Ελεγκτές, renameuser, Διαχειριστές
4.720
επεξεργασίες
Αλλαγές
→Νηπιοβαπτισμός
:''"Τι δ' αν είποις περί των έτι νηπίων, και μήτε της ζημίας επαισθανομένων, μήτε της χάριτος; η και ταύτα βαπτίσομεν; Πάνυ γε, είπερ τις επείγοι κίνδυνος. '''Κρείσσον γαρ αναισθήτως αγιασθήναι, η απελθείν ασφράγιστα και ατέλεστα. Και τούτου λόγος ημίν, η οκταήμερος περιτομή''', τυπική τις ούσα σφραγίς, και αλογίστοις έτι προσαγομένη· ως δε και η των φλιών χρίσις, δια των αναισθήτων φυλάττουσα τα πρωτότοκα. Περί δε των άλλων δίδωμι γνώμην, την τριετίαν αναμείναντας, η μικρόν εντός τούτου"''<ref>Γρηγόριος Ναζιανζηνός, ''Εις το άγιον Βάπτισμα'', '''''PG''''' 36,400A.</ref><ref>Βλ. και ''"Νηπιοβαπτισμός"'', ''ΘΗΕ'', τόμ. 9 (1966), στ. 444.</ref>.
Εξάλλου, η [[Οικουμενικές Σύνοδοι|Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος]], σύμφωνα με τον ΠΔ΄ (84ο) [[Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος (κανόνες)|Κανόνα]] της, έχει συνείδηση ότι στο ζήτημα του νηπιο βαπτισμού, ακολουθεί τους ''θεσμούς των Πατέρων'':
:''"'''Ακολουθώντας τους θεσμούς των Πατέρων''' που είναι σύμφωνοι με τους κανόνες, ορίζουμε και τα σχετικά με τα νήπια: όσες φορές δε βρίσκονται σίγουροι μάρτυρες που να λένε ότι αυτά χωρίς αμφιβολία είναι βαφτισμένα και επειδή ούτε τα ίδια είναι σε θέση να πουν για τη μυσταγωγία, στην οποία υποβλήθηκαν, εξαιτίας της βρεφικής τους ηλικίας, πρέπει να βαφτίζονται αυτά χωρίς καμιά αντίδραση, '''για να μην τα στερήσει αυτά ποτέ απ' αυτήν την κάθαρση του αγιασμού''' μία τέτοιου είδους αμφιβολία"''<ref>Πρόδρομος Ι. Ακανθόπουλος, ''Κώδικας Ιερών Κανόνων'' (Κείμενο - Ερμηνεία - Σχόλια)', έκδ. 3η, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 155.157.</ref>.
Σημαντικές μαρτυρίες επίσης περί της παραδόσεως του νηπιοβαπτισμού, προέρχονται και από τις [[Λουθηρανισμός|Λουθηρανικές]] ομολογίες. Ο νηπιοβαπτισμός κατά το δημιουργό του [[Προτεσταντισμός|προτεσταντισμού]], αλλά και τους ακολούθους του, θεωρείται απαραίτητος<ref>Ν. Ματσούκας, Ο Προτεσταντισμός, σελ. 66</ref>. Οι Λουθηρανοί μάλιστα κρατούσαν σκληρή στάση έναντι των [[Αναβαπτιστές|αναβαπτιστών]], για την άρνηση να παρέχουν νηπιοβαπτισμό, θεωρώντας τους [[Αίρεση|αιρετικούς]], αφού θεμελίωναν το νηπιοβαπτισμό πάνω στις βασικές μεταρρυθμιστικές αρχές τους. Έτσι το βάπτισμα, για τους Λουθηρανούς, μπορούσε να ενεργεί στα νήπια χωρίς τη συγκατάθεσή τους, αφού η πίστη είναι χάρη του Θεού η οποία ενεργοποιείται με την ελεύθερη αποδοχή. Η αποδοχή αυτή είναι έργο του Αγίου Πνεύματος, που λειτουργεί μέσα στην κοινότητα και δεν φανερώνεται αμέσως<ref>ο.π.</ref>
