Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Η πορεία προς τα τραγικά γεγονότα
Το πρώτο που θα πρέπει να τοποθετηθεί ώστε να γίνει αντιληπτό το κλίμα μέσα στο οποίο εξελίχθηκαν τα γεγονότα, είναι το φόντο της υπόθεσης. Πρόκειται για την ''Αλεξάνδρεια'', έναν ''δήμο'' που όπως λέει ο ''Σωκράτης'' ''"πλέον των άλλων δήμων, χαίρει ταις στάσεσιν...δίχα γαρ αίματος ου παύεται της ορμής"''<ref>Σωκράτoυς, ''Εκκλ. Ιστορία'', '''''PG''''' 67,761Α.</ref>. Ήταν λοιπόν η ''Αλεξάνδρεια'' ''"μιά σκληροτράχηλη πόλη"''<ref>Φλορόφσκυ Γεώργιος, ''Οι Βυζαντινοί Πατέρες του 5ου αιώνα'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1992, σελ. 457.</ref> στην οποία ''"οι στάσεις...ήταν συνήθεις...το κλίμα...πάντα τεταμένο"'' και σίγουρα είχαν συμβεί στο παρελθόν εγκληματικές πράξεις<ref>Μεταλληνός Δ. Γεώργιος, ''Παγανιστικός Ελληνισμός...'', ό.π., σελ. 140-141.</ref>.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, ''"η εκλογή του Κυρίλλου ως διαδόχου του Θεοφίλου προκάλεσε δυσφορία στην Αλεξάνδρεια και διαφωνίες ανάμεσα σε δυο εκκλησιαστικές μερίδες"'', η μία από τις οποίες ''"εκπροσωπούσε την αυτοκρατορική εξουσία"''<ref>Dzielska Maria, ''Υπατία η Αλεξανδρινή'', ό.π., σελ. 159.</ref>. Ο ''Κύριλλος'' ήταν άνθρωπος με ευρεία μόρφωση, ταυτόχρονα όμως έδειχνε υπερβολικό ζήλο και ισχυρογνωμοσύνη<ref>Λαμπροπούλου Σταυρούλα, ''Υπατία...'', ό.π., σελ. 68.</ref> και ''"θυελώδεις σχέσεις"'' αναπτύχθηκαν αμέσως ανάμεσα στον αρχιεπίσκοπο σ' εκείνον και τον -επίσης χριστιανό - ''Ορέστη'', τον αυτοκρατορικό διοικητή της πόλεως της ''Αλεξανδρείας'', ο οποίος αντιπαθούσε κάθε είδους κυριαρχία των επισκόπων η οποία ερχόταν σε σύγκρουση με τις δικαιοδοσίες των αξιωματούχων που διορίζονταν άπό από τον αυτοκράτορα<ref>Φλορόφσκυ Γεώργιος, ''Οι Βυζαντινοί Πατέρες...'', ό.π., σελ. 456.</ref>. Και Διότι, πράγματι, ''"η εκλογή του Κυρίλλου έφερε μια βαθμιαία αλλά σημαντική επέκταση της επισκοπικής εξουσίας στις δημόσιες και δημοτικές υποθέσεις"''<ref>Dzielska Maria, ''Υπατία η Αλεξανδρινή'', ό.π., σελ. 160.</ref>.
===Τα αίτια===
