Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πρότυπο:Featured"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(done!!!)
μ
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
<div style="float:left;margin-right:0.9em;">
 
<div style="float:left;margin-right:0.9em;">
[[Image:Photios the Great.jpg|right|110px]]
+
[[Image:Theotokos Agia-Sofia.jpg|110px|right]]
O '''Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Φώτιος''' (πρώτη πατριαρχία: 858-867, δεύτερη πατριαρχία: 878-886), ο επονομαζόμενος και Μέγας, ήταν η σημαντικότερη εκκλησιαστική και πνευματική προσωπικότητα των μεσο-[[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινών χρόνων]] (γέν. Κωνσταντινούπολη 820; – κοίμ. Μονή Αρμ(ε)ινιανών 6η Φεβρουαρίου 891/2/3), αλλά και μεγάλη ιστορική μορφή της Πολιτείας και των Γραμμάτων, και άγιος της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης Εκκλησίας]]. Ο Μέγας Φώτιος, εξέχων λόγιος, διδάσκαλος, κρατικός λειτουργός, Ιεράρχης, πρεσβευτής, διπλωμάτης, ιεραπόστολος, συγγραφέας εκκλησιαστικός αλλά και της "θύραθεν" γραμματείας του 9ου αιώνα, συνέδεσε το όνομά του με το πρώτο ρήγμα μεταξύ των Εκκλησιών Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως (Φώτειο σχίσμα, 863-867), αλλά και με την ''"αξιοποίηση του ανεξάντλητου πλούτου της κλασικής ελληνικής σοφίας"'' που οδήγησε σε άνθηση των ελληνικών γραμμάτων.  
+
«''Θεοτόκος''» και «''Παναγία''», «''Θεομήτωρ''» ή «''Μήτηρ Θεού''», «''Υπέραγνη Δέσποινα''» και «''αγία Μαρία η αειπάρθενος''», είναι μερικές από τις προσωνυμίες της ''Μαρίας'', της μητέρας του [[Χριστός|Ιησού Χριστού]], της ''"λαμπρότερης μορφής στo [[Αγιολογία|αγιολόγιο]] και εορτολόγιο της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας]]"''. Ο Ορθόδοξος κόσμος, ''"την τιμά ως το γλυκύτερο και υψηλότερο δημιούργημα τού Θεού, της οποίας τη δόξα τοποθετεί πιο πάνω από τη δόξα των αγγέλων, την ψάλλει ως «τιμιωτέραν των Χερουβίμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ»"'', αλλά και ως ''"θεία Πύλη και μήτηρ της όντως ζωής,...του μονογενούς Υιού του Θεού, ην διελθών...πάσιν ανθρώποις σωτηρίαν απειργάσατο"''. Η ευλάβεια προς το πρόσωπό της ''"δεν φαίνεται μόνο από την επίκληση της για βοήθεια και συμπαράσταση, αλλά και από το πλήθος των ναών και μονών που είναι αφιερωμένοι σ' αυτήν"'', ''"τις εικονογραφικές παραστάσεις"'', ''"τους εκκλησιαστικούς ύμνους"'' και τα ''"εγκωμιαστικά έργα"'' τα οποία έχουν γραφτεί προς τιμή της. Η τιμή προς τη ''Θεοτόκο'', ''"έχει τις ρίζες της στην αρχαιότατη παράδοση της Εκκλησίας"'', από την οποία προσαγορεύεται έτσι, επειδή έτεκε (=γέννησε) τον ενανθρωπήσαντα θείο Λόγο και Υιό του [[Θεός Πατήρ|Θεού]]. Γι αυτό ψάλλεται ως «''Κλίμαξ επουράνιος''», δια της οποίας ήρθε στη γη και σαρκώθηκε, ως τέλειος άνθρωπος ο [[Χριστός]]-Λόγος και έτσι, η ίδια, αφού ελεύθερα υπάκουσε στο θέλημα του Θεού και συνεργάστηκε, κατέστη η της «''προμήτορος Εύας το σφάλμα ανορθώσασα''».
 
<noinclude>
 
<noinclude>
 
[[Category:Πρότυπα Αρχικής Σελίδας|Αξιόλογα]]</noinclude>
 
[[Category:Πρότυπα Αρχικής Σελίδας|Αξιόλογα]]</noinclude>
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Φώτιος Α΄ ο Μέγας|Περισσότερα]] &middot; [[Πρότυπο:Αξιόλογα άρθρα (Αρχείο)|Αρχείο]]''</div>
+
<div style="float:right; font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 80%; padding:0 .5em 0 2em">''[[Θεοτόκος|Περισσότερα]] &middot; [[Πρότυπο:Αξιόλογα άρθρα (Αρχείο)|Αρχείο]]''</div>
  
 
[[Κατηγορία:Αξιόλογα Άρθρα]]
 
[[Κατηγορία:Αξιόλογα Άρθρα]]

Αναθεώρηση της 01:05, 21 Φεβρουαρίου 2009

Theotokos Agia-Sofia.jpg

«Θεοτόκος» και «Παναγία», «Θεομήτωρ» ή «Μήτηρ Θεού», «Υπέραγνη Δέσποινα» και «αγία Μαρία η αειπάρθενος», είναι μερικές από τις προσωνυμίες της Μαρίας, της μητέρας του Ιησού Χριστού, της "λαμπρότερης μορφής στo αγιολόγιο και εορτολόγιο της Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας". Ο Ορθόδοξος κόσμος, "την τιμά ως το γλυκύτερο και υψηλότερο δημιούργημα τού Θεού, της οποίας τη δόξα τοποθετεί πιο πάνω από τη δόξα των αγγέλων, την ψάλλει ως «τιμιωτέραν των Χερουβίμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ»", αλλά και ως "θεία Πύλη και μήτηρ της όντως ζωής,...του μονογενούς Υιού του Θεού, ην διελθών...πάσιν ανθρώποις σωτηρίαν απειργάσατο". Η ευλάβεια προς το πρόσωπό της "δεν φαίνεται μόνο από την επίκληση της για βοήθεια και συμπαράσταση, αλλά και από το πλήθος των ναών και μονών που είναι αφιερωμένοι σ' αυτήν", "τις εικονογραφικές παραστάσεις", "τους εκκλησιαστικούς ύμνους" και τα "εγκωμιαστικά έργα" τα οποία έχουν γραφτεί προς τιμή της. Η τιμή προς τη Θεοτόκο, "έχει τις ρίζες της στην αρχαιότατη παράδοση της Εκκλησίας", από την οποία προσαγορεύεται έτσι, επειδή έτεκε (=γέννησε) τον ενανθρωπήσαντα θείο Λόγο και Υιό του Θεού. Γι αυτό ψάλλεται ως «Κλίμαξ επουράνιος», δια της οποίας ήρθε στη γη και σαρκώθηκε, ως τέλειος άνθρωπος ο Χριστός-Λόγος και έτσι, η ίδια, αφού ελεύθερα υπάκουσε στο θέλημα του Θεού και συνεργάστηκε, κατέστη η της «προμήτορος Εύας το σφάλμα ανορθώσασα».