Αλλαγές

:*Στην ορθόδοξη παράδοση γίνεται αντιληπτό ότι η αιρετική αυτή διδασκαλία των [[Αρειανισμός|Αρειανών]] και των [[Ευνομιανοί|Ευνομιανών]], την οποία ακολουθούν και κάποιοι σύγχρονοι προτεστάντες, είναι εντελώς παράδοξη: ακόμη και όταν ο ''Λουκάς'' μας λέει ότι ο [[Ιωσήφ]] και η ''Μαρία'' δεν κατάλαβαν όσα ο δωδεκαετής ''Ιησούς'' τους είπε (''Λουκ. 2,48''), διότι πράγματι, από τη μίατα λόγια του αγγέλου κατά τον ευαγγελισμό, ότι το παιδί ''"θα ονομαστεί Υιός του Υψίστου"'' (''Λουκ. 1,32''), δεν ήταν δυνατό να κατανοήσει η ''Μαρία'' την φυσική θεϊκή υιότητα του [[Χριστός|Χριστού]]<ref>Βλ. Τρεμπέλας, ''...εις το Κατά Λουκάν...'', ό.π., σελ. 121.</ref>, παραμένει γεγονός ότι η ''Παρθένος'' αξιώνεται μεγίστης τιμής από τον Θεό ώστε να φέρει στον κόσμο τον [[Χριστός|Θεάνθρωπο]] ένα παιδί με τη συνέργεια του ίδιου του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]] και από , πράγμα που δημιουργεί αντίφαση με την άλλη, άποψη ότι η ''Μαρία'' και ο [[Ιωσήφ]] επιστρέφουν επέστρεψαν σε μια αμέριμνη συζυγική καθημερινότητα, σαν να μην έχουν ουδεμία συναίσθηση του γεγονότος<ref>Δαμαλάς Νικόλαος, ''Ερμηνεία εις την Καινήν Διαθήκην'', τόμ. Α΄, εν Αθήναις 1876, σελ. 493.</ref>.

'''''5)''''' Ως προς το ζήτημα των ''αδελφών του Ιησού'', συχνά γίνεται επίκληση του στίχου 9, του 68ου από τον 68ο ''ΨαλμούΨαλμό'', ως απόδειξη για το ομομήτριο αυτών και του ''Κυρίου'': ''"Αποξενώθηκα απ' τ' αδέρφια μου κι αλλοφερμένος έγινα για της μητέρας μου τους γιους"''<ref>Ψαλμός 69 [68]: ''Η Αγία Γραφή'' (Παλαιά και Καινή Διαθήκη), Μετάφραση από τα πρωτότυπα κείμενα, Βιβλική Εταιρεία, Αθήνα 1997, σελ. 845.</ref>. Στην πραγματικότητα όμως, αυτός ο ομόφωνα ομολογούμενος ως ''Μεσσιανικός'' ψαλμός, κατά γράμμα και ιστορικά εφαρμόζεται επί του βασιλιά [[Δαβίδ]], ενώ εξαιτίας δυσκολιών που παρουσιάζει δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι ''"είναι όλος ο ψαλμός Μεσσιανικός παρά μόνο μερικοί στίχοι του"''<ref>Κόκορης Θ. Δημήτριος, ''Ο Χριστός όπως τον είδαν οι Προφήται'', Αθήνα 2005, σελ. 262.</ref>. Από τα γνωστά, ''"προβληματικά"'' εδάφια, ξεχωρίζουν: