Ποιμήν του Ερμά
Ο Ποιμένας του Ερμά είναι κείμενο της πρωτοχριστιανικής εκκλησίας το οποίο συνδυάζει «προφητείαν και αποκάλυψιν, διαφέρον όμως των συνήθων προφητικών κειμένων κατά το ότι εμφανίζει ουράνια πρόσωπα αποκαλύπτοντα μυστικά περί μέλλοντος»[1]. Ανήκει στην ιουδαιοχριστιανική γραμματεία και δεν αναφέρεται στη συνήθη αποκαλυπτική προφητική γραμματεία της εποχής, αλλά μέσω οράσεων, εντολών και παραβολών αναφέρεται «στο άμεσο μέλλον και την ηθικήν συγκρότησιν της προσωπικότητος»[2]. Το σύγγραμα ονομάστηκε Ποιμένας λόγω του Αγγέλου που παρέχει τις αποκαλύψεις, ενώ χρονολογείται μεταξύ 120 και 140[3] και τόπος συγγραφής του ήταν η Ρώμη.
Περιεχόμενα
[απόκρυψη]Ο συγγραφέας του Ποιμένος
Οι πληροφορίες για το συγγραφέα του έργου είναι περιορισμένες. Από τον Kανόνα του Muratori μαθαίνουμε πως συγγραφέας του έργου, ο Ερμάς, ήταν αδελφός του Πάπα Πίου (142-155), αλλά κάτι τέτοιο δεν δύναται να επιβεβαιωθεί[4].
Η διδασκαλία του
Υποσημειώσεις
- Άλμα πάνω ↑ Π. Χρήστου, «Ελληνική Πατρολογία», τόμος Β΄, σελίς 382
- Άλμα πάνω ↑ ενθ.αν
- Άλμα πάνω ↑ Στ. Παπαδόπουλος, «Πατρολογία», Τόμος Α΄, σελίς 189
- Άλμα πάνω ↑ Στ. Παπαδόπουλος, «Πατρολογία», Τόμος Α΄, σελίς 189
Βιβλιογραφία
- Στυλιανός Παπαδόπουλος, «Πατρολογία», Τόμος Α΄, Αθήνα 2000.
- Παναγιώτη Χρήστου, «Ελληνική Πατρολογία», Τόμος Β΄, Εκδόσεις Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005.