Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
Στο κείμενο της Καινής Διαθήκης του [[Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης|Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης]] του [[1904]], που αποτελεί το επίσημο κείμενο της Κ.Δ. που χρησιμοποιεί η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], το ''Κόμμα Ιωάννου'' είναι τυπωμένο με πλάγια και μικρότερου μεγέθους γράμματα. Η παρουσία του ''"κόμματος"'' στην νεώτερη Ορθόδοξη ερμηνευτική παράδοση οφείλεται στο γεγονός ότι ''"μαρτυρεί την πίστιν της Εκκλησίας"''<ref>Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.), 'Η περί Προϋπάρξεως του Ιησού Χριστού Διδασκαλία της Αγίας Γραφής κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον', Αθήνα 2002, σελ. 127</ref> αφού όπως διδάσκει «η ορθόδοξος Δογματική, η αΐδιος σχέσις των Τριών Προσώπων ή Υποστάσεων ερμηνεύεται εκ της ενότητος αυτών, εκ του ότι 'ούτοι οι τρεις εν εισίν', ως λέγει το 'κόμμα του Ιωάννου'»<ref>ό.π., σελ. 129</ref>.
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Όπως αναφέρει ο καθ. [[Ιωάννης Καραβιδόπουλος]]: «''Η προσθήκη αυτή δεν υπάρχει σε κανένα ελληνικό χειρόγραφο και δεν μνημονεύεται από τους έλληνες πατέρες, παρά τις τριαδολογικές έριδες που θα καθιστούσαν αναγκαία την αναφορά σ' ένα τόσο σημαντικό χωρίο, αν αυτό υπήρχε πράγματι στο κείμενο. Την περιέχουν 4 μεταγενέστερα ελληνικά μικρογράμματα χειρόγραφα (ένα του 12<sup>ου</sup> αι., ένα του 15<sup>ου</sup> και δύο του 16<sup>ου</sup> αι.) κατ' επίδραση των λατινικών, στα οποία είχε νωρίτερα εισχωρήσει. Στα χειρόγραφα της Vulgata μαρτυρείται από τον 9<sup>ο</sup> αι. και ύστερα, ενώ ακόμη νωρίτερα μαρτυρείται στη Vetus Latina σε χειρόγραφα της Ισπανίας. Η αρχαιότερη μνεία της προσθήκης αυτής βρίσκεται στον αιρετικό Πρισκιλλιανό (+385) και ίσως ήδη στον Τερτυλλιανό στη Β. Αφρική. Έτσι πιθανή πατρίδα της προσθήκης θεωρείται η Β. Αφρική, από όπου διαδόθηκε κατόπιν στην Ισπανία και εισχώρησε στη Vulgata. [...] Σήμερα δεν γίνεται δεκτή από κανένα κριτικό του κειμένου η γνησιότητα της προσθήκης''». <ref>Ιωάννης Καραβιδόπουλος, ''Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'', 3η έκδ., Εκδόσεις Π. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 350, 351.</ref>
Στον ίδιο λόγο στηρίζει την ερμηνευτική παρουσία του χωρίου στην Ορθόδοξη Εκκλησία και ο Ν. Σωτηρόπουλος:
«''Εν πρώτοις το κείμενον της κριτικής εκδόσεως Nestle και Aland, απηλλαγμένον του 'Κόμματος', είναι λίαν ανώμαλον συντακτικώς. Ήδη ο πολύς Ευγένιος Βούλγαρης παρετήρησεν ότι υπάρχει ασυνήθης ανωμαλία εις την σύνταξιν του στίχου 7 του ελληνικού κειμένου, ήτις άνευ της προσθήκης του 8ου στίχου αποβαίνει απαράδεκτος σολοικισμός». Και προσθέτει ως αντεπιχείρημα στους ισχυρισμούς ότι το χωρίο δεν μπορεί να προέρχεται από τον Ιωάννη: «Ο ίδιος ο Ιωάννης ποιείται λόγον περί της μαρτυρίας του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος περί του Ιησού Χριστού ως του ενανθρωπήσαντος Υιού του Θεού, ην ο ίδιος ήκουσεν ιδίοις ωσίν υπό του Ιησού Χριστού βεβαιουμένην δια των εξής: "Μαρτυρεί περί εμού ο πέμψας με Πατήρ" (Ιω. η' 18) και "ο πέμψας με Πατήρ, εκείνος μεμαρτύρηκε περί εμού" (Ιω. ε' 37). Περί δε της μαρτυρίας του Λόγου, ήτοι περί της μαρτυρίας εαυτού, λέγει επίσης: "Καν εγώ μαρτυρώ περί εμαυτού, αληθής εστίν η μαρτυρία μου, ότι οίδα πόθεν ήλθον και που υπάγω" (Ιω. η' 14) και "εγώ ειμί ο μαρτύρων περί εμαυτού" (Ιω. η' 18). Και περί της μαρτυρίας του Αγίου Πνεύματος ομιλεί ωσαύτως, λέγων "όταν έλθη ο Παράκλητος [...] το πνεύμα της αληθείας, ο παρά του Πατρός εκπορεύεται, εκείνος μαρτυρήσει περί εμού" (Ιω. ιε' 26). Είναι λοιπόν σαφές και επέκεινα πάσης αμφιβολίας βέβαιον, ότι ο Ιωάννης ομιλεί περί της μαρτυρίας των τριών προσώπων, του Πατρός, του Λόγου και του Αγίου Πνεύματος περί του Υιού του Θεού. Θα ήτο μάλιστα όλως αδιανόητον να δεχθώμεν ότι, γράφων ούτος κυρίως προς καταπολέμησαν των μη ομολογούντων "Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα" (Α' Ιω. δ' 3), επεκαλέσθη προς απόδειξιν της πραγματικής εν σαρκί ελεύσεως του Ιησού Χριστού την ατελή μαρτυρίαν των τριών εν τη γη μαρτύρων και παρέλιπε να επικαλεσθή την ουράνιον μαρτυρίαν του Πατρός, του Λόγου και του Αγίου Πνεύματος''»<ref>''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'', Τόμ. 7ος, στ. 764.</ref>.
Στο κείμενο της Καινής Διαθήκης του [[Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης|Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης]] του 1904, που αποτελεί το επίσημο κείμενο της Κ.Δ. που χρησιμοποιεί η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], το ''Κόμμα Ιωάννου'' είναι τυπωμένο με πλάγια και μικρότερου μεγέθους γράμματα.
==Υποσημειώσεις==