Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Ήταν ετήσια γιορτή και ξεκινούσε πέντε μέρες μετά την [[Εξιλασμού ημέρα|ημέρα του Εξιλασμού]]<ref>Ισραηλιτική γιορτή δημοσίας μετανοίας και αφέσεως των αμαρτιών, που εορτάζεται με αυστηρή νηστεία και αργία.</ref>, δηλ. τη 15η ημέρα του μήνα Τισρί (τέλη Σεπτεμβρίου - αρχές Οκτωβρίου), του έβδομου μήνα του εβραϊκού ημερολόγιου. Ο [[Ιώσηπος]] την χαρακτηρίζει ως ''"εορτήν σφόδρα παρά τοις Εβραίοις αγιωτάτην και μεγίστην"''<ref>''Iουδ. Aρχαιολ.'' 8, 4, 1.</ref>.
Την εποχή της τελικής εκδόσεως του Λευϊτικού (6ος αι. π.Χ.), εορταζόταν μόνο στην [[Ιερουσαλήμ]]. Κατά τη διάρκεια της στήνονταν σκηνές από κλαδιά στα δώματα των σπιτιών, στους δρόμους, τους κήπους και τις πλατείες και μέσα εκεί έμεναν μέχρι το τέλος της γιορτής<ref>Καραβιδόπουλος Δ. Ιωάννης, λήμμ. "Σκηνοπηγία", ''Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια'' (ΘΗΕ), τόμ. 11, εκδ. Μαρτίνος Αθ., Αθήνα 1967, στ. 224.</ref>. Έτσι, οι Εβραίοι μιμούμενοι τη διαβίωση του λαού τους μετά την έξοδο από την Αϊγυπτο<ref>''Λευιτ. 23:42-43''.</ref>, απέδιδαν ευχαριστίες στο Θεό για τις τότε θαυματουργικές εκδηλώσεις του<ref>ΘΗΕ, ό.π..</ref>. Επίσης, με αυτή την ''"χαναανιτικής προελεύσεως αγροτική εορτή, οι Ισραηλίτες με ευγνωμοσύνη έκλειναν τον τρύγο και την συγκομιδή των ελαιών το φθινόπωρο"''<ref>Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.), Ερμηνεία Παλαιάς Διαθήκης - ''Λευιτικόν'', Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2005, σελ. 315.</ref> και την έντυναν ''"με μια σημασία δεμένη με τη σωτηρία του Ισραήλ θυμίζει το νομαδικό παρελθόν και την περιπλάνηση του λαού μέσα στην έρημο"''<ref>Chouraqui Andre, ''Η Καθημερινή Ζωή των Ανθρώπων της Βίβλου'', Παπαδήμας, Αθήνα 1992, σελ. 153</ref>.
H [[Ταλμούδ|Μισνά]] στην πραγματεία Sukka, αναφέρει τις εξής εκδηλώσεις της γιορτής:
