=== Η «''κλάση τού άρτου''» στην μετα-Αποστολική εποχή ===
Από την πρώιμη αυτή εποχή στα τέλη του 1ου και τις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ., θα χρησιμοποιήσουμε εδώ υπάρχουν δύο σημαντικότατες σημαντικές αρχαίες μαρτυρίες, για το πώς τελούσαν οι πρώτοι Χριστιανοί την «κλάση «''κλάση του άρτου»άρτου''», και πώς χρησιμοποιούσαν τον όρο αυτό. Πρόκειται για δύο Χριστιανικές πηγές. Είναι Αυτές είναι οι επιστολές του αγίου [[Ιγνάτιος ο Θεοφόρος|Ιγνατίου]], που μαρτύρησε επί Τραϊανού (100 – 117 μ.Χ.), και η Διδαχή [[ιδαχή των Δώδεκα Αποστόλων (Γράφτηκε ]] που συνεγράφη μεταξύ 70 και 100 μ.Χ.).
'''Επιστολές Στις επιστολές Ιγνατίου (100 – 117 μ.Χ.)'''αναφέρετα,
Ο θεοφόρος Ιγνάτιος γράφει: «οι «''οι κατ’ άνδρα κοινή πάντες εν χάριτι εξ ονόματος συνέρχεσθε… ένα άρτον κλώντες, ός εστι φάρμακον αθανασίας αντίδοτος του μη αποθανείν, αλλά ζην εν Χριστώ διαπαντός» - διαπαντό''»<ref>Ιγνατίου επιστολή προς Εφεσίους κεφ. 20. </ref>
Φυσικά δεν είναι δυνατόνΗ αραδο΄χη αυτή δύο σημαντικά σκέλη. Αφενώς τα λεγόμενα, τα παραπάνω λόγια να εφαρμόζονται σε οποία φυσικώς δε σύναται λεχούν για ένα απλό «φαγοπότι»γεύμα ενότητας, αλλά και από ποιόν αναφέρονται. Αναφέρονται από ένα εξέχοντα επίσκοπο της εποχής, ο οποίος μάλιστα είχε γνωρίσει και Αποστόλους και τους Προφήτες, από την Τάξη των Προφητών, καθώς και την αποστολική διδασκαλία και παράδοση αυτών. Η κλάση Έτσι ο Ιγνάτιος ο οποίος ήταν άνδρας με μεγάλο εκκλησιαστικό κύρος στην εποχή του άρτου είναι σαφές ότι έχει λατρευτική σημασία, εφ’ όσον κατά τους πρώτους Χριστιανούς δίνει αθανασίαεπιβεβαιώνει με σαφή μαρτυρία, πως αυτός ο άρτος και ο οίνος αποτελεί φάρμακο αθανασίας και εν Χριστώ ζωής.
'''Η [[Διδαχή των Αποστόλων ]] επίσης (70-100 μ.Χ.)'''αναφέρει,
«Κατά : «''Κατά Κυριακήν δε Κυρίου συναχθέντες κλάσατε άρτον και ευχαριστήσατε προεξομολογησάμενοι τα παραπτώματα υμών, όπως καθαρά η θυσία υμών ή.''»<ref>Διδαχή κεφ. 14</ref>.
Και πάλι συναντάμε την «κλάση : «''Περί δε τής ευχαριστίας, ούτως ευχαριστήσατε. Πρώτον περί του άρτου»ποτηρίου: Ευχαριστούμεν σοι, ως ένα μυστήριο που γινόταν κυρίως την ΚυριακήΠάτερ ημών, υπέρ της αγίας αμπέλου Δαβίδ του παιδός σου. Σοι η δόξα εις τους αιώνας''».
«Περί δε τής ευχαριστίας, ούτως ευχαριστήσατε. Πρώτον περί του ποτηρίου: «''Ευχαριστούμεν σοι, Πάτερ ημών, υπέρ της αγίας αμπέλου Δαβίδ ζωής και γνώσεως ης εγνώρισας ημίν δια Ιησού του παιδός σου. Σοι η δόξα εις τους αιώνας''».
Περί δε του κλάσματος: Ευχαριστούμεν σοι Πάτερ ημών, υπέρ της ζωής και γνώσεως ης εγνώρισας ημίν δια Ιησού του παιδός σου. Σοι η δόξα εις τους αιώνας. «''Ώσπερ ην τούτο το κλάσμα διεσκορπισμένον επάνω των ορέων και συναχθέν εγένετο έν, ούτω συναχθήτω σου η Εκκλησία από των περάτων της γης εις την βασιλείαν, ότι σου εστίν η δόξα και η δύναμις δια Ιησού Χριστού εις αιώνας…» -αιώνας…''»<ref>Διδαχή κεφ. 9.</ref>
==Υποσημειώσεις==
