Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Πρότυπο:Featured"
μ |
μ |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
<div style="float:left;margin-right:0.9em;"> | <div style="float:left;margin-right:0.9em;"> | ||
[[Εικόνα:Nicea.jpg|right|120 px|]] | [[Εικόνα:Nicea.jpg|right|120 px|]] | ||
| − | Η '''Πρώτη σύνοδος της Κωνσταντινούπολης''', γνωστή ως '''Β΄ | + | Η '''Πρώτη σύνοδος της Κωνσταντινούπολης''', γνωστή ως '''Β΄ Οικουμενική Σύνοδος''', ήταν η [[Εκκλησιαστική Σύνοδος]] που διενεργήθηκε το [[381]] και συγκλήθηκε από τον αυτοκράτορα [[Θεοδόσιος Α'|Θεοδόσιο]], μετά από προτροπή του [[Μελέτιος Α΄ Αντιοχείας|Μελετίου Αντιοχείας]]. Στόχος της ήταν η εκκλησιαστική ειρήνευση, αλλά και η «''επίλυση των αναφυέντων εν τη εκκλησία κρίσιμων θεολογικών και διοικητικών προβλημάτων''». Κύρια εστία εντάσεων μετά την [[Πρώτη Σύνοδος της Νίκαιας|Α΄ Οικουμενική σύνοδο]], αποδείχτηκε ο προσδιορισμός της υπόστασης του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]], αλλά και η συνεχιζόμενη αμφισβήτηση της [[Ομοούσιο|ομοουσίου]] [[Υπόσταση|υποστάσεως]] του Υιού με τον Πατέρα. Η σύνοδος επελήφθη του εν λογω προβλήματος και αποτέλεσε κατ’ουσίαν το κύκνειο άσμα της [[Αρειανισμός|αρειανικής]] διαμάχης στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αφού μετά τη σύνοδο του [[383]] στη [[Κωνσταντινούπολη]], καμία άλλη σύνοδος δεν ασχολήθηκε ξανά με το ζήτημα αυτό, ενώ έδρασε καταλυτικά και στη δυτική επαρχία της αυτοκρατορίας, όχι όμως και στην υπόλοιπη Δύση, λόγω της ισχυρής [[Γότθοι|Γοτθικής]] παρουσίας συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια ακόμα. |
</div> | </div> | ||
Αναθεώρηση της 07:59, 22 Μαΐου 2008
Η Πρώτη σύνοδος της Κωνσταντινούπολης, γνωστή ως Β΄ Οικουμενική Σύνοδος, ήταν η Εκκλησιαστική Σύνοδος που διενεργήθηκε το 381 και συγκλήθηκε από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, μετά από προτροπή του Μελετίου Αντιοχείας. Στόχος της ήταν η εκκλησιαστική ειρήνευση, αλλά και η «επίλυση των αναφυέντων εν τη εκκλησία κρίσιμων θεολογικών και διοικητικών προβλημάτων». Κύρια εστία εντάσεων μετά την Α΄ Οικουμενική σύνοδο, αποδείχτηκε ο προσδιορισμός της υπόστασης του Αγίου Πνεύματος, αλλά και η συνεχιζόμενη αμφισβήτηση της ομοουσίου υποστάσεως του Υιού με τον Πατέρα. Η σύνοδος επελήφθη του εν λογω προβλήματος και αποτέλεσε κατ’ουσίαν το κύκνειο άσμα της αρειανικής διαμάχης στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αφού μετά τη σύνοδο του 383 στη Κωνσταντινούπολη, καμία άλλη σύνοδος δεν ασχολήθηκε ξανά με το ζήτημα αυτό, ενώ έδρασε καταλυτικά και στη δυτική επαρχία της αυτοκρατορίας, όχι όμως και στην υπόλοιπη Δύση, λόγω της ισχυρής Γοτθικής παρουσίας συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια ακόμα.
