Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πρότυπο:Τ"
(Νέα σελίδα: <div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> ====Τρισάγιος Ύμνος==== <div style="padding:2px;margin-top:2px;...) |
|||
(2 ενδιάμεσες εκδόσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
<div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> | <div lang="grc" class="polytonic" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;"> | ||
+ | ====[[Ταπείνωση]]==== | ||
+ | <div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"> | ||
+ | <div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> | ||
+ | |||
+ | :''Ταπείνωση'' αποκαλείται η μέγιστη χριστιανική αρετή, που είναι χαρακτηριστική της ορθόδοξης πνευματικότητας. Δεν περιορίζεται απλώς σε λεκτικές εκφράσεις, αλλά είναι μία πνευματική κατάσταση, αντίθετη του εγωισμού, που προκύπτει από τη συνειδητοποίηση της αδυναμίας, της ανεπάρκειας και της πτώχειας του ανθρώπου, που τελικά τον οδηγεί στην εξάρτηση, τον πλουτισμό και την πληρότητα της ύπαρξής του, μέσα από τη χάρη του Θεού.<br>'''<small>(Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)</small>'''</div> | ||
====[[Τρισάγιος Ύμνος]]==== | ====[[Τρισάγιος Ύμνος]]==== | ||
Γραμμή 6: | Γραμμή 11: | ||
:''Τρισάγιος Ύμνος'' αποκαλείται η δοξολογική αναφορά στην [[Αγία Τριάδα]] ''"Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς"'' και προέρχεται από το σχετικό αποκαλυπτικό όραμα του Προφήτη Ησαΐα (στ΄ 3)<br>'''<small>(Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)</small>'''</div> | :''Τρισάγιος Ύμνος'' αποκαλείται η δοξολογική αναφορά στην [[Αγία Τριάδα]] ''"Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς"'' και προέρχεται από το σχετικό αποκαλυπτικό όραμα του Προφήτη Ησαΐα (στ΄ 3)<br>'''<small>(Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)</small>'''</div> | ||
+ | |||
+ | ====[[Τριώδιο]]==== | ||
+ | <div style="padding:2px;margin-top:2px; border:1px solid silver;padding:10px;"> | ||
+ | <div style="text-align: left; margin: 0px; padding: 1px; padding-left: 5px; font-weight:bold;font-size:120%;"></div> | ||
+ | |||
+ | :''Τριώδιο'' ονομάζεται το λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας που περιέχει τις ακολουθίες από την ''Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου'' (οπότε και ''"ανοίγει το Τριώδιο"''), μέχρι και το Μ. Σάββατο. Το βιβλίο αυτό πήρε την ονομασία αυτή, επειδή οι [[Κανόνας (υμνογραφία)|Κανόνες]] που περιέχει, έχουν τρεις ωδές αντί για εννέα.<br>'''<small>(Βεργωτής Γεώργιος, «''Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων''», 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 216)'''</small></div> | ||
[[Κατηγορία:Λεξικό|Τ]] | [[Κατηγορία:Λεξικό|Τ]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 08:23, 8 Φεβρουαρίου 2009
Ταπείνωση
- Ταπείνωση αποκαλείται η μέγιστη χριστιανική αρετή, που είναι χαρακτηριστική της ορθόδοξης πνευματικότητας. Δεν περιορίζεται απλώς σε λεκτικές εκφράσεις, αλλά είναι μία πνευματική κατάσταση, αντίθετη του εγωισμού, που προκύπτει από τη συνειδητοποίηση της αδυναμίας, της ανεπάρκειας και της πτώχειας του ανθρώπου, που τελικά τον οδηγεί στην εξάρτηση, τον πλουτισμό και την πληρότητα της ύπαρξής του, μέσα από τη χάρη του Θεού.
(Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Τρισάγιος Ύμνος
- Τρισάγιος Ύμνος αποκαλείται η δοξολογική αναφορά στην Αγία Τριάδα "Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς" και προέρχεται από το σχετικό αποκαλυπτικό όραμα του Προφήτη Ησαΐα (στ΄ 3)
(Ευθυμίου Στυλίου, «Μικρό Χριστιανικό Λεξικό», Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1995)
Τριώδιο
- Τριώδιο ονομάζεται το λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας που περιέχει τις ακολουθίες από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου (οπότε και "ανοίγει το Τριώδιο"), μέχρι και το Μ. Σάββατο. Το βιβλίο αυτό πήρε την ονομασία αυτή, επειδή οι Κανόνες που περιέχει, έχουν τρεις ωδές αντί για εννέα.
(Βεργωτής Γεώργιος, «Λεξικόν Λειτουργικών και Τελετουργικών Όρων», 3η έκδ. βελτιωμένη και επαυξημένη, Θεσσαλονίκη 1995, σελ. 216)