Σύμφωνα με τους [[Πατρολογία|Πατέρες]], στο συμβάν της [[Βίβλος|βιβλικής]] διήγησης όπου το όνομα αυτό απεκάλυψε ο ίδιος ο [[Αγία Τριάδα|Τριαδικός Θεός]]<ref>''"Ένα διά της Τριάδος ομολογούμεν είναι τον Θεόν"'' (''Κατά Αρειανών'', Λόγος Γ', PG 26,353Β'').</ref> στον Μωϋσή κατά τη θεοφάνεια της φλεγόμενης βάτου<ref>Έξοδ. 3:1-16</ref>, μιλά η μία εκ των τριών υποστάσεων<ref>''"Υπόστασις μία εστιν η λέγουσα «εγώ ειμί ο ων»"'' (Μ. Αθανασίου, ''Κατά Αρειανών'', Λόγος Δ', PG 26,468C'').</ref>, ο Υιός<ref>''"ά δε λαλεί ο Θεός, πρόδηλον ότι δια του Λόγου λαλεί, και ου δι' άλλου"'' (Μ. Αθανασίου, ''Κατά Αρειανών'', Λόγος Γ', PG 26,352Β'').</ref>, ο άσαρκος [[Χριστός]] ή αλλιώς ο ''Γιαχβέ''-Λόγος<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''Δογματική και Συμβολική θεολογία'', τόμ. Β', 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 69 (υποσημ. #29).</ref> εκ μέρους του Τριαδικού Θεού<ref>''"Tης αγίας...Τριάδος...θεωρείται...το ταυτόν της ενεργείας, και του θελήματος,...της γνώμης,...της εξουσίας,...της δυνάμεως,..."'' (Ιωάν. Δαμασκηνού, ''Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως'', PG 94,828C'').</ref>. Έτσι, για την Ορθόδοξη Εκκλησία, είναι ''"το όνομα Γιαχβέ οιονεί αναλύεται εις το "Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα". Ούτω Γιαχβέ'' ο Πατήρ, ''Γιαχβέ'' ο [[Ιησούς Χριστός|Υιός]], ''Γιαχβέ'' το [[Άγιο Άγιον Πνεύμα]], χωρίς όμως να . Πλην δεν υπάρχουν τρεις Γιαχβέ, αλλά Έναςαλλ' εις Γιαχβέ (Δευτ. 6: 4), όπως ακριβώς είναι Θεός ο Πατήρδιότι υπάρχει μία θεία ουσία. Επειδή δε έκαστον των τριών προσώπων έχει όλόκληρον την θείαν ουσίαν...δυνάμεθα να λέγωμεν, Θεός ου μόνον ότι ο Υιόςείνε Γιαχβέ, Θεός το Άγιο Πνεύμα χωρίς να υπάρχουν τρεις θεοί αλλά Έναςκαι ότι είνε ο Γιαχβέ (ενάρθρως), αυτός ο τρισυπόστατος Θεός της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς]] και της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]]όλος δηλαδή θεός"''<ref>Σωτηρόπουλος Νικόλαος, ''Ο Ιησούς Γιαχβέ'', 2η έκδ., εκδ. 'Ο Σταυρός', Αθήνα 1988, σελ. 35.</ref>.

Η Όπως ήδη γράφτηκε, η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] θεωρεί ότι το τετραγράμματο, αποτελεί αναφορά στον ένα, [[Αγία Τριάδα|Τριαδικό]] [[Θεός|Θεό]] που αποδίδεται στην ''επιστολή της εν Νικαία συνόδου κατά Αρείου και των συν αυτώ'' ως ''Θεός'' ή ως ''Κύριος''<ref>ΒΕΠΕΣ, τόμ. 31ος (1962), σελ. 180-182</ref>.  Σύμφωνα με τον ''1ο Κανόνα της B' [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Οικουμενικής Συνόδου]]'', η Ορθόδοξη Εκκλησία αποδέχεται ότι:

Ο ''ΠατέραςΆρα, ''"το όνομα Γιαχβέ οιονεί αναλύεται εις το "Πατήρ, ο ''Υιός'' και το ''Άγιο Άγιον Πνεύμα'' είναι πρόσωπα του ενός Κυρίου Θεού, του ενός ''". Ούτω Γιαχβέ''. Όπως ο ''Πατέρας'' είναι ΘεόςΠατήρ, Γιαχβέ ο ''Υιός'' είναι Θεός, Γιαχβέ το ''Άγιον Πνεύμα. Πλην δεν υπάρχουν τρεις Γιαχβέ, αλλ'' είναι Θεόςεις Γιαχβέ (Δευτ. 6: 4), διότι υπάρχει μία θεία ουσία. Επειδή δε έκαστον των τριών προσώπων έχει όλόκληρον την θείαν ουσίαν...δυνάμεθα να λέγωμεν, όχι όμως τρεις θεοίου μόνον ότι ο Υιός είνε Γιαχβέ, έτσι αλλά και ότι είνε ο ''Πατέρας'' είναι Γιαχβέ(ενάρθρως), και ο όλος δηλαδή θεός"''Υιός.<ref>Σωτηρόπουλος Νικόλαος, '' είναι Ο Ιησούς Γιαχβέ, και το ''Άγιο Πνεύμα, 2η έκδ., εκδ. 'Ο Σταυρός' είναι Γιαχβέ, όχι όμως τρεις ΓιαχβέΑθήνα 1988, αλλά Έναςσελ. 35.</ref><ref>* βλ. και Ιεροί Κανόνες: 5 Β'. 2, 57 Καρθ. 1 Πενθ. 49 ΑΠ.

* Νίκου Ματσούκα, ''Ορθοδοξία και Αίρεση'', 2η έκδ. Πουρναράς, 1992, σ.123)</ref>. Για τους Ορθοδόξους, ''"ο Ιησούς Χριστός της Καινής Διαθήκης είναι αυτός ούτος ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης"'', ''"η κατά κυριολεξίαν ενσάρκωση του Γιαχβέ"'' ή ''"ακριβέστερον ειπείν, ο Ιησούς Χριστός είνε ο Γιαχβέ Υιός"''<ref>''"ο Γιαχβέ είνε τριαδικός Θεός. Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα...εν η συνειδήσει της Εκκλησίας ο Ιησούς Χριστός της Καινής Διαθήκης είνε αυτός ούτος ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Ιησούς Χριστός είνε κατά κυριολεξίαν ενσάρκωσις του Γιαχβέ και η αποκάλυψις αυτού. Ακριβέστερον ειπείν, ο Ιησούς Χριστός είνε ο Γιαχβέ Υιός...Γιαχβέ ο Πατήρ, Γιαχβέ ο Υιός, Γιαχβέ το Άγιον Πνεύμα. Πλην δεν υπάρχουν τρεις Γιαχβέ, αλλ' εις Γιαχβέ...όπως ο Γιαχβέ ούτος είνε ρητώς το Άγιον Πνεύμα. Ο δε άλλος Γιαχβέ...είνε ο θεός Πατήρ...ο Γιαχβέ-Υιός...απεστάλη παρά του Γιαχβέ-Πατρός."'' (Σωτηρόπουλος Νικόλαος, 'Ο Ιησούς Γιαχβέ', 2η έκδ., εκδ. 'Ο Σταυρός', Αθήνα 1988, σελ. 7,33,35,69,74)</ref>, ο Γιαχβέ-Λόγος<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''Δογματική και Συμβολική θεολογία'', τόμ. Β', 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 69 (υποσημ. #29).</ref>, δηλ. ''"ο Χριστός είναι Γιαχβέ και αυτός, ως ο Πατήρ του"''<ref>Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.), 'Η περί Προϋπάρξεως του Ιησού Χριστού Διδασκαλία της Αγίας Γραφής κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον', Αθήνα 2002, σελ. 207</ref>. Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι για την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]]Το όνομα αυτό, ως ''Αγία Τριάδα'' ορίζεται ''ο Θεός του Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ'', ''ο Θεός της Καινής και Παλαιάς Διαθήκης'' που δεν είναι άλλος από τον ''Γιαχβέ''. Τα ονόματα αυτά εκφράζουν εκφράζει τον ένα Θεό στην ουσία του, επειδή τα ονόματα του Θεού είναι δηλωτικά ιδιοτήτων της θείας ουσίας<ref>