Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
μ
καμία σύνοψη επεξεργασίας
Ο [[Όσιος]] '''Αθανάσιος ο Αθωνίτης''' είναι μια σημαντική [[Ασκητισμός|ασκητική]] και πνευματική μορφή του ορθόδοξου [[Μοναχισμός|μοναχισμού]], ''"Καθηγητής της Ερήμου"'', μέλος της χορείας ''"των ασκητικών Πατέρων της Ανατολικής Εκκλησίας"''<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 1 (1962), στ. 509.</ref>, αναδιοργανωτής της [[Άθως|Αθωνικής]] μοναστικής πολιτείας ([[Άγιο Όρος]])<ref>"Αθανάσιος Αθωνίτης", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 3, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].</ref> και ιδρυτής της [[Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας|Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας]].
Γεννήθηκε στην [[Τραπεζούντα]] το 930 από γονείς ευσεβείς, οι οποίοι, έχοντας προλάβει να τον βαπτίσουν, δίνοντας του το όνομα ''Αβραάμιος'', πέθαναν όταν ήταν ακόμη μικρός, με αποτέλεσμα να περάσει υπό την προστασία μια μιας ευσεβούς μοναχής. Κατόπιν, σε ηλικία επτά ετών αναλαμβάνει ανέλαβε την κηδεμονία του ένας συγγενής του, στρατηγός, ο οποίος του παρέχει παρείχε όλα τα απαραίτητα αλλά και την τη μόρφωσή του. Καθώς μεγάλωνε, ήταν φανερό ότι αν και είχε όλα τα μέσα που θα του προσέφεραν μια άνετη ζωή, ο ''Αθανάσιος'' προτιμούσε την ''"ασκητική κακοπαθεία"'' ζώντας σαν [[Μοναχισμός|Μοναχός]]. Έχοντας κλίση στα γράμματα, δέχτηκε να γίνει δάσκαλος στην [[Κωνσταντινούπολη]], αρχίζοντας σταδιακά να αποκτά φήμη για τη σοφία του αλλά και την αγιότητα του βίουτου<ref>''ΘΗΕ'', τόμ. 1 (1962), στ. 510.</ref>.
Στην ''Κωνσταντινούπολη'' γνώρισε τον ονομαστό κοινόβιαρχη ''Μιχαήλ Μαλεΐνο'', που ήταν θείος του στρατηγού και μετέπειτα αυτοκράτορα ''Νικηφόρου Φωκά'' και μόναζε σε μονή του όρους ''Κυμινά'' της ''Βιθυνίας''. Η γνωριμία αυτή ήταν αποφασιστική για τον ''Αβραάμιο'', που αποφάσισε να ακολουθήσει τον μοναχικό βίο και να μονάσει κοντά στον ''Μιχαήλ Μαλεΐνο'', από τον οποίο έλαβε τη μοναχική κουρά και ονομάστηκε ''Αθανάσιος''<ref>"Αθανάσιος Αθωνίτης", εγκυκλοπαίδεια ''Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα'', τόμ. 3, εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2004-2005 [CD-ROM].</ref>.
