Αλλαγές

== Το μαρτύριο του Μητροπολίτη Χρυσοστόμου ==

Το απόγευμα της ''27ης Αυγούστου του 1922'', ενώ ο Τουρκικός Στρατός ήλεγχε πλήρως την Σμύρνη, ένας Ιταλός καθολικός ιερέας ενημέρωσε τους Γάλλους σχετικά με τον θανάσιμο κίνδυνο που διέτρεχε ο ''Χρυσόστομος''. Πολύ σύντομα μια γαλλική περίπολος, αποτελούμενη από 20 ναύτες, κατέφθασε στην Μητρόπολη, την ''Αγία Φωτεινή'', με σκοπό να φυγαδεύσει τον Χρυσόστομο. Οι Γάλλοι ζήτησαν από τον Μητροπολίτη να τους ακολουθήσει, είτε στο προξενείο τους, είτε στην καθολική εκκλησία της ''Sacre Coeur'' (Καρδιά του Ιησού). Εκείνος όμως αρνήθηκε τονίζοντάς τους ότι το καθήκον του υπαγόρευε να παραμείνει με το ποίμνιό του, «''ως καλός ποιμένας''», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε. Λίγο αργότερα, κατά τις 19.30, κατέφθασε ένας Τούρκος αξιωματικός, ο οποίος συνοδευόταν από δύο στρατιώτες. Οδήγησαν τον Χρυσόστομο στην ''πλατεία Διοικητηρίου'', μαζί με δύο από τα πλέον εξέχοντα πρόσωπα της Σμύρνης, τον δημογέροντα ''Γεώργιο Κλιμάνογλου'' και τον νομικό ''Νικόλαο Τσουρουκτσόγλου'', εκδότη της γαλλόφωνης εφημερίδας «''La Reforme''». Η γαλλική περίπολος ακολούθησε τον μητροπολίτη, ο οποίος βρισκόταν ήδη ενώπιον του ''Νουρεντίν πασά''. Ο τελευταίος έδωσε εντολή να εκτελεστούν οι δύο δημογέροντες. Ακολούθως απευθύνθηκε στον Χρυσόστομο λέγοντάς του: «''Εμείς, θα τα βρούμε μαζί''»,<ref>Αφιέρωμα ''"Χαμένες Πατρίδες" στο ''Ιστορία Εικονογραφημένη'', εκδ. Πάπυρος, τεύχ. 338 (1996), σελ. 68.</ref> και συνέχισε, εξυβρίζοντάς τον χυδαία και κατηγορώντας τον για την φιλελληνική του στάση και τις ενέργειές του εναντίον του Τουρκικού έθνους. Κατόπιν του ανακοίνωσε ότι το ''"Επαναστατικό Δικαστήριο της Ανεξαρτησίας"'', στην Άγκυρα, είχε ήδη αποφασίσει την καταδίκη του σε θάνατο. Ο Τούρκος αξιωματούχος κατευθύνθηκε προς το μπαλκόνι του κτηρίου, από όπου αντίκρισε στην πλατεία Διοικητηρίου, τη θέα μαινόμενου πλήθους Τούρκων, στους οποίους απηύθυνε τα παρακάτω λόγια: