Ιωάννης Καισαρείας

Ο Μητροπολίτης Καισαρείας Ιωάννης Αναστασιάδης συγκαταλέγεται μεταξύ των ελογιμοτέρων κληρικών του 19ου αιώνα. Γεννήθηκε το 1833 στην Καππαδοκία, σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη και στην Ιερά Θεολογική Σχολή Χάλκης. Μετά την αποφοίτησή του, το 1859, οπότε και ανακηρύχθηκε «διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Θεολογίας», ο Πατριάρχης Ιωακείμ Β΄ τον έστειλε στη Γερμανία, όπου ειδικεύτηκε στην Εκκλησιαστική Ιστορία. Το 1867 διαδέχτηκε τον Φιλόθεο Βρυέννιο στην έδρα της Εκκλησιαστικής Ιστορίας της Θεολογικής Σχολής Χάλκης. Από τη θέση αυτή εκπροσώπησε το Πατριαρχείο στο Συνέδριο των Ρωμαιοκαθολικών στη Βόννη το 1875, όπου διέπρεψε. Τη θέση αυτήν την κράτησε μέχρι το 1878, οπότε εξελέγη Μητροπολίτης Καισαρείας. Από τη θέση αυτή εργάστηκε με ιδιαίτερο ζήλο για την αναγέννηση των γραμμάτων στην επαρχία του . Με τη συνδρομή του πλούσιου ομογενούς Ροδοκανάκη, ίδρυσε στην Μονή του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου στο Ιντζέσου Ιερατική Σχολή και χάρη στη βοήθεια του Συμεών Σινιόσογλου ίδρυσε Κεντρικό Παρθεναγωγείο. Κατά τη διάρκεια της αρχιερατείας του, δύο φορές υπήρξε μεταξύ των τριών τελικών υποψηφίων για την εκλογή Πατριάρχη. Πέθανε το 1902.

Βιβλιογραφία

• "Ιωάννης ο Αναστασιάδης", Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. 07, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1965, στ. 49