Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
→Κακοδοξίες περί του Αειπάρθενου της Θεοτόκου
#Το κείμενο των ''εβδομήκοντα'' είναι κατά οκτώ αιώνες αρχαιότερο του εβραϊκού, και εκτός ότι δεν είναι πάντα βέβαιο ότι το [[Μασοριτικό κείμενο]] αντιπροσωπεύει πάντα την ορθότερη γραφή, επιπλεόν, επειδή δημιουργήθηκε σε εποχή μετά Χριστόν, θα μπορούσε να αλλοιωθεί για ιουδαϊκούς, απολογητικούς σκοπούς<ref>Τσαγγαλίδης Ιωάννης, ''Ιουστίνος ο Μάρτυς και Φιλόσοφος ως ερμηνευτής της Παλ. Διαθήκης'' (διδακτ. διατριβή), Θεσσαλονίκη 1991, σελ. 92.</ref>. Μάλιστα, ο ''Ιωάννης ο Χρυσόστομος'' επισημαίνει ότι περισσότερη εμπιστοσύνη θα έπρεπε να έχουμε στους ''εβδομήκοντα'' ιουδαίους, επειδή απέδωσαν το εδάφιο με το ''παρθένος'' σε εποχή προ Χριστού και έτσι δεν είχαν λόγο να αλλοιώσουν το κείμενο<ref>Στο Τρεμπέλας Ν. Παν., ''Υπόμνημα εις το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον'', 4η έκδ., 'Ο Σωτήρ', Αθήνα 1989, σελ. 38β.</ref>.
#Ακόμη όμως κι αν η γραφή ''νεανίς'' είναι ορθή, σύμφωνα με το λεξικό ''Theological Wordbook of the Old Testament'' ''"δεν υπάρχει καμία περίπτωση όπου μπορεί να αποδειχθεί πως το almah υποδεικνύει μια νέα γυναίκα που δεν είναι παρθένος"''<ref>Στο πρωτότυπο: ''"There is no instance where it can be proved that ˓almâ designates a young woman who is not a virgin"'' (Harris, R. Laird, Robert Laird Harris, Gleason Leonard Archer, and Bruce K. Waltke, ''Theological Wordbook of the Old Testament'', Chicago: Moody Press, c1980, σελ. 672).</ref>. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ''"οι έννοιες των λέξεων "almah" και "bethulah" [παρθένος] δεν αντίκεινται μεταξύ τους. Όπως χαρακτηριστικά παρατηρεί ο Oswalt 'ήταν αξιωματικό για την εβραϊκή κοινωνία ότι η νεάνις ήταν και παρθένος'...Είναι άλλωστε γνωστό ότι η αντίθετη περίπτωση επέσειε την τιμωρία του λιθοβολισμού"''<ref>Παπαρνάκης Γ. Αθανάσιος, ''Ο Μέγας Αθανάσιος ως ερμηνευτής της Παλαιάς Διαθήκης'' (διδακτ. διατριβή), Θεσσαλονίκη 1997, σελ. 231, υποσημ. #136.</ref>.
#Παραγνωρίζεται ''"σκανδαλωδώς"'' η σημασία της λέξης ''"σημείον"'' σε σχέση με το ιστορικό πλαίσιο της προφητείας του ''Ησ. 7,14''. Το εδάφιο αυτό δίνεται ως ''"σημείον"'' το έτος 733 στο βασιλιά Άχαζ για να μη ζητήσει τη βοήθεια των Ασσυρίων, όπως σκεπτόταν, ενάντια στους Βασιλείς Φακεέ και Ρασείν. Ως σημείο δεν μπορεί να θεωρηθεί το σύνηθες και το δεδομένο [Θεοδ. Κύρου, PG 81,276D], ότι έγκυος γυναίκα θα γεννήσει γιο. Δεν υπάρχει λόγος να ονομαστεί ''"σημείον"'' μια φυσική διαδικασία γέννησης. ''"Ο δε Εζεκίας, ο υιός του Άχαζ, δεν έχει επίσης κανένα από τα γνωρίσματα της συνάφειας της προφητείας Ησ. 7,14-16"''<ref>Γεωργόπουλος, "Η σύγχρονη προτεσταντική κριτική...", ό.π., σελ. 29β.</ref>. Κατ' αυτόν τον τρόπο, στη λέξη ''"σημείον"'' εστιάζουν την προσοχή τους οι περισσότεροι Πατέρες της Εκκλησίας (π.χ. Ευθ. Ζιγαβηνός, Θεοφύλακτος)<ref>Τρεμπέλας, ''Υπόμνημα εις το Κατά Ματθαίον...'', ό.π.</ref>. Επίσης, ο ''Αθαν. Χαστούπης'' στη μετάφραση του διορθωμένου εβραϊκού κειμένου διατηρεί τη λέξη ''παρθένος'', αφού θεωρεί πως οι ''εβδομήκοντα'' ορθά ερμήνευσαν το νόημα του εβραϊκού κειμένου και μετέφρασαν ''"η παρθένος"'', ''"διότι μόνον αυτό ήτο δυνατόν να εννοεί ως σημείον ο θεός εις την προκειμένη προφητεία"''<ref>Παράθεση του Αθ. Χαστούπη στο Τσαγγαλίδης, ''Ιουστίνος ο Μάρτυς...'', ό.π.</ref>.
#Όσον αφορά τη σχέση γεγονότος και προφητείας, θα πρέπει να ειπωθεί ότι ο [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον|Ματθαίος]] γνώριζε και δεχόταν ως πραγματική την υπερφυσική γέννηση του [[Χριστός|Χριστού]]. Έτσι, πρώτα έλαβε χώρα το γεγονός αυτό και μετά συνδέθηκε με την προφητεία του ''Ησ. 7,14'' και όχι το αντίστροφο<ref>Τρεμπέλας, ''Υπόμνημα εις το Κατά Ματθαίον...'', ό.π., σελ. 38α.</ref>. Και αυτό ορθά έγινε επειδή και ο [[Ησαΐας]] όπως και ο [[Μιχαίας]] (''5,2-4'') αναφέρονται στην ίδια περί [[Μεσσίας|Μεσσία]] πίστη<ref>Τρεμπέλας, ''Υπόμνημα εις το Κατά Ματθαίον...'', στο ίδιο.</ref>.
