Αλλαγές

Το ''μυστήριο'' αυτό, το οποίο προβλέπει την καθιέρωση ειδικών τελετών εις μνήμην των νεκρών και δεήσεων υπέρ αυτών, οφείλεται κατά πρώτον σε ''"δογματικούς λόγους"'', δηλαδή στην πίστη ότι η Εκκλησία αποτελεί κοινωνία όχι μόνο ζώντων αλλά και κεκοιμημένων και στην πίστη σε μετά θάνατο ζωή<ref>"Μνημόσυνα", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (ΘΗΕ), τόμ. 8, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1966, στ. 1226.</ref>. Στους [[ιουδαίος|ιουδαίους]] αλλά και στους ειδωλολάτρες υπήρχαν ειδικές ''"προς τιμήν και μνήμην των νεκρών τελεταί"'', οι οποίες αναμφίβολα ''"εξωτερικώς τουλάχιστον επέδρασαν προς καθιέρωσιν παρομοίων...λειτουργικών εκδηλώσεων"'' αφού όχι μόνο δεν ήταν αντίθετες προς την ορθή πίστη, αλλά επιπλέον, αποκτούσαν ένα νέο, ''"εν Χριστώ νόημα"''<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 8 (1966), ό.π.</ref>.

:''"...συγκέντρωσε συνεισφορές από κάθε άντρα κι έστειλε στα Ιεροσόλυμα δύο χιλιάδες δραχμές ασήμι, για να χρηματοδοτήσει μια θυσία για την εξιλέωση της αμαρτίας. Αυτή τη θεάρεστη πράξη την έκανε επειδή πίστευε πως υπάρχει ανάσταση νεκρών. Γιατί αν δεν πίστευε ότι θ' αναστηθούν αυτοί, που λίγο πριν είχαν σκοτωθεί, θα ήταν περιττό κι ανόητο να προσεύχεται γι' αυτούς. Εξάλλου ο Ιούδας ήταν βέβαιος ότι όσοι πέθαιναν έχοντας πίστη στο θεό, θα είχαν εξαιρετική μεταχείριση· γι' αυτό επρόκειτο για μια άγια και θεάρεστη σκέψη. Έτσι, έκαναν τη θυσία για την εξιλέωση των νεκρών, ώστε οι τελευταίοι ν' απαλλαγούν από την αμαρτία που είχαν διαπράξει"''<ref>''Β΄ Μακ. 12,43'', μτφρ από: ''Η Αγία Γραφή'' (Παλαιά και Καινή Διαθήκη), Μετάφραση από τα πρωτότυπα κείμενα, Βιβλική Εταιρεία, Αθήνα 1997, σελ. 767.</ref>.