Αλλαγές

Στο κείμενο της Καινής Διαθήκης Πρόκειται για μια φράση που δεν ανευρίσκεται στα αρχαιότερα ελληνικά χειρόγραφα. Υπαινιγμούς σε αυτό έχουμε ''"στον Τερτυλιανό (PL 2, 211C), στον Κυπριανό (De unitate Ecclesiae VI, P.L. 4, 519B), και σε Λατίνους, όπως ο επίσκοπος Αβήγης Πρισκιλλιανός και ο Βιγίλιος Taspensis. Αυτό το χωρίο περιλαμβάνεται στη Βουλγάτα και απαντά σε Έλληνες εκκλησιαστικούς συγγραφείς μετά τον 11° αι. και σε τέσσερα ελληνικά χειρόγραφα του 15ου και 16ου αι. Στις έντυπες εκδόσεις του [[Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης|Πατριαρχείου ελληνικού κειμένου τη φράση έβαλε μεταφρασμένη ο πρώτος εκδότης της Κωνσταντινούπολης]] του [[1904]]ελληνικής Βίβλου, που αποτελεί το επίσημο κείμενο της Κκαρδινάλιος Ximenes de Cisneros 1514"''<ref>Δεσπότης Σ.Δ. που χρησιμοποιεί η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]]Σωτήριος, το ''Κόμμα ΙωάννουΟ Κώδικας των Ευαγγελίων'' είναι τυπωμένο με πλάγια και μικρότερου μεγέθους γράμματα, Άθως, Αθήνα 2007, σελ. 330-331, υποσημ. #22. Όπως αναφέρει ο καθ</ref>. [[Ιωάννης Καραβιδόπουλος]]:

Όπως αναφέρει ο καθ. [[Ιωάννης Καραβιδόπουλος]]: «''Η προσθήκη αυτή δεν υπάρχει σε κανένα ελληνικό χειρόγραφο και δεν μνημονεύεται από τους έλληνες πατέρες, παρά τις τριαδολογικές έριδες που θα καθιστούσαν αναγκαία την αναφορά σ' ένα τόσο σημαντικό χωρίο, αν αυτό υπήρχε πράγματι στο κείμενο. Την περιέχουν 4 μεταγενέστερα ελληνικά μικρογράμματα χειρόγραφα (ένα του 12^ου αι., ένα του 15^ου και δύο του 16^ου αι.) κατ' επίδραση των λατινικών, στα οποία είχε νωρίτερα εισχωρήσει. Στα χειρόγραφα της Vulgata μαρτυρείται από τον 9^ο αι. και ύστερα, ενώ ακόμη νωρίτερα μαρτυρείται στη Vetus Latina σε χειρόγραφα της Ισπανίας. Η αρχαιότερη μνεία της προσθήκης αυτής βρίσκεται στον αιρετικό Πρισκιλλιανό (+385) και ίσως ήδη στον Τερτυλλιανό στη Β. Αφρική. Έτσι πιθανή πατρίδα της προσθήκης θεωρείται η Β. Αφρική, από όπου διαδόθηκε κατόπιν στην Ισπανία και εισχώρησε στη Vulgata. [...] Σήμερα δεν γίνεται δεκτή από κανένα κριτικό του κειμένου η γνησιότητα της προσθήκης''». <ref>Ιωάννης Καραβιδόπουλος, ''Εισαγωγή Στην Καινή Διαθήκη'', 3η έκδ., Εκδόσεις Π. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 350, 351.</ref>

ΒεβαίωςΣτο κείμενο της Καινής Διαθήκης του [[Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης|Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης]] του [[1904]], που αποτελεί το επίσημο κείμενο της Κ.Δ. που χρησιμοποιεί η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]], το ''Κόμμα Ιωάννου'' είναι τυπωμένο με πλάγια και μικρότερου μεγέθους γράμματα. Η παρουσία του ''"κόμματος"'' στην νεώτερη Ορθόδοξη ερμηνευτική παράδοση οφείλεται στο γεγονός ότι ''"μαρτυρεί την πίστιν της Εκκλησίας"''<ref>Φούντας Ιερεμίας (Αρχιμ.), 'Η περί Προϋπάρξεως του Ιησού Χριστού Διδασκαλία της Αγίας Γραφής κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον', Αθήνα 2002, σελ. 127</ref> αφού όπως διδάσκει «η ορθόδοξος Δογματική, η αΐδιος σχέσις των Τριών Προσώπων ή Υποστάσεων ερμηνεύεται εκ της ενότητος αυτών, εκ του ότι 'ούτοι οι τρεις εν εισίν', ως λέγει το 'κόμμα του Ιωάννου'»<ref>ό.π., σελ. 129</ref>.