Ο ÎŸ '''ΩριγένηςΩÏιγÎνης''' μία από τις σημαντικότερες μορφές των πρωτοχριστιανικών χρόνωνμία από τις σημαντικότεÏες μοÏφÎÏ‚ των Ï€ÏωτοχÏιστιανικών χÏόνων, γεννήθηκε πιθανώς στην γεννήθηκε πιθανώς στην [[ΑλεξάνδρειαΑλεξάνδÏεια]], περίπου το πεÏίπου το [[182]] και πέθανε στην Καισάρειακαι Ï€Îθανε στην ΚαισάÏεια, περίπου το πεÏίπου το [[251]]. Το πλήρες όνομά του ήταν Ωριγένης Αδαμάντιος και και είχε ως πρώτο του δάσκαλο τον πατέρα του ΛεωνίδηΤο πλήÏες όνομά του ήταν ΩÏιγÎνης Αδαμάντιος και και είχε ως Ï€Ïώτο του δάσκαλο τον πατÎÏα του Λεωνίδη. Αλλά το Αλλά το [[202]] στις διώξεις του στις διώξεις του [[Σεπτίμιος ΣεβήροςΣεπτίμιος ΣεβήÏος|Σεπτίμιου ΣεβήρουΣεπτίμιου ΣεβήÏου]] ο πατέρας του έγινε μάρτυρας του ο πατÎÏας του Îγινε μάÏÏ„Ï…Ïας του [[ΧριστιανισμόςΧÏιστιανισμός|ΧριστιανισμούΧÏιστιανισμοÏ]]. Ο θάνατος του Λεωνίδη άφησε πίσω του μια εννεαμελή οικογένεια σε κατάσταση ακραίας φτώχειαςΟ θάνατος του Λεωνίδη άφησε πίσω του μια εννεαμελή οικογÎνεια σε κατάσταση ακÏαίας φτώχειας, πολύ περισσότερο μετά τη δήμευση της πατρικής περιουσίαςÏ€Î¿Î»Ï Ï€ÎµÏισσότεÏο μετά τη δήμευση της πατÏικής πεÏιουσίας.
==ΒίοςΒίος==
Ο Ωριγένης πέρασε στην προστασία μιας πλούσιας γυναίκας για σύντομο χρονικό διάστημαΟ ΩÏιγÎνης Ï€ÎÏασε στην Ï€Ïοστασία μιας πλοÏσιας γυναίκας για σÏντομο χÏονικό διάστημα, την οποία εγκατέλειψε εξαιτίας του ότι στην οικογένειά της ανήκε και ένας αιρετικός ονόματι Παύλοςτην οποία εγκατÎλειψε εξαιτίας του ότι στην οικογÎνειά της ανήκε και Îνας αιÏετικός ονόματι ΠαÏλος. Δεδομένου ότι η διδασκαλία του πατέρα του επέτρεπε να διδάσκειΔεδομÎνου ότι η διδασκαλία του πατÎÏα του επÎÏ„Ïεπε να διδάσκει, αναβίωσε το αναβίωσε το [[203]] το κατηχητικό σχολείοτο κατηχητικό σχολείο, ο τελευταίος δάσκαλος του οποίουο τελευταίος δάσκαλος του οποίου, ο Κλήμηςο Κλήμης, προφανώς είχε διωχθείÏ€Ïοφανώς είχε διωχθεί. Ωστόσο οι διώξεις συνεχίζονταν κι έτσι ο νέος δάσκαλος επισκεπτόταν ακατάπαυστα τους φυλακισμένουςΩστόσο οι διώξεις συνεχίζονταν κι Îτσι ο νÎος δάσκαλος επισκεπτόταν ακατάπαυστα τους φυλακισμÎνους, παρευρισκόταν στα δικαστήρια και ανακούφιζε τους καταδικασμένουςπαÏευÏισκόταν στα δικαστήÏια και ανακοÏφιζε τους καταδικασμÎνους. Ο ίδιος απέφυγε τη δίωξη σαν από θαύμαΟ ίδιος απÎφυγε τη δίωξη σαν από θαÏμα. Η φήμη του και ο αριθμός μαθητών του αυξήθηκαν γρήγοραΗ φήμη του και ο αÏιθμός μαθητών του αυξήθηκαν γÏήγοÏα, έτσι ώστε ο ΔημήτριοςÎτσι ώστε ο ΔημήτÏιος, επίσκοπος της Αλεξανδρείαςεπίσκοπος της ΑλεξανδÏείας, τον περιόρισε στην κατήχηση του χριστιανικού τον πεÏιόÏισε στην κατήχηση του χÏÎ¹ÏƒÏ„Î¹Î±Î½Î¹ÎºÎ¿Ï [[δόγμαδόγμα|δόγματοςδόγματος]] και μόνοκαι μόνο. Ο ΩριγένηςΟ ΩÏιγÎνης, για να είναι εντελώς ανεξάρτητοςγια να είναι εντελώς ανεξάÏτητος, πούλησε τη βιβλιοθήκη του για ένα ποσό που του εξασφάλισε το καθημερινό εισόδημα των ποÏλησε τη βιβλιοθήκη του για Îνα ποσό που του εξασφάλισε το καθημεÏινό εισόδημα των 4 οβολώνοβολών, με τους οποίους έζησε την υπόλοιπη ζωή τουμε τους οποίους Îζησε την υπόλοιπη ζωή του. Διδάσκοντας στο μεγαλύτερο τμήμα τηςΔιδάσκοντας στο μεγαλÏτεÏο τμήμα της, αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας στη μελέτη της αφιÎÏωσε το μεγαλÏτεÏο μÎÏος της νÏχτας στη μελÎτη της [[ΒίβλοςΒίβλος|ΒίβλουΒίβλου]] και έζησε μια ζωή άκαμπτου ασκητισμούκαι Îζησε μια ζωή άκαμπτου ασκητισμοÏ. Η φλογερή τάση του για ασκητισμό τον έκανε να ακολουθήσει κυριολεκτικά την εντολή του Ματθαίου Η φλογεÏή τάση του για ασκητισμό τον Îκανε να ακολουθήσει κυÏιολεκτικά την εντολή του Ματθαίου (xix. 12). Σε τούτη την απόφαση ήταν εν μέρει επηρεασμένοςΣε τοÏτη την απόφαση ήταν εν μÎÏει επηÏεασμÎνος, επίσηςεπίσης, από την πεποίθησή του ότι ο Χριστιανός πρέπει να ακολουθεί τις λέξεις του Κυρίου του δίχως επιφυλάξειςαπό την πεποίθησή του ότι ο ΧÏιστιανός Ï€ÏÎπει να ακολουθεί τις λÎξεις του ΚυÏίου του δίχως επιφυλάξεις. Ωστόσο αργότερα έκρινε διαφορετικά την ακραία πράξη τουΩστόσο αÏγότεÏα ÎκÏινε διαφοÏετικά την ακÏαία Ï€Ïάξη του.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του ΚαρακάλλαΚατά τη διάÏκεια της βασιλείας του ΚαÏακάλλα, περίπου το πεÏίπου το [[211]]-[[212]], ο Ωριγένης έκανε μια σύντομη επίσκεψη στη ο ΩÏιγÎνης Îκανε μια σÏντομη επίσκεψη στη [[ΡώμηΡώμη]], αλλά η σχετική χαλαρότητα των χριστιανικών ηθών υπό την αρχιερατική διοίκηση του Ζεφυντίτη φαίνεται πως τον απογοήτευσεαλλά η σχετική χαλαÏότητα των χÏιστιανικών ηθών υπό την αÏχιεÏατική διοίκηση του Ζεφυντίτη φαίνεται πως τον απογοήτευσε. Επιστρέφοντας στην Αλεξάνδρεια άρχισε πάλι να διδάσκει με νέο ζήλοΕπιστÏÎφοντας στην ΑλεξάνδÏεια άÏχισε πάλι να διδάσκει με νÎο ζήλο, ενδυναμωμένος από τις αντιθέσειςενδυναμωμÎνος από τις αντιθÎσεις. ΌμωςΌμως, το σχολείο μεγάλωσε τόσοτο σχολείο μεγάλωσε τόσο, ώστε ένας άνθρωπος δεν αρκούσε να τα βγάλει πέρα με τους πολυπληθείς κατηχούμενους που πίεζαν ανυπόμονα για στοιχειώδη εκπαίδευσηώστε Îνας άνθÏωπος δεν αÏκοÏσε να τα βγάλει Ï€ÎÏα με τους πολυπληθείς κατηχοÏμενους που πίεζαν ανυπόμονα για στοιχειώδη εκπαίδευση, και τους βαπτισμένους που αναζητούσαν ερμηνεία της Βίβλουκαι τους βαπτισμÎνους που αναζητοÏσαν εÏμηνεία της Βίβλου. Υπό αυτές τις περιστάσειςΥπό αυτÎÏ‚ τις πεÏιστάσεις, ο Ωριγένης εμπιστεύτηκε τη διδασκαλία των κατηχουμένων στον Ηρακλάο ΩÏιγÎνης εμπιστεÏτηκε τη διδασκαλία των κατηχουμÎνων στον ΗÏακλά, τον αδελφό του μάρτυρα Πλούταρχουτον αδελφό του μάÏÏ„Ï…Ïα ΠλοÏταÏχου, του πρώτου μαθητή τουτου Ï€Ïώτου μαθητή του. Καθώς το ενδιαφέρον του στρεφόταν όλο και περισσότερο προς την Καθώς το ενδιαφÎÏον του στÏεφόταν όλο και πεÏισσότεÏο Ï€Ïος την ''εξήγησηεξήγηση'', μελέτησε αναλόγως τα μελÎτησε αναλόγως τα [[Εβραϊκή γλώσσαΕβÏαϊκή γλώσσα|ΕβραϊκάΕβÏαϊκά]], αν και δε διαθέτουμε κάποια συγκεκριμένη γνώση για την εκπαιδευτική του δραστηριότητα σε αυτή τη αν και δε διαθÎτουμε κάποια συγκεκÏιμÎνη γνώση για την εκπαιδευτική του δÏαστηÏιότητα σε αυτή τη [[γλώσσαγλώσσα]]. Περίπου το ΠεÏίπου το 212 ή το ή το [[213]] ο Ωριγένης γνωρίζεται με τον Αμβρόσιο Αλεξανδρείαςο ΩÏιγÎνης γνωÏίζεται με τον ΑμβÏόσιο ΑλεξανδÏείας, τον οποίο μεταστρέφει από τον τον οποίο μεταστÏÎφει από τον [[ΒαλεντιανισμόςΒαλεντιανισμός|ΒαλεντιανισμόΒαλεντιανισμό]] στην στην [[ΟρθοδοξίαΟÏθοδοξία]]. ΑργότεραΑÏγότεÏα, το το [[218]], ο πλούσιος Αμβρόσιος έκανε μια επίσημη συμφωνία με τον Ωριγένη για την έκδοση των έργων τουο πλοÏσιος ΑμβÏόσιος Îκανε μια επίσημη συμφωνία με τον ΩÏιγÎνη για την Îκδοση των ÎÏγων του. Όλα τα επόμενα έργα του Ωριγένη Όλα τα επόμενα ÎÏγα του ΩÏιγÎνη (εκτός από τα κηρύγματά τουεκτός από τα κηÏÏγματά του) ήταν αφιερωμένα στον Αμβρόσιοήταν αφιεÏωμÎνα στον ΑμβÏόσιο. Κατά το Κατά το 213 ή Î® [[214]] ο Ωριγένης επισκέφθηκε την ο ΩÏιγÎνης επισκÎφθηκε την [[ΑραβίαΑÏαβία]] κατά παράκληση του έπαρχουκατά παÏάκληση του ÎπαÏχου, ο οποίος ήθελε να συζητήσει μαζί τουο οποίος ήθελε να συζητήσει μαζί του. Έμεινε για σύντομο χρονικό διάστημα στην Πέτρα και κατόπιν επέστρεψε στην ΑλεξάνδρειαΈμεινε για σÏντομο χÏονικό διάστημα στην Î ÎÏ„Ïα και κατόπιν επÎστÏεψε στην ΑλεξάνδÏεια. Την επόμενη χρονιάΤην επόμενη χÏονιά, το το [[215]], εξαιτίας μιας εξέγερσης ο Καρακάλλας εξαπέλυσε τους στρατιώτες του να λεηλατήσουν την πόληεξαιτίας μιας εξÎγεÏσης ο ΚαÏακάλλας εξαπÎλυσε τους στÏατιώτες του να λεηλατήσουν την πόλη, έκλεισε τα σχολεία και έδιωξε όλους τους αλλοδαπούςÎκλεισε τα σχολεία και Îδιωξε όλους τους αλλοδαποÏÏ‚. Το τελευταίο μέτρο ανάγκασε το Αμβρόσιο να καταφύγει στην Το τελευταίο μÎÏ„Ïο ανάγκασε το ΑμβÏόσιο να καταφÏγει στην [[ΚαισάρειαΚαισάÏεια]], όπου εγκαταστάθηκε πλέον μόνιμαόπου εγκαταστάθηκε πλÎον μόνιμα. Ακολούθησε ο ΩριγένηςΑκολοÏθησε ο ΩÏιγÎνης, καθώς η αναταραχή σταμάτησε τη δραστηριότητά του ως δασκάλου και έθεσε την ασφάλειά του σε κίνδυνοκαθώς η αναταÏαχή σταμάτησε τη δÏαστηÏιότητά του ως δασκάλου και Îθεσε την ασφάλειά του σε κίνδυνο. Έφυγε από την ΑίγυπτοΈφυγε από την Αίγυπτο, πηγαίνοντας προφανώς με τον Αμβρόσιο στην Καισάρειαπηγαίνοντας Ï€Ïοφανώς με τον ΑμβÏόσιο στην ΚαισάÏεια, όπου έμεινε για κάποιο χρονικό διάστημαόπου Îμεινε για κάποιο χÏονικό διάστημα. ΕκείΕκεί, άρχισε να διδάσκει την ερμηνεία των ΓραφώνάÏχισε να διδάσκει την εÏμηνεία των ΓÏαφών, κατά παράκληση του επισκόπου της κατά παÏάκληση του επισκόπου της [[ΙερουσαλήμΙεÏουσαλήμ]] Αλέξανδρου και του Θεόκτιστου ΚαισαρείαςΑλÎξανδÏου και του Θεόκτιστου ΚαισαÏείας. Όταν η σύγχυση στην Αλεξάνδρεια σταμάτησεΌταν η σÏγχυση στην ΑλεξάνδÏεια σταμάτησε, ο Δημήτριος ανακάλεσε τον Ωριγένηο ΔημήτÏιος ανακάλεσε τον ΩÏιγÎνη, πιθανώς το πιθανώς το [[216]], Από τη δραστηριότητά του Ωριγένη κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας λίγα είναι γνωστάΑπό τη δÏαστηÏιότητά του ΩÏιγÎνη κατά τη διάÏκεια της επόμενης δεκαετίας λίγα είναι γνωστά, αλλά αφιερώθηκαν προφανώς στη διδασκαλία και το γράψιμοαλλά αφιεÏώθηκαν Ï€Ïοφανώς στη διδασκαλία και το γÏάψιμο. Το τελευταίο έγινε ευκολότερο με τη βοήθεια του ΑμβρόσιουΤο τελευταίο Îγινε ευκολότεÏο με τη βοήθεια του ΑμβÏόσιου, ο οποίος του παρείχε επτά στενογράφους για υπαγόρευση πολλούς γραφείς για να ετοιμάζουν τα αντίγραφα και διάφορα κορίτσια για να πολλαπλασιάζουν αυτά τα αντίγραφαο οποίος του παÏείχε επτά στενογÏάφους για υπαγόÏευση πολλοÏÏ‚ γÏαφείς για να ετοιμάζουν τα αντίγÏαφα και διάφοÏα κοÏίτσια για να πολλαπλασιάζουν αυτά τα αντίγÏαφα. Κατά παράκληση του Αμβρόσιου άρχισε έναν εκτενή σχολιασμό της ΒίβλουΚατά παÏάκληση του ΑμβÏόσιου άÏχισε Îναν εκτενή σχολιασμό της Βίβλου, αρχίζοντας με τον ΙωάννηαÏχίζοντας με τον Ιωάννη. Συνέχισε με τη ΣυνÎχισε με τη ''ΓένεσηΓÎνεση'', τους τους ''ΨαλμούςΨαλμοÏÏ‚'' και τους και τους ''ΘρήνουςΘÏήνους'', εκτός από τις συνοπτικές εξηγήσεις των επιλεγμένων κειμένωνεκτός από τις συνοπτικÎÏ‚ εξηγήσεις των επιλεγμÎνων κειμÎνων, (που διαμορφώνουν τα δέκα βιβλία τουπου διαμοÏφώνουν τα δÎκα βιβλία του, τους τους ''ΣτρωματείςΣτÏωματείς''). Έγραψε επίσης δύο βιβλία για την Ανάσταση και το έργο του ΈγÏαψε επίσης δÏο βιβλία για την Ανάσταση και το ÎÏγο του ''Περί των Πρώτων ΑρχώνΠεÏί των Î Ïώτων ΑÏχών''.
Περίπου ΠεÏίπου [[230]] ο Ωριγένης έκανε το μοιραίο ταξίδιο ΩÏιγÎνης Îκανε το μοιÏαίο ταξίδι, που επρόκειτο να τον αναγκάσει να σταματήσει το έργο του στην Αλεξάνδρεια για τα επόμενα χρόνια της ζωής τουπου επÏόκειτο να τον αναγκάσει να σταματήσει το ÎÏγο του στην ΑλεξάνδÏεια για τα επόμενα χÏόνια της ζωής του. Όντας στην Όντας στην [[ΕλλάδαΕλλάδα]], σε κάποια εκκλησιαστική αποστολήσε κάποια εκκλησιαστική αποστολή, έκανε μια επίσκεψη στην ΚαισάρειαÎκανε μια επίσκεψη στην ΚαισάÏεια, όπου καλωσορίστηκε εγκάρδια και χειροτονήθηκε πρεσβύτεροςόπου καλωσοÏίστηκε εγκάÏδια και χειÏοτονήθηκε Ï€ÏεσβÏτεÏος. Ο ΔημήτριοςΟ ΔημήτÏιος, που θεώρησε αυτή την καλοπροαίρετη πράξη ως παράβαση των δικαιωμάτων τουπου θεώÏησε αυτή την καλοπÏοαίÏετη Ï€Ïάξη ως παÏάβαση των δικαιωμάτων του, εξαγριώθηκε όχι μόνο γιατί ο Ωριγένης ήταν υπό την αρμοδιότητά τουεξαγÏιώθηκε όχι μόνο γιατί ο ΩÏιγÎνης ήταν υπό την αÏμοδιότητά του, αλλά και γιατί ο Δημήτριος ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την επισκοπική χειροτονία στην Αίγυπτοαλλά και γιατί ο ΔημήτÏιος ήταν ο Ï€Ïώτος που εισήγαγε την επισκοπική χειÏοτονία στην Αίγυπτο. ΣυγκάλεσεΣυγκάλεσε, λοιπόνλοιπόν, επισκοπική σύνοδοεπισκοπική σÏνοδο, η οποία κήρυξε τη χειροτονία του άκυρη και εξόρισε τον Ωριγένη από την Αλεξάνδρεια το η οποία κήÏυξε τη χειÏοτονία του άκυÏη και εξόÏισε τον ΩÏιγÎνη από την ΑλεξάνδÏεια το [[231]].
Ο Ωριγένης έφυγε από την Αλεξάνδρεια και εγκατασταθηκε μόνιμα στην ΚαισάρειαΟ ΩÏιγÎνης Îφυγε από την ΑλεξάνδÏεια και εγκατασταθηκε μόνιμα στην ΚαισάÏεια. Ακολούθησε μια σειρά από επιθέσεις εναντίον τουΑκολοÏθησε μια σειÏά από επιθÎσεις εναντίον του, που φαίνεται ότι προέρχονταν από την Αλεξάνδρειαπου φαίνεται ότι Ï€ÏοÎÏχονταν από την ΑλεξάνδÏεια, είτε για τον ευνουχισμό του είτε για τον ευνουχισμό του (έγκλημαÎγκλημα, σύμφωνα με το σÏμφωνα με το [[ρωμαϊκό δίκαιοÏωμαϊκό δίκαιο]]) είτε για την υποτιθέμενη ετεροδοξία τουείτε για την υποτιθÎμενη ετεÏοδοξία του. ΩστόσοΩστόσο, όλα αυτά μόνον η Ρώμη τα πρόσεξεόλα αυτά μόνον η Ρώμη τα Ï€Ïόσεξε. Η Î— [[ΠαλαιστίνηΠαλαιστίνη]], η η [[ΦοινίκηΦοινίκη]], η η [[ΑραβίαΑÏαβία]] και η και η [[ΑχαΐαΑχαÎα]] δεν έδωσαν καμία προσοχή στις κατηγορίεςδεν Îδωσαν καμία Ï€Ïοσοχή στις κατηγοÏίες. Στην Αλεξάνδρεια ο Ηρακλάς τέθηκε επικεφαλής του σχολείου του Ωριγένη και σύντομαΣτην ΑλεξάνδÏεια ο ΗÏακλάς Ï„Îθηκε επικεφαλής του σχολείου του ΩÏιγÎνη και σÏντομα, μετά το θάνατο του Δημήτριουμετά το θάνατο του ΔημήτÏιου, έγινε επίσκοποςÎγινε επίσκοπος. Στην Καισάρεια ο Ωριγένης έγινε δεκτός με χαράΣτην ΚαισάÏεια ο ΩÏιγÎνης Îγινε δεκτός με χαÏά, ενώ φιλοξενήθηκε επίσης στην ενώ φιλοξενήθηκε επίσης στην [[ΚαππαδοκίαΚαππαδοκία]] και την και την [[ΑντιόχειαΑντιόχεια]]. Αγαπήθηκε βαθειά από τους μαθητές για τα κηρύγματαΑγαπήθηκε βαθειά από τους μαθητÎÏ‚ για τα κηÏÏγματα, τη τη [[διαλεκτικήδιαλεκτική]], τη τη [[φυσικήφυσική]], την την [[ηθικήηθική]] και τη και τη [[μεταφυσικήμεταφυσική]] τουτου, θέτοντας κατά συνέπεια τα θεμέλιά του για το θέμα της θÎτοντας κατά συνÎπεια τα θεμÎλιά του για το θÎμα της [[ΘεολογίαΘεολογία|θεολογίαςθεολογίας]]. Προσπάθησε να καταγράψει την Î Ïοσπάθησε να καταγÏάψει την [[επιστήμηεπιστήμη]] από τη χριστιανική άποψη και να ανυψώσει τον από τη χÏιστιανική άποψη και να ανυψώσει τον [[ΧριστιανισμόςΧÏιστιανισμός|XριστιανισμόXÏιστιανισμό]] σε μια κοσμική θεωρία συμβατή με τον Ελληνισμόσε μια κοσμική θεωÏία συμβατή με τον Ελληνισμό.
Λίγα είναι γνωστά για τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του ΩριγένηΛίγα είναι γνωστά για τα τελευταία είκοσι χÏόνια της ζωής του ΩÏιγÎνη. Κήρυττε τακτικά τις Τετάρτες και τις Παρασκευές και αργότερα καθημερινάΚήÏυττε τακτικά τις ΤετάÏτες και τις ΠαÏασκευÎÏ‚ και αÏγότεÏα καθημεÏινά. Προφανώς ανέπτυξε μια εξαιρετική λογοτεχνική παραγωγικότηταÎ Ïοφανώς ανÎπτυξε μια εξαιÏετική λογοτεχνική παÏαγωγικότητα, ενώ τα περιστασιακά ταξίδια του γίνονταν κυρίως για λόγους έρευναςενώ τα πεÏιστασιακά ταξίδια του γίνονταν κυÏίως για λόγους ÎÏευνας. Στις διώξεις της εκκλησίας Στις διώξεις της εκκλησίας του ο Ωριγένης δεν προσπάθησε να δραπετεύσειτου ο ΩÏιγÎνης δεν Ï€Ïοσπάθησε να δÏαπετεÏσει. Βασανίστηκε επί μέρες δίχως να λυγίσειΒασανίστηκε επί μÎÏες δίχως να λυγίσει, αλλά φαίνεται πως τα βασανιστήρια τον οδήγησαν στο θάνατοαλλά φαίνεται πως τα βασανιστήÏια τον οδήγησαν στο θάνατο. Σύμφωνα με το μύθο ο θάνατος και η ταφή του έγιναν στην ΣÏμφωνα με το μÏθο ο θάνατος και η ταφή του Îγιναν στην [[ΤύροςΤÏÏος|ΤύροΤÏÏο]], αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τούτη την εκδοχήαλλά δεν υπάÏχουν στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τοÏτη την εκδοχή.
==Το συγγραφικό έργοΤο συγγÏαφικό ÎÏγο==
Σύμφωνα με τον ΕπιφάνειοΣÏμφωνα με τον Επιφάνειο, ο Ωριγένης έγραψε περίπου ο ΩÏιγÎνης ÎγÏαψε πεÏίπου 6.000 έργα ÎÏγα (ή κεφάλαιαή κεφάλαια). Ένας κατάλογος δόθηκε από τον Ευσέβιο στη χαμένη ζωή του ΠάμφιλουΈνας κατάλογος δόθηκε από τον ΕυσÎβιο στη χαμÎνη ζωή του Πάμφιλου, η οποία ήταν γνωστή προφανώς στον Ιερώνυμοη οποία ήταν γνωστή Ï€Ïοφανώς στον ΙεÏώνυμο. Τα έργα του χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίεςΤα ÎÏγα του χωÏίζονται σε Ï„ÎσσεÏις κατηγοÏίες: κριτική κειμένωνκÏιτική κειμÎνων, εξήγηση συστηματικήεξήγηση συστηματική, πρακτική και απολογητική θεολογία και επιστολέςÏ€Ïακτική και απολογητική θεολογία και επιστολÎÏ‚, εκτός από ορισμένα ψευδεπίγραφαεκτός από οÏισμÎνα ψευδεπίγÏαφα. Το σημαντικότερο έργο του Ωριγένη στην κριτική κειμένων ήταν το Το σημαντικότεÏο ÎÏγο του ΩÏιγÎνη στην κÏιτική κειμÎνων ήταν το ''[[ΕξαπλάΕξαπλά]]'' για τη μοίρα του οποίου δε γνωρίζουμε τίποταγια τη μοίÏα του οποίου δε γνωÏίζουμε τίποτα. Τα εξηγητικά έργα του Ωριγένη χωρίζονται σε τρεις κατηγορίεςΤα εξηγητικά ÎÏγα του ΩÏιγÎνη χωÏίζονται σε Ï„Ïεις κατηγοÏίες: τα σχόλια ή συνοπτικές περιλήψεις της έννοιας των δύσκολων εδαφίωντα σχόλια ή συνοπτικÎÏ‚ πεÏιλήψεις της Îννοιας των δÏσκολων εδαφίων, τις ομιλίες ή κηρύγματα και τα τις ομιλίες ή κηÏÏγματα και τα "βιβλίαβιβλία" ή σχόλια υπό την ακριβή έννοια του όρουή σχόλια υπό την ακÏιβή Îννοια του ÏŒÏου. Οι Οι ''ΟμιλίεςΟμιλίες'' για όλη σχεδόν τη Βίβλο που γράφτηκαν από αυτόν τον μεγάλο δάσκαλογια όλη σχεδόν τη Βίβλο που γÏάφτηκαν από αυτόν τον μεγάλο δάσκαλο, είναι στην πραγματικότητα το απόσταγμα μιας εξηντάχρονης πορείας κατήχησηςείναι στην Ï€Ïαγματικότητα το απόσταγμα μιας εξηντάχÏονης ποÏείας κατήχησης. Είναι πιθανό ότι Ωριγένης δεν έδωσε καμία προσοχή στην εποπτεία της δημοσίευσης των ομιλιών τουΕίναι πιθανό ότι ΩÏιγÎνης δεν Îδωσε καμία Ï€Ïοσοχή στην εποπτεία της δημοσίευσης των ομιλιών του, γεγονός που ερμηνεύει εν μέρει τα πολυάριθμα λάθη της υπαγόρευσηςγεγονός που εÏμηνεÏει εν μÎÏει τα πολυάÏιθμα λάθη της υπαγόÏευσης. Η εξήγηση των ομιλιών ήταν απλούστερη από αυτή των επιστημονικών σχολίωνΗ εξήγηση των ομιλιών ήταν απλοÏστεÏη από αυτή των επιστημονικών σχολίων, αλλά εντούτοις απαιτούσε κάποιο βαθμό νοημοσύνης από μέρους του ακροατηρίουαλλά εντοÏτοις απαιτοÏσε κάποιο βαθμό νοημοσÏνης από μÎÏους του ακÏοατηÏίου. Ο κύριος στόχος του Ωριγένη ήταν η πρακτική έκθεση του κειμένουΟ κÏÏιος στόχος του ΩÏιγÎνη ήταν η Ï€Ïακτική Îκθεση του κειμÎνου, στίχο προς στίχοστίχο Ï€Ïος στίχο. Αυτό ήταν ακριβώς που τον οδήγησε στην επιδίωξη βαθύτερων εννοιών σε άγονα και ξερά βιβλία όπως οι Αυτό ήταν ακÏιβώς που τον οδήγησε στην επιδίωξη βαθÏτεÏων εννοιών σε άγονα και ξεÏά βιβλία όπως οι ''ΑριθμοίΑÏιθμοί'' και το και το ''ΛευϊτικόνΛευϊτικόν''. ΤώραΤώÏα, αν τα κηρύγματά του ακολουθούσαν κάποια χρονολογική σειρά ή συλλέχθηκαν από διάφορες σειρέςαν τα κηÏÏγματά του ακολουθοÏσαν κάποια χÏονολογική σειÏά ή συλλÎχθηκαν από διάφοÏες σειÏÎÏ‚, μας είναι άγνωστομας είναι άγνωστο. Το αντικείμενο των σχολίων του Ωριγένη ήταν να δοθεί μια εξήγηση που στόχευε στη βαθύτερηΤο αντικείμενο των σχολίων του ΩÏιγÎνη ήταν να δοθεί μια εξήγηση που στόχευε στη βαθÏτεÏη, κρυμμένη πνευματική αλήθειακÏυμμÎνη πνευματική αλήθεια. ΣυγχρόνωςΣυγχÏόνως, δεν παραμέλησε το φιλολογικόδεν παÏαμÎλησε το φιλολογικό, το γεωγραφικότο γεωγÏαφικό, το ιστορικότο ιστοÏικό, ούτε το αρχαιογνωστικό υλικόοÏτε το αÏχαιογνωστικό υλικό, στο οποίο αφιέρωσε πολυάριθμα ερμηνευτικά σχόλιαστο οποίο αφιÎÏωσε πολυάÏιθμα εÏμηνευτικά σχόλια. Μεταξύ των συστηματικώνÎœÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Ï‰Î½ συστηματικών, πρακτικών και απολογητικών έργων του ΩριγένηÏ€Ïακτικών και απολογητικών ÎÏγων του ΩÏιγÎνη, ιδιαίτερη αναφορά χρειάζεται το έργο του ιδιαίτεÏη αναφοÏά χÏειάζεται το ÎÏγο του ''Περί των Πρώτων ΑρχώνΠεÏί των Î Ïώτων ΑÏχών'', μια πραγματεία που γράφτηκε μια Ï€Ïαγματεία που γÏάφτηκε πιθανώς για τους προχωρημένους μαθητές του στην Αλεξάνδρειαπιθανώς για τους Ï€ÏοχωÏημÎνους μαθητÎÏ‚ του στην ΑλεξάνδÏεια, ίσως μεταξύ του ίσως Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Î¿Ï… 212 και του και του [[215]]. Έφθασε ως εμάς μόνο ως ελεύθερη μετάφραση του ΡουφίνουΈφθασε ως εμάς μόνο ως ελεÏθεÏη μετάφÏαση του Ρουφίνου, εκτός από σπαράγματα του 3ου και 4ου βιβλίου τουεκτός από σπαÏάγματα του 3ου και 4ου βιβλίου του. Μετά από την εξορία του στην ΚαισάρειαΜετά από την εξοÏία του στην ΚαισάÏεια, ο Ωριγένης έγραψε τα ο ΩÏιγÎνης ÎγÏαψε τα ''Περί ΠροσευχήςΠεÏί Î Ïοσευχής'', ''Περί ΜαρτυρίουΠεÏί ΜαÏÏ„Ï…Ïίου'' και και ''Κατά ΚέλσουΚατά ΚÎλσου''.
==Οι φιλοσοφικές απόψεις του ΩριγένηΟι φιλοσοφικÎÏ‚ απόψεις του ΩÏιγÎνη==
Ο Ωριγένης βρίσκεται στην αφετηρία όλων των Ο ΩÏιγÎνης βÏίσκεται στην αφετηÏία όλων των [[ΜυστικισμόςΜυστικισμός|μυστικιστικώνμυστικιστικών]] συστημάτων του συστημάτων του [[Βυζαντινή ΑυτοκρατορίαΒυζαντινή ΑυτοκÏατοÏία|ΒυζαντίουΒυζαντίου]]. Εκπαιδευμένος στη σχολή του ΕκπαιδευμÎνος στη σχολή του [[Κλήμης ΑλεξανδρείαςΚλήμης ΑλεξανδÏείας|ΚλήμηΚλήμη]] και από τον πατέρα τουκαι από τον πατÎÏα του, ήταν στην πραγματικότητα ένας Πλατωνιστής με ψήγματα στωικής φιλοσοφίαςήταν στην Ï€Ïαγματικότητα Îνας Πλατωνιστής με ψήγματα στωικής φιλοσοφίας. Στην κορυφή της πυραμίδας της Ύπαρξης την οποία περιγράφει βρίσκεται ένας ΎψιστοςΣτην κοÏυφή της πυÏαμίδας της ΎπαÏξης την οποία πεÏιγÏάφει βÏίσκεται Îνας Ύψιστος, αυτάρκης ΘεόςαυτάÏκης Θεός, η Μονάδαη Μονάδα. Τούτη η Μονάδα στην ιστορική της εξέλιξη γίνεται ΤριάδαΤοÏτη η Μονάδα στην ιστοÏική της εξÎλιξη γίνεται ΤÏιάδα, μια θεότητα γεμάτη δημιουργική ενέργειαμια θεότητα γεμάτη δημιουÏγική ενÎÏγεια. Στη δραστηριότητα αυτής της δημιουργικής ενέργειας οφείλεται η γέννηση ενός κόσμου καθαρών και αγνών πνευμάτωνΣτη δÏαστηÏιότητα αυτής της δημιουÏγικής ενÎÏγειας οφείλεται η γÎννηση ενός κόσμου καθαÏών και αγνών πνευμάτων, που μετέχουν της γνώσης της Μονάδαςπου μετÎχουν της γνώσης της Μονάδας. Μια μερίδα αυτών των αγνών πνευμάτωνΜια μεÏίδα αυτών των αγνών πνευμάτων, κορεσμένη από την ευτυχία της μακάριας ύπαρξηςκοÏεσμÎνη από την ευτυχία της μακάÏιας ÏπαÏξης, αποσκιρτά από τον κοσμικό νόμοαποσκιÏτά από τον κοσμικό νόμο. Η τιμωρία της είναι η εξορία στην ύληΗ τιμωÏία της είναι η εξοÏία στην Ïλη, έναν τόπο που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για αυτό το σκοπόÎναν τόπο που δημιουÏγήθηκε αποκλειστικά για αυτό το σκοπό. Ο άνθρωπος είναι ένα πνεύμα σε κατάσταση τιμωρίαςΟ άνθÏωπος είναι Îνα πνεÏμα σε κατάσταση τιμωÏίας, και τούτη η τιμωρία είναι το εφαλτήριο της κίνησης για την επιστροφή στη Μονάδακαι τοÏτη η τιμωÏία είναι το εφαλτήÏιο της κίνησης για την επιστÏοφή στη Μονάδα. Χάρη στη θεία οικονομίαΧάÏη στη θεία οικονομία, η οποία εκφράζεται μέσω της ιδέας της Θείας Πρόνοιαςη οποία εκφÏάζεται μÎσω της ιδÎας της Θείας Î Ïόνοιας, το πεπτωκός ανθρώπινο γένος τελικά θα βρει το δρόμο του προς τη θέωσητο πεπτωκός ανθÏώπινο γÎνος τελικά θα βÏει το δÏόμο του Ï€Ïος τη θÎωση, την επιστροφή στη μακάρια ύπαρξητην επιστÏοφή στη μακάÏια ÏπαÏξη. Η επιστροφήΗ επιστÏοφή, λοιπόνλοιπόν, είναι το κύριο και μοναδικό καθήκον της ανθρώπινης ύπαρξηςείναι το κÏÏιο και μοναδικό καθήκον της ανθÏώπινης ÏπαÏξης, η επιστροφή μέσω της μεσολάβησης του θείου Λόγου που ενσαρκώνεται αναλαμβάνοντας ένα φυσικό φορέαη επιστÏοφή μÎσω της μεσολάβησης του θείου Λόγου που ενσαÏκώνεται αναλαμβάνοντας Îνα φυσικό φοÏÎα, γενόμενος άνθρωπος ανάμεσα στους άλλους ανθρώπουςγενόμενος άνθÏωπος ανάμεσα στους άλλους ανθÏώπους. Η πρώτη πράξη για την επιστροφή είναι ο ασκητισμόςΗ Ï€Ïώτη Ï€Ïάξη για την επιστÏοφή είναι ο ασκητισμός, μέσω του οποίου κυριαρχούνται τα πάθημÎσω του οποίου κυÏιαÏχοÏνται τα πάθη. Η σωματική φύση σταδιακά αποβάλλεταιΗ σωματική φÏση σταδιακά αποβάλλεται, μετουσιώνεταιμετουσιώνεται, προκειμένου να προβάλλει ο πνευματικός άνθρωποςÏ€ÏοκειμÎνου να Ï€Ïοβάλλει ο πνευματικός άνθÏωπος. Η πλήρης και ολοκληρωτική πνευματοποίηση είναι ο επιδιωκόμενος στόχοςΗ πλήÏης και ολοκληÏωτική πνευματοποίηση είναι ο επιδιωκόμενος στόχος, έτσι ώστε η ύπαρξη να πλημμυρίσει από το θεϊκό μεγαλείοÎτσι ώστε η ÏπαÏξη να πλημμυÏίσει από το θεϊκό μεγαλείο, δίχως όμως να αποκλείεται η επανάληψη της πτώσης εξαιτίας της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπινου όντοςδίχως όμως να αποκλείεται η επανάληψη της πτώσης εξαιτίας της ελεÏθεÏης βοÏλησης του ανθÏώπινου όντος.
Υπάρχει μια κυρίαρχη τάση ανάμεσα στους μελετητές να θεωρούν το φιλοσοφικό και μάλλον κοσμικό σύστημα του Ωριγένη ως συμπαγέςΥπάÏχει μια κυÏίαÏχη τάση ανάμεσα στους μελετητÎÏ‚ να θεωÏοÏν το φιλοσοφικό και μάλλον κοσμικό σÏστημα του ΩÏιγÎνη ως συμπαγÎÏ‚, αναλοίωτο και τελεσίδικοαναλοίωτο και τελεσίδικο. ΩστόσοΩστόσο, ο ίδιοςο ίδιος, αν και πολυγραφότατοςαν και πολυγÏαφότατος, δεν έφτασε ποτέ σε οριστικά συμπεράσματαδεν Îφτασε ποτΠσε οÏιστικά συμπεÏάσματα. Γνώριζε πολύ καλά τα όρια της νοητικής διατύπωσης και τη θεωρούσε βοήθημαΓνώÏιζε Ï€Î¿Î»Ï ÎºÎ±Î»Î¬ τα ÏŒÏια της νοητικής διατÏπωσης και τη θεωÏοÏσε βοήθημα, όχι σύστημα ή θεολογικό δόγμαόχι σÏστημα ή θεολογικό δόγμα. Το γεγονός ότι η εκκλησία τον αναθεμάτισε αμετάκλητα το Το γεγονός ότι η εκκλησία τον αναθεμάτισε αμετάκλητα το [[553]], συνδέεται ακριβώς με αυτή την αντιπαράθεση της στενής δογματικής αντίληψης των συνδÎεται ακÏιβώς με αυτή την αντιπαÏάθεση της στενής δογματικής αντίληψης των [[ΘεολογίαΘεολογία|θεολόγωνθεολόγων]] και της πειραματικήςκαι της πειÏαματικής, βιωματικής διάθεσης του χριστιανού βιωματικής διάθεσης του χÏÎ¹ÏƒÏ„Î¹Î±Î½Î¿Ï [[ΦιλοσοφίαΦιλοσοφία|φιλόσοφουφιλόσοφου]]. ΒέβαιαÎ’Îβαια, οποιαδήποτε συνοδική απόφαση δεν μπορούσε να εξαφανίσει έναν Ωριγένη και το σημαντικό συγγραφικό του έργοοποιαδήποτε συνοδική απόφαση δεν μποÏοÏσε να εξαφανίσει Îναν ΩÏιγÎνη και το σημαντικό συγγÏαφικό του ÎÏγο.Η σύλληψή του για το Θεό είναι εξ ολοκλήρου αφηρημένηΗ σÏλληψή του για το Θεό είναι εξ ολοκλήÏου αφηÏημÎνη. Ο Θεός είναι μια τέλεια ενότηταΟ Θεός είναι μια Ï„Îλεια ενότητα, αόρατος και άυλοςαόÏατος και άυλος. Ξεπερνά την υλικότητα όλων των πραγμάτωνΞεπεÏνά την υλικότητα όλων των Ï€Ïαγμάτων, και επομένως είναι ασύλληπτος και ακατανόητοςκαι επομÎνως είναι ασÏλληπτος και ακατανόητος. Είναι επιπλέον αμετάβλητοςΕίναι επιπλÎον αμετάβλητος, πέραν του διαστήματος και του χρόνουÏ€ÎÏαν του διαστήματος και του χÏόνου. ΌμωςΌμως, η δύναμή του περιορίζεται από την εγγενή καλοσύνηη δÏναμή του πεÏιοÏίζεται από την εγγενή καλοσÏνη, δικαιοσύνη και φρόνησή ΤουδικαιοσÏνη και φÏόνησή Του, αν και είναι απαλλαγμένος από την ανάγκηαν και είναι απαλλαγμÎνος από την ανάγκη, την καλοσύνη και την παντοδυναμία που Τον περιόρισε για να αποκαλυφθείτην καλοσÏνη και την παντοδυναμία που Τον πεÏιόÏισε για να αποκαλυφθεί. Αυτή η αποκάλυψηΑυτή η αποκάλυψη, η εξωτερίκευση του Θεούη εξωτεÏίκευση του ΘεοÏ, εκφράζεται από τον Ωριγένη με διάφορους τρόπουςεκφÏάζεται από τον ΩÏιγÎνη με διάφοÏους Ï„Ïόπους. Τα αρχέτυπα είναι μόνο ένας από τους πολλούςΤα αÏχÎτυπα είναι μόνο Îνας από τους πολλοÏÏ‚. Η αποκάλυψη ήταν η πρώτη δημιουργία του ΘεούΗ αποκάλυψη ήταν η Ï€Ïώτη δημιουÏγία του ΘεοÏ, προκειμένου να υπάρξει μια δημιουργική μεσολάβηση μεταξύ του Θεού και του κόσμουÏ€ÏοκειμÎνου να υπάÏξει μια δημιουÏγική μεσολάβηση Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Î¿Ï… Î˜ÎµÎ¿Ï ÎºÎ±Î¹ του κόσμου. Μια τέτοια μεσολάβηση είναι απαραίτητηΜια Ï„Îτοια μεσολάβηση είναι απαÏαίτητη, επειδή ο Θεόςεπειδή ο Θεός, ως αμετάβλητη ενότηταως αμετάβλητη ενότητα, δεν ταυτίζεται με την πολυπληθή δημιουργίαδεν ταυτίζεται με την πολυπληθή δημιουÏγία. Τα Τα [[ΑρχέτυποΑÏχÎτυπο|αρχέτυπααÏχÎτυπα]], ή μάλλον ο Λόγος ως συνολική έκφραση των αρχετύπων είναι η δημιουργική αρχή που διαπερνά τον κόσμοή μάλλον ο Λόγος ως συνολική ÎκφÏαση των αÏχετÏπων είναι η δημιουÏγική αÏχή που διαπεÏνά τον κόσμο. Δεδομένου ότι ο Θεός αποκαλύπτεται αιώνιαΔεδομÎνου ότι ο Θεός αποκαλÏπτεται αιώνια, τα αρχέτυπα είναι επίσης από τη φύση τους αιώνιατα αÏχÎτυπα είναι επίσης από τη φÏση τους αιώνια. Διαμορφώνουν μια γέφυρα μεταξύ του δημιουργημένου και του αδημιούργητουΔιαμοÏφώνουν μια γÎφυÏα Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Î¿Ï… δημιουÏγημÎνου και του αδημιοÏÏγητου, μια ατραπό αντίληψης και γνώσης του Θεούμια ατÏαπό αντίληψης και γνώσης του ΘεοÏ. Η δημιουργία ήλθε σε ύπαρξη μόνο μέσω των αρχετύπων και η κοντινότερη προσέγγιση του Θεού στον κόσμο είναι η εντολή για δημιουργίαΗ δημιουÏγία ήλθε σε ÏπαÏξη μόνο μÎσω των αÏχετÏπων και η κοντινότεÏη Ï€ÏοσÎγγιση του Î˜ÎµÎ¿Ï ÏƒÏ„Î¿Î½ κόσμο είναι η εντολή για δημιουÏγία. Τα αρχέτυπα ως Λόγος είναι ουσιαστικά μια ενότηταΤα αÏχÎτυπα ως Λόγος είναι ουσιαστικά μια ενότητα, στην πλατωνική ορολογία η ουσία των ουσιών και η ιδέα των ιδεώνστην πλατωνική οÏολογία η ουσία των ουσιών και η ιδÎα των ιδεών. Η υπεράσπιση της ιδέας της ενότητας του Θεού ενάντια στους Η υπεÏάσπιση της ιδÎας της ενότητας του Î˜ÎµÎ¿Ï ÎµÎ½Î¬Î½Ï„Î¹Î± στους [[ΓνωστικισμόςΓνωστικισμός|ΓνωστικούςΓνωστικοÏÏ‚]] οδήγησε τον Ωριγένη στην απόφαση να κρατήσει τα αρχέτυπαοδήγησε τον ΩÏιγÎνη στην απόφαση να κÏατήσει τα αÏχÎτυπα, δηλαδή το Λόγοδηλαδή το Λόγο, υποδεέστερο του ΘεούυποδεÎστεÏο του ΘεοÏ. Ο Ωριγένης υπογράμμισε καθαρά την ανεξαρτησία του Λόγου ως σημείο διάκρισης από την ύπαρξη και ουσία του ΘεούΟ ΩÏιγÎνης υπογÏάμμισε καθαÏά την ανεξαÏτησία του Λόγου ως σημείο διάκÏισης από την ÏπαÏξη και ουσία του ΘεοÏ. Ο όρος Ο ÏŒÏος ''ομοούσιος τω ΠατρίομοοÏσιος τω ΠατÏί'' σε αυτή την περίπτωση δεν υιοθετήθηκεσε αυτή την πεÏίπτωση δεν υιοθετήθηκε. Ο Λόγος είναι μια εικόναΟ Λόγος είναι μια εικόνα, μια αντανάκλαση που δεν μπορεί να συγκριθεί με τη μοναδικότητα του Θεούμια αντανάκλαση που δεν μποÏεί να συγκÏιθεί με τη μοναδικότητα του ΘεοÏ.
==Ο Λόγος και η Ο Λόγος και η [[ΚοσμολογίαΚοσμολογία]]==
Η δραστηριότητα του Λόγου έγινε αντιληπτή από τον Ωριγένη ως παγκόσμια ψυχήΗ δÏαστηÏιότητα του Λόγου Îγινε αντιληπτή από τον ΩÏιγÎνη ως παγκόσμια ψυχή, σύμφωνα με το σÏμφωνα με το [[ΠλάτωνΠλάτων|πλατωνικόπλατωνικό]] παράδειγμαπαÏάδειγμα. Είναι ένα θεωρητικό σημείο στο οποίο ο Θεός αποκαλύπτει την παντοδυναμία τουΕίναι Îνα θεωÏητικό σημείο στο οποίο ο Θεός αποκαλÏπτει την παντοδυναμία του. Η πρώτη δημιουργική πράξη του ήταν το θείο πνεύμαΗ Ï€Ïώτη δημιουÏγική Ï€Ïάξη του ήταν το θείο πνεÏμα, ως ανεξάρτητη ύπαρξηως ανεξάÏτητη ÏπαÏξη. Οι επιμέρους αντανακλάσεις του Λόγου είναι τα δημιουργημένα λογικά όνταΟι επιμÎÏους αντανακλάσεις του Λόγου είναι τα δημιουÏγημÎνα λογικά όντα, τα οποία πρέπει να επανέλθουν στο δρόμο της θέωσηςτα οποία Ï€ÏÎπει να επανÎλθουν στο δÏόμο της θÎωσης. ΩστόσοΩστόσο, ακόμη και στην τελειότητά τους δεν μπορούν να φτάσουν στα ύψιστα επίπεδα του Λόγου ή του Θεούακόμη και στην τελειότητά τους δεν μποÏοÏν να φτάσουν στα Ïψιστα επίπεδα του Λόγου ή του ΘεοÏ.
Τα λογοϊκά αρχέτυπαΤα λογοϊκά αÏχÎτυπα, αιώνια δημιουργικάαιώνια δημιουÏγικά, διαμορφώνουν μια ατελείωτη σειρά πεπερασμένωνδιαμοÏφώνουν μια ατελείωτη σειÏά πεπεÏασμÎνων, κατανοητών κόσμωνκατανοητών κόσμων, οι οποίοι είναι αμοιβαία εναλλακτικοίοι οποίοι είναι αμοιβαία εναλλακτικοί. Συνδυάζοντας το Συνδυάζοντας το [[ΣτωικισμόςΣτωικισμός|στωικόστωικό]] δόγμα ενός κόσμου χωρίς έναρξηδόγμα ενός κόσμου χωÏίς ÎναÏξη, συνέλαβε τον ορατό κόσμο ως στάδια μιας αιώνιας κοσμικής διαδικασίαςσυνÎλαβε τον οÏατό κόσμο ως στάδια μιας αιώνιας κοσμικής διαδικασίας, παρέχοντας επίσης μια εξήγηση της ποικιλομορφίας των ανθρώπινων τυχώνπαÏÎχοντας επίσης μια εξήγηση της ποικιλομοÏφίας των ανθÏώπινων τυχών, των ανταμοιβών και των τιμωριώντων ανταμοιβών και των τιμωÏιών. Ο υλικός κόσμοςΟ υλικός κόσμος, που δεν είχε πρώτα καμία θέση σε αυτήν την αιώνια πνευματική πρόοδοπου δεν είχε Ï€Ïώτα καμία θÎση σε αυτήν την αιώνια πνευματική Ï€Ïόοδο, οφειλόταν στην πτώση των πνευμάτων από το Θεόοφειλόταν στην πτώση των πνευμάτων από το Θεό. Ο απώτερος στόχος του Θεού στη δημιουργία της ύλης εκ του μη όντος δεν ήταν τιμωρίαΟ απώτεÏος στόχος του Î˜ÎµÎ¿Ï ÏƒÏ„Î· δημιουÏγία της Ïλης εκ του μη όντος δεν ήταν τιμωÏία, αλλά τα πεπτωκότα πνεύματααλλά τα πεπτωκότα πνεÏματα. Η παραμονή του ανθρώπου στην Η παÏαμονή του ανθÏώπου στην [[ύληÏλη]] είναι παροδική και φευγαλέαείναι παÏοδική και φευγαλÎα, αλλά η υψηλότερη φύση του διαμορφώνεται στην εικόνα του δημιουργούαλλά η υψηλότεÏη φÏση του διαμοÏφώνεται στην εικόνα του δημιουÏγοÏ.
Η Î— [[ψυχήψυχή]] διαιρείται σε λογική και παράλογηδιαιÏείται σε λογική και παÏάλογη. Η τελευταία είναι υλική και παροδικήΗ τελευταία είναι υλική και παÏοδική, ενώ η πρώτη είναι άυλη και ασώματη και κατέχει την ελευθερία της θέλησης και τη δύναμη της επανύψωσης σε μια αγνότερη μορφή ζωήςενώ η Ï€Ïώτη είναι άυλη και ασώματη και κατÎχει την ελευθεÏία της θÎλησης και τη δÏναμη της επανÏψωσης σε μια αγνότεÏη μοÏφή ζωής. Η ισχυρή ηθική θέση αυτής της κοσμικής διαδικασίας δεν μπορεί να παραμείνει απαρατήρητηΗ ισχυÏή ηθική θÎση αυτής της κοσμικής διαδικασίας δεν μποÏεί να παÏαμείνει απαÏατήÏητη. Η επιστροφή στην αρχική ύπαρξη μέσω του θείου λόγου είναι το αντικείμενο ολόκληρης της κοσμικής διαδικασίαςΗ επιστÏοφή στην αÏχική ÏπαÏξη μÎσω του θείου λόγου είναι το αντικείμενο ολόκληÏης της κοσμικής διαδικασίας. Μέσω των κόσμων που ακολουθούν ο ένας τον άλλον στην αιώνια διαδοχήÎœÎσω των κόσμων που ακολουθοÏν ο Îνας τον άλλον στην αιώνια διαδοχή, τα πνεύματα είναι σε θέση να επιστρέψουν στον τα πνεÏματα είναι σε θÎση να επιστÏÎψουν στον [[ΠαράδεισοςΠαÏάδεισος|παράδεισοπαÏάδεισο]].
==Χριστολογία και ΧÏιστολογία και [[ΕσχατολογίαΕσχατολογία]]==
Το αποκορύφωμα αυτής της βαθμιαίας αποκάλυψης είναι η καθολική αποκάλυψη του ΧριστούΤο αποκοÏÏφωμα αυτής της βαθμιαίας αποκάλυψης είναι η καθολική αποκάλυψη του ΧÏιστοÏ. Στο Στο [[Ιησούς ΧριστόςΙησοÏÏ‚ ΧÏιστός|ΧριστόΧÏιστό]] ο ο [[ΘεόςΘεός]] εμφανίστηκε ως πατέραςεμφανίστηκε ως πατÎÏας. Η ενσάρκωση του Λόγου ήταν μια απαραίτητη διαδικασίαΗ ενσάÏκωση του Λόγου ήταν μια απαÏαίτητη διαδικασία, προκειμένου να γίνει καταληπτός από την αισθητήρια φύση του ενσαρκωμένου ανθρώπουÏ€ÏοκειμÎνου να γίνει καταληπτός από την αισθητήÏια φÏση του ενσαÏκωμÎνου ανθÏώπου. Σε διαφορετική περίπτωση ο Λόγος θα παρέμενε ένα μυστήριοΣε διαφοÏετική πεÏίπτωση ο Λόγος θα παÏÎμενε Îνα μυστήÏιο, το οποίο θα μπορούσε να ερμηνευθεί αναλογικά μόνον στους Αγίους και φυσικά ο Ωριγένης δε θα μπορούσε καν να τον σχολιάσειτο οποίο θα μποÏοÏσε να εÏμηνευθεί αναλογικά μόνον στους Αγίους και φυσικά ο ΩÏιγÎνης δε θα μποÏοÏσε καν να τον σχολιάσει. Όσον αφορά στο θνητό σώμα του ΧριστούΌσον αφοÏά στο θνητό σώμα του ΧÏιστοÏ, ο Ωριγένης διατυπώνει την άποψη –άποψη που πιθανώς προσεγγίζει το Δοκητισμόο ΩÏιγÎνης διατυπώνει την άποψη –άποψη που πιθανώς Ï€Ïοσεγγίζει το Δοκητισμό- πως μετασχηματίστηκε από το Θεό σε ένα αιθερικό και θείο σώμαπως μετασχηματίστηκε από το Θεό σε Îνα αιθεÏικό και θείο σώμα.. Αργότερα βέβαια δηλώνει πως η υλική φύση του κόσμου είναι μόνο ένα επεισόδιο στην πνευματική διαδικασία της ανάπτυξηςΑÏγότεÏα βÎβαια δηλώνει πως η υλική φÏση του κόσμου είναι μόνο Îνα επεισόδιο στην πνευματική διαδικασία της ανάπτυξης, το τέλος της οποίας πρέπει να είναι η εκμηδένιση της ύλης και η επιστροφή στο Θεότο Ï„Îλος της οποίας Ï€ÏÎπει να είναι η εκμηδÎνιση της Ïλης και η επιστÏοφή στο Θεό. Σε όΣε ÏŒ,τι αφορά στο δόγμα της ανάστασης του σώματος υποστηρίζει την ερμηνεία ότι ο Λόγος διατηρεί την ενότητα της ανθρώπινης ύπαρξης αλλάζοντας το σώμα σε νέες μορφέςτι αφοÏά στο δόγμα της ανάστασης του σώματος υποστηÏίζει την εÏμηνεία ότι ο Λόγος διατηÏεί την ενότητα της ανθÏώπινης ÏπαÏξης αλλάζοντας το σώμα σε νÎες μοÏφÎÏ‚, συντηρώντας κατά συνέπεια τη μοναδικότητα και την ταυτότητα της προσωπικότητας σε αρμονία με την αρχή μιας ατελείωτης κοσμικής διαδικασίαςσυντηÏώντας κατά συνÎπεια τη μοναδικότητα και την ταυτότητα της Ï€Ïοσωπικότητας σε αÏμονία με την αÏχή μιας ατελείωτης κοσμικής διαδικασίας. Η αντίληψη του Ωριγένη για το Λόγο του επέτρεψε να μην κάνει καμία συγκεκριμένη δήλωση για το λυτρωτικό έργο του ΙησούΗ αντίληψη του ΩÏιγÎνη για το Λόγο του επÎÏ„Ïεψε να μην κάνει καμία συγκεκÏιμÎνη δήλωση για το λυτÏωτικό ÎÏγο του ΙησοÏ. Δεδομένου ότι η αμαρτία είναι μόνον αρνητικήΔεδομÎνου ότι η αμαÏτία είναι μόνον αÏνητική, ως έλλειψη καθαρής γνώσηςως Îλλειψη καθαÏής γνώσης, η δραστηριότητα του Ιησού ήταν ουσιαστικά παράδειγμα και οδηγίαη δÏαστηÏιότητα του Î™Î·ÏƒÎ¿Ï Î®Ï„Î±Î½ ουσιαστικά παÏάδειγμα και οδηγία, και η ανθρώπινη ζωή του ήταν μόνο τυχαίακαι η ανθÏώπινη ζωή του ήταν μόνο τυχαία, αντιπαραβαλλόμενη με την αιώνια κοσμική δραστηριότητα του ΛόγουαντιπαÏαβαλλόμενη με την αιώνια κοσμική δÏαστηÏιότητα του Λόγου. Ο Ωριγένης θεώρησε το θάνατο του Ιησού ως θυσίαΟ ΩÏιγÎνης θεώÏησε το θάνατο του Î™Î·ÏƒÎ¿Ï Ï‰Ï‚ θυσία, παραλληλίζοντάς τον με άλλες αυτοθυσιαστικές πράξεις για το γενικό αγαθόπαÏαλληλίζοντάς τον με άλλες αυτοθυσιαστικÎÏ‚ Ï€Ïάξεις για το γενικό αγαθό. ΦυσικάΦυσικά, σε αυτό το σημείο η συμφωνία του Ωριγένη με τις δογματικές διδασκαλίες της εκκλησίας ήταν μόνο επιφανειακήσε αυτό το σημείο η συμφωνία του ΩÏιγÎνη με τις δογματικÎÏ‚ διδασκαλίες της εκκλησίας ήταν μόνο επιφανειακή.
Η εξιδανικευτική τάση του να θεωρεί το πνεύμα ως τη μόνη πραγματική ύπαρξη είναι θεμελιώδης σε ολόκληρο το σύστημά του και τον οδήγησε για να καταπολεμήσει τις εκκλησιαστικές παραδόσεις περί κόλασης και παράδεισουΗ εξιδανικευτική τάση του να θεωÏεί το πνεÏμα ως τη μόνη Ï€Ïαγματική ÏπαÏξη είναι θεμελιώδης σε ολόκληÏο το σÏστημά του και τον οδήγησε για να καταπολεμήσει τις εκκλησιαστικÎÏ‚ παÏαδόσεις πεÏί κόλασης και παÏάδεισου. Η άποψή του στόχευε σε έναν προοδευτικό εξαγνισμό των ψυχώνΗ άποψή του στόχευε σε Îναν Ï€Ïοοδευτικό εξαγνισμό των ψυχών, έτσι ώστε να αντικρίσουν το Θεό τους πρόσωπο με πρόσωπο και να ενωθούν πλήρως μαζί ΤουÎτσι ώστε να αντικÏίσουν το Θεό τους Ï€Ïόσωπο με Ï€Ïόσωπο και να ενωθοÏν πλήÏως μαζί Του. Τα μέσα για την επίτευξη αυτού του τέλουςΤα μÎσα για την επίτευξη Î±Ï…Ï„Î¿Ï Ï„Î¿Ï… Ï„Îλους, αυτής της εσχατιάςαυτής της εσχατιάς, περιγράφηκαν από τον Ωριγένη με αρκετούς διαφορετικούς τρόπουςπεÏιγÏάφηκαν από τον ΩÏιγÎνη με αÏκετοÏÏ‚ διαφοÏετικοÏÏ‚ Ï„Ïόπους, ο σημαντικότερος των οποίων ήταν η πλατωνική έννοια της εξαγνιστικής πυράς που καθαρίζει τον κόσμο του κακού και οδηγεί στην κοσμική ανανέωσηο σημαντικότεÏος των οποίων ήταν η πλατωνική Îννοια της εξαγνιστικής πυÏάς που καθαÏίζει τον κόσμο του ÎºÎ±ÎºÎ¿Ï ÎºÎ±Î¹ οδηγεί στην κοσμική ανανÎωση. Σε μια περαιτέρω πνευματοποίηση της ιδέας ο Ωριγένης θα αποκαλέσει το Θεό αναλωτική πυράΣε μια πεÏαιτÎÏω πνευματοποίηση της ιδÎας ο ΩÏιγÎνης θα αποκαλÎσει το Θεό αναλωτική πυÏά. Καθώς οι ψυχές απελευθερώνονται από την αμαρτία και την άγνοιαΚαθώς οι ψυχÎÏ‚ απελευθεÏώνονται από την αμαÏτία και την άγνοια, ο υλικός κόσμος θα αναλωθεί μέσα από αμέτρητους αιώνες και στην έσχατη στιγμή ο Θεός θα βρεθεί μέσα σε όλαο υλικός κόσμος θα αναλωθεί μÎσα από αμÎÏ„Ïητους αιώνες και στην Îσχατη στιγμή ο Θεός θα βÏεθεί μÎσα σε όλα, ενώ οι κόσμοι και τα πνεύματα θα επιστρέψουν ενώ οι κόσμοι και τα πνεÏματα θα επιστÏÎψουν ''εις γνώσιν Θεούεις γνώσιν ΘεοÏ''.
==Προτεινόμενη ΒιβλιογραφίαÎ Ïοτεινόμενη ΒιβλιογÏαφία==
*Guillou ΑΑ., ''Ο Βυζαντινός ΠολιτισμόςΟ Βυζαντινός Πολιτισμός'', Ελληνικά ΓράμματαΕλληνικά ΓÏάμματα, (Αθήνα Αθήνα 1998).*Beck ΗΗ. G., ''Η Βυζαντινή ΧιλιετίαΗ Βυζαντινή Χιλιετία'', ΜÎœ.ΙΙ.ΕΕ.ΤΤ., (Αθήνα Αθήνα 2000).*Linner S., ''Ιστορία του Βυζαντινού ΠολιτισμούΙστοÏία του Î’Ï…Î¶Î±Î½Ï„Î¹Î½Î¿Ï Î Î¿Î»Î¹Ï„Î¹ÏƒÎ¼Î¿Ï'', ΓκοβόστηςΓκοβόστης, (Αθήνα Αθήνα 1999).
*MacGregor Geddes, ''Dictionary of Religion and Philosophy'', Paragon House, (New York 1989).
*Trigg Joseph W., ''Origen, Early Church Fathers'', Routledge, (New York 1998).
*Danielou Jean, ''Origen'', (trans. Walter Mitchell), Sheed & Ward, (New York 1955).
*Lienhard Joseph, "Origen as Homilist," στο στο ''Preaching in the Patristic Age: Studies in Honor of Βurghardt Î’urghardt Walter J.'', (ed. David G. Hunter), Paulist Press, (New York 1989).
*Clark Elizabeth A., ''The Origenist Controversy'', Princeton University Press, (Princeton 1992).
==Δικτυακοί τόποιΔικτυακοί τόποι==
[http://www.iep.utm.edu/o/origen.htm The Internet Encyclopedia of Philosophy: ''λήμμαλήμμα'' Ωριγένης ΩÏιγÎνης (αγγλαγγλ.)]
[http://www.earlychristianwritings.com/origen.html Πρώιμα Χριστιανικά ΚείμεναÎ Ïώιμα ΧÏιστιανικά Κείμενα: Πηγές για τον Ωριγένη ΠηγÎÏ‚ για τον ΩÏιγÎνη (αγγλαγγλ.)]
:''Η αρχική μορφή του λήμματος βασίστηκε στην έκδοση Η αÏχική μοÏφή του λήμματος βασίστηκε στην Îκδοση 28/01/2006 του του [http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A9%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82&oldid=98045 αντίστοιχουαντίστοιχου] της της [http://el.wikipedia.org/wiki/Κύρια_Σελίδα ελληνικής ΒικιπαίδειαςΚÏÏια_Σελίδα ελληνικής Βικιπαίδειας] υπό την άδεια υπό την άδεια [[GFDL]]. ΒλΒλ. σχετσχετ. [http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A9%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82&action=history ιστορικόιστοÏικό]''.
[[ΚατηγορίαΚατηγοÏία:Εκκλησιαστικοί ΣυγγραφείςΕκκλησιαστικοί ΣυγγÏαφείς]][[Category:ΙερείςΙεÏείς]][[Category:ΑιρετικοίΑιÏετικοί]][[ΚατηγοÏία:Θεολόγοι]]