Αλλαγές

Έτσι το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]] στο οποίο ανήκει η τιμή της θεότητος<ref>Ιουστίνου, Απολογία Ι, 13, 1-3</ref>, είναι το πνεύμα το προφητικόν<ref>Ιουστίνος, Αυτόθι</ref><ref>Θεόφιλος, Προς Αυτόλυκον, 2, 22</ref>, το οποίο διδάσκει τους προφήτες της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]], είναι αυτό το οποίο δίδει τη γνώση και σώζει τον άνθρωπο. Το Πνεύμα το Άγιο είναι αυτό που οδηγεί στη σωτηρία, μία σωτηρία η οποία προέρχεται από την απόκτησή του στις [[Ψυχή|ψυχές]] μας, για να επέλθει το θείο φως<ref>Τατιανός, Προς Έλληνας, 13</ref>. Στην θεολογία μάλιστα του [[Αθηναγόρας ο Αθηναίος|Αθηναγόρα]] διαβλέπουμε πέραν από τη σαφή τριαδολογική ερμηνεία της μονάδος, ''ενότητα'' και ''αλληλεπιχώρηση'' μεταξύ των τριών προσώπων, αλλά και τον προφητικό χαρακτήρα του ''Αγίου Πνεύματος'', το οποίο δρα στην Παλαιά Διαθήκη προετοιμάζοντας την Σωτηρία<ref>Αθηναγόρας, Πρεσβεία περί Χριστιανών, 10</ref>. Το σημαντικότερο όμως εύρημα στη θεολογία του ''Αθηναγόρα'' είναι η ότι ως πρόσωπο το ''Άγιο Πνεύμα'' απορρέει από το [[Θεός Πατήρ|Θεό Πατέρα]], που είναι αιτία της υπάρξεως του μία «''ορολογία που βρίσκεται πολύ κοντά στην περί εκπορεύσεως διδασκαλία της Εκκλησίας''»<ref> Κ.Σκουτέρης, Ιστορία των Δογμάτων, Τόμος Α΄, σελίς 245</ref>, όπως αυτή διατυπώθηκε κατά τον 4ο αιώνα.