Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Επιτίμιο"
(Νέα σελίδα: '''Επιτίμιο''' στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποκαλείται η πράξη που πρέπει να καταβάλει ο εξομολογούμ...) |
μ |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | '''Επιτίμιο''' στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] αποκαλείται η πράξη που πρέπει να καταβάλει ο εξομολογούμενος πιστός, ως θεραπευτική [[άσκηση]] κατά της αμαρτητιτικής επιθυμίας και απόδειξη της αληθινής | + | '''Επιτίμιο''' ή '''κανόνας'''<ref>Ανδρέας Θεοδώρου, Απαντήσεις σε ερωτήματα Συμβολικά, σελ. 267</ref> στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] αποκαλείται η πράξη που πρέπει να καταβάλει ο εξομολογούμενος πιστός, ως θεραπευτική [[άσκηση]] κατά της αμαρτητιτικής επιθυμίας και ως απόδειξη της αληθινής μετανοίας του. Εν αντιθέσει με την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία τα επιτίμια δεν αποτελούν τιμωρία για την ικανοποίηση του Θεού, αλλά θεραπευτικό και παιδαγωγικό μέσο<ref>Ν. Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική Θεολογία Β΄, σελ. 493</ref>, που βοηθά στην πνευματική ανάρρωση του πιστού<ref>Ευθυμίου Στυλίου, Μικρό χριστιανικό λεξικό, σελ. 80</ref>. Έτσι λοιπόν τα επιτίμια είναι πράξεις οι οποίες προτείνει ο ιερέας κατά τη διάρκεια της [[Μυστήριο της Μετανοίας|εξομολόγησης]], με σκοπό ο προσαγόμενος στο μυστήριο να αισθανθεί το μέγεθος της παρεκτροπής του και να κινηθεί πλέον προς το αγαθό, ώστε να αποδώσει αληθείς καρπούς μετανοίας<ref>Παν. Τρεμπέλας, Δογματική Γ΄, σελ. 278</ref> και συνάμα να αποτραπεί μελλοντική επανάληψη διαφόρων αμαρτιών. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία συνηθισμένα επιτίμια είναι η εντατικότερη προσευχή, η μελέτη ψυχοφελών βιβλίων, η [[νηστεία]], η αγαθοεργία, ενώ για σημαντικά παραπτώματα η αποχή για ορισμένο χρόνο από της [[Θεία Ευχαριστία]]<ref>Ευθυμίου Στυλίου, ενθ.αν.</ref>. Θα πρέπει να τονιστεί ότι τα επιτίμια δεν αποτελούν μέρος του Μυστηρίου της Μετανοίας, γι αυτό και πολλές φορές δεν ζητούνται από τον ιερέα προς τον εξομολογούμενο πιστό. Αν όμως εκλείψουν μπορεί να ζημιώσουν την ολοκλήρωση του [[Ιερά Μυστήρια|μυστηρίου]]<ref>Ανδρέας Θεοδώρου, ανθ.αν., σελ. 267</ref>. |
==Υποσημειώσεις== | ==Υποσημειώσεις== | ||
| Γραμμή 7: | Γραμμή 7: | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| − | *Παναγιώτης Τρεμπέλας, Δογματική, Τόμος Γ΄, Σωτήρ, Αθήνα 2003. | + | *Παναγιώτης Τρεμπέλας, ''"Δογματική"'', Τόμος Γ΄, Σωτήρ, Αθήνα 2003. |
| − | *Νικόλαος Ματσούκας, Δογματική και Συμβολική θεολογία Β΄, Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2007. | + | *Νικόλαος Ματσούκας, ''"Δογματική και Συμβολική θεολογία Β΄"'', Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2007. |
| − | *Ευθύμιος Στυλίου, Μικρό Χριστιανικό Λεξικό, Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1998. | + | *Ευθύμιος Στυλίου, ''"Μικρό Χριστιανικό Λεξικό"'', Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1998. |
| + | *Ανδρέας Θεοδώρου, ''"Βασική Δογματική Διδασκαλία - Απαντήσεις σε Ερωτήματα Συμβολικά"'', Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006. | ||
[[Κατηγορία:Χριστιανικός βίος|Ε]] | [[Κατηγορία:Χριστιανικός βίος|Ε]] | ||
Αναθεώρηση της 13:22, 5 Μαρτίου 2009
Επιτίμιο ή κανόνας[1] στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποκαλείται η πράξη που πρέπει να καταβάλει ο εξομολογούμενος πιστός, ως θεραπευτική άσκηση κατά της αμαρτητιτικής επιθυμίας και ως απόδειξη της αληθινής μετανοίας του. Εν αντιθέσει με την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία τα επιτίμια δεν αποτελούν τιμωρία για την ικανοποίηση του Θεού, αλλά θεραπευτικό και παιδαγωγικό μέσο[2], που βοηθά στην πνευματική ανάρρωση του πιστού[3]. Έτσι λοιπόν τα επιτίμια είναι πράξεις οι οποίες προτείνει ο ιερέας κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης, με σκοπό ο προσαγόμενος στο μυστήριο να αισθανθεί το μέγεθος της παρεκτροπής του και να κινηθεί πλέον προς το αγαθό, ώστε να αποδώσει αληθείς καρπούς μετανοίας[4] και συνάμα να αποτραπεί μελλοντική επανάληψη διαφόρων αμαρτιών. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία συνηθισμένα επιτίμια είναι η εντατικότερη προσευχή, η μελέτη ψυχοφελών βιβλίων, η νηστεία, η αγαθοεργία, ενώ για σημαντικά παραπτώματα η αποχή για ορισμένο χρόνο από της Θεία Ευχαριστία[5]. Θα πρέπει να τονιστεί ότι τα επιτίμια δεν αποτελούν μέρος του Μυστηρίου της Μετανοίας, γι αυτό και πολλές φορές δεν ζητούνται από τον ιερέα προς τον εξομολογούμενο πιστό. Αν όμως εκλείψουν μπορεί να ζημιώσουν την ολοκλήρωση του μυστηρίου[6].
Υποσημειώσεις
Βιβλιογραφία
- Παναγιώτης Τρεμπέλας, "Δογματική", Τόμος Γ΄, Σωτήρ, Αθήνα 2003.
- Νικόλαος Ματσούκας, "Δογματική και Συμβολική θεολογία Β΄", Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2007.
- Ευθύμιος Στυλίου, "Μικρό Χριστιανικό Λεξικό", Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1998.
- Ανδρέας Θεοδώρου, "Βασική Δογματική Διδασκαλία - Απαντήσεις σε Ερωτήματα Συμβολικά", Αποστολική Διακονία, Αθήνα 2006.
