Αλλαγές

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Κανόνας της Καινής Διαθήκης

7.153 bytes αφαιρέθηκαν, 13:44, 21 Ιουνίου 2008
αφαίρεση σκοπιανικών
==Κανόνας του Μεγάλου Αθανασίου==
Πρώτος ο [[Μέγας Αθανάσιος|Μ. Αθανάσιος]] χρησιμοποιεί τον ορο "κανών" προς δήλωση του σώματος των βιβλίων της Αγίας Γραφής ή κατ' άλλους, για να δηλώσει τα έγκυρα βιβλία της Αγίας Γραφής σε αντίθεση με τα ''"απόκρυφα"'' ή ''"ακανόνιστα"''<ref>Ο [[Μπρους Μέτζγκερ]] (Bruce MΚαραβιδόπουλος Δ. Metzger) ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΠρίνσετονΙωάννης, μέλος του συμβουλίου της [[Αμερικανική Βιβλική Εταιρία|Αμερικανικής Βιβλικής Εταιρίας]] (American Bible Society) και συνεκδότης του κειμένου της Καινής Διαθήκης των [[Ενωμένες Βιβλικές Εταιρίες|Ενωμένων Βιβλικών Εταιριών]] (United Bible Societies), αναφέρει::«Το 367 ο Αθανάσιος τον ορο "κανών" προς δήλωση του σώματος των βιβλίων της Αγίας Γραφής προσδιόρισε ποια βιβλία είναι στην πραγματικότητα τα κανονικά βιβλία (''βιβλία κανονιζόμενα'') σε αντίθεση με τα ''απόκρυφα'' (''Εορτ. Επιστ. 39'')· αυτή είναι η παλιότερη κατάταξη σε κατάλογο των εικοσιεφτά βιβλίων της Καινής Διαθήκης. '''Η χρήση της λέξης 'Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'κανών'' για ολόκληρη την συλλογή εμφανίζεται αργότερα,''' με πιο ξεκάθαρη περίπτωση σε ποίημα ''Iambi ad Seleucum'' (Ίαμβος Προς Σέλευκον) που γράφτηκε το γύρω 380 μ.Χ2η έκδ. από τον [[Αμφιλόχιος|Αμφιλόχιο]], επίσκοπο Ικονίου. Όταν τελειώνει με την απαρίθμηση των βιβλίων της Παλαιάς και της Καινής ΔιαθήκηςΠουρναράς, δηλώνει: "Αυτός είναι πιθανόν ο πιο αξιόπιστος κανόνας των θεόπνευστων γραφών" (''{{πολυτονικό|κανὼν [...] τῶν θεοπνεύστων γραφῶν}}''). Η έκφραση ''{{πολυτονικό|κανὼν τῆς καινῆς διαθήκης}}'' εμφανίζεται για πρώτη φορά στον ''Αποκριτικό'' (iv. 10) του Μακάριου του Μέγαθεσσαλονίκη 1998, μια απολογία που γράφτηκε γύρω στο 400 μσελ.Χ114.»</ref>:«Πρέπει παράλληλα να σημειωθεί ότι νωρίτερα, τουλάχιστον ως το 350 μ.Χ., ο ο Αθανάσιος διαχώριζε τα '''θεόπνευστα''' βιβλία απο "Τοσαύτα και τα '''κανονικάτης Καινής Διαθήκης ''' βιβλία. Αρκετές φορές παρέθεσε από συγκεκριμένα βιβλία που θεωρούσε θεόπνευστα αλλά τα οποία αργότερα απέκλεισε από την γε κανονιζόμενα''Εορταστικη Επιστολή'' του 367· αυτά περιλάμβαναν το Γ' Έσδρας (Α' Έσδρας) , και της πίστεως ημών οιονεί ακροθίνια ή άγκυραι και τον ερείσματα"''Ποιμένα'' του Ερμά<ref>PG 28, 293</ref>. Βλέπε Jean Ruwet, ''Le Canon Alexandrin des Ecritures; Saint Athanase"Βιβλία τούτων έξωθεν, Biblica xxxiii [1952], σελ. 1-29ού κανόνιζόμενα"''».:<ref>''39η Εορταστική Επιστολή'''The Canon of the New Testament: Its Origin, Development, and Significance (Ο Κανόνας της Καινής Διαθήκης: Η Προέλευση, η Ανάπτυξη και η Σημασία), 1997, σελ75.</ref>. 210, 211, 292'''''
Η θεολογική εγκυκλοπαίδεια ''The Anchor Bible Dictionary'', διευκρινίζει::'''''The Anchor Bible Dictionary, Freedman, David Noel, ed., New York: Doubleday, 1997, 1992, λήμμα "Canon", τομ. 1, σελ. 852''''' Με την παραπάνω άποψη διαφωνούν οι καθηγητές Καραβιδόπουλος (συνεκδότης του κριτικού κειμένου της Καινής Διαθήκης των Nestle-Aland 27ης έκδ.) και Μπρατσιώτης: :''"Ας σημειωθεί ότι '''πρώτος ο Μ. Αθανάσιος''' χρησιμοποιεί τον ορο "κανών" προς δήλωση του σώματος των βιβλίων της Αγίας Γραφής. Και ο Αμφιλόχιος Ικονίου κλείνει την απαρίθμηση των βιβλίων τής Γραφής μέ τή φράση "ούτος αψευδέστατος κανών αν είδη των θεοπνεύστων γραφών". Έτσι τα βιβλία που ανήκουν στον κανόνα της Γραφής ονομάζονται στό εξής "κανονικά", "κανονιζόμενα", "κεκανονισμένα", ενώ τα άλλα χαρακτηρίζονται ως "ακανόνιστα", "απόκρυφα" κλπ."''<br>:'''''Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη, Καραβιδόπουλος Ι., Πουρναράς, 1998, σελ. 114''''' Επίσης ο καθηγητής Μπρατσιώτης γράφει (στην υποσημείωση #2) ότι η μεταγενέστερη χρήση του όρου "κανών" από τον Αμφιλόχιο ήταν η παρακάτω: :''"[...] "Ποίημα προς Σέλευκον" (Ε.Π.Μ. 37, 1595), ένθα γίνεται διάκρισις μεταξύ '''κανονικών, έμμεσων (δηλ. ενδιαμέσων) και νόθων βιβλίων'''."''<br>:'''''Μπρατσιώτου Π. Εισαγωγή εις την Παλαιάν Διαθήκην, Άθήναι, 1993, σελ. 505''''' Στο ίδιο πνεύμα κινείται kai o ''A. F. J. Klijn'': :''"It is not until the middle of the fourth century, however, that Athanasius uses "canon" in the special meaning of "list of scriptures accepted by the church". He says that the Pastor of Hermas stands "outside the canon" (εκ του κανόνος). In 394 Amphilochus of Iconium writes a catalogue of the bible in iambics in which he says: ούτος αψευδέστατος κανών αν είη θεοπνεύστων γραφών."''<br>:'''''(A. F. J. Klijn, "An Introduction to the New Testament", Brill Academic Publishers, 1980''''')</ref> :''"Τοσαύτα και τα της Καινής Διαθήκης '''βιβλία τα γε κανονιζόμενα''', και της πίστεως ημών οιονεί ακροθίνια ή άγκυραι και ερείσματα"''<br>:(''"Σύνοψις" [επίτομος της Θείας Γραφής, Παλαιάς και Νέας Διαθήκης]'', PG 28, 293) και  :''"βιβλία τούτων έξωθεν, ού κανόνιζόμενα"'':(''39η "Εορταστική Επιστολή", 75'') Επίσης, στο έργο του ''Περί Νικαίας'' (352 μ.Χ.), αναφερόμενος στον ''[[Ποιμένα (βιβλίο)|Ποιμένα]]'' του [[Ερμάς|Ερμά]], τον εξαιρεί από τον ''Κανόνα'' γράφοντας: :''"εν δέ τω Ποιμένι γέγραπται, επειδή και τούτο καίτοι '''μη όν εκ του κανόνος'''"''<brref>:(''"Περί Νικαίας'', 17,3'').</ref>.
Στην 39η ''Εορταστική Επιστολή'' του, το 367 μ.Χ., απαριθμεί τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης, γεγονός που αποτελεί την πρώτη εμφάνιση του κανόνα με την μορφή που έχει μέχρι και σήμερα. Η [[Σύνοδος της Ιππώνος]] (393) και λίγο αργότερα η [[Σύνοδος της Καρχηδόνας]] το [[397]] εξέδωσαν τον ίδιο κατάλογο κανονικών βιβλίων.
Κατόπιν, τους κανόνες της ''[[Συνόδου της Καρθαγένης]]'', επικύρωσε ο ''Κανών β’''<ref>Ο δεύτερος κανόνας της [[Πενθέκτη Σύνοδος|Πενθέκτης Συνόδου]] μπορεί να βρεθεί στην [[s:Κανόνες Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου#Κανὼν Β'|Βικιθήκη]] και στην [http://www.ccel.org/ccel/schaff/npnf214.xiv.iii.ii.html ιστοσελίδα της ''Christian Classics Ethereal Library''], στην αγγλική.</ref> της ''Εν Τρούλλω Πενθέκτης [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενικής Συνόδου]]'' το 691 μ.Χ.
 
Βεβαίως, ενώ οι [[Πατρολογία|εκκλησιαστικοί πατέρες]] και οι τοπικές σύνοδοι αποφαίνονταν για την εγκυρότητα των Χριστιανικών συγγραμμάτων, η χρήση από τις Χριστιανικές κοινότητες παρείχε την πραγματική αξιολόγηση του τι θα περιλάμβανε ο κανόνας. Η Καινή Διαθήκη βασίστηκε τελικά στα συγγράμματα που είχαν ευρεία αποδοχή και ήταν χρήσιμα για την ανάγνωση στις κατά τόπους εκκλησίες. Βέβαια, ακόμη και σήμερα, για παράδειγμα, η [[Αιθιοπική Εκκλησία|Αιθιοπική (Αβυσσινιακή) Εκκλησία]] περιλαμβάνει στον κανόνα της 35 (ή 38) βιβλία αντί των 27. <br><br>
==Υποσημειώσεις==
4.720
επεξεργασίες

Μενού πλοήγησης