Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Θεολογική Σχολή της Αντιόχειας"
(Νέα σελίδα: Η '''θεολογική σχολή της Αντιόχειας''' ιδρύθηκε από τον [[Λουκιανός Αντιοχείας|Λουκιαν...) |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η '''θεολογική σχολή της [[Αντιόχεια|Αντιόχειας]]''' ιδρύθηκε από τον [[Λουκιανός Αντιοχείας|Λουκιανό Αντιοχείας]] στην [[Αντιόχεια]] της Συρίας κατά | + | Η '''θεολογική σχολή της [[Αντιόχεια|Αντιόχειας]]''' ιδρύθηκε από τον [[Λουκιανός Αντιοχείας|Λουκιανό Αντιοχείας]] στην [[Αντιόχεια]] της Συρίας κατά τις αρχές του [[3ος αιώνας|3ο αιώνα]]. Ο όρος ''αντιοχειανή σχολή'', χρησιμοποιήθηκε από τους θεολόγους και τους ερευνητές και προ της ίδρυσης της σχολής, περισσότερο ως συμβατική έννοια κατ' αντιστοιχία με την Αλεξανδρινή θεολογική σχολή, για να προσδώσει τις ερμηνευτικές και θεολογικές τάσεις της περιοχής. Γεγονός σήμερα θεωρείται, με βάση την διαφορετική θεολογική τάση που ανέπτυξαν αντιοχείς θεολόγοι, πως υπήρχε θεολογική ποικιλία. Έτσι όταν μιλάμε για αντιοχειανή θεολογία, επι της ουσίας μιλάμε για δύο πράγματα συνδεόμενα, αλλά μη ταυτιζόμενα. Την ερμηνευτική τακτική και τη θέση στο χριστολογικό θέμα. |
Η θεολογική μέθοδος που ακολουθούσε ήταν επηρεασμένη από τον λεγόμενο «δυναμικό [[Μοναρχιανισμός|μοναρχιανισμό]]» και έθετε ως βάση της μελέτης των [[Αγία Γραφή|Γραφών]] τη λεγόμενη «κριτική ιστορικογραμματική μέθοδο». Επίσης θεμελίωνε την ανάπτυξη της θεολογίας στην εναρμόνιση της γραμματικής έννοιας για την Αποστολική παράδοση και την [[Αγία Γραφή]]. Κατά πολλούς η θεολογική σχολή της Αντιόχειας είχε υιοθετήσει [[Αριστοτέλης|αριστοτελική]] φιλοσοφία, αποφεύγοντας την αλληγορική μέθοδο που ακολουθούσε η έτερη σπουδαία θεολογική σχολή της Ανατολής που ήταν η Αλεξανδρινή. Στόχος ήταν η ορθολογικότερη θεολόγηση των Γραφών. | Η θεολογική μέθοδος που ακολουθούσε ήταν επηρεασμένη από τον λεγόμενο «δυναμικό [[Μοναρχιανισμός|μοναρχιανισμό]]» και έθετε ως βάση της μελέτης των [[Αγία Γραφή|Γραφών]] τη λεγόμενη «κριτική ιστορικογραμματική μέθοδο». Επίσης θεμελίωνε την ανάπτυξη της θεολογίας στην εναρμόνιση της γραμματικής έννοιας για την Αποστολική παράδοση και την [[Αγία Γραφή]]. Κατά πολλούς η θεολογική σχολή της Αντιόχειας είχε υιοθετήσει [[Αριστοτέλης|αριστοτελική]] φιλοσοφία, αποφεύγοντας την αλληγορική μέθοδο που ακολουθούσε η έτερη σπουδαία θεολογική σχολή της Ανατολής που ήταν η Αλεξανδρινή. Στόχος ήταν η ορθολογικότερη θεολόγηση των Γραφών. | ||
| Γραμμή 12: | Γραμμή 12: | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
| − | * «'''Εκκλησιαστική Ιστορία'''» | + | * «'''Εκκλησιαστική Ιστορία'''», Βλάσιος Φειδάς, Εκδόσεις Διήγηση, Αθήνα, 2002(Γ΄). |
| − | * «'''Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος'''» | + | * «'''Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος'''», Στυλιανός Παπαδόπουλος, Εκδόσεις Αποστολική Διακονία, Αθήνα, 1999(Α) - 2006(Β). |
| + | * «'''Πατρολογία'''», Στυλιανός Παπαδόπουλος, Τόμος Β΄, Έκδοση Β΄, Αθήνα, 1999. | ||
[[Κατηγορία:Εκκλησιαστική Ιστορία]] | [[Κατηγορία:Εκκλησιαστική Ιστορία]] | ||
Αναθεώρηση της 16:49, 17 Μαρτίου 2008
Η θεολογική σχολή της Αντιόχειας ιδρύθηκε από τον Λουκιανό Αντιοχείας στην Αντιόχεια της Συρίας κατά τις αρχές του 3ο αιώνα. Ο όρος αντιοχειανή σχολή, χρησιμοποιήθηκε από τους θεολόγους και τους ερευνητές και προ της ίδρυσης της σχολής, περισσότερο ως συμβατική έννοια κατ' αντιστοιχία με την Αλεξανδρινή θεολογική σχολή, για να προσδώσει τις ερμηνευτικές και θεολογικές τάσεις της περιοχής. Γεγονός σήμερα θεωρείται, με βάση την διαφορετική θεολογική τάση που ανέπτυξαν αντιοχείς θεολόγοι, πως υπήρχε θεολογική ποικιλία. Έτσι όταν μιλάμε για αντιοχειανή θεολογία, επι της ουσίας μιλάμε για δύο πράγματα συνδεόμενα, αλλά μη ταυτιζόμενα. Την ερμηνευτική τακτική και τη θέση στο χριστολογικό θέμα.
Η θεολογική μέθοδος που ακολουθούσε ήταν επηρεασμένη από τον λεγόμενο «δυναμικό μοναρχιανισμό» και έθετε ως βάση της μελέτης των Γραφών τη λεγόμενη «κριτική ιστορικογραμματική μέθοδο». Επίσης θεμελίωνε την ανάπτυξη της θεολογίας στην εναρμόνιση της γραμματικής έννοιας για την Αποστολική παράδοση και την Αγία Γραφή. Κατά πολλούς η θεολογική σχολή της Αντιόχειας είχε υιοθετήσει αριστοτελική φιλοσοφία, αποφεύγοντας την αλληγορική μέθοδο που ακολουθούσε η έτερη σπουδαία θεολογική σχολή της Ανατολής που ήταν η Αλεξανδρινή. Στόχος ήταν η ορθολογικότερη θεολόγηση των Γραφών.
Σε αυτή τη σχολή φοίτησαν αρκετοί σπουδαίοι θεολόγοι όπως ο Ευσέβιος Νικομήδειας, ο Θεογνίς Νικαίας, ο Αθανάσιος Αναζαρβού, ενώ πάνω στη βάση της θεολογίας της σήμερα πιστεύεται πως στήριξε ο Άρειος το οικοδόμημα του αρειανισμού. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος καίτοι δεν μαθήτευσε σε αυτή χαρακτηρίζεται ως άνθρωπος ο οποίος πέτυχε τελικά να προσδώσει νέα πνοή στη σχολή κατά τον 4ο αιώνα χρησιμοποιώντας και στοιχεία αλληγορικής μεθόδου, πιστεύοντας όμως σταθερά ότι η ιστορικογραμματική μέθοδος αρκεί ώστε να επιτευχθεί ο στόχος που είναι το σωτήριο μήνυμα των Γραφών. Η υπέρβαση του Χρυσοστόμου ήταν η απόδοση προς το πρόσωπο του Λόγου των εννοιών «συνοχή» και «συνάφεια», ουσιαστικά θέτοντας σε νέα τροχιά την Αντιοχειανή θεολογία. Αυτή όμως η αρχή της αλλαγής είχε ξεκινήσει από τον Διόδωρο Ταρσού, ο οποίος μετέτρεψε αρχικά τη σχολή σε μια ημιμοναστική κοινότητα.
Η αντιοχειανή θεολογική σχολή χαρακτηρίζεται από 3 κύριες περιόδους
- Πρώιμη Περίοδος (270 έως αρχές 4ου αιώνα)
- Μέση περίοδος (350 - 433)
- Ύστερη περίοδος (433 και ύστερα)
Βιβλιογραφία
- «Εκκλησιαστική Ιστορία», Βλάσιος Φειδάς, Εκδόσεις Διήγηση, Αθήνα, 2002(Γ΄).
- «Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος», Στυλιανός Παπαδόπουλος, Εκδόσεις Αποστολική Διακονία, Αθήνα, 1999(Α) - 2006(Β).
- «Πατρολογία», Στυλιανός Παπαδόπουλος, Τόμος Β΄, Έκδοση Β΄, Αθήνα, 1999.
