Ο Ο '''ΩÏιγÎνηςΩριγένης''' μία από τις σημαντικότεÏες μοÏφÎÏ‚ των Ï€ÏωτοχÏιστιανικών χÏόνωνμία από τις σημαντικότερες μορφές των πρωτοχριστιανικών χρόνων, γεννήθηκε πιθανώς στην γεννήθηκε πιθανώς στην [[ΑλεξάνδÏειαΑλεξάνδρεια]], πεÏίπου το περίπου το [[182]] και Ï€Îθανε στην ΚαισάÏειακαι πέθανε στην Καισάρεια, πεÏίπου το περίπου το [[251]]. Το πλήÏες όνομά του ήταν ΩÏιγÎνης Αδαμάντιος και και είχε ως Ï€Ïώτο του δάσκαλο τον πατÎÏα του ΛεωνίδηΤο πλήρες όνομά του ήταν Ωριγένης Αδαμάντιος και και είχε ως πρώτο του δάσκαλο τον πατέρα του Λεωνίδη. Αλλά το Αλλά το [[202]] στις διώξεις του στις διώξεις του [[Σεπτίμιος ΣεβήÏοςΣεπτίμιος Σεβήρος|Σεπτίμιου ΣεβήÏουΣεπτίμιου Σεβήρου]] ο πατÎÏας του Îγινε μάÏτυÏας του ο πατέρας του έγινε μάρτυρας του [[ΧÏιστιανισμόςΧριστιανισμός|ΧÏιστιανισμοÏΧριστιανισμού]]. Ο θάνατος του Λεωνίδη άφησε πίσω του μια εννεαμελή οικογÎνεια σε κατάσταση ακÏαίας Ï†Ï„ÏŽÏ‡ÎµÎ¹Î±Ï‚Ο θάνατος του Λεωνίδη άφησε πίσω του μια εννεαμελή οικογένεια σε κατάσταση ακραίας φτώχειας, Ï€Î¿Î»Ï Ï€ÎµÏισσότεÏο μετά τη δήμευση της πατÏικής πεÏιουσίαςπολύ περισσότερο μετά τη δήμευση της πατρικής περιουσίας.
==ΒίοςΒίος==
Ο ΩÏιγÎνης Ï€ÎÏασε στην Ï€Ïοστασία μιας πλοÏσιας γυναίκας για σÏντομο χÏονικό Î´Î¹Î¬ÏƒÏ„Î·Î¼Î±Ο Ωριγένης πέρασε στην προστασία μιας πλούσιας γυναίκας για σύντομο χρονικό διάστημα, την οποία εγκατÎλειψε εξαιτίας του ότι στην οικογÎνειά της ανήκε και Îνας αιÏετικός ονόματι ΠαÏλοςτην οποία εγκατέλειψε εξαιτίας του ότι στην οικογένειά της ανήκε και ένας αιρετικός ονόματι Παύλος. ΔεδομÎνου ότι η διδασκαλία του πατÎÏα του επÎÏ„Ïεπε να διδάσκειΔεδομένου ότι η διδασκαλία του πατέρα του επέτρεπε να διδάσκει, αναβίωσε το αναβίωσε το [[203]] το κατηχητικό σχολείοτο κατηχητικό σχολείο, ο τελευταίος δάσκαλος του οποίουο τελευταίος δάσκαλος του οποίου, ο Κλήμηςο Κλήμης, Ï€Ïοφανώς είχε διωχθείπροφανώς είχε διωχθεί. Ωστόσο οι διώξεις συνεχίζονταν κι Îτσι ο νÎος δάσκαλος επισκεπτόταν ακατάπαυστα τους φυλακισμÎνουςΩστόσο οι διώξεις συνεχίζονταν κι έτσι ο νέος δάσκαλος επισκεπτόταν ακατάπαυστα τους φυλακισμένους, παÏευÏισκόταν στα δικαστήÏια και ανακοÏφιζε τους καταδικασμÎνουςπαρευρισκόταν στα δικαστήρια και ανακούφιζε τους καταδικασμένους. Ο ίδιος απÎφυγε τη δίωξη σαν από θαÏÎ¼Î±Ο ίδιος απέφυγε τη δίωξη σαν από θαύμα. Η φήμη του και ο αÏιθμός μαθητών του αυξήθηκαν γÏήγοÏÎ±Η φήμη του και ο αριθμός μαθητών του αυξήθηκαν γρήγορα, Îτσι ώστε ο ΔημήτÏιοςέτσι ώστε ο Δημήτριος, επίσκοπος της ΑλεξανδÏείαςεπίσκοπος της Αλεξανδρείας, τον πεÏιόÏισε στην κατήχηση του χÏÎ¹ÏƒÏ„Î¹Î±Î½Î¹ÎºÎ¿Ï τον περιόρισε στην κατήχηση του χριστιανικού [[δόγμαδόγμα|δόγματοςδόγματος]] και μόνοκαι μόνο. Ο ΩÏιγÎÎ½Î·Ï‚Ο Ωριγένης, για να είναι εντελώς ανεξάÏτητοςγια να είναι εντελώς ανεξάρτητος, ποÏλησε τη βιβλιοθήκη του για Îνα ποσό που του εξασφάλισε το καθημεÏινό εισόδημα των πούλησε τη βιβλιοθήκη του για ένα ποσό που του εξασφάλισε το καθημερινό εισόδημα των 4 οβολώνοβολών, με τους οποίους Îζησε την υπόλοιπη ζωή τουμε τους οποίους έζησε την υπόλοιπη ζωή του. Διδάσκοντας στο μεγαλÏτεÏο τμήμα τηςΔιδάσκοντας στο μεγαλύτερο τμήμα της, αφιÎÏωσε το μεγαλÏτεÏο μÎÏος της νÏχτας στη μελÎτη της αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας στη μελέτη της [[ΒίβλοςΒίβλος|ΒίβλουΒίβλου]] και Îζησε μια ζωή άκαμπτου ασκητισμοÏκαι έζησε μια ζωή άκαμπτου ασκητισμού. Η φλογεÏή τάση του για ασκητισμό τον Îκανε να ακολουθήσει κυÏιολεκτικά την εντολή του Ματθαίου Η φλογερή τάση του για ασκητισμό τον έκανε να ακολουθήσει κυριολεκτικά την εντολή του Ματθαίου (xix. 12). Σε τοÏτη την απόφαση ήταν εν μÎÏει επηÏεασμÎνοςΣε τούτη την απόφαση ήταν εν μέρει επηρεασμένος, επίσηςεπίσης, από την πεποίθησή του ότι ο ΧÏιστιανός Ï€ÏÎπει να ακολουθεί τις λÎξεις του ΚυÏίου του δίχως επιφυλάξειςαπό την πεποίθησή του ότι ο Χριστιανός πρέπει να ακολουθεί τις λέξεις του Κυρίου του δίχως επιφυλάξεις. Ωστόσο αÏγότεÏα ÎκÏινε διαφοÏετικά την ακÏαία Ï€Ïάξη τουΩστόσο αργότερα έκρινε διαφορετικά την ακραία πράξη του.
Κατά τη διάÏκεια της βασιλείας του ΚαÏακάλλαΚατά τη διάρκεια της βασιλείας του Καρακάλλα, πεÏίπου το περίπου το [[211]]-[[212]], ο ΩÏιγÎνης Îκανε μια σÏντομη επίσκεψη στη ο Ωριγένης έκανε μια σύντομη επίσκεψη στη [[ΡώμηΡώμη]], αλλά η σχετική χαλαÏότητα των χÏιστιανικών ηθών υπό την αÏχιεÏατική διοίκηση του Ζεφυντίτη φαίνεται πως τον απογοήτευσεαλλά η σχετική χαλαρότητα των χριστιανικών ηθών υπό την αρχιερατική διοίκηση του Ζεφυντίτη φαίνεται πως τον απογοήτευσε. ΕπιστÏÎφοντας στην ΑλεξάνδÏεια άÏχισε πάλι να διδάσκει με νÎο ζήλοΕπιστρέφοντας στην Αλεξάνδρεια άρχισε πάλι να διδάσκει με νέο ζήλο, ενδυναμωμÎνος από τις αντιθÎσειςενδυναμωμένος από τις αντιθέσεις. ΌμωςΌμως, το σχολείο μεγάλωσε τόσοτο σχολείο μεγάλωσε τόσο, ώστε Îνας άνθÏωπος δεν αÏκοÏσε να τα βγάλει Ï€ÎÏα με τους πολυπληθείς κατηχοÏμενους που πίεζαν ανυπόμονα για στοιχειώδη εκπαίδευσηώστε ένας άνθρωπος δεν αρκούσε να τα βγάλει πέρα με τους πολυπληθείς κατηχούμενους που πίεζαν ανυπόμονα για στοιχειώδη εκπαίδευση, και τους βαπτισμÎνους που αναζητοÏσαν εÏμηνεία της Βίβλουκαι τους βαπτισμένους που αναζητούσαν ερμηνεία της Βίβλου. Υπό αυτÎÏ‚ τις πεÏιστάσειςΥπό αυτές τις περιστάσεις, ο ΩÏιγÎνης εμπιστεÏτηκε τη διδασκαλία των κατηχουμÎνων στον ΗÏακλάο Ωριγένης εμπιστεύτηκε τη διδασκαλία των κατηχουμένων στον Ηρακλά, τον αδελφό του μάÏτυÏα ΠλοÏταÏχουτον αδελφό του μάρτυρα Πλούταρχου, του Ï€Ïώτου μαθητή τουτου πρώτου μαθητή του. Καθώς το ενδιαφÎÏον του στÏεφόταν όλο και πεÏισσότεÏο Ï€Ïος την Καθώς το ενδιαφέρον του στρεφόταν όλο και περισσότερο προς την ''εξήγησηεξήγηση'', μελÎτησε αναλόγως τα μελέτησε αναλόγως τα [[ΕβÏαϊκή γλώσσαΕβραϊκή γλώσσα|ΕβÏαϊκάΕβραϊκά]], αν και δε διαθÎτουμε κάποια συγκεκÏιμÎνη γνώση για την εκπαιδευτική του δÏαστηÏιότητα σε αυτή τη αν και δε διαθέτουμε κάποια συγκεκριμένη γνώση για την εκπαιδευτική του δραστηριότητα σε αυτή τη [[γλώσσαγλώσσα]]. ΠεÏίπου το Περίπου το 212 ή το ή το [[213]] ο ΩÏιγÎνης γνωÏίζεται με τον ΑμβÏόσιο ΑλεξανδÏείαςο Ωριγένης γνωρίζεται με τον Αμβρόσιο Αλεξανδρείας, τον οποίο μεταστÏÎφει από τον τον οποίο μεταστρέφει από τον [[ΒαλεντιανισμόςΒαλεντιανισμός|ΒαλεντιανισμόΒαλεντιανισμό]] στην στην [[ΟÏθοδοξίαΟρθοδοξία]]. ΑÏγότεÏαΑργότερα, το το [[218]], ο πλοÏσιος ΑμβÏόσιος Îκανε μια επίσημη συμφωνία με τον ΩÏιγÎνη για την Îκδοση των ÎÏγων τουο πλούσιος Αμβρόσιος έκανε μια επίσημη συμφωνία με τον Ωριγένη για την έκδοση των έργων του. Όλα τα επόμενα ÎÏγα του ΩÏιγÎνη Όλα τα επόμενα έργα του Ωριγένη (εκτός από τα κηÏÏγματά τουεκτός από τα κηρύγματά του) ήταν αφιεÏωμÎνα στον ΑμβÏόσιοήταν αφιερωμένα στον Αμβρόσιο. Κατά το Κατά το 213 ή ή [[214]] ο ΩÏιγÎνης επισκÎφθηκε την ο Ωριγένης επισκέφθηκε την [[ΑÏαβίαΑραβία]] κατά παÏάκληση του ÎπαÏχουκατά παράκληση του έπαρχου, ο οποίος ήθελε να συζητήσει μαζί τουο οποίος ήθελε να συζητήσει μαζί του. Έμεινε για σÏντομο χÏονικό διάστημα στην Î ÎÏ„Ïα και κατόπιν επÎστÏεψε στην ΑλεξάνδÏειαΈμεινε για σύντομο χρονικό διάστημα στην Πέτρα και κατόπιν επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια. Την επόμενη χÏονιάΤην επόμενη χρονιά, το το [[215]], εξαιτίας μιας εξÎγεÏσης ο ΚαÏακάλλας εξαπÎλυσε τους στÏατιώτες του να λεηλατήσουν την πόληεξαιτίας μιας εξέγερσης ο Καρακάλλας εξαπέλυσε τους στρατιώτες του να λεηλατήσουν την πόλη, Îκλεισε τα σχολεία και Îδιωξε όλους τους αλλοδαποÏÏ‚έκλεισε τα σχολεία και έδιωξε όλους τους αλλοδαπούς. Το τελευταίο μÎÏ„Ïο ανάγκασε το ΑμβÏόσιο να καταφÏγει στην Το τελευταίο μέτρο ανάγκασε το Αμβρόσιο να καταφύγει στην [[ΚαισάÏειαΚαισάρεια]], όπου εγκαταστάθηκε πλÎον μόνιμαόπου εγκαταστάθηκε πλέον μόνιμα. ΑκολοÏθησε ο ΩÏιγÎνηςΑκολούθησε ο Ωριγένης, καθώς η αναταÏαχή σταμάτησε τη δÏαστηÏιότητά του ως δασκάλου και Îθεσε την ασφάλειά του σε κίνδυνοκαθώς η αναταραχή σταμάτησε τη δραστηριότητά του ως δασκάλου και έθεσε την ασφάλειά του σε κίνδυνο. Έφυγε από την ΑίγυπτοΈφυγε από την Αίγυπτο, πηγαίνοντας Ï€Ïοφανώς με τον ΑμβÏόσιο στην ΚαισάÏειαπηγαίνοντας προφανώς με τον Αμβρόσιο στην Καισάρεια, όπου Îμεινε για κάποιο χÏονικό διάστημαόπου έμεινε για κάποιο χρονικό διάστημα. ΕκείΕκεί, άÏχισε να διδάσκει την εÏμηνεία των ΓÏαφώνάρχισε να διδάσκει την ερμηνεία των Γραφών, κατά παÏάκληση του επισκόπου της κατά παράκληση του επισκόπου της [[ΙεÏουσαλήμΙερουσαλήμ]] ΑλÎξανδÏου και του Θεόκτιστου ΚαισαÏείαςΑλέξανδρου και του Θεόκτιστου Καισαρείας. Όταν η σÏγχυση στην ΑλεξάνδÏεια σταμάτησεΌταν η σύγχυση στην Αλεξάνδρεια σταμάτησε, ο ΔημήτÏιος ανακάλεσε τον ΩÏιγÎνηο Δημήτριος ανακάλεσε τον Ωριγένη, πιθανώς το πιθανώς το [[216]], Από τη δÏαστηÏιότητά του ΩÏιγÎνη κατά τη διάÏκεια της επόμενης δεκαετίας λίγα είναι γνωστάΑπό τη δραστηριότητά του Ωριγένη κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας λίγα είναι γνωστά, αλλά αφιεÏώθηκαν Ï€Ïοφανώς στη διδασκαλία και το γÏάψιμοαλλά αφιερώθηκαν προφανώς στη διδασκαλία και το γράψιμο. Το τελευταίο Îγινε ευκολότεÏο με τη βοήθεια του ΑμβÏόσιουΤο τελευταίο έγινε ευκολότερο με τη βοήθεια του Αμβρόσιου, ο οποίος του παÏείχε επτά στενογÏάφους για υπαγόÏευση πολλοÏÏ‚ γÏαφείς για να ετοιμάζουν τα αντίγÏαφα και διάφοÏα κοÏίτσια για να πολλαπλασιάζουν αυτά τα αντίγÏαφαο οποίος του παρείχε επτά στενογράφους για υπαγόρευση πολλούς γραφείς για να ετοιμάζουν τα αντίγραφα και διάφορα κορίτσια για να πολλαπλασιάζουν αυτά τα αντίγραφα. Κατά παÏάκληση του ΑμβÏόσιου άÏχισε Îναν εκτενή σχολιασμό της ΒίβλουΚατά παράκληση του Αμβρόσιου άρχισε έναν εκτενή σχολιασμό της Βίβλου, αÏχίζοντας με τον Ιωάννηαρχίζοντας με τον Ιωάννη. ΣυνÎχισε με τη Συνέχισε με τη ''ΓÎνεσηΓένεση'', τους τους ''ΨαλμοÏÏ‚Ψαλμούς'' και τους και τους ''ΘÏήνουςΘρήνους'', εκτός από τις συνοπτικÎÏ‚ εξηγήσεις των επιλεγμÎνων κειμÎνωνεκτός από τις συνοπτικές εξηγήσεις των επιλεγμένων κειμένων, (που διαμοÏφώνουν τα δÎκα βιβλία τουπου διαμορφώνουν τα δέκα βιβλία του, τους τους ''ΣτÏωματείςΣτρωματείς''). ΈγÏαψε επίσης δÏο βιβλία για την Ανάσταση και το ÎÏγο του Έγραψε επίσης δύο βιβλία για την Ανάσταση και το έργο του ''ΠεÏί των Î Ïώτων ΑÏχώνΠερί των Πρώτων Αρχών''.
ΠεÏίπου Περίπου [[230]] ο ΩÏιγÎνης Îκανε το μοιÏαίο ταξίδιο Ωριγένης έκανε το μοιραίο ταξίδι, που επÏόκειτο να τον αναγκάσει να σταματήσει το ÎÏγο του στην ΑλεξάνδÏεια για τα επόμενα χÏόνια της ζωής τουπου επρόκειτο να τον αναγκάσει να σταματήσει το έργο του στην Αλεξάνδρεια για τα επόμενα χρόνια της ζωής του. Όντας στην Όντας στην [[ΕλλάδαΕλλάδα]], σε κάποια εκκλησιαστική αποστολήσε κάποια εκκλησιαστική αποστολή, Îκανε μια επίσκεψη στην ΚαισάÏειαέκανε μια επίσκεψη στην Καισάρεια, όπου καλωσοÏίστηκε εγκάÏδια και χειÏοτονήθηκε Ï€ÏεσβÏτεÏοςόπου καλωσορίστηκε εγκάρδια και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Ο ΔημήτÏÎ¹Î¿Ï‚Ο Δημήτριος, που θεώÏησε αυτή την καλοπÏοαίÏετη Ï€Ïάξη ως παÏάβαση των δικαιωμάτων τουπου θεώρησε αυτή την καλοπροαίρετη πράξη ως παράβαση των δικαιωμάτων του, εξαγÏιώθηκε όχι μόνο γιατί ο ΩÏιγÎνης ήταν υπό την αÏμοδιότητά τουεξαγριώθηκε όχι μόνο γιατί ο Ωριγένης ήταν υπό την αρμοδιότητά του, αλλά και γιατί ο ΔημήτÏιος ήταν ο Ï€Ïώτος που εισήγαγε την επισκοπική χειÏοτονία στην Αίγυπτοαλλά και γιατί ο Δημήτριος ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την επισκοπική χειροτονία στην Αίγυπτο. ΣυγκάλεσεΣυγκάλεσε, λοιπόνλοιπόν, επισκοπική σÏνοδοεπισκοπική σύνοδο, η οποία κήÏυξε τη χειÏοτονία του άκυÏη και εξόÏισε τον ΩÏιγÎνη από την ΑλεξάνδÏεια το η οποία κήρυξε τη χειροτονία του άκυρη και εξόρισε τον Ωριγένη από την Αλεξάνδρεια το [[231]].
Ο ΩÏιγÎνης Îφυγε από την ΑλεξάνδÏεια και εγκατασταθηκε μόνιμα στην ΚαισάÏÎµÎ¹Î±Ο Ωριγένης έφυγε από την Αλεξάνδρεια και εγκατασταθηκε μόνιμα στην Καισάρεια. ΑκολοÏθησε μια σειÏά από επιθÎσεις εναντίον τουΑκολούθησε μια σειρά από επιθέσεις εναντίον του, που φαίνεται ότι Ï€ÏοÎÏχονταν από την ΑλεξάνδÏειαπου φαίνεται ότι προέρχονταν από την Αλεξάνδρεια, είτε για τον ευνουχισμό του είτε για τον ευνουχισμό του (Îγκλημαέγκλημα, σÏμφωνα με το σύμφωνα με το [[Ïωμαϊκό δίκαιορωμαϊκό δίκαιο]]) είτε για την υποτιθÎμενη ετεÏοδοξία τουείτε για την υποτιθέμενη ετεροδοξία του. ΩστόσοΩστόσο, όλα αυτά μόνον η Ρώμη τα Ï€Ïόσεξεόλα αυτά μόνον η Ρώμη τα πρόσεξε. Η Η [[ΠαλαιστίνηΠαλαιστίνη]], η η [[ΦοινίκηΦοινίκη]], η η [[ΑÏαβίαΑραβία]] και η και η [[ΑχαÎαΑχαΐα]] δεν Îδωσαν καμία Ï€Ïοσοχή στις κατηγοÏίεςδεν έδωσαν καμία προσοχή στις κατηγορίες. Στην ΑλεξάνδÏεια ο ΗÏακλάς Ï„Îθηκε επικεφαλής του σχολείου του ΩÏιγÎνη και σÏντομαΣτην Αλεξάνδρεια ο Ηρακλάς τέθηκε επικεφαλής του σχολείου του Ωριγένη και σύντομα, μετά το θάνατο του ΔημήτÏιουμετά το θάνατο του Δημήτριου, Îγινε επίσκοποςέγινε επίσκοπος. Στην ΚαισάÏεια ο ΩÏιγÎνης Îγινε δεκτός με χαÏάΣτην Καισάρεια ο Ωριγένης έγινε δεκτός με χαρά, ενώ φιλοξενήθηκε επίσης στην ενώ φιλοξενήθηκε επίσης στην [[ΚαππαδοκίαΚαππαδοκία]] και την και την [[ΑντιόχειαΑντιόχεια]]. Αγαπήθηκε βαθειά από τους μαθητÎÏ‚ για τα κηÏÏγματαΑγαπήθηκε βαθειά από τους μαθητές για τα κηρύγματα, τη τη [[διαλεκτικήδιαλεκτική]], τη τη [[φυσικήφυσική]], την την [[ηθικήηθική]] και τη και τη [[μεταφυσικήμεταφυσική]] τουτου, θÎτοντας κατά συνÎπεια τα θεμÎλιά του για το θÎμα της θέτοντας κατά συνέπεια τα θεμέλιά του για το θέμα της [[ΘεολογίαΘεολογία|θεολογίαςθεολογίας]]. Î Ïοσπάθησε να καταγÏάψει την Προσπάθησε να καταγράψει την [[επιστήμηεπιστήμη]] από τη χÏιστιανική άποψη και να ανυψώσει τον από τη χριστιανική άποψη και να ανυψώσει τον [[ΧÏιστιανισμόςΧριστιανισμός|XÏιστιανισμόXριστιανισμό]] σε μια κοσμική θεωÏία συμβατή με τον Ελληνισμόσε μια κοσμική θεωρία συμβατή με τον Ελληνισμό.
Λίγα είναι γνωστά για τα τελευταία είκοσι χÏόνια της ζωής του ΩÏιγÎνηΛίγα είναι γνωστά για τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του Ωριγένη. ΚήÏυττε τακτικά τις ΤετάÏτες και τις ΠαÏασκευÎÏ‚ και αÏγότεÏα καθημεÏινάΚήρυττε τακτικά τις Τετάρτες και τις Παρασκευές και αργότερα καθημερινά. Î Ïοφανώς ανÎπτυξε μια εξαιÏετική λογοτεχνική παÏαγωγικότηταΠροφανώς ανέπτυξε μια εξαιρετική λογοτεχνική παραγωγικότητα, ενώ τα πεÏιστασιακά ταξίδια του γίνονταν κυÏίως για λόγους ÎÏευναςενώ τα περιστασιακά ταξίδια του γίνονταν κυρίως για λόγους έρευνας. Στις διώξεις της εκκλησίας Στις διώξεις της εκκλησίας του ο ΩÏιγÎνης δεν Ï€Ïοσπάθησε να δÏαπετεÏσειτου ο Ωριγένης δεν προσπάθησε να δραπετεύσει. Βασανίστηκε επί μÎÏες δίχως να λυγίσειΒασανίστηκε επί μέρες δίχως να λυγίσει, αλλά φαίνεται πως τα βασανιστήÏια τον οδήγησαν στο θάνατοαλλά φαίνεται πως τα βασανιστήρια τον οδήγησαν στο θάνατο. ΣÏμφωνα με το μÏθο ο θάνατος και η ταφή του Îγιναν στην Σύμφωνα με το μύθο ο θάνατος και η ταφή του έγιναν στην [[ΤÏÏοςΤύρος|ΤÏÏοΤύρο]], αλλά δεν υπάÏχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τοÏτη την εκδοχήαλλά δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τούτη την εκδοχή.
==Το συγγÏαφικό ÎÏγοΤο συγγραφικό έργο==
ΣÏμφωνα με τον ΕπιφάνειοΣύμφωνα με τον Επιφάνειο, ο ΩÏιγÎνης ÎγÏαψε πεÏίπου ο Ωριγένης έγραψε περίπου 6.000 ÎÏγα έργα (ή ÎºÎµÏ†Î¬Î»Î±Î¹Î±ή κεφάλαια). Ένας κατάλογος δόθηκε από τον ΕυσÎβιο στη χαμÎνη ζωή του ΠάμφιλουΈνας κατάλογος δόθηκε από τον Ευσέβιο στη χαμένη ζωή του Πάμφιλου, η οποία ήταν γνωστή Ï€Ïοφανώς στον ΙεÏώνυμοη οποία ήταν γνωστή προφανώς στον Ιερώνυμο. Τα ÎÏγα του χωÏίζονται σε Ï„ÎσσεÏις κατηγοÏίεςΤα έργα του χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες: κÏιτική κειμÎνωνκριτική κειμένων, εξήγηση συστηματικήεξήγηση συστηματική, Ï€Ïακτική και απολογητική θεολογία και επιστολÎÏ‚πρακτική και απολογητική θεολογία και επιστολές, εκτός από οÏισμÎνα ψευδεπίγÏαφαεκτός από ορισμένα ψευδεπίγραφα. Το σημαντικότεÏο ÎÏγο του ΩÏιγÎνη στην κÏιτική κειμÎνων ήταν το Το σημαντικότερο έργο του Ωριγένη στην κριτική κειμένων ήταν το ''[[ΕξαπλάΕξαπλά]]'' για τη μοίÏα του οποίου δε γνωÏίζουμε τίποταγια τη μοίρα του οποίου δε γνωρίζουμε τίποτα. Τα εξηγητικά ÎÏγα του ΩÏιγÎνη χωÏίζονται σε Ï„Ïεις κατηγοÏίεςΤα εξηγητικά έργα του Ωριγένη χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: τα σχόλια ή συνοπτικÎÏ‚ πεÏιλήψεις της Îννοιας των δÏσκολων εδαφίωντα σχόλια ή συνοπτικές περιλήψεις της έννοιας των δύσκολων εδαφίων, τις ομιλίες ή κηÏÏγματα και τα τις ομιλίες ή κηρύγματα και τα "βιβλίαβιβλία" ή σχόλια υπό την ακÏιβή Îννοια του ÏŒÏÎ¿Ï…ή σχόλια υπό την ακριβή έννοια του όρου. Οι Οι ''ΟμιλίεςΟμιλίες'' για όλη σχεδόν τη Βίβλο που γÏάφτηκαν από αυτόν τον μεγάλο δάσκαλογια όλη σχεδόν τη Βίβλο που γράφτηκαν από αυτόν τον μεγάλο δάσκαλο, είναι στην Ï€Ïαγματικότητα το απόσταγμα μιας εξηντάχÏονης ποÏείας κατήχησηςείναι στην πραγματικότητα το απόσταγμα μιας εξηντάχρονης πορείας κατήχησης. Είναι πιθανό ότι ΩÏιγÎνης δεν Îδωσε καμία Ï€Ïοσοχή στην εποπτεία της δημοσίευσης των ομιλιών τουΕίναι πιθανό ότι Ωριγένης δεν έδωσε καμία προσοχή στην εποπτεία της δημοσίευσης των ομιλιών του, γεγονός που εÏμηνεÏει εν μÎÏει τα πολυάÏιθμα λάθη της υπαγόÏευσηςγεγονός που ερμηνεύει εν μέρει τα πολυάριθμα λάθη της υπαγόρευσης. Η εξήγηση των ομιλιών ήταν απλοÏστεÏη από αυτή των επιστημονικών ÏƒÏ‡Î¿Î»Î¯Ï‰Î½Η εξήγηση των ομιλιών ήταν απλούστερη από αυτή των επιστημονικών σχολίων, αλλά εντοÏτοις απαιτοÏσε κάποιο βαθμό νοημοσÏνης από μÎÏους του ακÏοατηÏίουαλλά εντούτοις απαιτούσε κάποιο βαθμό νοημοσύνης από μέρους του ακροατηρίου. Ο κÏÏιος στόχος του ΩÏιγÎνη ήταν η Ï€Ïακτική Îκθεση του κειμÎÎ½Î¿Ï…Ο κύριος στόχος του Ωριγένη ήταν η πρακτική έκθεση του κειμένου, στίχο Ï€Ïος στίχοστίχο προς στίχο. Αυτό ήταν ακÏιβώς που τον οδήγησε στην επιδίωξη βαθÏτεÏων εννοιών σε άγονα και ξεÏά βιβλία όπως οι Αυτό ήταν ακριβώς που τον οδήγησε στην επιδίωξη βαθύτερων εννοιών σε άγονα και ξερά βιβλία όπως οι ''ΑÏιθμοίΑριθμοί'' και το και το ''ΛευϊτικόνΛευϊτικόν''. ΤώÏαΤώρα, αν τα κηÏÏγματά του ακολουθοÏσαν κάποια χÏονολογική σειÏά ή συλλÎχθηκαν από διάφοÏες σειÏÎÏ‚αν τα κηρύγματά του ακολουθούσαν κάποια χρονολογική σειρά ή συλλέχθηκαν από διάφορες σειρές, μας είναι άγνωστομας είναι άγνωστο. Το αντικείμενο των σχολίων του ΩÏιγÎνη ήταν να δοθεί μια εξήγηση που στόχευε στη βαθÏτεÏηΤο αντικείμενο των σχολίων του Ωριγένη ήταν να δοθεί μια εξήγηση που στόχευε στη βαθύτερη, κÏυμμÎνη πνευματική αλήθειακρυμμένη πνευματική αλήθεια. ΣυγχÏόνωςΣυγχρόνως, δεν παÏαμÎλησε το φιλολογικόδεν παραμέλησε το φιλολογικό, το γεωγÏαφικότο γεωγραφικό, το ιστοÏικότο ιστορικό, οÏτε το αÏχαιογνωστικό υλικόούτε το αρχαιογνωστικό υλικό, στο οποίο αφιÎÏωσε πολυάÏιθμα εÏμηνευτικά σχόλιαστο οποίο αφιέρωσε πολυάριθμα ερμηνευτικά σχόλια. ÎœÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Ï‰Î½ συστηματικώνΜεταξύ των συστηματικών, Ï€Ïακτικών και απολογητικών ÎÏγων του ΩÏιγÎνηπρακτικών και απολογητικών έργων του Ωριγένη, ιδιαίτεÏη αναφοÏά χÏειάζεται το ÎÏγο του ιδιαίτερη αναφορά χρειάζεται το έργο του ''ΠεÏί των Î Ïώτων ΑÏχώνΠερί των Πρώτων Αρχών'', μια Ï€Ïαγματεία που γÏάφτηκε μια πραγματεία που γράφτηκε πιθανώς για τους Ï€ÏοχωÏημÎνους μαθητÎÏ‚ του στην ΑλεξάνδÏειαπιθανώς για τους προχωρημένους μαθητές του στην Αλεξάνδρεια, ίσως Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Î¿Ï… ίσως μεταξύ του 212 και του και του [[215]]. Έφθασε ως εμάς μόνο ως ελεÏθεÏη μετάφÏαση του ΡουφίνουΈφθασε ως εμάς μόνο ως ελεύθερη μετάφραση του Ρουφίνου, εκτός από σπαÏάγματα του 3ου και 4ου βιβλίου τουεκτός από σπαράγματα του 3ου και 4ου βιβλίου του. Μετά από την εξοÏία του στην ΚαισάÏειαΜετά από την εξορία του στην Καισάρεια, ο ΩÏιγÎνης ÎγÏαψε τα ο Ωριγένης έγραψε τα ''ΠεÏί Î ÏοσευχήςΠερί Προσευχής'', ''ΠεÏί ΜαÏτυÏίουΠερί Μαρτυρίου'' και και ''Κατά ΚÎλσουΚατά Κέλσου''.
==Οι φιλοσοφικÎÏ‚ απόψεις του ΩÏιγÎνηΟι φιλοσοφικές απόψεις του Ωριγένη==
Ο ΩÏιγÎνης βÏίσκεται στην αφετηÏία όλων των Ο Ωριγένης βρίσκεται στην αφετηρία όλων των [[ΜυστικισμόςΜυστικισμός|μυστικιστικώνμυστικιστικών]] συστημάτων του συστημάτων του [[Βυζαντινή ΑυτοκÏατοÏίαΒυζαντινή Αυτοκρατορία|ΒυζαντίουΒυζαντίου]]. ΕκπαιδευμÎνος στη σχολή του Εκπαιδευμένος στη σχολή του [[Κλήμης ΑλεξανδÏείαςΚλήμης Αλεξανδρείας|ΚλήμηΚλήμη]] και από τον πατÎÏα τουκαι από τον πατέρα του, ήταν στην Ï€Ïαγματικότητα Îνας Πλατωνιστής με ψήγματα στωικής φιλοσοφίαςήταν στην πραγματικότητα ένας Πλατωνιστής με ψήγματα στωικής φιλοσοφίας. Στην κοÏυφή της πυÏαμίδας της ΎπαÏξης την οποία πεÏιγÏάφει βÏίσκεται Îνας ΎψιστοςΣτην κορυφή της πυραμίδας της Ύπαρξης την οποία περιγράφει βρίσκεται ένας Ύψιστος, αυτάÏκης Θεόςαυτάρκης Θεός, η Μονάδαη Μονάδα. ΤοÏτη η Μονάδα στην ιστοÏική της εξÎλιξη γίνεται ΤÏιάδαΤούτη η Μονάδα στην ιστορική της εξέλιξη γίνεται Τριάδα, μια θεότητα γεμάτη δημιουÏγική ενÎÏγειαμια θεότητα γεμάτη δημιουργική ενέργεια. Στη δÏαστηÏιότητα αυτής της δημιουÏγικής ενÎÏγειας οφείλεται η γÎννηση ενός κόσμου καθαÏών και αγνών πνευμάτωνΣτη δραστηριότητα αυτής της δημιουργικής ενέργειας οφείλεται η γέννηση ενός κόσμου καθαρών και αγνών πνευμάτων, που μετÎχουν της γνώσης της Μονάδαςπου μετέχουν της γνώσης της Μονάδας. Μια μεÏίδα αυτών των αγνών πνευμάτωνΜια μερίδα αυτών των αγνών πνευμάτων, κοÏεσμÎνη από την ευτυχία της μακάÏιας ÏπαÏξηςκορεσμένη από την ευτυχία της μακάριας ύπαρξης, αποσκιÏτά από τον κοσμικό νόμοαποσκιρτά από τον κοσμικό νόμο. Η τιμωÏία της είναι η εξοÏία στην ÏÎ»Î·Η τιμωρία της είναι η εξορία στην ύλη, Îναν τόπο που δημιουÏγήθηκε αποκλειστικά για αυτό το σκοπόέναν τόπο που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για αυτό το σκοπό. Ο άνθÏωπος είναι Îνα πνεÏμα σε κατάσταση τιμωÏÎ¯Î±Ï‚Ο άνθρωπος είναι ένα πνεύμα σε κατάσταση τιμωρίας, και τοÏτη η τιμωÏία είναι το εφαλτήÏιο της κίνησης για την επιστÏοφή στη Μονάδακαι τούτη η τιμωρία είναι το εφαλτήριο της κίνησης για την επιστροφή στη Μονάδα. ΧάÏη στη θεία οικονομίαΧάρη στη θεία οικονομία, η οποία εκφÏάζεται μÎσω της ιδÎας της Θείας Î Ïόνοιαςη οποία εκφράζεται μέσω της ιδέας της Θείας Πρόνοιας, το πεπτωκός ανθÏώπινο γÎνος τελικά θα βÏει το δÏόμο του Ï€Ïος τη θÎωσητο πεπτωκός ανθρώπινο γένος τελικά θα βρει το δρόμο του προς τη θέωση, την επιστÏοφή στη μακάÏια ÏπαÏξητην επιστροφή στη μακάρια ύπαρξη. Η επιστÏÎ¿Ï†Î®Η επιστροφή, λοιπόνλοιπόν, είναι το κÏÏιο και μοναδικό καθήκον της ανθÏώπινης ÏπαÏξηςείναι το κύριο και μοναδικό καθήκον της ανθρώπινης ύπαρξης, η επιστÏοφή μÎσω της μεσολάβησης του θείου Λόγου που ενσαÏκώνεται αναλαμβάνοντας Îνα φυσικό φοÏÎαη επιστροφή μέσω της μεσολάβησης του θείου Λόγου που ενσαρκώνεται αναλαμβάνοντας ένα φυσικό φορέα, γενόμενος άνθÏωπος ανάμεσα στους άλλους ανθÏώπουςγενόμενος άνθρωπος ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους. Η Ï€Ïώτη Ï€Ïάξη για την επιστÏοφή είναι ο Î±ÏƒÎºÎ·Ï„Î¹ÏƒÎ¼ÏŒÏ‚Η πρώτη πράξη για την επιστροφή είναι ο ασκητισμός, μÎσω του οποίου κυÏιαÏχοÏνται τα πάθημέσω του οποίου κυριαρχούνται τα πάθη. Η σωματική φÏση σταδιακά Î±Ï€Î¿Î²Î¬Î»Î»ÎµÏ„Î±Î¹Η σωματική φύση σταδιακά αποβάλλεται, μετουσιώνεταιμετουσιώνεται, Ï€ÏοκειμÎνου να Ï€Ïοβάλλει ο πνευματικός άνθÏωποςπροκειμένου να προβάλλει ο πνευματικός άνθρωπος. Η πλήÏης και ολοκληÏωτική πνευματοποίηση είναι ο επιδιωκόμενος ÏƒÏ„ÏŒÏ‡Î¿Ï‚Η πλήρης και ολοκληρωτική πνευματοποίηση είναι ο επιδιωκόμενος στόχος, Îτσι ώστε η ÏπαÏξη να πλημμυÏίσει από το θεϊκό μεγαλείοέτσι ώστε η ύπαρξη να πλημμυρίσει από το θεϊκό μεγαλείο, δίχως όμως να αποκλείεται η επανάληψη της πτώσης εξαιτίας της ελεÏθεÏης βοÏλησης του ανθÏώπινου όντοςδίχως όμως να αποκλείεται η επανάληψη της πτώσης εξαιτίας της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπινου όντος.
ΥπάÏχει μια κυÏίαÏχη τάση ανάμεσα στους μελετητÎÏ‚ να θεωÏοÏν το φιλοσοφικό και μάλλον κοσμικό σÏστημα του ΩÏιγÎνη ως συμπαγÎÏ‚Υπάρχει μια κυρίαρχη τάση ανάμεσα στους μελετητές να θεωρούν το φιλοσοφικό και μάλλον κοσμικό σύστημα του Ωριγένη ως συμπαγές, αναλοίωτο και τελεσίδικοαναλοίωτο και τελεσίδικο. ΩστόσοΩστόσο, ο ίδιοςο ίδιος, αν και πολυγÏαφότατοςαν και πολυγραφότατος, δεν Îφτασε ποτΠσε οÏιστικά συμπεÏάσματαδεν έφτασε ποτέ σε οριστικά συμπεράσματα. ΓνώÏιζε Ï€Î¿Î»Ï ÎºÎ±Î»Î¬ τα ÏŒÏια της νοητικής διατÏπωσης και τη θεωÏοÏσε βοήθημαΓνώριζε πολύ καλά τα όρια της νοητικής διατύπωσης και τη θεωρούσε βοήθημα, όχι σÏστημα ή θεολογικό δόγμαόχι σύστημα ή θεολογικό δόγμα. Το γεγονός ότι η εκκλησία τον αναθεμάτισε αμετάκλητα το Το γεγονός ότι η εκκλησία τον αναθεμάτισε αμετάκλητα το [[553]], συνδÎεται ακÏιβώς με αυτή την αντιπαÏάθεση της στενής δογματικής αντίληψης των συνδέεται ακριβώς με αυτή την αντιπαράθεση της στενής δογματικής αντίληψης των [[ΘεολογίαΘεολογία|θεολόγωνθεολόγων]] και της πειÏαματικήςκαι της πειραματικής, βιωματικής διάθεσης του χÏÎ¹ÏƒÏ„Î¹Î±Î½Î¿Ï βιωματικής διάθεσης του χριστιανού [[ΦιλοσοφίαΦιλοσοφία|φιλόσοφουφιλόσοφου]]. Î’ÎβαιαΒέβαια, οποιαδήποτε συνοδική απόφαση δεν μποÏοÏσε να εξαφανίσει Îναν ΩÏιγÎνη και το σημαντικό συγγÏαφικό του ÎÏγοοποιαδήποτε συνοδική απόφαση δεν μπορούσε να εξαφανίσει έναν Ωριγένη και το σημαντικό συγγραφικό του έργο.Η σÏλληψή του για το Θεό είναι εξ ολοκλήÏου αφηÏημÎÎ½Î·Η σύλληψή του για το Θεό είναι εξ ολοκλήρου αφηρημένη. Ο Θεός είναι μια Ï„Îλεια ÎµÎ½ÏŒÏ„Î·Ï„Î±Ο Θεός είναι μια τέλεια ενότητα, αόÏατος και άυλοςαόρατος και άυλος. ΞεπεÏνά την υλικότητα όλων των Ï€ÏαγμάτωνΞεπερνά την υλικότητα όλων των πραγμάτων, και επομÎνως είναι ασÏλληπτος και ακατανόητοςκαι επομένως είναι ασύλληπτος και ακατανόητος. Είναι επιπλÎον αμετάβλητοςΕίναι επιπλέον αμετάβλητος, Ï€ÎÏαν του διαστήματος και του χÏόνουπέραν του διαστήματος και του χρόνου. ΌμωςΌμως, η δÏναμή του πεÏιοÏίζεται από την εγγενή καλοσÏνηη δύναμή του περιορίζεται από την εγγενή καλοσύνη, δικαιοσÏνη και φÏόνησή Τουδικαιοσύνη και φρόνησή Του, αν και είναι απαλλαγμÎνος από την ανάγκηαν και είναι απαλλαγμένος από την ανάγκη, την καλοσÏνη και την παντοδυναμία που Τον πεÏιόÏισε για να αποκαλυφθείτην καλοσύνη και την παντοδυναμία που Τον περιόρισε για να αποκαλυφθεί. Αυτή η αποκάλυψηΑυτή η αποκάλυψη, η εξωτεÏίκευση του ΘεοÏη εξωτερίκευση του Θεού, εκφÏάζεται από τον ΩÏιγÎνη με διάφοÏους Ï„Ïόπουςεκφράζεται από τον Ωριγένη με διάφορους τρόπους. Τα αÏχÎτυπα είναι μόνο Îνας από τους πολλοÏÏ‚Τα αρχέτυπα είναι μόνο ένας από τους πολλούς. Η αποκάλυψη ήταν η Ï€Ïώτη δημιουÏγία του ΘεοÏΗ αποκάλυψη ήταν η πρώτη δημιουργία του Θεού, Ï€ÏοκειμÎνου να υπάÏξει μια δημιουÏγική μεσολάβηση Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Î¿Ï… Î˜ÎµÎ¿Ï ÎºÎ±Î¹ του κόσμουπροκειμένου να υπάρξει μια δημιουργική μεσολάβηση μεταξύ του Θεού και του κόσμου. Μια Ï„Îτοια μεσολάβηση είναι απαÏαίτητηΜια τέτοια μεσολάβηση είναι απαραίτητη, επειδή ο Θεόςεπειδή ο Θεός, ως αμετάβλητη ενότηταως αμετάβλητη ενότητα, δεν ταυτίζεται με την πολυπληθή δημιουÏγίαδεν ταυτίζεται με την πολυπληθή δημιουργία. Τα Τα [[ΑÏχÎτυποΑρχέτυπο|αÏχÎτυπααρχέτυπα]], ή μάλλον ο Λόγος ως συνολική ÎκφÏαση των αÏχετÏπων είναι η δημιουÏγική αÏχή που διαπεÏνά τον ÎºÏŒÏƒÎ¼Î¿ή μάλλον ο Λόγος ως συνολική έκφραση των αρχετύπων είναι η δημιουργική αρχή που διαπερνά τον κόσμο. ΔεδομÎνου ότι ο Θεός αποκαλÏπτεται αιώνιαΔεδομένου ότι ο Θεός αποκαλύπτεται αιώνια, τα αÏχÎτυπα είναι επίσης από τη φÏση τους αιώνιατα αρχέτυπα είναι επίσης από τη φύση τους αιώνια. ΔιαμοÏφώνουν μια γÎφυÏα Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Î¿Ï… δημιουÏγημÎνου και του αδημιοÏÏγητουΔιαμορφώνουν μια γέφυρα μεταξύ του δημιουργημένου και του αδημιούργητου, μια ατÏαπό αντίληψης και γνώσης του ΘεοÏμια ατραπό αντίληψης και γνώσης του Θεού. Η δημιουÏγία ήλθε σε ÏπαÏξη μόνο μÎσω των αÏχετÏπων και η κοντινότεÏη Ï€ÏοσÎγγιση του Î˜ÎµÎ¿Ï ÏƒÏ„Î¿Î½ κόσμο είναι η εντολή για δημιουÏÎ³Î¯Î±Η δημιουργία ήλθε σε ύπαρξη μόνο μέσω των αρχετύπων και η κοντινότερη προσέγγιση του Θεού στον κόσμο είναι η εντολή για δημιουργία. Τα αÏχÎτυπα ως Λόγος είναι ουσιαστικά μια ενότηταΤα αρχέτυπα ως Λόγος είναι ουσιαστικά μια ενότητα, στην πλατωνική οÏολογία η ουσία των ουσιών και η ιδÎα των ιδεώνστην πλατωνική ορολογία η ουσία των ουσιών και η ιδέα των ιδεών. Η υπεÏάσπιση της ιδÎας της ενότητας του Î˜ÎµÎ¿Ï ÎµÎ½Î¬Î½Ï„Î¹Î± στους Η υπεράσπιση της ιδέας της ενότητας του Θεού ενάντια στους [[ΓνωστικισμόςΓνωστικισμός|ΓνωστικοÏÏ‚Γνωστικούς]] οδήγησε τον ΩÏιγÎνη στην απόφαση να κÏατήσει τα αÏχÎτυπαοδήγησε τον Ωριγένη στην απόφαση να κρατήσει τα αρχέτυπα, δηλαδή το Λόγοδηλαδή το Λόγο, υποδεÎστεÏο του ΘεοÏυποδεέστερο του Θεού. Ο ΩÏιγÎνης υπογÏάμμισε καθαÏά την ανεξαÏτησία του Λόγου ως σημείο διάκÏισης από την ÏπαÏξη και ουσία του ΘεοÏΟ Ωριγένης υπογράμμισε καθαρά την ανεξαρτησία του Λόγου ως σημείο διάκρισης από την ύπαρξη και ουσία του Θεού. Ο ÏŒÏος Ο όρος ''ομοοÏσιος τω ΠατÏίομοούσιος τω Πατρί'' σε αυτή την πεÏίπτωση δεν υιοθετήθηκεσε αυτή την περίπτωση δεν υιοθετήθηκε. Ο Λόγος είναι μια ÎµÎ¹ÎºÏŒÎ½Î±Ο Λόγος είναι μια εικόνα, μια αντανάκλαση που δεν μποÏεί να συγκÏιθεί με τη μοναδικότητα του ΘεοÏμια αντανάκλαση που δεν μπορεί να συγκριθεί με τη μοναδικότητα του Θεού.
==Ο Λόγος και η Ο Λόγος και η [[ΚοσμολογίαΚοσμολογία]]==
Η δÏαστηÏιότητα του Λόγου Îγινε αντιληπτή από τον ΩÏιγÎνη ως παγκόσμια ÏˆÏ…Ï‡Î®Η δραστηριότητα του Λόγου έγινε αντιληπτή από τον Ωριγένη ως παγκόσμια ψυχή, σÏμφωνα με το σύμφωνα με το [[ΠλάτωνΠλάτων|πλατωνικόπλατωνικό]] παÏάδειγμαπαράδειγμα. Είναι Îνα θεωÏητικό σημείο στο οποίο ο Θεός αποκαλÏπτει την παντοδυναμία τουΕίναι ένα θεωρητικό σημείο στο οποίο ο Θεός αποκαλύπτει την παντοδυναμία του. Η Ï€Ïώτη δημιουÏγική Ï€Ïάξη του ήταν το θείο πνεÏÎ¼Î±Η πρώτη δημιουργική πράξη του ήταν το θείο πνεύμα, ως ανεξάÏτητη ÏπαÏξηως ανεξάρτητη ύπαρξη. Οι επιμÎÏους αντανακλάσεις του Λόγου είναι τα δημιουÏγημÎνα λογικά όνταΟι επιμέρους αντανακλάσεις του Λόγου είναι τα δημιουργημένα λογικά όντα, τα οποία Ï€ÏÎπει να επανÎλθουν στο δÏόμο της θÎωσηςτα οποία πρέπει να επανέλθουν στο δρόμο της θέωσης. ΩστόσοΩστόσο, ακόμη και στην τελειότητά τους δεν μποÏοÏν να φτάσουν στα Ïψιστα επίπεδα του Λόγου ή του ΘεοÏακόμη και στην τελειότητά τους δεν μπορούν να φτάσουν στα ύψιστα επίπεδα του Λόγου ή του Θεού.
Τα λογοϊκά αÏχÎτυπαΤα λογοϊκά αρχέτυπα, αιώνια δημιουÏγικάαιώνια δημιουργικά, διαμοÏφώνουν μια ατελείωτη σειÏά πεπεÏασμÎνωνδιαμορφώνουν μια ατελείωτη σειρά πεπερασμένων, κατανοητών κόσμωνκατανοητών κόσμων, οι οποίοι είναι αμοιβαία εναλλακτικοίοι οποίοι είναι αμοιβαία εναλλακτικοί. Συνδυάζοντας το Συνδυάζοντας το [[ΣτωικισμόςΣτωικισμός|στωικόστωικό]] δόγμα ενός κόσμου χωÏίς ÎναÏξηδόγμα ενός κόσμου χωρίς έναρξη, συνÎλαβε τον οÏατό κόσμο ως στάδια μιας αιώνιας κοσμικής διαδικασίαςσυνέλαβε τον ορατό κόσμο ως στάδια μιας αιώνιας κοσμικής διαδικασίας, παÏÎχοντας επίσης μια εξήγηση της ποικιλομοÏφίας των ανθÏώπινων τυχώνπαρέχοντας επίσης μια εξήγηση της ποικιλομορφίας των ανθρώπινων τυχών, των ανταμοιβών και των τιμωÏιώντων ανταμοιβών και των τιμωριών. Ο υλικός ÎºÏŒÏƒÎ¼Î¿Ï‚Ο υλικός κόσμος, που δεν είχε Ï€Ïώτα καμία θÎση σε αυτήν την αιώνια πνευματική Ï€Ïόοδοπου δεν είχε πρώτα καμία θέση σε αυτήν την αιώνια πνευματική πρόοδο, οφειλόταν στην πτώση των πνευμάτων από το Θεόοφειλόταν στην πτώση των πνευμάτων από το Θεό. Ο απώτεÏος στόχος του Î˜ÎµÎ¿Ï ÏƒÏ„Î· δημιουÏγία της Ïλης εκ του μη όντος δεν ήταν τιμωÏÎ¯Î±Ο απώτερος στόχος του Θεού στη δημιουργία της ύλης εκ του μη όντος δεν ήταν τιμωρία, αλλά τα πεπτωκότα πνεÏματααλλά τα πεπτωκότα πνεύματα. Η παÏαμονή του ανθÏώπου στην Η παραμονή του ανθρώπου στην [[Ïληύλη]] είναι παÏοδική και φευγαλÎαείναι παροδική και φευγαλέα, αλλά η υψηλότεÏη φÏση του διαμοÏφώνεται στην εικόνα του δημιουÏγοÏαλλά η υψηλότερη φύση του διαμορφώνεται στην εικόνα του δημιουργού.
Η Η [[ψυχήψυχή]] διαιÏείται σε λογική και παÏάλογηδιαιρείται σε λογική και παράλογη. Η τελευταία είναι υλική και παÏÎ¿Î´Î¹ÎºÎ®Η τελευταία είναι υλική και παροδική, ενώ η Ï€Ïώτη είναι άυλη και ασώματη και κατÎχει την ελευθεÏία της θÎλησης και τη δÏναμη της επανÏψωσης σε μια αγνότεÏη μοÏφή ζωήςενώ η πρώτη είναι άυλη και ασώματη και κατέχει την ελευθερία της θέλησης και τη δύναμη της επανύψωσης σε μια αγνότερη μορφή ζωής. Η ισχυÏή ηθική θÎση αυτής της κοσμικής διαδικασίας δεν μποÏεί να παÏαμείνει απαÏατήÏÎ·Ï„Î·Η ισχυρή ηθική θέση αυτής της κοσμικής διαδικασίας δεν μπορεί να παραμείνει απαρατήρητη. Η επιστÏοφή στην αÏχική ÏπαÏξη μÎσω του θείου λόγου είναι το αντικείμενο ολόκληÏης της κοσμικής Î´Î¹Î±Î´Î¹ÎºÎ±ÏƒÎ¯Î±Ï‚Η επιστροφή στην αρχική ύπαρξη μέσω του θείου λόγου είναι το αντικείμενο ολόκληρης της κοσμικής διαδικασίας. ΜÎσω των κόσμων που ακολουθοÏν ο Îνας τον άλλον στην αιώνια διαδοχήΜέσω των κόσμων που ακολουθούν ο ένας τον άλλον στην αιώνια διαδοχή, τα πνεÏματα είναι σε θÎση να επιστÏÎψουν στον τα πνεύματα είναι σε θέση να επιστρέψουν στον [[ΠαÏάδεισοςΠαράδεισος|παÏάδεισοπαράδεισο]].
==ΧÏιστολογία και Χριστολογία και [[ΕσχατολογίαΕσχατολογία]]==
Το αποκοÏÏφωμα αυτής της βαθμιαίας αποκάλυψης είναι η καθολική αποκάλυψη του ΧÏιστοÏΤο αποκορύφωμα αυτής της βαθμιαίας αποκάλυψης είναι η καθολική αποκάλυψη του Χριστού. Στο Στο [[ΙησοÏÏ‚ ΧÏιστόςΙησούς Χριστός|ΧÏιστόΧριστό]] ο ο [[ΘεόςΘεός]] εμφανίστηκε ως πατÎÏαςεμφανίστηκε ως πατέρας. Η ενσάÏκωση του Λόγου ήταν μια απαÏαίτητη Î´Î¹Î±Î´Î¹ÎºÎ±ÏƒÎ¯Î±Η ενσάρκωση του Λόγου ήταν μια απαραίτητη διαδικασία, Ï€ÏοκειμÎνου να γίνει καταληπτός από την αισθητήÏια φÏση του ενσαÏκωμÎνου ανθÏώπουπροκειμένου να γίνει καταληπτός από την αισθητήρια φύση του ενσαρκωμένου ανθρώπου. Σε διαφοÏετική πεÏίπτωση ο Λόγος θα παÏÎμενε Îνα μυστήÏιοΣε διαφορετική περίπτωση ο Λόγος θα παρέμενε ένα μυστήριο, το οποίο θα μποÏοÏσε να εÏμηνευθεί αναλογικά μόνον στους Αγίους και φυσικά ο ΩÏιγÎνης δε θα μποÏοÏσε καν να τον σχολιάσειτο οποίο θα μπορούσε να ερμηνευθεί αναλογικά μόνον στους Αγίους και φυσικά ο Ωριγένης δε θα μπορούσε καν να τον σχολιάσει. Όσον αφοÏά στο θνητό σώμα του ΧÏÎ¹ÏƒÏ„Î¿ÏΌσον αφορά στο θνητό σώμα του Χριστού, ο ΩÏιγÎνης διατυπώνει την άποψη –άποψη που πιθανώς Ï€Ïοσεγγίζει το Δοκητισμόο Ωριγένης διατυπώνει την άποψη –άποψη που πιθανώς προσεγγίζει το Δοκητισμό- πως μετασχηματίστηκε από το Θεό σε Îνα αιθεÏικό και θείο σώμαπως μετασχηματίστηκε από το Θεό σε ένα αιθερικό και θείο σώμα.. ΑÏγότεÏα βÎβαια δηλώνει πως η υλική φÏση του κόσμου είναι μόνο Îνα επεισόδιο στην πνευματική διαδικασία της ανάπτυξηςΑργότερα βέβαια δηλώνει πως η υλική φύση του κόσμου είναι μόνο ένα επεισόδιο στην πνευματική διαδικασία της ανάπτυξης, το Ï„Îλος της οποίας Ï€ÏÎπει να είναι η εκμηδÎνιση της Ïλης και η επιστÏοφή στο Θεότο τέλος της οποίας πρέπει να είναι η εκμηδένιση της ύλης και η επιστροφή στο Θεό. Σε ÏŒΣε ό,τι αφοÏά στο δόγμα της ανάστασης του σώματος υποστηÏίζει την εÏμηνεία ότι ο Λόγος διατηÏεί την ενότητα της ανθÏώπινης ÏπαÏξης αλλάζοντας το σώμα σε νÎες μοÏφÎÏ‚τι αφορά στο δόγμα της ανάστασης του σώματος υποστηρίζει την ερμηνεία ότι ο Λόγος διατηρεί την ενότητα της ανθρώπινης ύπαρξης αλλάζοντας το σώμα σε νέες μορφές, συντηÏώντας κατά συνÎπεια τη μοναδικότητα και την ταυτότητα της Ï€Ïοσωπικότητας σε αÏμονία με την αÏχή μιας ατελείωτης κοσμικής διαδικασίαςσυντηρώντας κατά συνέπεια τη μοναδικότητα και την ταυτότητα της προσωπικότητας σε αρμονία με την αρχή μιας ατελείωτης κοσμικής διαδικασίας. Η αντίληψη του ΩÏιγÎνη για το Λόγο του επÎÏ„Ïεψε να μην κάνει καμία συγκεκÏιμÎνη δήλωση για το λυτÏωτικό ÎÏγο του ΙησοÏΗ αντίληψη του Ωριγένη για το Λόγο του επέτρεψε να μην κάνει καμία συγκεκριμένη δήλωση για το λυτρωτικό έργο του Ιησού. ΔεδομÎνου ότι η αμαÏτία είναι μόνον αÏνητικήΔεδομένου ότι η αμαρτία είναι μόνον αρνητική, ως Îλλειψη καθαÏής γνώσηςως έλλειψη καθαρής γνώσης, η δÏαστηÏιότητα του Î™Î·ÏƒÎ¿Ï Î®Ï„Î±Î½ ουσιαστικά παÏάδειγμα και οδηγίαη δραστηριότητα του Ιησού ήταν ουσιαστικά παράδειγμα και οδηγία, και η ανθÏώπινη ζωή του ήταν μόνο τυχαίακαι η ανθρώπινη ζωή του ήταν μόνο τυχαία, αντιπαÏαβαλλόμενη με την αιώνια κοσμική δÏαστηÏιότητα του Λόγουαντιπαραβαλλόμενη με την αιώνια κοσμική δραστηριότητα του Λόγου. Ο ΩÏιγÎνης θεώÏησε το θάνατο του Î™Î·ÏƒÎ¿Ï Ï‰Ï‚ Î¸Ï…ÏƒÎ¯Î±Ο Ωριγένης θεώρησε το θάνατο του Ιησού ως θυσία, παÏαλληλίζοντάς τον με άλλες αυτοθυσιαστικÎÏ‚ Ï€Ïάξεις για το γενικό αγαθόπαραλληλίζοντάς τον με άλλες αυτοθυσιαστικές πράξεις για το γενικό αγαθό. ΦυσικάΦυσικά, σε αυτό το σημείο η συμφωνία του ΩÏιγÎνη με τις δογματικÎÏ‚ διδασκαλίες της εκκλησίας ήταν μόνο επιφανειακήσε αυτό το σημείο η συμφωνία του Ωριγένη με τις δογματικές διδασκαλίες της εκκλησίας ήταν μόνο επιφανειακή.
Η εξιδανικευτική τάση του να θεωÏεί το πνεÏμα ως τη μόνη Ï€Ïαγματική ÏπαÏξη είναι θεμελιώδης σε ολόκληÏο το σÏστημά του και τον οδήγησε για να καταπολεμήσει τις εκκλησιαστικÎÏ‚ παÏαδόσεις πεÏί κόλασης και παÏÎ¬Î´ÎµÎ¹ÏƒÎ¿Ï…Η εξιδανικευτική τάση του να θεωρεί το πνεύμα ως τη μόνη πραγματική ύπαρξη είναι θεμελιώδης σε ολόκληρο το σύστημά του και τον οδήγησε για να καταπολεμήσει τις εκκλησιαστικές παραδόσεις περί κόλασης και παράδεισου. Η άποψή του στόχευε σε Îναν Ï€Ïοοδευτικό εξαγνισμό των ÏˆÏ…Ï‡ÏŽÎ½Η άποψή του στόχευε σε έναν προοδευτικό εξαγνισμό των ψυχών, Îτσι ώστε να αντικÏίσουν το Θεό τους Ï€Ïόσωπο με Ï€Ïόσωπο και να ενωθοÏν πλήÏως μαζί Τουέτσι ώστε να αντικρίσουν το Θεό τους πρόσωπο με πρόσωπο και να ενωθούν πλήρως μαζί Του. Τα μÎσα για την επίτευξη Î±Ï…Ï„Î¿Ï Ï„Î¿Ï… Ï„ÎλουςΤα μέσα για την επίτευξη αυτού του τέλους, αυτής της εσχατιάςαυτής της εσχατιάς, πεÏιγÏάφηκαν από τον ΩÏιγÎνη με αÏκετοÏÏ‚ διαφοÏετικοÏÏ‚ Ï„Ïόπουςπεριγράφηκαν από τον Ωριγένη με αρκετούς διαφορετικούς τρόπους, ο σημαντικότεÏος των οποίων ήταν η πλατωνική Îννοια της εξαγνιστικής πυÏάς που καθαÏίζει τον κόσμο του ÎºÎ±ÎºÎ¿Ï ÎºÎ±Î¹ οδηγεί στην κοσμική ανανÎωσηο σημαντικότερος των οποίων ήταν η πλατωνική έννοια της εξαγνιστικής πυράς που καθαρίζει τον κόσμο του κακού και οδηγεί στην κοσμική ανανέωση. Σε μια πεÏαιτÎÏω πνευματοποίηση της ιδÎας ο ΩÏιγÎνης θα αποκαλÎσει το Θεό αναλωτική πυÏάΣε μια περαιτέρω πνευματοποίηση της ιδέας ο Ωριγένης θα αποκαλέσει το Θεό αναλωτική πυρά. Καθώς οι ψυχÎÏ‚ απελευθεÏώνονται από την αμαÏτία και την άγνοιαΚαθώς οι ψυχές απελευθερώνονται από την αμαρτία και την άγνοια, ο υλικός κόσμος θα αναλωθεί μÎσα από αμÎÏ„Ïητους αιώνες και στην Îσχατη στιγμή ο Θεός θα βÏεθεί μÎσα σε όλαο υλικός κόσμος θα αναλωθεί μέσα από αμέτρητους αιώνες και στην έσχατη στιγμή ο Θεός θα βρεθεί μέσα σε όλα, ενώ οι κόσμοι και τα πνεÏματα θα επιστÏÎψουν ενώ οι κόσμοι και τα πνεύματα θα επιστρέψουν ''εις γνώσιν ΘεοÏεις γνώσιν Θεού''.
==Î Ïοτεινόμενη ΒιβλιογÏαφίαΠροτεινόμενη Βιβλιογραφία==
*Guillou ΑΑ., ''Ο Βυζαντινός Î Î¿Î»Î¹Ï„Î¹ÏƒÎ¼ÏŒÏ‚Ο Βυζαντινός Πολιτισμός'', Ελληνικά ΓÏάμματαΕλληνικά Γράμματα, (Αθήνα Αθήνα 1998).*Beck ΗΗ. G., ''Η Βυζαντινή Î§Î¹Î»Î¹ÎµÏ„Î¯Î±Η Βυζαντινή Χιλιετία'', ΜΜ.ΙΙ.ΕΕ.ΤΤ., (Αθήνα Αθήνα 2000).*Linner S., ''ΙστοÏία του Î’Ï…Î¶Î±Î½Ï„Î¹Î½Î¿Ï Î Î¿Î»Î¹Ï„Î¹ÏƒÎ¼Î¿ÏΙστορία του Βυζαντινού Πολιτισμού'', ΓκοβόστηςΓκοβόστης, (Αθήνα Αθήνα 1999).
*MacGregor Geddes, ''Dictionary of Religion and Philosophy'', Paragon House, (New York 1989).
*Trigg Joseph W., ''Origen, Early Church Fathers'', Routledge, (New York 1998).
*Danielou Jean, ''Origen'', (trans. Walter Mitchell), Sheed & Ward, (New York 1955).
*Lienhard Joseph, "Origen as Homilist," στο στο ''Preaching in the Patristic Age: Studies in Honor of Î’urghardt Βurghardt Walter J.'', (ed. David G. Hunter), Paulist Press, (New York 1989).
*Clark Elizabeth A., ''The Origenist Controversy'', Princeton University Press, (Princeton 1992).
==Δικτυακοί τόποιΔικτυακοί τόποι==
[http://www.iep.utm.edu/o/origen.htm The Internet Encyclopedia of Philosophy: ''λήμμαλήμμα'' ΩÏιγÎνης Ωριγένης (αγγλαγγλ.)]
[http://www.earlychristianwritings.com/origen.html Î Ïώιμα ΧÏιστιανικά ΚείμεναΠρώιμα Χριστιανικά Κείμενα: ΠηγÎÏ‚ για τον ΩÏιγÎνη Πηγές για τον Ωριγένη (αγγλαγγλ.)]
:''Η αÏχική μοÏφή του λήμματος βασίστηκε στην Îκδοση Η αρχική μορφή του λήμματος βασίστηκε στην έκδοση 28/01/2006 του του [http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A9%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82&oldid=98045 αντίστοιχουαντίστοιχου] της της [http://el.wikipedia.org/wiki/ΚÏÏια_Σελίδα ελληνικής ΒικιπαίδειαςΚύρια_Σελίδα ελληνικής Βικιπαίδειας] υπό την άδεια υπό την άδεια [[GFDL]]. ΒλΒλ. σχετσχετ. [http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A9%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82&action=history ιστοÏικόιστορικό]''.
[[ΚατηγοÏίαΚατηγορία:Εκκλησιαστικοί ΣυγγÏαφείςΕκκλησιαστικοί Συγγραφείς]][[Category:ΙεÏείςΙερείς]][[Category:ΑιÏετικοί]][[ΚατηγοÏία:ΘεολόγοιΑιρετικοί]]