργιος, η μυρωδιά του λιβανιού, η πένθιμη κωδωνοκρουσία, ακόμα κι ο συνωστισμός για το προσκύνημα''Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων'', 3η έκδ. βελτιωμένη καιεπαυξημένη, γιατί όχιΘεσσαλονίκη 1995, κι η κούραση από τις δουλειές των ημερών της ετοιμασίας για τη Λαμπρήσελ. 178. Χρειάζεται, λοιπόν, να μας πουν τι σημαίνει λίαν για να μας γίνει γνωστός ο ύμνος;Άλλο*"Πεντηκοστάριον", βέβαιαεγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', είναι ο θεολογικός σχολιασμός των ύμνωντόμ. 48, που επεκτείνει το αφαιρετικό/ευσύνοπτο/ποιητικό περιεχόμενό τους και οικοδομεί τους μελετηρούς πιστούςεκδ.Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].  [[ΧρήστηςΚατηγορία:Κωνσταντίνος Κυριακίδης|ΚωνΚυρΛειτουργική]] 20:58, 5 Φεβρουαρίου 2009 (UTC)
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης