Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
/* ΧριστολογίαΘεοδώρου Ανδρέας, Βασική Δογματική Διδασκαλία - Απαντήσεις σε ερωτήματα Συμβολικά, 2η έκδ., Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006, σ
Από την ένωση των δύο φύσεων του Χριστού προκύπτει η έννοια της ''"αντιδόσεως των ιδιωμάτων"'', δηλ. η αναφορά όλων των ιδιοτήτων, ενεργειών και ονομάτων της θεότητας και της ανθρωπότητας, στο ένα πρόσωπο, του σαρκωμένου Λόγου. Αυτό σημαίνει ότι κάθε ιδιότητα και ενέργεια, είτε ανθρώπινη, είτε Θεία, και όλα τα ονόματα, τα Θεία και τα ανθρώπινα, αποδίδονται στον Χριστό ή το Λόγο, εφ' όσον ο Χριστός και ο Λόγος είναι ένα και το αυτό κατά την υπόσταση. Για παράδειγμα, τα ονόματα Προφήτης και Ιερεύς αφορούν την ανθρώπινη φύση, όμως εξαιτίας της ''αντιδόσεως των ιδιωμάτων'', αποδίδονται στον Λόγο. Έτσι και ο ''Κύριος της Δόξης'', εφόσον κατά τη σάρκωση έγινε ''Χριστός'', αναδρομικά, το όνομα Χριστός αναφέρεται στον Θεό ''Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ'' της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]].
Σχετικά με τον όρο [[Θεοτόκος]] που αποτελεί συνοπτική εκφορά του χριστολογικού δόγματος, η Ορθόδοξη Θεολογία δέχεται ότι η [[Παναγία]] γέννησε όχι ασφαλώς τη θεία φύση του Χριστού, αλλά το Θεό ''"σαρκί"'', έναν τέλειο Θεό ενωμένο με τον υιό του ανθρώπουκαι τέλειο άνθρωπο. Οι δύο σαφείς και ξεχωριστές γεννήσεις του Χριστού, μία ως αΐδιος Υιός του Θεού και μία ως Υιός της Παρθένου δεν σημαίνει ότι είχε και δύο υιότητες (εκδοχή του [[Νεστοριανισμός|Νεστοριανισμού]]). Δεν ήταν Υιός Θεού και Υιός της Παρθένου ξεχωριστά, αφού αυτό θα σήμαινε ότι είχε δύο πρόσωπα. Ο Χριστός είχε ένα πρόσωπο, στο οποίο πρέπει μία λατρεία και μία προσκύνηση.
==Ο Ιησούς Χριστός σύμφωνα με την Αγία Γραφή είναι...<ref>Τσιάκος Ηλίας, ''Θεματολογικό Ευρετήριο της Αγίας Γραφής'', έκδ. 2η αναθεωρημένη, Γρηγόρης, Αθήνα 2005, σελ. 399-404.</ref>==
