Αλλαγές

Στο κρίσιμο αυτό σημείο, ανέβηκε στο βυζαντινό θρόνο ο ''Βασίλειος Α΄'' (867-886). Άνθρωπος χωρίς ηθικούς φραγμούς και υπέρμετρα φιλόδοξος, δολοφόνησε τον ''Βάρδα'' και τον ίδιο τον πατριό του, τον αυτοκράτορα ''Μιχαήλ Γ΄'' για πετύχει το στόχο του<ref>"Βασίλειος Α’ ο Μακεδών", ''e-δομή'' (ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια ''ΔΟΜΗ''), ό.π.</ref>. Η άνοδος του ''Βασιλείου Α΄'' στο θρόνο έφερε σοβαρές μεταβολές. Αν και ο ''Μιχαήλ Γ΄'' είχε κρατήσει έναντι του πάπα μια διαλλακτική πολιτική, που ευνοούσε όμως τις απόψεις της Ανατολής, ο ''Βασίλειος Α΄'', προσανατολισμένος στην ανάγκη συνεργασίας με τη Δύση ώστε να σταματήσει η προέλαση των Αράβων, ακολούθησε διαφορετική πολιτική. Θέλοντας να εξευμενίσει τον πάπα και να αποκτήσει στήριγμα στους οπαδούς του ''Ιγνάτιου'' που είχαν ερείσματα στην Ανατολή, εκθρόνισε τον ''Φώτιο'' ο οποίος περιορίστηκε στη μονή της ''Σκέπης'' του Βοσπόρου, ενώ ο ''Ιγνάτιος'' επανεγκαταστάθηκε στον θρόνο(23 Νοεμβ. 867). Οι αποφάσεις και οι μεταβολές αυτές έγιναν δεκτές με ιδιαίτερη ικανοποίηση από τον πάπα, που τότε τύχαινε να είναι ο ''Αδριανός Β΄'' ο οποίος είχε διαδεχτεί το 867 τον αποθανόντα ''Νικόλαο''<ref>Ζαχαρόπουλος, ''Επίτομο...Λεξικό'', ό.π., σελ. 447.</ref>.Παρ' όλ αυτά, ο ''Αδριανός'' ζήτησε την πραγματοποίηση νέας συνόδου στην Κων/πολη η οποία θα επικύρωνε την καταδίκη του ''Φωτίου''. Όντως, η σύνοδος αυτή πραγματοποιήθηκε το 869-870 (η γνωστή ως ''"αντι-Φωτιανή"'' σύνοδος, η οποία θεωρήθηκε ως 8η Οικουμενική για τους δυτικούς) και αντέστρεψε τις αποφάσεις του 867: αναθεμάτισε τον ''Φώτιο'' και όσοι επίσκοποι χειροτονήθηκαν από αυτόν ή παρέμειναν πιστοί σε αυτόν καθαιρέθηκαν και όσοι από τους μοναχούς ή λαϊκούς παρέμειναν πιστοί οπαδοί του αφορίσθηκαν.<ref>Φειδάς, ''Εκκλησιαστική Ιστορία'', Β', ό.π., σελ. 115.117.120.122.</ref>.  Υπήρξαν όμως και άλλες αλλαγές. Η ίδια Σύνοδος του 869-70 ζήτησε από τον Αυτοκράτορα να αποφασίσει για την κατάσταση της Βουλγαρικής Εκκλησίας, και αυτός φυσικά αποφάσισε πως αυτή θα πρέπει να προσκολληθεί στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως επιφέροντας πλήγμα στην επιβολή του [[Παπικό πρωτείο|Παπικού πρωτείου]]. Ο Βούλγαρος ηγεμόνας, διαβλέποντας πως η Ρώμη θα του παρείχε ακόμη λιγότερη ανεξαρτησία απ' ο,τι το Βυζάντιο, δέχτηκε την απόφαση, οι Γερμανοί ιεραπόστολοι απελάθηκαν και ''"δεν ξανακούστηκε πλέον στα ορια της Βουλγαρίας το Filioque"''<ref>Ware Κάλλιστος, ''Ορθόδοξη Εκκλησία'', ό.π., σελ. 96-97.</ref>.  Ο ''Φώτιος'' πάντως πήρε το δρόμο της εξορίας και της απομόνωσης, στερούμενος και τα βιβλία του ακόμη ενώ οι ομόφρονές του αρχιερείς επίσης εξορίστηκαν ή παραγκωνίστηκαν, χωρίς όμως η εκκλησιαστική ένταση να καταλαγιάσει. Γρήγορα ο αυτοκράτορας συνειδητοποίησε το λάθος του, και αναγνωρίζοντας ότι τα προσκείμενα στον ''Φώτιο'' στελέχη ήταν περισσότερα και ικανότερα να βοηθήσουν την αυτοκρατορία<ref>Φειδάς, ''Εκκλησιαστική Ιστορία'', Β', ό.π., σελ. 124.</ref>, τον ανακάλεσε από την εξορία και του ανέθεσε και την εκπαίδευση των παιδιών του<ref>ΘΗΕ, ό.π., στ. 26.</ref>. Μετά την επιστροφή του στην Κων/πολη, οι ''Φώτιος'' και ''Ιγνάτιος'' συμφιλιώθηκαν, και πλέον, όταν ο ''Ιγνάτιος'' πέθανε το 877, η άνοδος και πάλι του ''Φωτίου'' στον πατριαρχικό θρόνο ήταν δεδομένη. ===Η αποκατάσταση του Φωτίου και η σύνοδος της Κων/πόλεως του 879-880===