Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καρποκράτης"

Από OrthodoxWiki
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
μ
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
Ο '''Καρποκράτης''' ήταν ακαδημαϊκός φιλόσοφος και διδάσκαλος της εγκύκλιας παιδείας και ταυτόχρονα, μία επιφανής προσωπικότητα του χριστιανικού [[Γνωστικισμός|Γνωστικισμού]]<ref>Σκουτέρης Β. Κωνσταντίνος, ''Ιστορία Δογμάτων'', τόμ. Α΄, Αθήνα 1998, σελ. 314.</ref>. Καταγόταν από την [[Αλεξάνδρεια]] όπου και έδρασε στις αρχές του 2ου μ.Χ. αιώνα<ref>Θεοδώρου Ανδρέας, ''Θέματα ιστορίας δογμάτων'', ΟΕΔΒ, Αθήνα 1986, σελ. 170.</ref>, στους χρόνους του αυτοκράτορα ''Αδριανού'' (117 - 138)<ref>Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, ''Πατρολογία'', τόμ. Α΄, έκδ. 4η, Αθήνα 2000, σελ. 187.</ref>. O '''Καρποκράτης''' παντρεύτηκε την ''Αλεξάνδρεια'' από τη Σάμη της Κεφαλληνίας και απέκτησε γιο, τον [[Επιφανής|Επιφάνη]]<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 5 (1964), στ. 799.</ref>, οπόίος έγινε και συνεχιστής του<ref>Παπαδόπουλος, ''Πατρολογία'', ό.π.</ref>. Σημαντικές πληροφορίες για ''Καρποκράτη'', τον ''Επιφανή'' και τη διδασκαλία τους, παίρνουμε από τους [[Ειρηναίος Λουγδούνων (Λυών)|Ειρηναίο]], [[Ιππόλυτος|Ιππόλυτο]] και [[Κλήμης Αλεξανδρεύς|Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα]]<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 7 (1965), στ. 369.</ref>.
 
Ο '''Καρποκράτης''' ήταν ακαδημαϊκός φιλόσοφος και διδάσκαλος της εγκύκλιας παιδείας και ταυτόχρονα, μία επιφανής προσωπικότητα του χριστιανικού [[Γνωστικισμός|Γνωστικισμού]]<ref>Σκουτέρης Β. Κωνσταντίνος, ''Ιστορία Δογμάτων'', τόμ. Α΄, Αθήνα 1998, σελ. 314.</ref>. Καταγόταν από την [[Αλεξάνδρεια]] όπου και έδρασε στις αρχές του 2ου μ.Χ. αιώνα<ref>Θεοδώρου Ανδρέας, ''Θέματα ιστορίας δογμάτων'', ΟΕΔΒ, Αθήνα 1986, σελ. 170.</ref>, στους χρόνους του αυτοκράτορα ''Αδριανού'' (117 - 138)<ref>Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, ''Πατρολογία'', τόμ. Α΄, έκδ. 4η, Αθήνα 2000, σελ. 187.</ref>. O '''Καρποκράτης''' παντρεύτηκε την ''Αλεξάνδρεια'' από τη Σάμη της Κεφαλληνίας και απέκτησε γιο, τον [[Επιφανής|Επιφάνη]]<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 5 (1964), στ. 799.</ref>, οπόίος έγινε και συνεχιστής του<ref>Παπαδόπουλος, ''Πατρολογία'', ό.π.</ref>. Σημαντικές πληροφορίες για ''Καρποκράτη'', τον ''Επιφανή'' και τη διδασκαλία τους, παίρνουμε από τους [[Ειρηναίος Λουγδούνων (Λυών)|Ειρηναίο]], [[Ιππόλυτος|Ιππόλυτο]] και [[Κλήμης Αλεξανδρεύς|Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα]]<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 7 (1965), στ. 369.</ref>.
  
 +
==Διδασκαλία==
 +
Η φιλοσοφική κατάρτιση και η παιδεία του ''Καρποκράτη'' τον έφεραν εγγύτερα στον ''Πλατωνισμό'', τον ''Νεοπλατωνισμό'' και στον ''Πυθαγορισμό'', ενώ συγχρόνως τον απομάκρυναν από τις αυστηρές ιουδαϊκές διατάξεις. Η διδασκαλία του περιελάμβανε ένα μεγάλο σύνολο από στοιχεία, γνωστικά, χριστιανικά και φιλοσοφικά<ref>Σκουτέρης, ''Ιστορία...'', ό.π.</ref>.
  
 
+
Κατά τον ''Καρποκράτη'' ο υλικός κόσμος με όλα του τα δημιουργήματα είναι έργο αγγέλων οι οποίοι εμφανίζονται υποδεέστεροι του αγέννητυ και εντελώς άγνωστου ''Θεού-Πατέρα''. Θεωρούσε ότι ο [[Χριστός]] ήταν ένας απλός άνθρωπος που γεννήθηκε με πατέρα τον [[Ιωσήφ]] και η μόνη διαφορά του από τους υπόλοιπους ανθρώπους ήταν η αρετή του και η ηθική του τελειότητα<ref>Θεοδώρου, ''Θέματα...'', ό.π.</ref> η οποία του επέτρεψε να μείνει ελεύθερος από την καταδυνάστευση των αγγέλων που δημιούργησαν τον κόσμο<ref>Παπαδόπουλος, ''Πατρολογία'', ό.π.</ref>. Κατά συνέπεια, η προσπάθεια των υπόλοιπων ανθρώπων να μιμηθούν την τελειότητα του [[Χριστός|Ιησού]] μπορεί οδηγούσε στο επιθυμητό αποτέλεσμα να επιτύχουν και αυτοί το ίδιο<ref>Θεοδώρου, ''Θέματα...'', ό.π.</ref>. Μάλιστα, όπως σημειώνει ο ''Ιππόλυτος'', οι ''Καρποκρατιανοί'' πίστευαν ότι μπορούσαν να όμοιοι με το ''Χριστό'' και δυνατώτεροι και διαφορώτεροι από τους [[Απόστολοι|Αποστόλους]] και τους Μαθητές Του<ref>Σκουτέρης, ''Ιστορία...'', ό.π.</ref>.
  
  

Αναθεώρηση της 17:46, 1 Αυγούστου 2009

Ο Καρποκράτης ήταν ακαδημαϊκός φιλόσοφος και διδάσκαλος της εγκύκλιας παιδείας και ταυτόχρονα, μία επιφανής προσωπικότητα του χριστιανικού Γνωστικισμού[1]. Καταγόταν από την Αλεξάνδρεια όπου και έδρασε στις αρχές του 2ου μ.Χ. αιώνα[2], στους χρόνους του αυτοκράτορα Αδριανού (117 - 138)[3]. O Καρποκράτης παντρεύτηκε την Αλεξάνδρεια από τη Σάμη της Κεφαλληνίας και απέκτησε γιο, τον Επιφάνη[4], οπόίος έγινε και συνεχιστής του[5]. Σημαντικές πληροφορίες για Καρποκράτη, τον Επιφανή και τη διδασκαλία τους, παίρνουμε από τους Ειρηναίο, Ιππόλυτο και Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα[6].

Διδασκαλία

Η φιλοσοφική κατάρτιση και η παιδεία του Καρποκράτη τον έφεραν εγγύτερα στον Πλατωνισμό, τον Νεοπλατωνισμό και στον Πυθαγορισμό, ενώ συγχρόνως τον απομάκρυναν από τις αυστηρές ιουδαϊκές διατάξεις. Η διδασκαλία του περιελάμβανε ένα μεγάλο σύνολο από στοιχεία, γνωστικά, χριστιανικά και φιλοσοφικά[7].

Κατά τον Καρποκράτη ο υλικός κόσμος με όλα του τα δημιουργήματα είναι έργο αγγέλων οι οποίοι εμφανίζονται υποδεέστεροι του αγέννητυ και εντελώς άγνωστου Θεού-Πατέρα. Θεωρούσε ότι ο Χριστός ήταν ένας απλός άνθρωπος που γεννήθηκε με πατέρα τον Ιωσήφ και η μόνη διαφορά του από τους υπόλοιπους ανθρώπους ήταν η αρετή του και η ηθική του τελειότητα[8] η οποία του επέτρεψε να μείνει ελεύθερος από την καταδυνάστευση των αγγέλων που δημιούργησαν τον κόσμο[9]. Κατά συνέπεια, η προσπάθεια των υπόλοιπων ανθρώπων να μιμηθούν την τελειότητα του Ιησού μπορεί οδηγούσε στο επιθυμητό αποτέλεσμα να επιτύχουν και αυτοί το ίδιο[10]. Μάλιστα, όπως σημειώνει ο Ιππόλυτος, οι Καρποκρατιανοί πίστευαν ότι μπορούσαν να όμοιοι με το Χριστό και δυνατώτεροι και διαφορώτεροι από τους Αποστόλους και τους Μαθητές Του[11].



Υποσημειώσεις

  1. Σκουτέρης Β. Κωνσταντίνος, Ιστορία Δογμάτων, τόμ. Α΄, Αθήνα 1998, σελ. 314.
  2. Θεοδώρου Ανδρέας, Θέματα ιστορίας δογμάτων, ΟΕΔΒ, Αθήνα 1986, σελ. 170.
  3. Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, Πατρολογία, τόμ. Α΄, έκδ. 4η, Αθήνα 2000, σελ. 187.
  4. ΘΗΕ, τόμ. 5 (1964), στ. 799.
  5. Παπαδόπουλος, Πατρολογία, ό.π.
  6. ΘΗΕ, τόμ. 7 (1965), στ. 369.
  7. Σκουτέρης, Ιστορία..., ό.π.
  8. Θεοδώρου, Θέματα..., ό.π.
  9. Παπαδόπουλος, Πατρολογία, ό.π.
  10. Θεοδώρου, Θέματα..., ό.π.
  11. Σκουτέρης, Ιστορία..., ό.π.

Βιβλιογραφία

  • Δέρβος Γεώργιος, Χριστιανική Γραμματολογία, τόμ Β΄, εν Αθήναις 1904.
  • Θεοδώρου Ανδρέας, Θέματα ιστορίας δογμάτων, ΟΕΔΒ, Αθήνα 1986.
  • «Επιφανής», ΘΗΕ, τόμ. 5 (1964), στ. 799-800.
  • «Καρποκρατιανοί», ΘΗΕ, τόμ. 7 (1965), στ. 369-370.
  • Κοντογόνης Κωνσταντίνος, Εκκλησιαστική Ιστορία από Χριστού γεννήσεως μέχρι των καθ' ημάς χρόνων, 2η εκδ., εν Αθήναις 1876.
  • Παπαδόπουλος Γ. Στυλιανός, Πατρολογία, τόμ. Α΄, έκδ. 4η, Αθήνα 2000.
  • Σκουτέρης Β. Κωνσταντίνος, Ιστορία Δογμάτων, τόμ. Α΄, Αθήνα 1998.
  • Φειδάς Ιω. Βλάσιος, Εκκλησιαστική Ιστορία - Απ' αρχής μέχρι την Εικονομαχία, τόμ. Α΄, 3η έκδ., Αθήνα 2002.