Αλλαγές

Το [[Σύμβολο της Πίστης (Νίκαια-Κωνσταντινούπολη)|Σύμβολο της Πίστεως]] ή σύμβολο της Νίκαιας-Κωνσταντινούπολης που τα 7 πρώτα άρθρα του θεσπίστηκαν στην [[Α΄ Οικουμενική Σύνοδος|A’ Οικουμενική Σύνοδο]], που έγινε το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας ενώ τα υπόλοιπα 5 άρθρα ολοκληρώθηκαν στη [[Β΄ Οικουμενική Σύνοδος|B' Οικουμενική Σύνοδο]], που έγινε το 381 μ.Χ. στην [[Κωνσταντινούπολη]], εκφράζει την ορθόδοξη διατύπωση του τριαδικού δόγματος περί του Θεού.

Στην Ορθόδοξη Θεολογία, δύο βασικές έννοιες που αναφέρονται στην ''Αγία Τριάδα'' είναι η "'''''Αΐδιος'''''" και η "'''''Οικονομική'''''" Τριάδα.

Σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας, αυτό μπορεί να συμβεί επειδή τα τρία Πρόσωπα έχουν '''μία βούληση και μία ενέργεια'''. Ο ''Πατέρας'' (στην "''οικονομική Τριάδα''") μπορεί να φαίνεται ότι μονομερώς "''στέλνει''" τον ''Υιό'' να πραγματώσει ένα έργο. Όμως, ο ''Υιός'' δεν εκτελεί εντολές τη στιγμή εκείνη σαν υποδεέστερος, αλλά θα λέγαμε, "στέλνεται αυτεξούσια". Τη στιγμή δηλ. που ο ''Πατέρας'' έχει τη βούληση να "''στείλει''" τον ''Υιό'', '''αυτή η βούληση δεν είναι μόνο δική Του, αλλά είναι άχρονα και αΐδια, ενιαία βούληση και των τριών προσώπων'''. Έτσι, η αΐδια ισότητα παραμένει και στα πλαίσια της Θείας Οικονομίας.

Αναλύοντας τα παραπάνω, λέμε ότι ''"o Λόγος στη θεολογική Τριάδα'' [δηλ. στην ''Αΐδια'' Τριάδα], ''ως δεύτερο πρόσωπο ή υπόσταση της θεότητας, όντας ισότιμος με τα δύο άλλα πρόσωπα, έχει το ίδιο αξίωμα και την ίδια δόξα πού έχουν ο Πατήρ και το Πνεύμα τα άγιο"''<ref>Θεοδώρου Ανδρέας, ''"Βασική Δογματική Διδασκαλία - Απαντήσεις σε ερωτήματα Σωτηριολογικά"'', Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006, σελ. 158.</ref>. Βεβαίως, Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι, ''"οι Πατέρες περιγράφοντας τις αΐδιες σχέσεις των προσώπων της Αγίας Τριάδας ήταν άκρως λιτοί"''<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''"Δογματική και Συμβολική θεολογία", τόμ. Β΄, 2η έκδ., Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 94.</ref> και κατά συνέπεια αρκεί να πούμε ότι ''"ο τριαδικός Θεός είναι μονάδα, γιατί '''ένα''' είναι το αίτιο, '''μία''' η ουσία και '''μία''' η ενέργεια• και είναι τριαδικός κατά τις υποστάσεις, γιατί υπάρχει η ετερότητα των υποστάσεων. Ο Πατέρας είναι '''αγέννητος''', ο Υιός '''γεννητός''' και το Πνεύμα '''εκπορευτό'''"''<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''"Δογματική και Συμβολική θεολογία"', τόμ. Γ΄, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 1997, σελ. 82.</ref>. Στην Ορθόδοξη Θεολογία, όταν αναφέρεται ο ''Πατέρας'' ως ''"αίτιο"'', αυτό σημαίνει ότι είναι το ''"μοναδικό αίτιο της προέλευσης και της ύπαρξης των υποστάσεων του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Η ορθόδοξη θεολογία...ασπάζεται την τρισυπόστατη μονάδα ως τον τριαδικό Θεό μίας και μοναδικής αιτίας"''<ref>Ματσούκας Α. Νίκος, ''"Δογματική..."'', τόμ. Γ΄, ό.π., σελ. 89.</ref>.

Παρά το γεγονός όμως, ότι το αίτιο της προέλευσης και της ύπαρξης των υποστάσεων του ''Υιού'' και του ''Αγίου Πνεύματος'' είναι ο ''Πατέρας'', πουθενά μέσα σε αυτές τις σχέσεις της ''"αΐδιας"'' Τριάδας δεν αποδεχόμαστε '''διαφορά''' (π.χ. ανώτερος-κατώτερος, πριν-μετά, πρώτος-δεύτερος κ.λπ.) αλλά δεχόμαστε μόνο '''διάκριση''' μεταξύ προσώπων. Κι αν ο ''Υιός'' έχει γεννηθεί μεν από τον ''Πατέρα'', και στον ''Πατέρα'' οφείλει την Υπόστασή του και την Υιότητά Του, ταυτόχρονα όμως, είναι άχρονος, αΐδιος, αιώνιος, διότι ο ''Πατέρας'' είναι άτρεπτος, και άρα, για να έχει ''Υιό'', θα πρέπει να είναι αΐδια, αιώνια ''Πατέρας''<ref>Βλ. Δαμασκηνός Ιωάννης, ''"Έκδοσις ακριβής..."'', ό.π., σελ. 51. '''''PG''''' 94,812.</ref>.

==Η Αγία Τριάδα στην Αγία Γραφή==