Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
#Παραγνωρίζεται ''"σκανδαλωδώς"'' η σημασία της λέξης ''"σημείον"'' σε σχέση με το ιστορικό πλαίσιο της προφητείας του ''Ησ. 7,14''. Το εδάφιο αυτό δίνεται ως ''"σημείον"'' το έτος 733 στο βασιλιά Άχαζ για να μη ζητήσει τη βοήθεια των Ασσυρίων, όπως σκεπτόταν, ενάντια στους Βασιλείς Φακεέ και Ρασείν. Ως σημείο δεν μπορεί να θεωρηθεί το σύνηθες και το δεδομένο [Θεοδ. Κύρου, PG 81,276D], ότι έγκυος γυναίκα θα γεννήσει γιο. Δεν υπάρχει λόγος να ονομαστεί ''"σημείον"'' μια φυσική διαδικασία γέννησης. ''"Ο δε Εζεκίας, ο υιός του Άχαζ, δεν έχει επίσης κανένα από τα γνωρίσματα της συνάφειας της προφητείας Ησ. 7,14-16"''<ref>Γεωργόπουλος, "Η σύγχρονη προτεσταντική κριτική...", ό.π., σελ. 29β.</ref>. Κατ' αυτόν τον τρόπο, στη λέξη ''"σημείον"'' εστιάζουν την προσοχή τους οι περισσότεροι Πατέρες της Εκκλησίας (π.χ. Ευθ. Ζιγαβηνός, Θεοφύλακτος)<ref>Τρεμπέλας, ''Υπόμνημα εις το Κατά Ματθαίον...'', ό.π.</ref>. Επίσης, ο ''Αθαν. Χαστούπης'' στη μετάφραση του διορθωμένου εβραϊκού κειμένου διατηρεί τη λέξη ''παρθένος'', αφού θεωρεί πως οι ''εβδομήκοντα'' ορθά ερμήνευσαν το νόημα του εβραϊκού κειμένου και μετέφρασαν ''"η παρθένος"'', ''"διότι μόνον αυτό ήτο δυνατόν να εννοεί ως σημείον ο θεός εις την προκειμένη προφητεία"''<ref>Παράθεση του Αθ. Χαστούπη στο Τσαγγαλίδης, ''Ιουστίνος ο Μάρτυς...'', ό.π.</ref>.
#Όσον αφορά τη σχέση γεγονότος και προφητείας, θα πρέπει να ειπωθεί ότι ο [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον|Ματθαίος]] γνώριζε και δεχόταν ως πραγματική την υπερφυσική γέννηση του [[Χριστός|Χριστού]]. Έτσι, πρώτα έλαβε χώρα το γεγονός αυτό και μετά συνδέθηκε με την προφητεία του ''Ησ. 7,14'' και όχι το αντίστροφο<ref>Τρεμπέλας, ''Υπόμνημα εις το Κατά Ματθαίον...'', ό.π., σελ. 38α.</ref>. Και αυτό ορθά έγινε επειδή και ο [[Ησαΐας]] όπως και ο [[Μιχαίας]] (''5,2-4'') αναφέρονται στην ίδια περί [[Μεσσίας|Μεσσία]] πίστη<ref>Τρεμπέλας, ''Υπόμνημα εις το Κατά Ματθαίον...'', στο ίδιο.</ref>.
#Οι προσπάθειες να συνδεθεί η προφητεία είτε με κάποιο παιδί του προφήτη ''Ησαΐα'' είτε με παιδί του ''Άχαζ'' πέφτουν στο κενό καθώς ουδέποτε, κανείς άλλος εκτός από τον [[Χριστός|Ιησού Χριστό]] δεν παρουσίασε τα χαρακτηριστικά των στίχων 14-16<ref>Βλ. σχετικά Δαμαλάς, ''Ερμηνεία...'', τόμ. Β΄, ό.π., σελ. 218-219.</ref>: α) ούτε την εκ παρθένου γέννηση, σε αντίθεση με τον [[Χριστός|Χριστό]] που γεννήθηκε εκ της αειπαρθένου Μαρίας όπως μαρτυρά η [[Καινή Διαθήκη]], β) ούτε την κλήση του ως [[Εμμανουήλ]] που σημαίνει ''"μεθ' ημών ο Θεός"'', εκτός από την Κύριο που ''"εγένετο μεθ' ημών...διά της...κοινωνίας της σαρκός και του αίματος ημών (Εβρ. β,14)"''<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 5 (1964), στ. 679.</ref>, γ) ούτε την αναμαρτησία, εξαιτίας της γνώσης και της προαίρεσης που θα έχει, να απορρίπτει το κακό και να επιλέγει το αγαθό: όπως σημειώνει ο ''Μ. Βασίλειος'': ''"Ο Έμμανουήλ εν τη του νηπίου καταστάσει υπάρχων, διά την ενοικούσαν αυτώ δύναμιν της αγαθότητος προ της κατά την ηλικίαν τελειώσεως απειθήσει μεν πονηρία, εκλέξεται δε το αγαθόν."''<ref>''Ερμηνεία εις τον Ησαΐα'', ''PG'' 30,465B.</ref>. Η αναμαρτησία μάλιστα, αποτελεί μέρος του ''"σημείου"''<ref>Απόδοση του Ησ. 7,16: ''"...επαναλαμβάνω, πριν ακόμη το παιδίον κατανόηση και είναι εις θέσιν να διακρίνη μεταξύ αγαθού και κακού, θα απειθή εις κάθε πονηρίαν, διά να εκλέγη και προτιμά πάντοτε το αγαθόν. Η υπερφυσική γέννησις και αρετή του παιδιού θα είναι το σημείον..."'' (Κολιτσάρας Θ. Ιωάννης, ''Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους Εβδομήκοντα'', τόμ. 5, ''Η Ζωή'', 3η έκδ., Αθήνα 1991, σελ. 32).</ref> που θα δώσει ο Θεός. Επίσης, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι ο [[Ησαΐας]] νόμισε ότι η προφητεία θα εκπληρωθεί πολύ κοντά στην εποχή του, αυτό θα μπορούσε να συμβεί από την συνήθη για τους προφήτες άγνοια, του ακριβούς χρόνου εκπλήρωσης των προφητειών<ref>Δαμαλάς, ''Ερμηνεία...'', τόμ. Β΄, ό.π., σελ. 219.</ref>.
===Καινοτομίες των Ρωμαιοκαθολικών για τη ''Θεοτόκο'' και η θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας===
