Αλλαγές

Το μοναστήρι είναι κτισμένο στη νοτιοανατολικήν κοιλάδα της Ιεριχούς. Εκεί κοντά είναι το ακριβές σημείον του ποταμού Ιορδάνη, όπου βαπτίσθηκε ο [[Χριστός]]. Πλησίον του μοναστηριού του ''Αγίου Γερασίμου'' ευρίσκεται η [[Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας|Νεκρά Θάλασσα]] στο μέρος όπου βρίσκονταν οι αρχαίες πόλεις [[Σόδομα]] και [[Γόμορρα]]. Το μοναστήρι, το οποίο υψώνεται μεγαλόπρεπο βρίσκεται τετρακόσια περίπου μέτρα υπό την επιφάνεια της Μεσογείου. Στη βόρεια πλευρά του είναι χτισμένη τρίκλιτος Εκκλησία αφιερωμένη στον ''Άγιο Γεράσιμο'', τον ''Άγιο Ευθύμιο'', τον ''Άγιο Ζωσιμά'' και την ''Οσία Μαρία'' την Αιγυπτία. Όλος ο εσωτερικός διάκοσμος είναι του 12ου αιώνα. Κάτω από την Εκκλησία, στον πρώτο όροφο βρίσκεται μία άλλη μικρότερη, αφιερωμένη στη φυγή εις την Αίγυπτο της Αγίας οικογενείας, εξ αιτίας του ''Ηρώδη''. Σύμφωνα προς την παράδοση, στο χώρο στάθηκε και φιλοξενήθηκε η [[Θεοτόκος|Παναγία]] με τον ''Χριστό'' βρέφος και τον [[Ιωσήφ|Άγιο Ιωσήφ]], όπου έλαβε χώρα το ακόλουθο γεγονός. Εδώ είχε το λημέρι του κάποιος αρχιληστής. Αυτός διέταξε τους άλλους ληστές να μην ενοχλήσουν αυτή την οικογένεια, διαφορετικά θα είχαν να κάνουν μαζί του. Τη νύχτα η [[Θεοτόκος|Παναγία]] έλουσε τον ''Χριστό''. Το νερό, το οποίο έμεινε, το έλαβε η γυναίκα του ληστή και έλουσε το άρρωστο παιδί της. Αμέσως αυτό θεραπεύθηκε. Λέγεται ότι αυτό το αγόρι ήταν ο ληστής, ο οποίος σταυρώθηκε εκ δεξιών του ''Χριστού'' και μετέβη στον Παράδεισο. Η περιοχή αυτή λέγεται και περιοχή της πέρδικας. ( Deir Hajla). Έλαβε το όνομά της από την Παναγίαν. Όταν την είδαν να περνά έλεγον ότι ομοίαζε με πέρδικα. Μάλιστα κάποιος είπε χαρακτηριστικώς. «Αυτή η γυναίκα είναι τόσο όμορφη! Αν υπάρχει μητέρα του Θεού αυτή πρέπει να είναι .» Με την εισβολήν των Περσών το 614, το μοναστήριον κατεστράφη και δεν επανεκτίσθη παρά μόνον εις τας αρχάς του 9ου αιώνος. Το σημερινόν μοναστήριον ανωκοδομήθη επάνω εις τα ερείπια ενός άλλου σπουδαίου μοναστηριού, γνωστού ως «Λαύρα του Καλαμώνος», το οποίον ιδρύθη από αναχωρητάς της ερήμου, εις τους χρόνους της Αγίας Ελένης και θεωρείται το αρχαιότερον μοναστήριον της Παλαιστίνης. Εις εκ των πολλών μοναχών της Λαύρας του Καλαμώνος ήτο και ο Άγιος Σάββας, πριν ιδρύση την ιδικήν του Λαύραν. Η Λαύρα εξηκολούθη να κατοικείται μέχρι τον 12ον αιώνα, όταν επεσκευάσθη υπό του αυτοκράτορος Μανουήλ Κομνηνού. Επάνω εις τα ερείπια του μοναστηριού εκτίσθη τον 19ον αιώνα το σημερινόν μοναστήριον του Αγίου Γερασίμου. Η μνήμη του τιμάται την 4ην Μαρτίου και πάντοτε πέφτει εντός της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, της περιόδου του πένθους και της κατανύξεως, το οποίον τόσο αγαπούσε ο Όσιος κάθ' όλον του τον βίον. Πάντοτε εικονίζεται με ένα λέοντα, ο οποίος, αφ' ου εθεραπεύθη υπό του Αγίου, έγινε πιστός και αχώριστος υποτακτικός του, βοηθών εις τα έργα της Μονής. Έτσι ο Θεός δοξάζει τους δοξάζοντας αυτόν εις την ζωήν τους.